Το ζώο κυνηγός διακρίνει ποιο ζώο από το κοπάδι είναι ποιο ευάλωτο/άρρωστο/αδύναμο και επιτίθεται σε αυτό ,πολλές φορές χωρίς να το φάει μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τα δολοφονικά ένστικτα του κυνηγού...
Ο λύκος δεν θα έφαγε το κουτάβι επειδή πεινούσε...αλλά επειδή το βρήκε αδύναμο και επειδή ΜΠΟΡΟΥΣΕ....
Στην δικη τους αγελη πάντως,οι δυνατοι κ ο αλφα προστατευουν τα αδυναμα μελη τους...σε μια πορεία πχ αμα τα δεις,θα παρατηρησεις οτι πρωτοι πανε οι αδυναμοι (ασθενεις,γέροι,γυναικοπαιδα) κ οι δυνατοι ακολουθούν,κ για να τους προστατέψουν εαν χρειαστει κ για να βεβαιωθουν οτι δε θα μεινει κανεις πισω.
Δολοφονικα ενστικα οπως τα εννοεις δεν εχουν,ενστικτο επιβιωσης ναι εχουν.
Εαν παρατηρήσεις την φωτο θα δεις οτι το κεφαλι του κουταβιου ειναι ζορισμενο/μισοβγαλμενο στο κολαρο...παει να πει προθεση του δεν ηταν να παιξει,γενικως δεν παιζουν
πεινουσε κ προφανως το τραβουσε ωστε να το παρει ολο μαζι του,τελικα δεν τα καταφερε?τον πιασαν επαυτοφωρω κ τρομαξε κ εφυγε?
Γιατι οι λυκοι ναι φοβουνται τον άνθρωπο,γιατι μεγαλυτερο θεριο απο μας δεν υπαρχει...κ το ξέρουν
οποτε σου δινει αλλο ενα στοιχειο,να καταλαβεις την απογνωση του,ωστε να αναγκαστει να μπει σε κατοικημενη περιοχη κ μάλιστα μέσα στον κηπο καποιου!
.Έχεις στο σπίτι σου μια σφηγγια...και περναει το παιδί σου από εκεί δίπλα και το τσιμπάει μια σφίγγα..
Τι θα κάνεις?
Ωραιο πχ δινεις...
Ειχαμε κ μεις μια περσυ (βασικα πολλες εχουμε,αλλα το θεμα ειναι η συγκεκριμενη)...κατα εναν περίεργο τροπο λοιπον παντα οποτε περναγαν εστω κ απο κοντα το ετερον ημισυ κ ενας φιλος τους καναν σουρωτηρι
Μια μερα μεσα σε 10 λεπτα τους επιτεθηκαν τρεις διαφορετικές φορες κ μετα μου ρχοντουσαν πανικοβλητοι να τους βαλω σκόρδο...κ τους ελεγα γιατι είστε χαζοι,απλα πηγαιντε απο αλλου,αφου το ξερετε...οχι εκεινοι απο κει,γιατι ειναι
ανθρωποι-αντρες κ μαμανε κ τεσπα δε θα τους κανουν οτι θελουν οι σφήκες!
Αυτοι,κ οι 2 λοιπον,δεν εχουν κανενα απολυτως σεβασμο απέναντι στην φύση,εξακριβωμενα
αμα δουν φιδι,σαμιαμιδι,νυχτεριδα,κουρναβλα,ότι βαλει ο νους σου,πρεπει να το σκοτωσουν...μη τυχον και...οτιδηποτε
Δεν ειναι τυχαιο οποτε,θεωρω,οτι εχω απειρες φορες χωθει μεσα στις σφηκες (κ τις μελισσες) κ δε μεχει τσιμπήσει ποτε κανενα τους,το πιστευω,ακραδαντα,οτι
ξερουν!
Που θελω να καταληξω?
Οτι πρεπει να επιδεικνυουμε σεβασμο κ σωφροσύνη!
Ο κοσμος,οχι,δεν μας ανηκει,προσωρινοι ημαστε,οπως οι προγονοι μας,οπως οι απογονοι μας!
Δεν ειναι δυνατον να απαιτεις απτην φυση να σε προσκυνήσει!
Γιατί η φυση,παντα,μα παντα,θα ειναι αυτη που θα εχει τον τελευταιο λογο!