Μιλάτε... στα σκυλιά σας;;
- Thread starter chrysoula
- Ημερομηνία δημιουργίας
Εγώ να δείτε πόσο του μιλάω, από την πρώτη στιγμή που ήρθε σπίτι…σκεφτόμουν συχνά πόσο αστείο θέαμα ήταν το χειμώνα, στις 3 η ώρα τη νύχτα, μια τρελή με μισόκλειστα μάτια να λέει στο κουτάβι της μπρααααβο αγόρι μου, επειδή αυτό κατουράει 
….όταν κομματιάζει καμία χαρτοπετσέτα ή φέρνει τίποτα από το μπαλκόνι, του λέω διάφορα, του τύπου "αυτό το σπίτι δεν θα μείνει καθαρό ούτε μια μέρα, είσαι βρωμιάρης" και κάθεται στη γωνια του…
Πάντως δεν καταλαβαίνουν μόνο από τον τόνο της φωνής, μαθαίνουν και λέξεις που τις ακούνε καθημερινά …εμένα έχει μάθει ολόκληρες φράσεις έτσι…πχ όταν γυρνάω από τη δουλειά και του βάζω να φάει, αδιαφορεί για το φαγητό του γιατί θέλει να είναι κοντά μου, και όταν του λέω άντε πήγαινε να φας το φαϊ σου, πάει και τρώει λίγο και ξανάρχεται….του ξαναλέω μετά, εε δεν το φαγες όλο, πως θα μεγαλώσεις, πήγαινε να φας, και ξαναπηγαίνει χαχα…στην αρχή που μπαίνω στο σπίτι, επειδή είναι ώρες μόνος του, κάνει σαν τρελός, οπότε δεν του δίνω σημασία μέχρι να ηρεμήσει, περπατάω από δω κι απο κει και αυτός με ακολουθεί, και στο τέλος κάθεται και μου κάνει ένα παραπονιάρικο ψευτογρύλισμα σαν να θέλει να μου πει άντε πια δώσε μου σημασία, αγανάκτησα ή όταν έχει καταχωνιάσει κάποιο παιχνίδι τον ρωτάω πού είναι το παιχνίδι σου και το βρίσκει και μου το φέρνει…(καλά θα ήταν να μου έβρισκε και τα κλειδιά ή το κινητό μου που τα ψάχνω συνέχεια) ..την περισσότερη πλάκα έχει το βράδυ που ενώ καθόμαστε στο σαλόνι και έρχεται η ώρα να κοιμηθούμε, του λέω «πάμε για ύπνο» και τρέχει σφαίρα στην κρεβατοκάμαρα και παίρνει θέση στο κρεβάτι του )…μόνο όταν του λέω «μη» κάνει τον κουφό αν δεν σηκωθώ ή ανεβάσω τον τόνο…
Παντώς έξω οι περισσότεροι κοιτάζουν περιέργα και από τα μπαλκόνια τους, αλλά και μέσα από τα μαγαζια όταν πχ σταματάω ξαφνικά και του λέω να κάτσει, μετά πάμε μαζί και τέτοια…και ακόμα χειρότερα κοιτάνε όταν μιλάω σε αδέσποτα, που το κάνω πάντα μα πάντα….και μετά αυτά με ακολουθούνε και πάω σπίτι με μισή καρδιά γιατί θέλω να τα πάρω μαζί μου και δεν μπορώ…
….όταν κομματιάζει καμία χαρτοπετσέτα ή φέρνει τίποτα από το μπαλκόνι, του λέω διάφορα, του τύπου "αυτό το σπίτι δεν θα μείνει καθαρό ούτε μια μέρα, είσαι βρωμιάρης" και κάθεται στη γωνια του…Πάντως δεν καταλαβαίνουν μόνο από τον τόνο της φωνής, μαθαίνουν και λέξεις που τις ακούνε καθημερινά …εμένα έχει μάθει ολόκληρες φράσεις έτσι…πχ όταν γυρνάω από τη δουλειά και του βάζω να φάει, αδιαφορεί για το φαγητό του γιατί θέλει να είναι κοντά μου, και όταν του λέω άντε πήγαινε να φας το φαϊ σου, πάει και τρώει λίγο και ξανάρχεται….του ξαναλέω μετά, εε δεν το φαγες όλο, πως θα μεγαλώσεις, πήγαινε να φας, και ξαναπηγαίνει χαχα…στην αρχή που μπαίνω στο σπίτι, επειδή είναι ώρες μόνος του, κάνει σαν τρελός, οπότε δεν του δίνω σημασία μέχρι να ηρεμήσει, περπατάω από δω κι απο κει και αυτός με ακολουθεί, και στο τέλος κάθεται και μου κάνει ένα παραπονιάρικο ψευτογρύλισμα σαν να θέλει να μου πει άντε πια δώσε μου σημασία, αγανάκτησα
ή όταν έχει καταχωνιάσει κάποιο παιχνίδι τον ρωτάω πού είναι το παιχνίδι σου και το βρίσκει και μου το φέρνει…(καλά θα ήταν να μου έβρισκε και τα κλειδιά ή το κινητό μου που τα ψάχνω συνέχεια) ..την περισσότερη πλάκα έχει το βράδυ που ενώ καθόμαστε στο σαλόνι και έρχεται η ώρα να κοιμηθούμε, του λέω «πάμε για ύπνο» και τρέχει σφαίρα στην κρεβατοκάμαρα και παίρνει θέση στο κρεβάτι του )…μόνο όταν του λέω «μη» κάνει τον κουφό αν δεν σηκωθώ ή ανεβάσω τον τόνο…Παντώς έξω οι περισσότεροι κοιτάζουν περιέργα και από τα μπαλκόνια τους, αλλά και μέσα από τα μαγαζια όταν πχ σταματάω ξαφνικά και του λέω να κάτσει, μετά πάμε μαζί και τέτοια…και ακόμα χειρότερα κοιτάνε όταν μιλάω σε αδέσποτα, που το κάνω πάντα μα πάντα….και μετά αυτά με ακολουθούνε και πάω σπίτι με μισή καρδιά γιατί θέλω να τα πάρω μαζί μου και δεν μπορώ…
Αυτο είναι αλήθεια! Του λέω "Που είναι η Αντιγόνη?" (η αδερφη μου) και τρεχει στο μπαλκονι και κοιταει στο σημειο που φαινεται οταν γυριζει απο το σχολειο. Του λεω "Παμε βολτα" και τρεχει πισω απο την πορτα. "Που ειναι το λουρι σου?" και ακουμπαει το ποδαρακι του πανω στο τραπεζακι διπλα απο την πορτα που ειναι παντα το λουρι. "Γιατι δεν εφαγες το φαγητο σου?" Παει τρωει μια μπουκια και ξαναρχεται. Οταν ανοιγω το παραθυρο του λεω "Κατσε στο παραθυρο και προσεχε μην μπει κανενας!" Και καθεται σαν τσολιας στο παραθυρο μεχρι να το κλεισω.
Το πιο αστειο ειναι οτι μπορει να καθεται ξαπλωμενος και ησυχος διπλα μου και του λεω "Δεν θα κανεις καμια ζημια σημερα?" τρεχει ανοιγει το συρταρι και παιρνει καμια καλτσα η κανενα παπουτσι και μου το φερνει σαν να λεει να οριστε ειμαι ζημιαρης!Με τον καιρο μαθαινουν καμποιες λεξεις και συνδοιαζουν καταστασεις.
Βεβαια απο αυτα που λεω το πιο πιθανο ειναι να καταλαβαινει μονο μια λεξη απο ολη την προταση οπως, βολτα, λουρι, φαγητο, παραθυρο, ζημια κλπ... Τα υπολοιπα τα βαζουμε εμεις απλα να λεμε οτι πιανουμε κουβέντα
Και αυτο που μ κανει αντυπωση ειναι πως ο δικος μου δεν ειναι εκπαιδευμενος..
μια απο τα ιδια..Εμείς συζητάμε.
Κανονικά και με τον νόμο
ακομα και στον δρομο αντι να πω "ελα" λεω "να σου πω?"
κουβεντα ολοκληρη κανουμε.. καλα ειδικα αμα εχω νευρα απ'εξω ειναι αυτα που ακουν τα παραπονα μου.. και το αστειο οτι ειναι καθονται τα βλαμενα και με παρακολοθουν .. αν καταλαβαινουν δεν ξερω αλλα σιγουρα με νιωθουν!
Νομιζω το να μιλας με τον σκυλο σου ειναι η καλυτερη επικονωνια.
Αν της μιλάω λέει....Και λιώνω βέβαια όταν της λέω κάτι στο σοβαρό τύπου "πότε θα γίνεις ένα μεγάλο και σοβαρό κορίτσι και δεν θα κλέβεις τις παντόφλες της μαμάς?" κι εκείνη με κοιτάει μέσα στα μάτια στρίβοντας το κεφαλάκι της όσο πιο δεξιά ή αριστερά μπορεί...Σαν να προσπαθεί να καταλάβει τι της λέω!!!!!!!
Και βέβαια του μιλάω τύπου ...ΕΛΑ εδώ ρε κόπρε, μου έχεις φάει τη ζωή, να μην σε βλέπουν τα μάτια μου ΤΩΡΑΑΑ...και άλλα τέτοια τρυφερά ..δεν ανοίγω συζήτηση γιατί δεν θέλω και πολλά θάρρετα και δικαιώματα
Φυσικά πλάκα κάνω συνήθως οταν θέλω να κάνω κάτι του λέω ..τι λες ρε συ Ερμάκο να κάνουμε αυτό ή να πάμε εκεί ή να φάμε κάτι χώρια τα αντρούκλα μου και όλα τα σχετικά. Βέβαια δεν απαντάει πάντα
Φυσικά πλάκα κάνω συνήθως οταν θέλω να κάνω κάτι του λέω ..τι λες ρε συ Ερμάκο να κάνουμε αυτό ή να πάμε εκεί ή να φάμε κάτι χώρια τα αντρούκλα μου και όλα τα σχετικά. Βέβαια δεν απαντάει πάντα
και βεβαια μιλαμε και εμεις... και στο δρόμο αλλα και στο σπιτι...συνέχεια... στο δρόμο με κοιτανε λιγο παραξενα αλλα δεν με νοιάζει... ξερω οτι ειναι καλο να μιλάω με τον σκυλάκο μου και ας με περνάνε και για τρελή οι υπόλοιποι...
εχω ομως ενα μικρο προβλημα... νομίζω πως κανω μονόλογο μερικές φορες και δεν παιρνω απαντησεις ποτε στις ερωτησεις που του κανω αλλα δεν πειράζει μωρέ... ειμαι σιγουρη οτι καταβάθος με καταλαβαίνει και ας μη μου απαντάει ...
εχω ομως ενα μικρο προβλημα... νομίζω πως κανω μονόλογο μερικές φορες και δεν παιρνω απαντησεις ποτε στις ερωτησεις που του κανω αλλα δεν πειράζει μωρέ... ειμαι σιγουρη οτι καταβάθος με καταλαβαίνει και ας μη μου απαντάει ...
εγω πριν λιγες μερες ημουν με το σκυλακι μου στο αυτοκινητο και κατευθηνομασταν προς το σπιτι... και καθοταν στα ποδια μου. επειδη ειναι μικρουλα πολυ δεν φενοταν εξω απο το αυτοκινητο... και εγω αρχισα και της μιλουσα και της ελεγα μωρακι μου φτανουμε σπιτι να κανεις τῃν αναγκουλα σου αντεξε, καλο κοριτσι που αντεξες και σαγαπαω και τετοια.... οταν της ειπα σαγαπαω εκανα και χαμογελα και τετοια καιι περνουσε ενας με το αυτοκινητο και με εβλεπε με ενα περιεργο τροπο ... θα ελεγε μαλλον οτι αυτη τρελλαθηκε.... αλλα ηταν πολυ αστειο το βλεμμα του και λεω αυτος τωρα θα με παρει για τρελλη... χαχαχαχα..... αλλα το συνηθιζουμε να μιλαμε... μεχρι που εμαθε πολλες λεξουλες.... ξερει τι της ζηταω και αυτο μαρεσει πολυ...
