Ενα αστείο - σοβαρό περιστατικό...
Αστείο, γιατί "έτρεχα" μετά...
Σοβαρό, γιατί, τελικά, πρέπει να "ακούμε" κάπου-κάπου και το σκύλο μας...
Εχουμε πάει για μπάνιο με τον Casper... ξετρελλάθηκε...
Κάποια στιγμή, φεύγουμε και πάμε σε γνωστό ("αναγκαστικά" φιλόζωο) ταβερνάκι να τσιμπήσουμε κάτι...
Ο Casper μένει ήσυχος στο αυτοκίνητο...
Οταν τελειώσαμε και πίναμε το καφεδάκι μας, βγάλαμε και τον μικρό έξω, για να ξεμουδιάσει - κοινωνικοποιηθεί λιγάκι...
Μετά, ετοιμαζόμαστε να φύγουμε...
Ο Casper... να μη θέλει να μπει (με τίποτα, όμως !!!) στο αυτοκίνητο, για πρώτη φορά στη ζωή του...
Η γυναίκα μου σκέφτεται: "σίγουρα έχει μυρίσει κάτι σε σκύλο, οπότε με το ζόρι μέσα"...:smurf:
Ταυτόχρονα, εγώ σκέφτομαι: "ρε κερατά, τώρα βρήκες να κάνεις την ανυπακοή σου? οπότε με το ζόρι μέσα"...
Ξεκινάμε, βάζουμε και ένα φανταστικό CD και οδηγώ χαλαρά, για το δρόμο της επιστροφής...
Ωσπου πετάγομαι πάνω, από το "ΟΧΙ" της γυναίκας μου, βγαλμένο από την κόλαση!!!
Τι είχει γίνει? Ο Casper είχε αρχίσει να κατουράει το πίσω κάθισμα !!!
Σταμάτησε ο φουκαράς με το "όχι" και σταμάτησα κι εγώ στην άκρη του δρόμου...
Τον βγάζω έξω, άρον-άρον και (δεν θα με πιστέψετε) κατούραγε (χωρίς πόδι - καθιστός!) επί περίπου 2 λεπτά!!!
Φαίνεται ότι στη θάλασσα (που δεν είχε μυρωδιές να μαρκάρει) δεν τα έκανε κανονικά...
Και αυτό που ήθελε να μας πει (για να μην μπει στο αυτοκίνητο) ήταν ακριβώς ότι ήθελε να τον πάμε πιο δίπλα να κάνει την ανάγκη του ο καημένος...
Υ.Γ. Είδες τι παθαίνεις (και τι παθαίνει και το αυτοκίνητο
) όταν είσαι ζωηρός και δεν σε πιστεύει κανείς?
Αποφασίσαμε, παρόλα αυτά, από εδώ και πέρα, να τον προσέχουμε περισσότερο σε αυτά που θέλει να μας "πει"...