Νομιζω οι εκπαιδευτες... (?)Το θέμα είναι ποιός αρχικά έβγαλε αυτό το όριο;
αλλα πιστευω εγινε για λογους ασφαλειας ολων μας.
Νομιζω οι εκπαιδευτες... (?)Το θέμα είναι ποιός αρχικά έβγαλε αυτό το όριο;
Φυσικά και ισχύει ακόμη για πολλούς εκπαιδευτές. Ανώριμοι σκύλοι/φυλές συχνά ξεκινούν και αργότερα.Συμφωνω! δλδ το να ξεκινησει φυλαξη απο τους 18 μηνες και πανω.. δεν ισχυει πια?
αυτ το ξερω εκ'των πραγματων.. βλ. δικο μου σκυλο..Φυσικά και ισχύει ακόμη για πολλούς εκπαιδευτές. Ανώριμοι σκύλοι/φυλές συχνά ξεκινούν και αργότερα.
Πολλές παλιές θεωρίες έχουν αναθεωρηθεί όσο μπαίνει νέος κόσμος στο παιχνίδι.Νομιζω οι εκπαιδευτες... (?)
αλλα πιστευω εγινε για λογους ασφαλειας ολων μας.
Περισσότερο παίζει ρόλο η πείρα του εκπαιδευτή στα δαγκώματα παρά η ηλικία του σκύλου φιλε deas. Δεν νομίζω πως λέμε το ίδιο πράγμα. Δεν είμαι κατά των δαγκωμάτων σε αυτή την ηλικία, είμαι κατά μερίκών λάθος μεθόδων και πρακτικών από διαφόρους εκπαιδευτές. Ο σκύλος αμα δουλευτεί σωστά δεν θα έχει κανένα πρόβλημα. Τα υπόλοιπα είναι θέμα ισορροπίας μεταξύ ιδιοκτήτη και σκύλου.Το ιδιο πραγμα λεμε φιλε τρικιους...ο πηλος ομως με λαθος επεξεργασια μπορει να ξεχυλωσει και να βγει στραβο το βαζο...η ακομη χειροτερα και να σπασει αργοτερα....
Η φύλαξη (χώρου, αντικειμένων, ατόμων) ΔΕΝ είναι παιχνίδι για τον σκύλο και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν παιχνίδι από τους ιδιοκτήτες (αλλίμονό μας). Το σπορ αντιθέτως μπορεί να μείνει σαν παιχνίδι στο μυαλό του σκύλου, και τίποτα παραπάνω. Επίσης, πολλοί σκύλοι ενώ είναι εξαιρετικοί στο παιχνίδι του σπορ, δεν έχουν το θάρρος να δώσουν μάχη υπό πραγματικές συνθήκες. Άλλοι έχουν θάρρος σε πραγματικές συνθήκες αλλά υπό όρους (να είναι παρών και ο ιδιοκτήτης τους). Τέλος η εκπαίδευση για σπόρ και για πραγματική φύλαξη διαφέρει πολύ. Το ζητούμενο είναι διαφορετικό, πως να μην διαφέρει και η εκπαίδευση;δεν καταλαβα... πλησιαζες τελικα η οχι?
2. δεν μου εχει γινει εντελως ξεκαθαρο ποια η διαφορα του σπορ απο την φυλαξη, εκτος απο τα γηπεδα και τους χωρους που γινεται το σπορ.. ενας σκυλος που κανει και σπορ φυλαει κι ολας? η για να γινει αυτο πρεπει να νακανει ΚΑΙ εκπαιδευση φυλακα?
μα και στην φυλαξη, σαν παιχνιδι κυνηγανε τον κλεφτη, και σαν παιχνιδι αρπαζει το χερακι με το μανικακι.. για αυτον ολα σαν παιχνιδι πρεπει να γινονται..
δηλαδη αν τον εκπαιδευσεις 2χρονων αυτο δεν μπορει να συμβει?Εγώ δεν καταλαβαίνω πως μπορεί κάποιος να κρίνει σε ένα κουτάβι 5 μηνών, αν θα έχει τον χαρακτήρα ώστε να μπορεί να αναπεξέλθει στην εκπαίδευση και στα καθήκοντα του σκύλου φύλακα. Μπορεί κάποιος να μου το εξηγήσει;
-νοιμιζω οτι ενας εκπαιδευτης μπορει να παρει μια ιδεα
Ή απλά ξεκινάς την εκπαίδευση και αν ωριμάζοντας (12-18-24 μηνών ο σκύλος) φαίνεται πως δεν "το χει" (το θάρρος ή/και τον σταθερό και προβλέψημο χαρακτήρα που απαιτεί η φύλαξη) τον παρατάς και ότι γίνει;
-και τι να κανεις με τον σκυλο που δε το χει μεχρι εκει μονο παιχνιδι εχει κανει
Αν ο σκύλος μεγαλώσει και αποδεικτεί δειλός, νευρικός, υπερευαίσθητος ερεθίσματα, (ακόμη και λίγο ή λίγο απ'όλα αυτά) τι γίνεται;
-σιγουρα οχι φυλαξη(αλλα εχεις προσπαθησει να τον ανεβασεις)
Αν το κουτάβι μεγαλώσει με αγάπη για το δάγκωμα, αλλά χωρίς το θάρρος να δαγκώσει μεγαλόσωμο ξένο εισβολέα, τι γίνεται;
πετ η προσπαθεις να διορθωσεις τα λαθη
Δεν υπάρχει πιθανότητα ένας δειλός σκύλος που του αρέσει να δαγκώνει να αποδειχτεί επικίνδυνος (για παιδιά, γέρους και αδύναμους, αλλά όχι για τους κλέφτες) ;
ισως και για τους κλεφτες αλλα ενας σκυλος εκπαιδευμενος στη φυλαξη η στη πορεια αυτης ο ιδιοκτητης οφειλει να προσεχει
ειτε ειναι 6μηνων ειτε 56
Αν ο ιδιοκτήτης βασιστεί 100% στον εκπαιδευτή και δεν συνεχίζει να κοινωνικοποιεί το ζώο αρκετά ή/και δεν τον δουλεύει αρκετά στην υπακοή καθ' όλη την ανάπτηξή του (μήνες μετά την ΒΥ, στην εφηβεία και μετά), τι γίνεται;
αυτο πιστευω οφειλετε στον ιδιοκτητη και οι ασχημες συμπεριφορες μπορουν να συμβουν και σε ενηλικο σκυλο
Αν το κουτάβι δεν έχει ιδιαίτερη αγάπη για το "παιχνίδι" αυτό στους 5 μήνες, και ΔΕΝ δαγκώνει τίποτα, τι γίνεται;
η το πορωνεις με το παιχνιδι(δαγκωμα)η δεν κανεις φυλαξη
Αν ο ιδιοκτήτης είναι πρωτάρης και δεν είχε ποτέ σκύλο φύλακα στο παρελθόν και στην πορεία μετανιώσει (γιατί μετά την εφηβεία ο σκύλος του "παρα-είναι" καλός φύλακας για τα δικά του θέλω) τότε τι γίνεται;
+++++++++++++++++++++++Υποτίθεται πως 2 χρονών ο σκύλος έχει ΤΕΛΕΙΩΠΟΙΗΣΕΙ την υπακοή του (αλλιώς δεν τον αναλαμβάνεις για φύλαξη),
υποτίθεται πως έχει κοινωνικοποιηθεί πλήρως και σωστά και πως έχει ωριμάσει αν όχι 100%, τότε 95%.
Υποτίθεται πως μπορείς να έχεις μία ξεκάθαρη άποψη για τον πραγματικό του χαρακτήρα, έτσι ώστε αν υστερεί σε κάτι συμαντικό (ή "υστερεί" ο ιδιοκτήτης) να μην τον αναλάβεις.
Υποτίθεται πως μέχρι τότε ο ιδιοκτήτης, ακόμη και αν ήταν αρχάριος, θα έχει μάθει ΠΟΛΛΑ για τον συγκεκριμένο σκύλο και τις αντιδράσεις του σε κόσμο, και πως θα είναι πιο σίγουρος πως θέλει να τον κάνει πιο προστατευτικό ακόμη. Η πιθανότητες να το μετανιώσει θα είναι ελάχιστες.
Η πιθανότητες να μην μπορεί να "κουμαντάρει" τον σκύλο, σχεδόν ανύπαρκτες (εφόσον τον κουμαντάρει τέλεια εδώ και πολύ καιρό και έχει πιάσει το βασικό νόημα του πως σκέπτεται ο ΩΡΙΜΟΣ πια σκύλος του).
Λέω, εγώ....