Χαχαχα μια από τις στιγμές που λατρεύω!
Να αγναντεύει, να σταματάει το λαχάνιασμα για να ακούσει το παραμικρό θόρυβο, να εστιάζει, να σε κοιτάει στα μάτια, να βλέπεις ευχαρίστηση, να σοβαρεύει καθώς εστιάζει και ξανά μετά λαχάνιασμα...
Να λες "τι υπέροχη στιγμή" να την πέφτεις πίσω στο γκαζόν κρατώντας βεβαίως το λουρί και ξάφνου να εμφανίζεται κάποιος από το βάθος και να σε πλησιάζει...και έτσι πως είσαι ξαπλωμένος να τινάζεσαι επειδή το χαϊβάνι αρχίζει τα γάβα-γούβα επειδή κάποιος πλησιάζει!
Απερίγραπτες στιγμές...
Να τον χαίρεσαι, είναι πολύ εκφραστικός ο μικρός!
Υ.Γ.: Το τραγούδι ποιο είναι?