Aν θέλεις Φοίβο διάβασε το παρακάτω για να δείς πως η έμφυτη τάση του σκύλου να αναζητά την τροφή και την αγάπη απο τον άνθρωπο γαλουχήθηκε με την παροδο των χρόνων καθώς επίσης και τα εξωτερικά χαρακτηριστικά ύπέπεσαν και αυτά σε πειραματισμούς ώστε να παραχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα
"Περίπου το 10% των αλεπούδων που εκτρέφονταν στις φάρμες, έδειχναν πολύ ήπια συμπεριφορά και επιλέχθηκαν για να αποτελέσουν την πρώτη γενιά του πειράματος.
Ο συνολικός αριθμός των ατόμων της πρώτης γενιάς ήταν 100 θηλυκά και 30 αρσενικά. Ο αριθμός των αλεπούδων που χρησιμοποιήθηκαν για την αναπαραγωγή ήταν minimum 93 (στη 2η γενιά) και maximum 800 μεταξύ της 20ης και 35ης γενιάς. Οι επιλεγόμενες αλεπούδες παρήγαγαν πάνω από 47.000 απογόνους, οι οποίοι ελέγχονταν για τις δυνατότητες εξημέρωσής τους. Η εξημέρωση των κουταβιών ελεγχόταν ανά τακτά χρονικά διαστήματα μετά την ηλικία των 2 εβδομάδων.
Τα κουτάβια έρχονταν σε επαφή με ανθρώπους για καθορισμένο χρόνο. Ο πειραματιστής τάϊζε τα κουτάβια με το χέρι και προσπαθούσε να τα χειριστεί και να τα χαϊδέψει.
Η συμπεριφορά των κουταβιών βαθμολογούνταν με βάση διάφορες παραμέτρους. Η επιλογή με βάση την εξημέρωση ήταν αυστηρή: μόνο ένα 10% των θηλυκών κι όχι παραπάνω από 3-5% των αρσενικών επιλέγονταν από μία γενεά για να παράγουν την επόμενη. Η επιλογή διήρκεσε για παραπάνω από 40 γενεές.
Η συμπεριφορά των αλεπούδων άλλαξε κατά την διαδικασία της επιλογής.
Οι περισσότεροι απόγονοι πλέον ανήκαν στην εξημερωμένη «ελίτ» και συμπεριφέρονταν από πολλές απόψεις όπως τα σκυλιά. Όταν ζητούσαν την ανθρώπινη συμπάθεια κλαψούριζαν, κουνούσαν τις ουρές τους και έγλυφαν όπως τα σκυλιά.
Όταν έβγαιναν από τα κλουβιά τους, συμπεριφέρονταν με σκυλίσια υποταγή και ακολουθούσαν πιστά τα αφεντικά τους.
Πολλά τέτοια – πλήρως εξημερωμένα – άψογα δείγματα, εμφανίστηκαν από την 6η γενιά. Στην 20η γενιά το 35% των απογόνων ήταν απόλυτα εξημερωμένα ζώα.
Πολλές από τις εξημερωμένες αλεπούδες ανταποκρίνονταν στα ονόματά τους. Όταν ανταγωνίζονταν για την ανθρώπινη προσοχή γρυλίζανε και τσακώνονταν μεταξύ τους.
Ποιος είναι όμως ο λόγος, για τον οποίο τα εξημερωμένα ζώα αισθάνονται πιο άνετα στο ανθρώπινο περιβάλλον;
Σε μια σύγκριση μεταξύ των εξημερωμένων και των ανεξημέρωτων κουταβιών, παρατηρήθηκαν τα εξής: Τα εξημερωμένα κουτάβια είχαν την πρώτη ακουστική απόκρισή τους και άνοιξαν τα μάτια τους νωρίτερα από τα άγρια. Αντίθετα (τα ήμερα κουτάβια) καθυστέρησαν σημαντικά να σηκώσουν τα αυτιά τους, να μειώσουν την εξερευνητική τους δραστηριότητα και να εκδηλώσουν φόβο.
Στα άγρια κουτάβια η εκδήλωση του φόβου εμφανίζεται κατά μέσο όρο στις 45 μέρες. Για τον λόγο αυτό, η εξερευνητική δραστηριότητά τους μειώνεται σημαντικά σε αυτή την ηλικία. Αντίθετα στα ήμερα κουτάβια η εξερευνητική δραστηριότητα δεν μειώνεται καθόλου, ούτε καν στην ηλικία των 60 ημερών, γιατί δεν έχουν νιώσει ακόμα την αίσθηση του φόβου.
Είναι αξιοσημείωτο ότι στην ηλικία των 45 ημερών, όπου τελειώνει η ευαίσθητη ηλικία της κοινωνικοποίησης στα άγρια κουτάβια, αυξάνεται απότομα το επίπεδο των γλυκοκορτικοειδών3 στο αίμα, σε αντίθεση με τα ήμερα, στα οποία το επίπεδο των γλυκοκορτικοειδών παραμένει σταθερό και η τάση εξερεύνησης αυξάνεται. Από τα παραπάνω βγήκαν τα εξής συμπεράσματα:
1. Η επιλογή για ήρεμη συμπεριφορά επηρέασε τα γονίδια που ελέγχουν τον ρυθμό ανάπτυξης.
2. Ότι κάποια λειτουργία των γενετικών συστημάτων, η οποία καθορίζει τη δράση της υπόψυσης3 και των επινεφριδίων3 σχετίζεται με την ρύθμιση της ταχύτητας ανάπτυξης.
Διαπιστώθηκε επίσης ότι όσο πιο εξημερωμένο ήταν ένα ζώο, τόσο πιο αργά αυξανόταν το επίπεδο των κορτικοστεροειδών3 και τόσο πιο αργά εμφάνιζε ανταπόκριση στον φόβο..
Αλλαγές στο φαινότυπο
Όπως αναφέρθηκε στην εισαγωγή, θεωρείται ότι ο σκύλος άρχισε να εξημερώνεται περίπου 100.000 χρόνια πριν, αλλά οι φαινοτυπικές αλλαγές άρχισαν να εμφανίζονται μόλις πριν 10.000 – 15.000 χρόνια. Ωστόσο, η επίσημη άποψη των ερευνητών για την εξημέρωση ήταν ότι η πρώτη εμφάνιση ποικιλομορφιών έγινε πολύ γρήγορα. Ακολούθησε μία στάση και έπαψαν να εμφανίζονται αλλαγές στον εξημερωμένο σκύλο. Το επόμενο βήμα αύξησης της ποικιλομορφίας ήρθε πιο πρόσφατα με την ανάπτυξη των μεθόδων εκτροφής.
Οι μορφολογικές αλλαγές άρχισαν να εμφανίζονται σε αλεπούδες που είχαν επιλεχθεί για ήρεμη συμπεριφορά επί 8-10 γενιές. Φαινομενικά διαφορετικά στοιχεία, όπως η συμπεριφορά και ο χρωματισμός μεταβλήθηκαν με καθολικό τρόπο σε επίπεδο ατόμου.
Είναι γνωστό ότι τα γενετικά συστήματα που ελέγχουν τον σχηματισμό του χρώματος, σχετίζονται με την νευροενδοκρινική3 λειτουργία. Επίσης η ορμόνη που διεγείρει τα μελανοκύτταρα4 και ρυθμίζει την σύνθεση της μελανίνης, δεν εμφανίζεται μόνο στα μελανοκύτταρα, αλλά και σε εγκεφαλικούς ιστούς, οι οποίοι σχετίζονται με την εξερευνητική και την συναισθηματική συμπεριφορά. Έχοντας αυτό υπόψη μας, δεν είναι καθόλου περίεργο που η επιλογή για την συμπεριφορά αύξησε κυρίως τις αλλαγές στο χρώμα.
Μεταλλαγμένα κουτάβια με λευκό «αστεράκι» στο μέτωπο ή γυριστή ουρά, γεννήθηκαν σε εντυπωσιακά μεγάλη συχνότητα 1% έως 10%. Κουτάβια με κοντή ουρά ή πεσμένα αυτιά εμφανίστηκαν σε ποσοστό 1/1.000 "
http://www.alfa-omega.gr/article.asp?AID=2534
Άρα το ότι ο΄σημερινός σκύλος παρουσιάζει αυτή την συμπεριφορά του να είναι προσκολλημένος και εξαρτώμενος απο τον άνθρωπο είναι φυσιολοκική αν όμως αναλογιστεί κανείς πως φτάσαμε εδώ με την πλήρη χειραγώγηση της συμπεριφοράς απο τον άνθρωπο . Απο τον λύκο στο δάσος ξεκίνησε και έφτασε με το μαλτέζ στο σαλόνι μας ...
