Σάχλες θεωρώ και εγώ πολλά πράγματα, αλλά δεν το λέω γιατί δεν θέλω να κρίνω-προσβάλλω άλλους ανθρώπους επειδή έχουμε διαφορετικά γούστα.
Όπως έχω γράψει αρκετές φορές περί κυνηγιού, θα το κάνω ακόμα μια φορά,
συμφωνόντας με τον Thinker,περί των κυνηγών, καλών και κακών, υπεύθυνων και ανεύθυνων.
Γεννήθηκα σε οικογένεια κυνηγών,
με ανθρώπους που μου μάθανε πάνω απ'όλα να σέβομαι την φύση και αυτά που απλόχερα προσφέρει,
να μην τα εκμεταλεύομαι και να μην τα καταχράζομαι, να θεωρώ τους σκύλους μέλος της οικογένειας και όχι απλά εργαλείο κυνηγεσίας,
να σέβομαι το θήραμα, να μαζεύω τα άδεια φυσσίγγια, να σέβομαι τους υπόλοιπους κυνηγούς παρά τις λίγες πιθανότητες να με σεβαστούν αυτοί.
Δεν είμαι από οικογένεια διανοούμενων κυνηγών,υπάρχουν αρκετοί κυνηγοί που κάνουν το ίδιο.
Δεν χρειάζεται να τα ισοπεδώνουμε όλα, συμφωνώ με την io maria.
Φυσικά και υπάρχει ευχαρίστηση στην επαφή με την φύση, φυσικά και είναι υπέροχο να βλέπεις τα σκυλιά σου να ακολουθούν τα ένστικτα για τα οποία εκτράφησαν και να βλέπεις πόσο το απολαμβάνουν, φυσικά το κυνήγι είναι απόλαυση για κάποιους, άθλημα για άλλους, χόμπυ, κ@υλα και πολλά ακόμη.
Κατακρίνω τους παρανόμους, τους ανεύθυνους και πολλούς ακόμη σε όλους τους τομείς.
Έχω ξαναπεί και εδώ και όχι μόνο, πως αν η λογική μας είναι κατά της θανάτωσης ζώου προς τροφή,
τότε να μην ξανααγοράσουμε κοτοπουλάκι, γουρουνάκι, και όποιοδήποτε άλλο κρέας προς τροφή,
εφόσον οι συνθήκες εκτροφής τους είναι άθλιες, δεν έχουν ευκαιρία να ξεφύγουν όπως στο κυνήγι,
και κατασφάζονται για να υπάρχει πάντα πλεόνασμα τροφής για όλο τον ανθρώπινο πλυθησμό, επειδή η φακή δεν μας κάνει.
Όταν όμως το τρώμε και το απολαμβάνουμε ας μην κρίνουμε τους ανθρώπους που ίσως προτιμούν να κυνηγήσουν την τροφή τους όποτε μπορούν, γιατί αυτό είναι ένα βαθιά θαμμένο μεν, υπαρκτό δε, ένστικτο.