Μαστίφ των Πυρηναίων – Γιατί?
Όπως ξεκίνησε η δική μου παρέμβαση στο συγκεκριμένο θέμα, ήταν μεταξύ αστείου και σοβαρού, σαν «off-topic” άλλων θεμάτων (μη ..βαράτε, ξαναζητώ συγγνώμη). Ανέφερα εκεί κάποιες φυλές που με εντυπωσιάζουν και κάποιες φυλές για τις οποίες μπορώ, με ενθουσιασμό, να πω ότι είμαι λάτρης. Και μπήκα, αρχικά, σε μία συζήτηση σύγκρισης του τρόπου «παρέμβασης» της κατηγορίας των ορεινών ποιμενικών σε αντιδιαστολή με αυτήν του τύπου μαστίφ. Τελικά, με την απαίτηση των φίλων foibos και bull, οδηγήθηκα στη σκέψη να γράψω λίγο περισσότερο για τη φυλή.
Αφού απολογηθώ, καταρχήν στην κορούλα μου και αφετέρου στους φίλους – συνοδοιπόρους της δικής μου φυλής, του αγαπημένου Bullmastiff, το οποίο γνώρισα και μου επιβεβαίωσε πολλά για τη “φιλοσοφία” μου στο θέμα “σκύλος”, να εξηγηθώ “γιατί” βρίσκομαι στη θέση αυτή, να γράφω για το Μαστίφ των Πυρηναίων. Εξάλλου, οι πολύ πιο έμπειροι φίλοι Teobullmastiff, Solco (ο εκτροφέας μου) και kos, έχουν καλύψει υπέροχα (και συνεχίζουν να το κάνουν) το κεφάλαιο “Bullmastiff”.
Από μικρό παιδάκι φιλόζωος και την τελευταία πενταετία “κυνόφιλος”, στις ελεύθερες ώρες μου, οι αναζητήσεις και οι μελέτες με οδηγούσαν ενστικτωδώς σε κάποιες φυλές σκύλων, ενώ απέφευγα άλλες, που τις ξεπερνούσα με ένα απλό “διαγώνιο” διάβασμα ή ξεφύλλισμα. Άρχισα να κρατάω σημειώσεις, να γράφω, περιληπτικές, συγκριτικές περιγραφές, να στήνω αρχεία excel με στατιστικές και (αυθαίρετες, αλλά σταθερές) “βαθμολογήσεις” και να ψάχνω πιο πολύ τα χαρακτηριστικά που με ενδιέφεραν.
Διαπίστωνα, σταδιακά, ότι μπορώ να χαρακτηριστώ λάτρης (και ευκαιριακός μελετητής) όλων των ορεινών ποιμενικών και ορισμένων φυλών του «τύπου» μαστίφ και συγκεκριμένα το Old English Mastiff, το Bullmastiff, το Dogue De Bordeaux και το Rottweiler.
Τι ήταν, τελικά, αυτό που με τραβούσε στις συγκεκριμένες φυλές? Η παροιμιώδης ηρεμία των μαστίφ, σαν “συνταξιούχοι” σκληροί πολεμιστές? Η “brutal” συμπεριφορά των ορεινών ποιμενικών? Η ενδιάμεση στάση του “πιο εκπαιδεύσιμου” Rottweiler?
Καλώς ή κακώς, επέλεξα να μελετάω φυλές που έχουν κάποια πολύ συγκεκριμένα θέματα υγείας και συμπεριφοράς (θα λέγαμε, σωστότερα, “στάσης ζωής”). Είναι φυλές για τις οποίες υπάρχουν θρύλοι, έχουν ειπωθεί συγκινητικές (πραγματικές ή στα όρια του παραμυθιού) ιστορίες ανυπόκριτης αγάπης, αμοιβαίου σεβασμού, αφοσίωσης, αυταπάρνησης και θυσίας. Εχουν γυριστεί αρκετές κινηματογραφικές και τηλεοπτικές ταινίες (που για κάποιες φυλές, εν γένει, έχουν συμβάλει να δοθεί μία, άδικα, υπερβολική έμφαση στα “άγρια” χαρακτηριστικά τους). Όλες είναι φυλές ιστορικές…
Είναι φυλές (σαν γενικές περιπτώσεις), καθώς και συγκεκριμένοι σκύλοι, σαν κορυφαίες ίσως εξαιρέσεις από την κάθε φυλή, (ή μήπως δεν μάθαμε ποτέ για τους υπόλοιπους, αυτούς που ζουν συνεχώς ανάμεσά μας ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΠΡΟΣΕΞΕΙ, γιατί δεν δόθηκε ακόμα η ευκαιρία??? Ή, ακόμα πιο σημαντικό, δόθηκε η ευκαιρία και οι σκύλοι αυτοί απέτρεψαν τον κίνδυνο χωρίς να ενημερωθούμε???):
ü Που βρήκαν απελπισμένους ανθρώπους κάτω από τα χαλάσματα των σεισμών...
ü Που πάλεψαν, μέχρι θανάτου, για να σώσουν το “δικό τους” παιδί, που όρμησαν, με όση ευφυΐα μπορεί να έχει ένα τετράποδο (και κανείς δεν θα μάθει, ποτέ, για το φόβο που ένιωσαν!!!), χωρίς δισταγμό για να σωθεί αυτό που εκείνοι αγαπούσαν περισσότερο...
ü Που έβαλαν το σώμα τους μπροστά από το “αφεντικό” (αλήθεια, πόσο παρεξηγημένη λέξη το “αφεντικό”! Θα ήταν σωστότερο, ίσως, να πούμε “ο ανθρώπινος Θεός τους”!) για να φάνε τη σφαίρα εκείνοι…
Συνεχίζεται…