@ptf
Να καταθέσω κάποιες σκέψεις μου πάνω στο θέμα.
Μπορεί να είμαι εντελώς λάθος σε αυτά που θα γράψω γιατί την φυλή δεν την ξέρω καν, δεν θυμάμαι να έχω δει ποτέ μου. Και ουδέποτε έχω ασχοληθεί ενεργά με κάποιον όμιλο φυλής, πόσο μάλλον μιας ελληνικής φυλής.
Προσωπικά θαυμάζω απόλυτα το πάθος και την αγάπη ανθρώπων (και ειδικά νέων ανθρώπων) για μια ελληνική φυλή.
Δυστυχώς εγώ σαν παιδί της πόλης, δεν είχα ποτέ μου την επαφή με την ελληνική φύση που θα επιθυμούσα.
Βασιζόμενος σε αυτά που έχω μάθει, στα πρότυπα περιγράφεται η συνολική κατασκευή ενός σκύλου ώστε να είναι όσο πιο λειτουργική γίνεται για μια συγκεκριμένη εργασία.
Νομίζω πως το πρώτο βήμα πέρα από την συμφωνία για έναν συγκεκριμένο τύπο σκύλου, είναι να υπάρξει μια κοινή παραδοχή για το ποια είναι αυτή η εργασία και κάτω από ποιες συνθήκες.
Το δεύτερο βήμα είναι η παρατήρηση στην πράξη των δειγμάτων που υπάρχουν και τον τρόπο που λειτουργούν, σε συνδυασμό με το σώμα που έχουν.
Τι βοηθάει, τι δυσχεραίνει, τι υπάρχει (πολύ βασικό). Δεν μπορείς δλδ να ζητάς κάτι που δεν υπάρχει στην πράξη.
Μετά από όλα αυτά και αφού συναποφασιστουν κάποιες κατευθυντηριες γραμμές, συντάσσεται το πρότυπο.
Τι έχουμε, τι θέλουμε και πως σταδιακά θα φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Συνυπολογιζοντας πάντα πως κάθε στοιχείο της ανατομίας δεν είναι μόνο του, αλλά συμπαρασύρει και άλλα μαζί.
Δεν είναι μόνες τους οι πίσω γωνιωσεις. Επηρεάζουν και άλλα μέρη του σώματος και την λειτουργία τους, κάτι που αποτυπώνεται στην κίνηση, στην αρμονία, στο περίγραμμα του σκύλου και ένα σωρό άλλα. Είναι δηλαδή κάτι αρκετά πιο σύνθετο από όσο μπορούμε να φανταστούμε.
Δεν υπάρχει όμιλος φυλής;
Και αν όχι, γιατί;
Να καταθέσω κάποιες σκέψεις μου πάνω στο θέμα.
Μπορεί να είμαι εντελώς λάθος σε αυτά που θα γράψω γιατί την φυλή δεν την ξέρω καν, δεν θυμάμαι να έχω δει ποτέ μου. Και ουδέποτε έχω ασχοληθεί ενεργά με κάποιον όμιλο φυλής, πόσο μάλλον μιας ελληνικής φυλής.
Προσωπικά θαυμάζω απόλυτα το πάθος και την αγάπη ανθρώπων (και ειδικά νέων ανθρώπων) για μια ελληνική φυλή.
Δυστυχώς εγώ σαν παιδί της πόλης, δεν είχα ποτέ μου την επαφή με την ελληνική φύση που θα επιθυμούσα.
Βασιζόμενος σε αυτά που έχω μάθει, στα πρότυπα περιγράφεται η συνολική κατασκευή ενός σκύλου ώστε να είναι όσο πιο λειτουργική γίνεται για μια συγκεκριμένη εργασία.
Νομίζω πως το πρώτο βήμα πέρα από την συμφωνία για έναν συγκεκριμένο τύπο σκύλου, είναι να υπάρξει μια κοινή παραδοχή για το ποια είναι αυτή η εργασία και κάτω από ποιες συνθήκες.
Το δεύτερο βήμα είναι η παρατήρηση στην πράξη των δειγμάτων που υπάρχουν και τον τρόπο που λειτουργούν, σε συνδυασμό με το σώμα που έχουν.
Τι βοηθάει, τι δυσχεραίνει, τι υπάρχει (πολύ βασικό). Δεν μπορείς δλδ να ζητάς κάτι που δεν υπάρχει στην πράξη.
Μετά από όλα αυτά και αφού συναποφασιστουν κάποιες κατευθυντηριες γραμμές, συντάσσεται το πρότυπο.
Τι έχουμε, τι θέλουμε και πως σταδιακά θα φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Συνυπολογιζοντας πάντα πως κάθε στοιχείο της ανατομίας δεν είναι μόνο του, αλλά συμπαρασύρει και άλλα μαζί.
Δεν είναι μόνες τους οι πίσω γωνιωσεις. Επηρεάζουν και άλλα μέρη του σώματος και την λειτουργία τους, κάτι που αποτυπώνεται στην κίνηση, στην αρμονία, στο περίγραμμα του σκύλου και ένα σωρό άλλα. Είναι δηλαδή κάτι αρκετά πιο σύνθετο από όσο μπορούμε να φανταστούμε.
Δεν υπάρχει όμιλος φυλής;
Και αν όχι, γιατί;