Φιούυυυ....επιτέλους έφτασα στην αφετηρία (προσωρινή) του thread. Ξεκίνησα χαλαρά το βραδάκι να διαβάζω και κατέληξα να το τελειώσω κυριολεκτικά ξημερώματα. Δεν μπορούσα με τίποτα να σταματήσω
Απ τις πρώτες σελίδες ένιωσα την αγάπη σου για τα σκυλιά σου, τα νεύρα (ναι ναι, ένιωσα νοερά τα λεξοτανίλ που κατέβαζες απανωτά με τις περιπέτειες του Μάρκου....), την απόγνωση, την περιφάνεια σου, τις τεράστιες αντοχές σου και ειλικρινά σας θαύμασα (και ναι το παραδέχομαι! Σας ζήλεψα και λίγο
κι όχι για τα "καλωσορίσματα" του Μάρκου
) και τους τέσσερις, τον καθένα ξεχωριστά και για διαφορετικό λόγο
Εύχομαι να συνεχίσετε τις υπέροχες (???
) δραστηριότητες σας και να έχεις την χαρά να τα απολαύσεις και τα 3 για πολύ πολύ καιρό ακόμη.
Μπράβο σας!