Κατερίνα μας,προφανώς και τρελάθηκες!Εδώ εγώ που δεν έχω παιδιά και φρικιάζω βλέποντας το βίντεο...Θα θελα να σου πω μερικά πράγματα,για να τα δουν κυρίως άλλοι,γιατί εσύ όντας μαμά και με την εικόνα που βγάζεις είμαι σχεδόν σίγουρος πως θα τα σκεφτείς και θα τα ξανασκεφτείς
1) "Πριν αποκτήσω τα μικρά μου παιδιά ,ίσως και για κάποια χρόνια μετά,10 ,12 και 2,5 ετών ,ήμουν ένα με στους σκύλους μου.Ήξερα ακριβώς τι σκέφτονται ,τι αισθάνονται και πως πρέπει να συμπεριφερθώ εγώ αλλά και οι οικείοι μου.Δεν υπήρχε κάτι που θα μου ξέφευγε"
να μου επιτρέψεις να σου πω πως μπορεί και να μην είναι έτσι...αν έχεις δει τα traits του σκύλου σου (και της φυλής του) και τα ξέρεις,αν μπορείς να τα αναγνωρίσεις μία φορά,μπορείς πάντα,αυτό είναι fact.Άρα υπερεκτίμησες τις δικές σου γνώσεις και όχι τη σχέση,η σχέση είμαι σίγουρος πως είναι υπέροχη και πως δε μπορεί να χαλάσει με μία χαλαρή διορθωση.Επίσης είμαι σίγουρος,τώρα που τελείωσε,πως μπορείς να καταλάβεις πως ήταν μια πολύ χαλαρή διορθωση σε σχέση με τη φυλή και τι θα μπορούσε να κάνει στο κακό σενάριο
2) "Σήμερα ξαναχάιδεψα το σκύλο μου και εγώ και ο μικρούλης μας,διακριτικά όπως έκανε πριν από τη μέρα που τραβήχτηκε το βίντεο.Τον άφησα να έρθει μόνος του χωρίς πίεση και ο μικρός μου έλεγε"είναι καλό σκυλάκι ο Ραμόν,λίγο μου φώναξε"
εξαιρετικά έπραξες,όταν μπορέσεις και ηρεμήσεις με το καλό,θα δεις καλύτερα πως η κίνηση του σκύλου στο μυαλό του είναι απόλυτα φυσιολογική,εφόσον ενοχλείται.Πρακτικά,αν ήθελε να κάνει ζημιά θα την είχε κάνει.Ήθελε να διορθώσει χωρίς να προκαλέσει ζημιά και το έκανε.Γουστάρω & θαυμάζω την ψυχραιμία σου στον χειρισμό της κατάστασης,είναι η απόλυτα ενδεδειγμένη
3) Είναι φυσιολογική αντίδραση;πχ δε θα μπορούσε απλά να φύγει κι ας τον φώναξα να γυρίσει πίσω;Δε θα μπορούσε ας πούμε να γρυλίσει;
Θα μπορούσε,βεβαίως,όμως φυσικά είναι και φυσιολογική αντίδραση για αρσενικό ροτβάηλερ.Τι έκανε?Διόρθωσε χωρίς να προκαλέσει ζημιά δείχνοντας τα όριά του.Τη θέλουμε αυτήν τη συμπεριφορά?Τεράστια κουβέντα.Θέλουμε ένα σκύλο των 45-50 κιλών που "κατανοεί" τη δύναμή του και διορθώνει χωρίς να προκαλεί ζημιά,δείχνει καλό χαρακτήρα χωρίς κουβέντα.Θέλουμε όμως ακόμα περισσότερο τα παιδιά μας να κατανοήσουν και να τους γίνει σαφές πως τα "σκυλάκια" δεν είναι παιχνίδια,θέλουμε και εμείς να "διαβαζουμε" καλύτερα τα σκυλιά μας,ιδιαίτερα στην αλληλεπίδραση που έχουν με τα παιδιά
Τέλος,βεβαίως και να το δεις το θέμα με το πόδι του και ρώτα και έναν εκπαιδευτή την άποψή του,αυτό είναι το ιδανικό