Θα ταιριάξω με ενα cane corso ?


Orilis

Well-Known Member
3 Μαρτίου 2011
7.881
6.979
Πάτρα
αυτο που γραφω pepev50 ειναι αυτο που συνηθιζεται...απο κει και περα ξερω κι εγω περιπτωσεις πολλων ανθρωπων που εγιναν αστροναυτες κι εκαναν πολλα ταξιδια στο διαστημα...
Στην Ελλάδα αυτά που συνηθίζονται, ως προς το σκύλο, είναι πολλά και διάφορα. Να απαριθμήσω μερικά από αυτά: καθόλου ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μόνιμη διαμονή σε μπαλκόνι/ταράτσα, ακόμα χειρότερα, μόνιμη παραμονή σε δέντρο με σκουριασμένο βαρέλι, δεν μαζεύονται τα περιττώματα, δεν κοινωνικοποιούνται οι σκύλοι, δεν εκπαιδεύονται οι σκύλοι, εκπαιδεύονται με τη μέθοδο "κλείσε το σε μια σκοτεινή αποθήκη ένα χρόνο να μην δει φως και άνθρωπο, πέρα από εσένα" και άλλα χαριτωμένα, των ουκ έστιν αριθμός.

Μέσα σε αυτό το φόρουμ υπάρχουν άνθρωποι που το ψάχνουν. Που δεν κάνουν κανένα από τα παραπάνω ή και τα επόμενα της λίστας. Βρε υπάρχουν άνθρωποι που είναι κατά γενική ομολογία σωστοί απέναντι στα σκυλιά τους και δεν έχουν ιδέα τι είναι το φόρουμ ή το ίντερνετ γενικότερα. Κι αυτοί οι άνθρωποι είναι περισσότεροι από όσους έγιναν αστροναυτες στην Ελλάδα και πήγαν και πολλά ταξίδια στο διάστημα. Ο παραλληλισμός όσο άκυρος είναι άλλο τόσο είναι και ειρωνικός.

Ναι, πιστεύω ότι ο θεματοθέτης θα ταιριάξει με ένα κάνε κόρσο (τι να κάνω;;;; ). Κι ας μην ζητάει στην αρχική περιγραφή κάτι τόσο έντονο. Και ναι, πιστεύω ότι αν κάνει σοβαρή επιλογή, θα δεχτεί όλους τους ανθρώπους τους σπιτιού κανονικά. Τόσο τους παρόντες όσο και τα μελλοντικά παιδάκια. (τα παιδάκια, ξέρετε, δεν φυτρώνουν αμέσως στην ενοχλητική για τον σκύλο ηλικία. Φτάνουν σε εκείνη τη φάση αρκετά σταδιακά ώστε οι ενήλικες του σπιτιού να καθοδηγησουν και τις δύο πλευρές με ασφάλεια κι εν τω μεταξύ, ο σκύλος να θεωρήσει το παιδί δικό του) . Φτάνει, ο θεματοθέτης, να μην στηριχτεί μόνο στο ότι "το έχει με τα σκυλιά", αλλά να ζητήσει κι επαγγελματική καθοδήγηση για τον ίδιο και τη σύντροφό του. (Αναφέρθηκε και παραπάνω: σας κάνει και πιο εύκολα διαχειρίσιμη φυλή)
 




Amaliaz

Well-Known Member
23 Οκτωβρίου 2009
10.131
4.809
επισης εκκρινουν εντελως διαφορετικες ορμονες, η τις ιδιες σε διαφορετικες ποσοτητες, τις οποιες μυριζει ο σκυλος και δρα αντιστοιχως, κατα περιπτωση...κατα συνεπεια, καθε ανθρωπινη μοναδα εχει διαφορετικη ψυχολογια, ιδιοσυγκρασια,συμπεριφορα...
Θα μπορουσες να μας παραθεσεις μια επιστημονικη ερευνα για τον ισχυρισμο σου αυτο? Οι ορμονες που "αντιλαμβανεται" ο σκυλος εχουν να κανουν με θυμο, φοβο, ενθουσιασμο κλπ Που ομως εχει γραφτει- αποδειχτει κλπ οτι εχει αλλη αντιμετωπιση σε γυναικειες και αλλη σε αντρικες?
Γιατι αυτο ισχυριστηκες ως δεδομενο οτι θα συμβει εδω.


ακομη λοιπον κι αν δυο ανθρωπινες μοναδες φερονται με τον ακριβως ιδιο τροπο στο ιδιο ζωο,αυτο σε καμια περιπτωση δεν σημαινει οτι το ζωο θα "βλεπει" την ιδια ανθρωπινη μοναδα εις διπλουν,αναφορικα με τον τροπο που θα αντιδρασει απεναντι της...

ουσιωδες αποδεικτικο παραδειγμα αποτελουν περιπτωσεις οικογενειων που το ενα μελος ασχολειται πληρως με το ζωο,διατροφικα και συμπεριφορικα,αλλα το ζωο υπακουει περισσοτερο στο μελος που δεν ασχολειται...

μπορω να επεκταθω και περισσοτερο αν χρειαστει...
Κανεις δεν το υποστηριξε οτι θα βλεπει την ανθρωπινη μοναδα εις διπλουν.

Ας μη γραφουμε το "ξερω περιπτωσεις"... αλλωστε μονος σου λιγο πιο πανω το ακυρωσες σαν επιχειρημα με ακομψο τροπο



και σε μια αγελη ζωων,ο αρχηγος ελεγχει τους πορους...αυτο ομως δεν σημαινει οτι ανα πασα ωρα και στιγμη δεν θα αμφισβητηθει αυτη του η κυριαρχια...

σαφως και δεν θα βγει ξαφνικα ο σκυλος στην αγορα να δουλεψει και να καθορισει τα οικονομικα της οικιας,ουτε θα παιρνει οποιεσδηποτε αποφασεις...εξ αυτης της αποψεως σαφως και δεν τιθεται θεμα κυριαρχιας...

στην απολυτη υπακοη ομως τιθεται...ο ελεγχος των πορων δεν λεει απαραιτητα και πολλα πραγματα στην περι ης ο λογος περιπτωση...

οταν το ζωο κανει οτι θελει και οριοθετει,σαφως και τιθεται πανω απο μας ιεραρχικα...αντιλαμβανεσαι οτι το θετω σε ορια υπακοης...
Και βεβαια ο ελεγχος των πορων και η παροχη τους απο μονο του δε λεει τιποτα. Ειναι απλα ενα σημαντικο εργαλειο αναμεσα σε αλλα για να δημιουργησεις την ιεραρχια και τη σχεση ( δεν ειναι τυχαιο οτι πολλα ζωα ταιζονται απο τα παιδια της οικογενειας). Η αμφισβητιση της κυριαρχιας μπορει να γινει σε ολα τα μελη της οικογενειας κατα τη διαρκεια μεγαλωματος του κουταβιου. Το πως θα αντιμετωπιστει απο το καθε μελος θα επηρεασει και τη μελλοντικη θεση του σκυλου. Δηλαδη το εαν μπορει να κανει οτι θελει και να οριοθετει.
 


Amaliaz

Well-Known Member
23 Οκτωβρίου 2009
10.131
4.809
Επικρατεί ένα φοβερό μπέρδεμα στο μυαλό μου.



Θα συνεχίσω να συλλέγω εμπειρίες και θα τις καταθέτω μέχρι να κατασταλάξω
Ελπιζω μετα απο πολλες εμπειριες να ξεμπερδευτεις . Απλα να τις τοποθετεις στη σωστη τους βαση.
Δηλαδη τι εννοω.. μη θεωρεις οτι ο σκυλος της πρωτης περιπτωσης ειναι ανωμαλος, αρρωστος, τρελος κλπ. Σκυλια της κατηγοριας τους ειναι απολυτα θεμιτο και συνηθισμενος μολις απομακρυνονται λιγο απο τον "πολιτισμο" να γινονται πιο αξεστα και να δρουν αυτονομα. Συμβαινει με τη σκυλα μου στο εξοχικο μας αλλα και με τον αρσενικο μου που δε ζει. Ειδικα οταν ηταν οι δυο τους μαζι...
Τελος μη θεωρησεις οτι το κουταβι της δευτερης περιπτωσης θα ειναι παντα ενα τοσο καλοβολο και χαρουμενο πλασμα που σου περιεγραψε ο κατοχος του. Θα χρειαστει δουλεια ενδεχομενως και με τα παιδια της οικογενειας.
 
  • Like
Reactions: mareco


Pepev50

Well-Known Member
3 Οκτωβρίου 2016
460
2.570
39
Μα ναι, μπορώ και το αξιολογώ ακριβώς όπως το ξεκαθαρίζεις.
Η κοινωνικοποίηση είναι εφ όρου ζωής, όπως και η ΒΥ πρέπει να επαναλαμβάνεται συνεχώς απο μάς και άλλα πολλά.

Το 2ο παράδειγμα το έγραψα περισσότερο για να κόψω αντιδράσεις απο εσάς καθώς ενα κουτάβι που παίζει δεν είναι συλλογή εμπειρίας.
Πχ αν λέγατε : έκανε μεγάλο λάθος που πήρε αυτό το σκύλο ετσι απλά και αβίαστα θα έκανα ενα μικρό βήμα πίσω απο την απόκτηση.
Μέχρι στιγμής δεν σχολιάστηκε καν.. άρα κάνω μισό βήμα εμπρός :)
 
  • Like
Reactions: Amaliaz


Orilis

Well-Known Member
3 Μαρτίου 2011
7.881
6.979
Πάτρα
Μην κάνεις ούτε μπρος ούτε πίσω. Άλλη φάση ο άλλος. Με κύρια διαφορά ότι δεν το πολυσκέφτηκε. Εντελώς διαφορετικός τρόπος σκέψης από τον δικό σου άρα δεν μπορούν να παραλληλιστούν οι συμβουλές προς τον έναν, με εκείνες προς τον άλλο
 


Pepev50

Well-Known Member
3 Οκτωβρίου 2016
460
2.570
39
Ναι αλλά δεν έπεσε κράξιμο... κ αυτό είναι ενθαρρυντικό !

Αλλά καταλαβαίνω τι εννοείς, δεν στέκομαι στις λέξεις, πιάνω το νόημα

Ααα κάτι που ξέχασα να πω. Ο φίλος με το κακοποιημένο κόρσο μου πε οτι δεν σταματάει να σκάβει. Του έχει φτιάξει στην αυλή ένα περιφραγμένο χώρο περίπου 60m² και σκάβοντας βγαίνει έξω ή προτιμά να σκάψει λαγούμι και να την αράζει εκεί. Πρώτη φορά ακούω κάτι τέτοιο για κόρσο. Μου μοιάζει για συμπεριφορά πιο παιχνιδιάρικου σκύλου (πχ Μπόξερ). Ισχύει ή έτυχε στον συγκεκριμένο σκύλο?
 


genie

Well-Known Member
20 Μαϊου 2016
902
694
52
Οικογένεια με 3 παιδιά του δημοτικού και κουτάβι κόρσο θυληκό 4 μηνών απο εκτροφείο. Μου έλεγε ο ιδιοκτήτης : δεν το πολυσκέφτηκα, μίλησα με 2-3 γνωστούς και ρώτησα για φύλακα που να αγαπάει τα παιδιά. Πήγα σε 1-2 εκτροφεία και το πήρα. Είμαι πολύ ευχαριστημένος, παίζουμε όλη μέρα και όλη νύχτα.
Ένα κουτάβι είναι χαριτωμένο. Και σε μέγεθος που παιδιά του Δημοτικού μπορουν να το κουμαντάρουν. Καμία σχέση δηλαδή με το σενάριο ενήλικος σκύλος και αργότερα νέο μωρό. Δε λέω ότι το δεύτερο σενάριο δε γίνεται, φυσικά και γίνεται. Απλά συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια.
 


genie

Well-Known Member
20 Μαϊου 2016
902
694
52
Μα ναι, μπορώ και το αξιολογώ ακριβώς όπως το ξεκαθαρίζεις.
Η κοινωνικοποίηση είναι εφ όρου ζωής, όπως και η ΒΥ πρέπει να επαναλαμβάνεται συνεχώς απο μάς και άλλα πολλά.

Το 2ο παράδειγμα το έγραψα περισσότερο για να κόψω αντιδράσεις απο εσάς καθώς ενα κουτάβι που παίζει δεν είναι συλλογή εμπειρίας.
Πχ αν λέγατε : έκανε μεγάλο λάθος που πήρε αυτό το σκύλο ετσι απλά και αβίαστα θα έκανα ενα μικρό βήμα πίσω απο την απόκτηση.
Μέχρι στιγμής δεν σχολιάστηκε καν.. άρα κάνω μισό βήμα εμπρός :)
Είχα πρώην κακοποιημένο σκύλο, τεράστιο σε όγκο. Η κακοποίηση τον συγκεκριμένο τον έκανε έναν πολύ ήσυχο, ντροπαλό θα έλεγα, σκύλο, που όχι δε δάγκωσε ή δεν έδειξε επιθετική στάση ποτέ, ούτε καν γάβγισε ποτέ, παρά μόνο χαρούμενα και πάλι μετρημένα γαβγίσματα. Τι συμπέρασμα βγάζεις από αυτόν για όλα τα κακοποιημένα ή όλα τα μεγαλόσωμα σκυλιά ή όλα τα σκυλιά που μένουν σε οικογένειες με παιδιά (υπήρχε ο αδερφός μου τότε στο σπίτι και ήταν μικρός); Κανένα απολύτως. Διαφορετικοί σκύλοι θα αντιδράσουν διαφορετικά στις ίδιες εμπειρίες και διαφορετικές οικογένειες θα διαμορφώσουν εντελώς διαφορετικές συμπεριφορές στα ζώα τους.
 


east49

Well-Known Member
6 Δεκεμβρίου 2012
3.743
5.061
@Pepev50

Καλο ειναι γενικα, να παιρνεις παραδειγματα που ειναι πληρη κ εχουν πορεια στο χρονο.
Βρες ιδιοκτητες που ειχαν το σκυλο απο μωρο κ εχουν πλεον περασει στην ενηλικιωση του (2+χρονια) ωστε να σου πουν τι δημιουργησαν, τι προβληματα ειχαν, ποσο καλα η κακα περνανε τωρα.

Καποιος που πηρε ενα κακοποιημενο σκυλι κ ριχνει τα λαθη στο παρελθον του σκυλου (μπορει κ να ειναι ετσι, μπορει κ οχι) η καποιος που εχει ακομα ενα αθωω κουταβακι, δεν ειναι πληρη κ σωστα παραδειγματα.

Στο θεμα σου τωρα.
Το κορσο το παιρνεις γιατι (πρεπει να) ειναι κυριαρχικο, ξεροκεφαλο, προστατευτικο, ανθρωποκεντρικο, "σκεπτομενο", ετοιμο για δραση, αθλητικο κ εντονο σκυλι, κυριως μεταξυ κ πολλων αλλων. Αν δεν ειναι, δεν κανε κορσο. Αν δεν το θες ετσι, μην το παρεις.
Αν θες ενα καλοβολο πετσες-μαγουλα να μην δημιουργει προβληματα να ζει ηρεμα κ χαλαρα, να δεχεται defacto καταστασεις κ να προσαρμοζεται κ συνεργαζεται παντου παντα κ με ολους απλα παρε κατι αλλο.....

Φιλικα.
 


cygor

Well-Known Member
15 Νοεμβρίου 2015
623
1.496
41
@Pepev50

Το κορσο το παιρνεις γιατι (πρεπει να) ειναι κυριαρχικο, ξεροκεφαλο, προστατευτικο, ανθρωποκεντρικο, "σκεπτομενο", ετοιμο για δραση, αθλητικο κ εντονο σκυλι, κυριως μεταξυ κ πολλων αλλων. Αν δεν ειναι, δεν κανε κορσο. Αν δεν το θες ετσι, μην το παρεις.
Αν θες ενα καλοβολο πετσες-μαγουλα να μην δημιουργει προβληματα να ζει ηρεμα κ χαλαρα, να δεχεται defacto καταστασεις κ να προσαρμοζεται κ συνεργαζεται παντου παντα κ με ολους απλα παρε κατι αλλο.....

Φιλικα.
55753554.jpg
 


arrigo_corso

Well-Known Member
21 Μαρτίου 2012
1.094
273
Προσωπικά επιλέγω να μιλάω την ''γλώσσα'' τους(των σκύλων) για να είμαι κατανοητός (είμαι της παραδοσιακής)......αν επιλέξω άλλους τρόπους δεν ξέρω αν θα με καταλάβει, μπορεί και να με κάταλάβει , δεν το αποκλείω αλλά δεν ρισκάρω να μην πάρει σωστά το μηνυμα που θέλω να του περάσω. Επισης , θεωρώ ότι η ''γλώσσα'' τους έχει άμεσα αποτελέσματα . Το τελειώνεις εκείνη την στιγμή ...Τέλος.

Ρώτησες για την κοπέλα σου και θα σου πω την δικιά μας περίπτωση.
Η συμπεριφορά της κοπέλας σου πρέπει να είναι ίδια με την δικιά σου και η δική σου ίδια με της κοπέλας σου(αυτό δεν σημαίνει ότι θα σας βλέπει το ίδιο), δηλαδή , οι κανόνες να είναι ίδιοι μεσα στο σπίτι , είτε είσαι εσύ είτε η γυναίκα σου.

Θα σου πω ενα παράδειγμα για να μη λέμε αερολογίες και να δεις, τι συνέβη στη γυναίκα μου όταν σε ίδιο περιστατικό ενεργούσαμε διαφορετικά.
Απο κάποια ηλικία και μετά ο Arrigo όταν έβγαινε που και που στο μπαλκόνι και έβλεπε σκύλο ή γατα να περνάει από κάτω νόμιζες θα ρίξει το μπαλκόνι. 'Οταν γινόταν αυτό έβγαινα στο μπαλκόνι και του έλεγα ''Μέσα'' αυτός δεν εκτελούσε πάντα , μερικές φορές γυρνούσε με κοιτούσε και με γρύλιζε δεν εκτελούσε και συνέχιζε αυτό που κάνει. Εγώ τον έπιανα από το λουρί τον έβαζα μέσα και έκανε B.Y. δέκα λεπτά και μετά τον άφηνα μέσα φυσικά , δεν έβγαινε έξω ξανά.
Όταν έβγαινε η γυναίκα μου και τον έλεγε ''Μέσα'' αυτός είχε ακριβώς την ίδια συμπεριφορά, ότι έκανε και σε εμένα , δεν εκτελούσε πάντα και γυρνούσε την κοιτούσε, γρύλιζε και συνέχιζε αυτό που κάνει.Η γυναίκα μου τον έπιανε από το λουρί και τον έβαζε μέσα αλλά δεν τον έκανε Β.Υ. , απλά τον έβαζε μέσα στο σπίτι και δεν τον έβγαζε έξω ξανά . Της έλεγα ,''δεν είναι σωστή η συμπεριφορά του , να γρυλίζει ,......δώστου και μερικές εντολές , σήκω , κάτσε , κάτω, ...5-10 λεπτά για να καταλάβει ότι εσύ δίνεις εντολές και αυτός εκτελεί, δεν αρκεί μόνο τον έβαλες μέσα και σταμάτησε'' και μου έλεγε ...'' Έλα ρε κουτάβι είναι ακόμα , δεν τον κόβει ...'' και κάτι τέτοια.. όντως τότε ήταν 8-10-14 μηνών ίσως και λίγο πιο μςγάλος, δεν θυμάμαι ακριβώς, μέσα στην τρέλα της εφηβείας ...τότε κάνουν τις μ@λκς. Σημαντική περίοδος κυρίως για τα αρσενικά 10 έως 24 μηνών ίσως και έως 36μηνών γιατί πολλά αργούν να ωριμάσουν.

Μια μέρα εγώ ήμουν στην δουλειά, η γυναίκα μου σπίτι και τον έβγαλε για λίγο στο μπαλκόνι(2 ος όροφος)......δεν ξέρω τι πέρασε από κάτω , άρχισε αυτός να κάνει σαν τρελός . Βγαίνει η γυναίκα μου έξω και του λέει ''Μέσα'' αυτός δεν εκτελεί και κάνει όπως τις άλλες φορές , την κοιτάει γρυλίζει και συνεχίζει αυτό που κάνει .... τοτε τον πιάνει από το λουρί για να τον βάλει μέσα όπως κάθε φορά και αυτός αρχίζει να πηδάει για να τον αφήσει, τον βάζει μέσα αλλά τον αφήνει και μόλις τον αφήνει αρχίζει να ανεβαίνει με τα δυο πόδια πάνω της και να γρυλίζει......100% εκδήλωση κυριαρχίας .
Η γυναίκα μου αντέδρασε σωστότατα ..... έβγαλε το γόνατο μπροστά και προχωρούσε προς τα πανω του, όταν σηκωνόταν αυτός χτυπούσε με το στηθος του στο γόνατο και συγχρόνως έχανε και έδαφος.(φυσικά και δεν δάγκωσε αλλά την γρατσούνισε με τα νύχια του). Τον στρίμωξε σε μια γωνία και τον έβαλε στο κάτσε. Κάθισε μπροστά του και δεν τον άφησε να κουνηθεί , σε κάποια δευτερόλεπτα χωρίς εντολή έκανε το κάτω και μετά του έκανε B.Y. για δεκα λεπτά . Με πήρε τηλέφωνο κατα αγχωμένη , στενοχωρημένη , γρατσουνισμένη και απελπισμένη....αλλά κερδισμένη!! ..... Αν το άφηνε θα ήταν χαμένη με την έννοια της θέσης στην ιεραρχία! Αλλά αν το σκεφτείς καλύτερα ....ίσως να του έδωσε αυτή το δικαίωμα να δοκιμάσει από την συμπεριφορά της , στις προηγούμενες φορές...... ίσως και όχι , απλά γιατί έψαχνε αφορμή να ανεβεί στην ιεραρχία.

Εγώ αν ήμουν στη θέση της θα τον ''σβέρκωνα'' αλλά δεν είναι το ίδιο εύκολο για μια γυναίκα να το κάνει σε έναν σκύλο 55+ κιλά.
Θα μου πεις ....αποτέλεσμα είδε και η γυναίκα σου χωρίς να τον ''σβερκώσει''....διαφωνώ γιατί και αυτό ''σβέρκωμα'' είναι . Δεν είναι απευαισθητοποίηση κ.α. .... Το τελείωσε εκεί με επιβολή κυριαρχίας.

Αυτό είναι προσωπική εμπειρία και δεν είναι με τίποτα κανόνας.
Είναι όμως ένα γεγονός και όχι θεωρία.

Επίσης , τίποτα δεν είναι δεδομένο ..... ότι αν κάνεις ''αυτό'' ο σκύλος θα κάνει ''αυτό'' ή αν κάνεις ''αυτό'' ο σκύλος θα κάνει ''το άλλο''.
Αυτό , δούλεψε στην περίπτωση της γυναίκας μου αλλά δεν σημαίνει ότι θα έχει τα ίδια αποτελέσματα σε όλα τα σκυλιά ή με όλους του ιδιοκτήτες*.... Γιατί 1ον δεν ξέρουμε το παρελθόν τους και πόσο προχωρημένη είναι η αρνητική συμπεριφορά του σκύλου και ..2ον ο κάθε ιδιοκτήτης είναι διαφορετικός αλλά και ο κάθε σκύλος είναι διαφορετικός.
*Για αυτούς που ξέρουν τι κάνουν και πότε να το κάνουν θα έχει αποτελέσματα.

Κανένας δεν ξεκίνησε ξέροντας τα πάντα.
Αν στο μέλλον έχεις θεματάκια με τον σκύλο σου και δεν ξέρεις να τα διορθώσεις, καλό θα είναι να απευθυνθεις σε έναν επαγγελματία , είτε είναι της παραδοσιακής είτε της θετικής , εσύ θα το αποφασίσεις, δικός σου θα είναι ο σκύλος, πρόσεχε όμως, να μη πειραματιστεί πάνω σε εσένα και τον σκύλο σου.
Αν ξέρεις, διόρθωσέ τον μόνος σου.


Και κάτι ακόμα, λιγο άσχετο αλλά σημαντικό.
Δεν θα δαγκώσει ποτέ ένας σκύλος χωρίς να έχουν προηγηθεί κιάλλα θέματα κατά καιρούς που δεν τα έδωσε σημασία ο εκάστοτε ιδιοκτήτης. Ποτέ στα καλά καθούμενα .....έτσι γιατί του ήρθε μια μέρα επειδή τον ζόρισες παραπάνω να σε δαγκώσει ...ΠΟΤΕ , να σε γρυλίσει (σε δοκιμάζει πρώτα) ΝΑΙ μπορεί !
Αυτό είναι το κλειδί.... γρυλίζει το ''κουτάβι'' και λέει ο άλλος ''α τι χαριτωμένο , με γρύλισε'' δεν το δίνει σημασία....του ρίχνει και ένα χάδι από την άγνοια του και να πως επιβραβεύει την ενέργεια του σκύλου του .....Την επόμενη φορά όμως ο σκύλος θα κάνει ένα βήμα παραπάνω και την μεθεπόμενη θα πουν '' ααα αυτός ο σκύλος στα καλά καθούμενα δάγκωσε τον ιδιοκτήτη του ...ή την γυναίκα του...ή το παιδί του!!!

Διάβασε τον (μελλοντικό) σκύλο σου.

Υ.Γ.
1) Eίχα και εγώ θεματακια με τον σκύλο μου τα οποία, πολλά διόρθωσα μόνος μου με τον καιρό και κάποια άλλα πήγα όταν ήταν 2.5 χρονών σε επαιδευτή γιατί εκ΄των πραγμάτων κάποια θέματα συμπεριφοράς δεν μπορείς να τα διορθώσεις στον δρόμο με φίλους ή με σκύλους φίλων .
2) Και η γυναίκα μου είναι τις παραδοσιακής εκπαίδευσης πλέον (παλιά ήταν της θετικής) μετά απο το αποτέλεσμα που είδε στην δικιά μου περίπτωση αλλά και από αυτό που έζησε και αντιμετώπισε. Πριν συμβεί οτιδήποτε πήγαμε μαζί και μιλησε με θετικούς και παρακολουθήσαμε σεμιναρια θετικής εκπαίδευσης , εκείνο το διάστημα πήγαμε και μίλησε και με παραδοσιακό εκπαιδευτή, δεν είδε μόνο την μια πλευρά. Αργότερα επέλεξε μόνη της να δουλέψει με παραδοσιακό.
Εσύ μπορεί να κάνεις το αντίθετο γιατί θα σε γεμίζει περισσότερο και να δεις εξίσου καλά αποτελέσματα . Θεωρώ όμως ότι η θετική εκπαίδευση έχει ταβάνι.
3) Όλα αυτά μπορεί να μην τα χρειαστείς γιατί ο σκύλος σου μπορεί να έχει άλλον χαρακτήρα ή μπορεί να σου είναι και εντελώς αδιάφορα.
4) Δεν είχα και δεν έχω καμία πρόθεση να πάω την συζήτηση στο Θετική και Παραδοσιακή Εκπαίδευση. Δεν μπόρεσα να το αποφύγω όμως . Ειπα απλά την εμπειρία μας και την άποψή μας πάνω σε τέτοια θέματα.
 


genie

Well-Known Member
20 Μαϊου 2016
902
694
52
Ερώτηση: τι κάνεις με έναν μεγαλόσωμο σκύλο, όταν υπάρχουν/αναμένονται παιδιά, και ρεαλιστικά μέχρι να έχουν τη δυνατότητα να επιβληθούν στο σκύλο με οποιοδήποτε τρόπο, ο σκύλος δυστυχώς θα είναι πια μια μακρινή ανάμνηση;
Έχω συμβιώσει μονο μία φορά σε σπίτι με παιδί (και ήταν ήδη 10χρονο) και μεγαλόσωμο σκύλο, και είμαι σίγουρη ότι απλά πιάσαμε το τζακ ποτ μαζεύοντας αυτό το σκυλί, γιατί δεν έβγαλε ποτέ κυριαρχία πάνω σε κανένα πλάσμα.
Όταν αποφασίσαμε φέτος να υιοθετήσουμε σκύλο με μικρά παιδιά, ψάξαμε για σκυλί που να μην έχει προοπτική να γίνει μεγαλόσωμο, ακριβώς από το φόβο ότι μπορεί αλλιώς το σκυλί να καταλήξει μόνιμα "τιμωρία", λόγω έλλειψης χρόνου και δυνατότητας να υπάρχει στενη επιτήρηση. Όχι ότι θα άφηνα έτσι κι αλλιώς ένα βρεθος ή νήπιο μόνο με το σκυλί, αλλά όπως και να το κάνουμε, ακόμη και ένα δεκάχρονο πιο εύκολα επιβάλλεται στο 5 κιλο και το 10 κιλο και εντελώς διαφορετικά στο 50 κιλο. Βασικά, θα έφτανε ποτέ κανείς στο σημείο να αφήσει έστω και ένα παιδί στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού να παίξει ή πάει βόλτα ένα σκυλί που απλά σωματικά είναι πολύ πιο δυνατό; Μπορείς ποτέ να πεις, ναι, το σκυλί είναι άψογο, ποτέ δεν θα δοκιμάσει να κάνει βλακεία, να τρέξει, να επιτεθεί; Θεωρώντας ότι το παιδί ξέρει πώς να φερθεί, δεν εννοώ να τραβάει τα αυτιά του σκύλου, να τον ξεμαλλιάζει και να τον προκαλεί για άγριο παιχνίδι.
 


east49

Well-Known Member
6 Δεκεμβρίου 2012
3.743
5.061
Οι γνωριμιες μου παντως με ιδιοκτητες κορσο πουεχουν σκυλια κ παιδια μωρα η μικρα σε ηλικια κατω των 10, ειναι οτι το σκυλι ποτε δεν δοκιμασε να επιβληθει στο παιδι. Ισα ισα ειναι περαν του αναμενομενου ανεκτικα κ προστατευτικα κ η συμπεριφορα τους θυμιζει μανας με κουταβια, παρα σκυλου με παιδι.
Μονη παραμετρος οτι μιλαμε για συνειδητοποιημενους ιδιοκτητες που ασχολουνται πολυ το σκυλι τους, κ την σχεση του παιδιου με το σκυλι τους.

Υ. Γ. Ξερω περιπτωσεις ομως που προβληματα δημιουργηθηκαν οταν οι γονεις πηγαν να μαλωσουν το παιδι, κ το σκυλι μπηκε αναμεσα να το προστατεψει κ περιπτωσεις που ο σκυλος δεν δεχοταν ξενους να ακουμπανε η να παιζουν με το παιδι.
Ειδικα το τελευταιο ειναι προβλημα σε περιπτωση επισκεψεων η σε περιπτωση που το παιδι της οικογενειας παιζει με ξενο παιδι.
 


cygor

Well-Known Member
15 Νοεμβρίου 2015
623
1.496
41
Ερώτηση: τι κάνεις με έναν μεγαλόσωμο σκύλο, όταν υπάρχουν/αναμένονται παιδιά, και ρεαλιστικά μέχρι να έχουν τη δυνατότητα να επιβληθούν στο σκύλο με οποιοδήποτε τρόπο, ο σκύλος δυστυχώς θα είναι πια μια μακρινή ανάμνηση;
Έχω συμβιώσει μονο μία φορά σε σπίτι με παιδί (και ήταν ήδη 10χρονο) και μεγαλόσωμο σκύλο, και είμαι σίγουρη ότι απλά πιάσαμε το τζακ ποτ μαζεύοντας αυτό το σκυλί, γιατί δεν έβγαλε ποτέ κυριαρχία πάνω σε κανένα πλάσμα.
Όταν αποφασίσαμε φέτος να υιοθετήσουμε σκύλο με μικρά παιδιά, ψάξαμε για σκυλί που να μην έχει προοπτική να γίνει μεγαλόσωμο, ακριβώς από το φόβο ότι μπορεί αλλιώς το σκυλί να καταλήξει μόνιμα "τιμωρία", λόγω έλλειψης χρόνου και δυνατότητας να υπάρχει στενη επιτήρηση. Όχι ότι θα άφηνα έτσι κι αλλιώς ένα βρεθος ή νήπιο μόνο με το σκυλί, αλλά όπως και να το κάνουμε, ακόμη και ένα δεκάχρονο πιο εύκολα επιβάλλεται στο 5 κιλο και το 10 κιλο και εντελώς διαφορετικά στο 50 κιλο. Βασικά, θα έφτανε ποτέ κανείς στο σημείο να αφήσει έστω και ένα παιδί στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού να παίξει ή πάει βόλτα ένα σκυλί που απλά σωματικά είναι πολύ πιο δυνατό; Μπορείς ποτέ να πεις, ναι, το σκυλί είναι άψογο, ποτέ δεν θα δοκιμάσει να κάνει βλακεία, να τρέξει, να επιτεθεί; Θεωρώντας ότι το παιδί ξέρει πώς να φερθεί, δεν εννοώ να τραβάει τα αυτιά του σκύλου, να τον ξεμαλλιάζει και να τον προκαλεί για άγριο παιχνίδι.
μην τα μπλεκουμε τα πραγματα, το οτι εχουμε ενα μεγαλοσωμο σκυλο δεν σημαινει σε καμια περιπτωση οτι ολη η οικογενεια πρεπει να ειναι μαγαλυτερης σωματοδομης απο το σκυλο η να εχουν περασει τα πιτσιρικια στους καταδρομεις για να επιβληθουνε. Αυτο που εχει σημασια ειναι ο χειριστης του σκυλου να του υποδειξει οτι ιεαρχικα ανηκει στην τελευταια θεση, οτι τα καθηκοντα του ειναι να προστατευει την οικογενεια και οχι να επιχειρει τη διασπαση της..
Αυτα προυποθετουν εναν ψυχικα ισορροπημενο σκυλο εναν ψυχικα ισορροπημενο χειριστη που ξερει τι θελει και εναν εκπαιδευτη που να ξερει τι πρεπει να κανει..
Απο κει κι επειτα και τα παιδια αναπτυσσουν τα δικα τους αντιμετρα, πιο συγκεκριμενα η κορη μου αν τρωει κανενα μπισκοτακι και δει τον αλλον να ξερογλυφετε και να την γυροφερνει σαν καρχαριας σε ναυαγιο μολις μπει στην απαγορευμενη ζωνη, η μικρη αμολαει μια τσιριδα που πραγματικα πρεπει να ειναι ο χειροτερος ηχος στη ζωη ενος σκυλου, ειναι οτι πιο κοντινο σε καυστικο οξυ σε μορφη ηχου, το κουταβι δεν το σκεφτεται καν να κανει δευτερο βημα εντος της περιμετρου.

ομως επιμενω οτι ολη αυτη η συζητηση ειναι πολυ μακρυνη για το φιλο μας, αυτο που προεχει τωρα ειναι η ερευνα των χαρακτηριστικων που θελει να εχει ο σκυλος ωστε να καταληξει σε εκτροφειο και κατ επεκτασιν να μαθει για τα προγραμματισμενα ζευγαρωματα αν τοχει παρει αποφαση..
 
  • Like
Reactions: mareco and Pepev50


genie

Well-Known Member
20 Μαϊου 2016
902
694
52
μην τα μπλεκουμε τα πραγματα, το οτι εχουμε ενα μεγαλοσωμο σκυλο δεν σημαινει σε καμια περιπτωση οτι ολη η οικογενεια πρεπει να ειναι μαγαλυτερης σωματοδομης απο το σκυλο η να εχουν περασει τα πιτσιρικια στους καταδρομεις για να επιβληθουνε. Αυτο που εχει σημασια ειναι ο χειριστης του σκυλου να του υποδειξει οτι ιεαρχικα ανηκει στην τελευταια θεση, οτι τα καθηκοντα του ειναι να προστατευει την οικογενεια και οχι να επιχειρει τη διασπαση της..
Αυτα προυποθετουν εναν ψυχικα ισορροπημενο σκυλο εναν ψυχικα ισορροπημενο χειριστη που ξερει τι θελει και εναν εκπαιδευτη που να ξερει τι πρεπει να κανει..
Απο κει κι επειτα και τα παιδια αναπτυσσουν τα δικα τους αντιμετρα, πιο συγκεκριμενα η κορη μου αν τρωει κανενα μπισκοτακι και δει τον αλλον να ξερογλυφετε και να την γυροφερνει σαν καρχαριας σε ναυαγιο μολις μπει στην απαγορευμενη ζωνη, η μικρη αμολαει μια τσιριδα που πραγματικα πρεπει να ειναι ο χειροτερος ηχος στη ζωη ενος σκυλου, ειναι οτι πιο κοντινο σε καυστικο οξυ σε μορφη ηχου, το κουταβι δεν το σκεφτεται καν να κανει δευτερο βημα εντος της περιμετρου.

ομως επιμενω οτι ολη αυτη η συζητηση ειναι πολυ μακρυνη για το φιλο μας, αυτο που προεχει τωρα ειναι η ερευνα των χαρακτηριστικων που θελει να εχει ο σκυλος ωστε να καταληξει σε εκτροφειο και κατ επεκτασιν να μαθει για τα προγραμματισμενα ζευγαρωματα αν τοχει παρει αποφαση..
Οχι, αυτό δεν έχει να κάνει τόσο με την αρχική ερώτηση, όσο με δική μου απορία. Δεν θα σκεφτεί ο σκύλος κάποια στιγμή να αμφισβητήσει την θέση κάποιου εμφανώς πολύ μικρότερου; Έχω δει πολλά σκυλιά να συμπεριφέρονται τελείως διαφορετικά σε μικρόσωμα ζώα και σε μαγαλύτερα, ανεξάρτητα ηλικίας, οπότε αναρρωτιέμαι αν δε θα υπάρξει και έλεγχος των ορίων με ένα παιδί.
Άσχετο, αλλά αυτό με την τσιρίδα δε ξέρω αν θα δούλευε με όλα τα σκυλιά. Σε κάποια θα μπορούσε απλά να φανεί ενοχλητικό ως και απειλητικό, όχι;
 


reinmeister2

Well-Known Member
23 Μαϊου 2014
864
2.298
124
απο την στιγμη που το παιδι ειναι προσεκτικο με τον σκυλο δεν θα τεθει ποτε θεμα κυριαρχιας...τα σκυλια σχεδον ποτε δεν κανουν κινηση επιβολης στα παιδια,πλην των περιπτωσεων που θα προκληθουν...

ειναι ξεκαθαρα θεμα διαπαιδαγωγησης...

το παραπανω συνδυαζομενο παντα με μονιμη επιβλεψη...προσωπικα δεν θα αφηνα ΠΟΤΕ μονο του ενα παιδι με μεγαλοσωμο ειδικα σκυλο...
 


spgkolem

Member
28 Ιουλίου 2016
17
7
35
Να πω και γω την γνώμη μου από καθαρά προσωπικές εμπειρίες.
Εχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι παιδί και σκύλος μαζί χωρις επίβλεψη είναι επίφοβη κατάσταση και καλό θα είναι να αποφεύγεται.
Ο σκύλος της γιαγιάς μου(ημίαιμο 20 περίπου κιλά) αποκτήθηκε 1 μήνα μετά την γέννηση μου και ζήσαμε παρεούλα με καθημερινή επαφή μέχρι τα 16 μας.Το σκυλί είχε πειθαρχία στο πρόσωπο της γιαγιάς (λόγω ξύλου) και απέναντι στα υπόλοιπα άτομα της οικογένειας ήταν γατάκι.Πραγματικά το σκυλί ήταν διαμάντι,υπάκουε σε εντολές και από μενα που ήμουν μισή μερίδα και δεν δημιουργούσε το παραμικρό πρόβλημα.Ελα όμως που εγώ μια μέρα γύρω στα 11(?) σε μια ανευ λογικής ενέργεια τον έπιασα κεφαλοκλείδωμα και τον έσφιγγα μέχρι που τον ανάγκασα να με δαγκώσει στο χέρι για να τον αφήσω.Με δάγκωσε όσο πιο χαλαρά χρειαζόταν,παίζει να μην μου άφησε καν αμυχές και αμέσως μετά έπεσε στα πόδια μου κλαίγοντας σπαρακτικά.Δεν δημιούργησε ποτέ ξανά πρόβλημα,δεν με κοίταξε ποτέ στραβά και όλα συνέχισαν όπως πριν.Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν το πιτσιρίκι (εγώ δλδ) γλύτωσε την παιδική του ανοησία πολύ φθηνά και ξεκάθαρα επειδή το σκυλί ήταν λόγω εκπαίδευσης και χαρακτήρα διαμάντι.
Αλλη περίπτωση,γερμανικό ποιμενικό τον πείραμε κουτάβι όταν ήμουν 12 στο πατρικό μου.Το σκυλί πέρασε εκπαίδευση από επαγγελματία και ήταν πολύ στοργικό σε κανονικές συνθήκες.Παρ'ολα αυτά ήταν ξεκάθαρο ότι ο σκύλος είχε 1 αφεντικό(τον πατέρα μου) στον οποίο ήτανε σούζα,την μάνα μου την είχε γραμμένη από υπακοή και μόνο για τα χάδια και εμένα με είχε μόνο για το παιχνίδι.Μου το έκανε ξεκάθαρο μια μέρα που παίζαμε κυνηγητό και όταν κουράστηκε να τρέχει και ήθελε να αράξει με το παιχνίδι του μου γρύλισε για να μην του το πάρω.Τον σβέρκωσα και του το πήρα τελικά καθώς ήμουν 16 νομίζω τότε,αλλά και πάλι,το σκυλί έδειξε κυριαρχικότητα όταν "πιέστηκε".
Τελευταίο παράδειγμα ο τωρινός μου σκύλος.7 μηνών πλέον,ημίαιμο μικρόσωμο λυκόσκυλο 17 κιλών,τον πήρα 2 μηνών από φιλοζωική.Τα πάμε καλά στην βασική υπακοή (κατσε,ξάπλα,μείνε,μη κλπ) και κάνουμε καθημερινές βόλτες.Είναι με όλους υπέρμετρα φιλικός.
Ο ανηψιός μου 2,5 χρονών θέλει να τον βλέπει σχεδόν καθημερινά.Περιοριζόμαστε στο να είναι το σκυλι με τον μικρό στο ίδιο δωμάτιο,αλλά η πραγματική τους σωματική επαφή να είναι ελάχιστη(2 μυρίσματα,2 χαδάκια και τέλος).Οντας ο σκύλος ακόμα κουτάβι και εύκολα ενθουσιώδης και όντας ο ανηψιός τόσο μικρός,συνθέτουν μία ατμόσφαιρα αινθουσιασμού η οποία εύκολα μπορεί να πάει στραβά.Οχι τόσο λόγω του σκύλου,αλλά κυρίως λόγω απότομης κίνησης και των δύο με αποτέλεσμα να χτυπήσει ο μικρός σε καμιά γωνία.
Συμπέρασμα,τα παιδιά και τα σκυλιά μέχρι να πήξει λίγο το κεφάλι και των δύο ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να μένουν μόνα τους ανάλογα την ηλικία του παιδιού ακόμα και καθόλου.
Σκέψου το αυτό πριν αποκτήσεις σκυλί που θα είναι στον ίδιο χώρο με το μωρό.
 
  • Like
Reactions: Pepev50


Pepev50

Well-Known Member
3 Οκτωβρίου 2016
460
2.570
39
Εκτιμώ ιδιαίτερα τις απαντήσεις σας. Ειδικά αυτές που βασίζονται σε προσωπικές εμπειρίες είναι ιδιαίτερα πολύτιμες.

Είμαστε σε απόλυτη συμφωνία με το έτερο ήμισυ σε θέματα όμοιας συμπεριφοράς και οριοθέτησης απέναντι στο σκύλο. πχ εαν έχουμε αποφασίσει οτι ο σκύλος δεν θα ανεβαίνει καναπέ και οι 2 θα του το απαγορεύουμε με την ίδια πειθαρχεία, όσο και αν το παίζει γλυκούλης μπας και μας αλλάξει άποψη.
Θέλουμε όσο το δυνατόν να μας αντιμετωπίζει και τους 2 ισάξια.

Εκτός από την διαδικτυακή έρευνα σε χαρακτήρες γραμμές κλπ βλέπουμε και αρκετά βίντεο της εν λόγω ράτσας. Άλλα με παιχνίδια και χαρές σε ανθρώπους και σκυλιά, σε άλλα πως γίνεται η βασική υπακοή και τα δαγκώματα, πως ανέχονται τα μωρά που τα βασανίζουν. Όσο το ψάχνω τόσο ενθουσιάζομαι. Αντιλαμβάνομαι οτι πρόκειται για πραγματικά έξυπνα σκυλιά με ανεπτυγμένη νοημοσύνη αλλά και ανεπτυγμένα ένστικτα. Γι αυτό παίρνουν και αρκετές πρωτοβουλίες σε κάποια θέματα. Αυτός ο σκύλος μου εμπνέει σεβασμό.
Και καταλήγω πως η μεγαλύτερη θυσία που πρέπει να κάνει κάποιος για το σκύλο του είναι ο χρόνος που πρέπει να του αφιερώσει για να τον κάνει έτσι όπως φανταζόταν. Ακόμα και να έχεις ελεύθερο χρόνο, αν βαριέσαι να ασχοληθείς με τον σκύλο ή προτιμάς να κάνεις άλλες δραστηριότητες, φλερτάρεις με το να γίνει η δική σου ζωή αλλά και του σκύλου πολύ πολύ δύσκολη.