εχθές βλέπω απο μακρυά έναν τύπο να έχει πάρει ένα ξύλο και να χτυπάει με μανία εναν σκύλο στο κεφάλι και πολύ κόσμο μαζεμένος γύρω απο το σημείο,
αρχίζω να φωνάζω και να τρέχω προς εκεί, πιστευοντας ότι επιτέλους έπιασα καποιον ανώμαλο στην πράξη, φτάνοντας όμως βλέπω ένα αρσενικό Amstaff να έχει κλείσει τα σαγόνια του στο λαιμό ενός αρσενικό λάμπραντορ και το αφεντικό του λάμπραντορ να προσπαθεί να το σκοτώσει χτυπώντας το στο κεφάλι με ένα μεγάλο ξύλο.
Το σημείο ήταν κεντρικό είχε μαζευτεί πολύς κόσμος τριγύρω και απλώς κοιτούσε, μόλις έφτασα εκεί είδα οτι ο κίνδυνος για το Λάμπραντορ δέν ήταν άμεσος,
το Amstaff είχε πιάσει στο λαιμό απο το πλάι όμως, όταν έφτασα εκεί ο τύπος παράτησε το ξύλο και έβγαλε απο την τσέπη του ένα μεγάλο μαχαίρι και ήταν έτοιμος να το
καρφώσει στο κεφάλι του σκύλου, τον έκανα να διστάσει φωνάζοντας και απειλώντας τον, πάντως το μαχαίρι βρισκόταν ακριβώς πάνω απο το κεφάλι του σκύλου έτοιμος να του το καρφώσει.
έπιασα τα πίσω πόδια του σκύλου και τα σήκωσα στον αέρα, δεν άφηνε με τίποτα, τον έσπρωξα πάνω στο λάμπραντορ για να ανοίξει έστω και για δευτερόλεπτα και να μπορέσω να τον τραβήξω προς τα πίσω,
κανένα αποτέλεσμα κλειδωμένα τα σαγόνια, φτάνει μια φίλη εκείνη την στιγμή και τον πιάνει απο τα μπαλάκια και τα έστριβε, κανένα αποτέλεσμα
δεν άφηνε με τίποτα. Πανικός... εγώ και η φίλη να φωνάζουμε και να απειλούμε τον άλλον να μην καρφώσει το μαχαίρι που κρατούσε στο κεφάλι του σκύλου, αυτός να απειλεί οτι θα τον σφάξει,
και δύο αστυνομικοί να κάθονται ακριβώς δίπλα και απλώς να κοιτάνε κάνοντας τίποτα.
Ευτυχώς για τον σκύλο εκείνη την στιγμή ήρθε ο ιδιοκτήτης του Amstaff, ο οποίος τον είχε δέσει με ένα λουρί στα κάγκελα του σούπερ μάρκετ
για να πάει να ψωνίσει, και του άνοιξε τα σαγόνια με τα χέρια.
όλοι σοκαρισμένοι απο το σκηνικό, φυσικά την πλήρωσε ο ιδιοκτήτης τον οποίο και οι δύο απραγείς μέχρι τότε αστυνομικοί του ζήτησαν τα στοιχεία, το λάμπ είχε αίματα και τα σημάδια των δοντιών του άλλου σκύλου
στον λαιμό του, αλλά σε καμμία περίπτωση δεν κινδύνευε η ζωή του, αντίθετα κινδύνεψε άμεσα η ζωή του Amstaff.
Η ευθύνη βέβαια κατα πρώτο λόγο βέβαια, ανήκει στον ιδιοκτήτη του Amstaff που άφησε τον σκύλο απλώς δεμένο στα κάγκελα για να πάει για ψώνια,
και για εμένα και στον ιδιοκτήτη του λάμπραντορ που πέρασε με τον αρσενικό σκύλο του σε απόσταση αναπνοής (ήταν κοντό το λουρί) απο τον άλλον σκύλο γιατί δεν μπόρεσε να προβλέψει τι θα γινόταν.
Η συνέχεια θα γράφτηκε σίγουρα στο αστυνομικό τμήμα.
αρχίζω να φωνάζω και να τρέχω προς εκεί, πιστευοντας ότι επιτέλους έπιασα καποιον ανώμαλο στην πράξη, φτάνοντας όμως βλέπω ένα αρσενικό Amstaff να έχει κλείσει τα σαγόνια του στο λαιμό ενός αρσενικό λάμπραντορ και το αφεντικό του λάμπραντορ να προσπαθεί να το σκοτώσει χτυπώντας το στο κεφάλι με ένα μεγάλο ξύλο.
Το σημείο ήταν κεντρικό είχε μαζευτεί πολύς κόσμος τριγύρω και απλώς κοιτούσε, μόλις έφτασα εκεί είδα οτι ο κίνδυνος για το Λάμπραντορ δέν ήταν άμεσος,
το Amstaff είχε πιάσει στο λαιμό απο το πλάι όμως, όταν έφτασα εκεί ο τύπος παράτησε το ξύλο και έβγαλε απο την τσέπη του ένα μεγάλο μαχαίρι και ήταν έτοιμος να το
καρφώσει στο κεφάλι του σκύλου, τον έκανα να διστάσει φωνάζοντας και απειλώντας τον, πάντως το μαχαίρι βρισκόταν ακριβώς πάνω απο το κεφάλι του σκύλου έτοιμος να του το καρφώσει.
έπιασα τα πίσω πόδια του σκύλου και τα σήκωσα στον αέρα, δεν άφηνε με τίποτα, τον έσπρωξα πάνω στο λάμπραντορ για να ανοίξει έστω και για δευτερόλεπτα και να μπορέσω να τον τραβήξω προς τα πίσω,
κανένα αποτέλεσμα κλειδωμένα τα σαγόνια, φτάνει μια φίλη εκείνη την στιγμή και τον πιάνει απο τα μπαλάκια και τα έστριβε, κανένα αποτέλεσμα
δεν άφηνε με τίποτα. Πανικός... εγώ και η φίλη να φωνάζουμε και να απειλούμε τον άλλον να μην καρφώσει το μαχαίρι που κρατούσε στο κεφάλι του σκύλου, αυτός να απειλεί οτι θα τον σφάξει,
και δύο αστυνομικοί να κάθονται ακριβώς δίπλα και απλώς να κοιτάνε κάνοντας τίποτα.
Ευτυχώς για τον σκύλο εκείνη την στιγμή ήρθε ο ιδιοκτήτης του Amstaff, ο οποίος τον είχε δέσει με ένα λουρί στα κάγκελα του σούπερ μάρκετ
για να πάει να ψωνίσει, και του άνοιξε τα σαγόνια με τα χέρια.
όλοι σοκαρισμένοι απο το σκηνικό, φυσικά την πλήρωσε ο ιδιοκτήτης τον οποίο και οι δύο απραγείς μέχρι τότε αστυνομικοί του ζήτησαν τα στοιχεία, το λάμπ είχε αίματα και τα σημάδια των δοντιών του άλλου σκύλου
στον λαιμό του, αλλά σε καμμία περίπτωση δεν κινδύνευε η ζωή του, αντίθετα κινδύνεψε άμεσα η ζωή του Amstaff.
Η ευθύνη βέβαια κατα πρώτο λόγο βέβαια, ανήκει στον ιδιοκτήτη του Amstaff που άφησε τον σκύλο απλώς δεμένο στα κάγκελα για να πάει για ψώνια,
και για εμένα και στον ιδιοκτήτη του λάμπραντορ που πέρασε με τον αρσενικό σκύλο του σε απόσταση αναπνοής (ήταν κοντό το λουρί) απο τον άλλον σκύλο γιατί δεν μπόρεσε να προβλέψει τι θα γινόταν.
Η συνέχεια θα γράφτηκε σίγουρα στο αστυνομικό τμήμα.
