Η μικρή τώρα είναι 4. Υγιέστατη (προς το παρόν) και στειρώθηκε μετά τον δεύτερο οίστρο. Έχω χάσει 3 θηλυκά σκυλιά όμως από αμέλεια. Γιατί κατ' εμε για αμέλεια πρόκειται. Στο ένα έσκασε η μήτρα και τοξικώθηκε (την υπολογίσαμε στα 5μιση). Το ίδιο έτυχε και σε άλλη σκυλίτσα μεγαλύτερης ηλικίας (στα 11 περίπου). Φιλοξενούμενα ζωάκια και τα δυο.
Η δικιά μου σκυλίτσα έπασχε χρόνια από καρκίνο στους μαστικούς αδένες και από συνεχόμενες ψευδοκυήσεις και στο τέλος της έτυχε ΚΑΙ πυομήτρα. Βλέπεις κι εγω τότε ήμουν σύμφωνη με τις απόψεις σου. Δεν ήθελα να στειρώσω το σκυλί χωρίς λόγο. Παρόλο που έπασχε απο καρκίνο, παρόλο που της έδινα γκαλαστοπ με το τσουβάλι, δεν ήθελα να της βγάλω τη "χατζάρα" όπως λες. Το πάλεψα με χημειοθεραπείες και χίλιες δυο εναλλακτικές μέχρι που άρχισαν οι επιπλοκές και απανωτά χειρουργεία (6 στο σύνολο σε μια διετία). Στο τέλος ένας όγκος εμβόλιζε την καρδιά και κατά τη διάρκεια του 7ου χειρουργείου ο σκύλος δεν άντεξε. Το πλήρωσα και με το παραπάνω. Πόνεσα και για τα σκυλάκια που περιέθαλψα και φύγανε από δική μου μ***α αλλά πιο πολύ το πλήρωσε με όλα όσα πέρασε η δικιά μου σκυλίτσα. Έμαθα, μεγάλωσα, ωρίμασα και σχημάτισα την άποψή μου. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και πληρώνει το εκάστοτε τίμημα. Δι εντ.
