Φροντίζεις να έχεις όλα τα παράθυρα ερμητικά κλειστά. Αν έχεις crate, τον βάζεις μέσα αρκετά νωρίτερα και εννοείται, τον αγνοείς. Αν δεν έχεις crate, περιόρισέ τον, σε όσο το δυνατόν μικρότερο και ηχομονωμένο χώρο, απ' τον οποίο να μην υπάρχει καμμία περίπτωση να αποδράσει. Την ίδια προσοχή, χρειάζεται και η Κυριακή.
Γιατι τοση απομονωση? Λιγο υπερβολικα μου φαινονται αυτα. Γιατι να μην εκθετουμε το σκυλι σε οσο το δυνατον περισσοτερες καταστασεις?
Αν δεν ακουσει ποτε βεγγαλικα πως θα μαθει να μην τα φοβαται? Ετσι απλα αποφευγεις και καθυστερεις μια μελλοντικη δυσαρεστη κατασταση.
Δεν υπαρχει περιπτωση να μην τυχει να ειστε καπου καποια στιγμη και να μην ακουστει καποιος αποτομος δυνατος θορυβος. Δεν θελετε να ειστε προετοιμασμενοι?
Ετσι κοινωνικοποιηται ο σκυλος ? Με το να τον κρυβουμε?
Φυσικα ο καθενας ξερει να ψυχολογει τον σκυλο του και εκτιμα την κατασταση διαφορετικα.
Ο δικος μου μπορω να πω οτι ειναι αρκετα τολμηρος.
Επειδη ομως ειναι κουταβι φοβαται καποια καινουρια πραγματα.
Αν ειναι κατι ασημαντο απλα συνεχιζω την πορεια μου αγνοοντας και δειχνοντας οτι ειναι οντως ασημαντο.
Αν πρεπει να μεινουμε εκει και τον βλεπω να φοβαται και να δισταζει , του δινω ενα ελαφρυ χτυπημα στα πλευρα. Παιρνει ετσι το οκ απο εμενα και ξεθαρευει κατευθειαν.
Μην δημιουργειτε αντικοινωνικα σκυλια επειδη φοβαστε μη γινουν φοβικα.
Αντιμετωπιστε πιθανες φοβιες , μην τις αποφευγεται.
Αυτα πιστευω εγω και ξαναλεω οτι ο καθενας παρατηρει και εκτιμα την κατσταση του δικου σκυλου. Δεν νομιζω οτι υπαρχει γενικος κανονας πουθενα. Το καθε σκυλι εχει τον χαρακτηρα του.