Αφήνονται πολλά υπονοούμενα όμως και γίνονται περίεργες συνδέσεις, σε ένα θέμα που ομολογουμένως δεν είναι ξεκαθαρισμενο στην συνείδηση του κόσμου.
Υπάρχει δηλαδή μια ασάφεια, μια σύγχυση, που τέτοια θέματα θα έπρεπε να λύνουν, να ξεκαθαρίζουν και όχι να μπερδεύουν.
Οι εκθέσεις μορφολογίας γίνονται για να κριθεί μορφολογικά το breeding stock.
Οι σκύλοι που μετέχουν και με την προϋπόθεση πως είναι υγιείς, φέρουν τον τυπικό για την φυλή τους χαρακτήρα και είναι τυπικοί μορφολογικά, μπορούν να μπουν στην αναπαραγωγική διαδικασία.
Υπάρχουν φυλές που ο όμιλος έχει και άλλες προϋποθέσεις για να μπει ένας σκύλος στην αναπαραγωγή, όπως εξετάσεις εργασίας πχ.
Οι ιδιώτες κάτοχοι λοιπόν των αρσενικών σκύλων, αν και εφόσον ο σκύλος τους πληρεί τις όποιες προϋποθέσεις και αν τους ζητηθεί, μπορούν να τον δώσουν για επίβαση.
Τώρα, το τι θα κάνει ο καθένας, σε ποιον θα τον δώσει, αν τον δώσει κλπ, είναι καθαρά θέμα ανθρώπου και ο καθένας κρίνεται από τις επιλογές του και τις πράξεις του.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν θεωρώ δόκιμο τον διαχωρισμό ιδιωτών με βάση το αν δίνουν ή όχι τα σκυλιά τους για επιβασεις.
Η διαφορά είναι στο ΠΟΥ δίνουν τον σκύλο τους.
Έχει δηλαδή και ο ίδιος μεγάλη ευθυνη, οπού και εκεί εισέρχεται το ήθος του καθενός.
Αρκετοί εκτροφείς μάλιστα έχουν κάποιους όρους στα συμβόλαιά τους που σου λένε πως δεν μπορείς να δώσεις όπου θες, αν πριν δεν το εγκρίνει ο ίδιος ή κρατάνε την μισή συνιδιοκτησία.
Όπως έγραφε και ο Osman Sameja, ένα show dog είναι γονίδια και η διαχείριση τους είναι τεράστια ευθύνη.