@ISKENDER θα εξηγήσω πως το βλέπω και πολύ ευχαρίστως να το συζητήσουμε.
Το οτι ένας σκύλος είναι αδέσποτος και γεννήθηκε στο δρόμο δεν συνεπάγεται και γνώση των σημάτων που εκπέμπουν οι σκύλοι. Γνωρίζω προσωπικά αρκετές τέτοιες περιπτώσεις. Είτε γιατί τα εγκατέλειψαν πριν πάρουν τα πολύτιμα μαθήματα από τη μάνα τους, είτε για διάφορους λόγους.
Επίσης παίζει ρόλο και η ίδια η μάνα και το πόσο γνωρίζει αυτή τη γλώσσα.
Αυτή η γλώσσα είναι τα περίφημα σήματα ηρεμίας, σήματα απειλής, σήματα που αρκετοί τα μεταφράζουν υποταγή - κυριαρχία. Δεν θα σταθώ στις λέξεις και το πως τις μεταφράζει ο καθένας μας. Ενα άλλο πολύ μεγάλο κεφάλαιο.
Το βασικό κατά τη γνώμη μου είναι πως αυτά τα σήματα είναι πολύτιμα για τη μεταξύ τους συνεννόηση και προπάντων (και σχετικά με το θέμα που συζητάμε) για αποφυγή καβγά. Δεν είναι ο ίδιος ο καβγάς.
Σκύλοι που δεν γνωρίζουν την γλώσσα δεν μπορούν να συνεννοηθούν. Δεν ξέρουν να προσεγγίσουν, δεν ξέρουν να αλληλεπιδρούν. Δεν ξέρω και αν ποτέ μάθουν.
Συνεπώς αν ο σκύλος μας γνωρίζει την γλώσσα των σκύλων και έρθει σε επαφή με έναν άλλον εξίσου μορφωμένο σκύλο οι πιθανότητες να συνεννοηθούν είναι πολύ μεγαλύτερες. Ανεξάρτητα από το μέγεθος του σκύλου. Αν ο ένας από τους 2 δεν ξέρει αυξάνουν οι πιθανότητες να γίνει χαμός και να παρεξηγήσει ο "μορφωμένος" τον "αμόρφωτο", επειδή τα σήματα που εκπέμπει πέφτουν στο κενό, δεν έχουν αντίκρυσμα.
Συνυπολογίζουμε σε όλα αυτά και τις ηλικίες.
Περιόδους φόβου, περιόδους εφηβείας.
Σε περιόδους φόβου, τέτοιες εμπειρίες σημαδεύουν την ψυχούλα τους σχεδόν για πάντα. Γιατί να τις προκαλέσουμε;
Κατά την εφηβεία δε, σαν κι εμάς τους 2ποδους, τα μυαλά είναι πάνω από το κεφάλι και δεν λογαριάζουμε κανέναν και τίποτα.
Συνυπολογίζουμε σε όλα αυτά και εμάς τους ίδιους.
Είναι αρκετά σύνθετο.
Το οτι ένας σκύλος είναι αδέσποτος και γεννήθηκε στο δρόμο δεν συνεπάγεται και γνώση των σημάτων που εκπέμπουν οι σκύλοι. Γνωρίζω προσωπικά αρκετές τέτοιες περιπτώσεις. Είτε γιατί τα εγκατέλειψαν πριν πάρουν τα πολύτιμα μαθήματα από τη μάνα τους, είτε για διάφορους λόγους.
Επίσης παίζει ρόλο και η ίδια η μάνα και το πόσο γνωρίζει αυτή τη γλώσσα.
Αυτή η γλώσσα είναι τα περίφημα σήματα ηρεμίας, σήματα απειλής, σήματα που αρκετοί τα μεταφράζουν υποταγή - κυριαρχία. Δεν θα σταθώ στις λέξεις και το πως τις μεταφράζει ο καθένας μας. Ενα άλλο πολύ μεγάλο κεφάλαιο.
Το βασικό κατά τη γνώμη μου είναι πως αυτά τα σήματα είναι πολύτιμα για τη μεταξύ τους συνεννόηση και προπάντων (και σχετικά με το θέμα που συζητάμε) για αποφυγή καβγά. Δεν είναι ο ίδιος ο καβγάς.
Σκύλοι που δεν γνωρίζουν την γλώσσα δεν μπορούν να συνεννοηθούν. Δεν ξέρουν να προσεγγίσουν, δεν ξέρουν να αλληλεπιδρούν. Δεν ξέρω και αν ποτέ μάθουν.
Συνεπώς αν ο σκύλος μας γνωρίζει την γλώσσα των σκύλων και έρθει σε επαφή με έναν άλλον εξίσου μορφωμένο σκύλο οι πιθανότητες να συνεννοηθούν είναι πολύ μεγαλύτερες. Ανεξάρτητα από το μέγεθος του σκύλου. Αν ο ένας από τους 2 δεν ξέρει αυξάνουν οι πιθανότητες να γίνει χαμός και να παρεξηγήσει ο "μορφωμένος" τον "αμόρφωτο", επειδή τα σήματα που εκπέμπει πέφτουν στο κενό, δεν έχουν αντίκρυσμα.
Συνυπολογίζουμε σε όλα αυτά και τις ηλικίες.
Περιόδους φόβου, περιόδους εφηβείας.
Σε περιόδους φόβου, τέτοιες εμπειρίες σημαδεύουν την ψυχούλα τους σχεδόν για πάντα. Γιατί να τις προκαλέσουμε;
Κατά την εφηβεία δε, σαν κι εμάς τους 2ποδους, τα μυαλά είναι πάνω από το κεφάλι και δεν λογαριάζουμε κανέναν και τίποτα.
Συνυπολογίζουμε σε όλα αυτά και εμάς τους ίδιους.
Είναι αρκετά σύνθετο.