Πολύ ενδιαφέρον αυτό που γράφεις mareco...
Να ρωτήσω κάτι πάνω σε αυτό... Θα έπρεπε να δωθεί εντολή από τον αρχηγό για προστασία;
Και τι γίνεται στις περιπτώσεις που ο άνθρωπος αισθάνεται αδύναμος και απροετοίμαστος να αντιμετωπίσει έναν ξαφνικό κίνδυνο, δεν έχει δηλαδή την ψυχραιμία και τον χρόνο να δώσει τη εντολή φύλαξης της αγέλης;
Ο σκύλος δεν θα πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία για να ασκήσει τα καθήκοντά του;
Μεγάλη συζήτηση αυτή Δημήτρη, που ευτυχώς δεν είναι της παρούσης, γιατί εργασίες και καθήκοντα, εκτελεί μόνο εκπαιδευμένος σκύλος και το Φροσάκι δεν είναι τέτοιο. Ακόμη...
Σ'αυτά τα θέματα, μόνο ένας έμπειρος εκπαιδευτής, θα μπορούσε να μας κατατοπίσει ή ο Johnk
Εγώ μπορώ μόνο να παραθέσω, όσα λίγα ξέρω στην θεωρία.
Εδώ, εγώ τουλάχιστον, σχολιάζω έμμεσα, την σχέση μεταξύ των μελών μιας αγέλης. Με τον άνθρωπο να ηγείται, που σημαίνει...στην τοιαύτη περίπτωση και μόνο, προστατεύει τα μέλη της. Και το κουτάβι, ακολουθεί αμέριμνο και ξέγνοιαστο από τέτοια βάσανα και πονοκεφάλους και χαίρεται την βόλτα του. Για μένα, ως εδώ, η φυλή δεν παίζει κανένα ρόλο. Και σίγουρα δεν πιστεύω ότι γεννιούνται έτσι, όπως η φωτό του φίλου Γιώργου
Οταν λοιπόν το σκυλί, δεν είναι ο αρχηγός της αγέλης ή...ξαναλέω...δεν έχει εκπαιδευτεί για να ασκεί συγκεκριμένα καθήκοντα, τα οποία ασυζητητί εκτελούνται μόνο κατόπιν εντολών, η θέση του στην αγέλη, δεν είναι να παίρνει πρωτοβουλίες, έναντι πιθανών κινδύνων. Το πολύ να είναι alert, αν το 'χει και μέχρι εκεί. Μετά, θα πρέπει να περιμένει τον αρχηγό της, να πάρει πρωτοβουλία. Να δείξει τι πρέπει να γίνει και όταν μιλάμε για κουτάβι, να το προστατεύσει, ή όταν μιλάμε για ανεκπαίδευτο με υπό διαμόρφωση χαρακτήρα σκυλί, να μην το ωθήσει κατά λάθος, σε μονοπάτια που μπορεί να οδηγούν σε στραβούς δρόμους.
Τι γίνεται λοιπόν, αν ο ανεκπαίδευτος σκύλος, νοιώσει ότι ο αρχηγός του δεν είναι ικανός;
Μπερδεύεται, στρεσσάρεται, μπορεί να πάρει πρωτοβουλία, μπορεί και να γίνει μπουχός. Δεν είναι κανόνας ότι χαίρεται κι ότι ξέρει τι να κάνει και αν ανήκει σε κάποια δυναμική φυλή, μπορεί και να μπει μπροστά, με αμφίβολα ίσως αποτελέσματα. Γιατί ποιός εγγυάται, ότι σε μια απότομη κίνηση των "κακών", η Φροσάρα δεν θα τα έκανε τελικά πάνω της; Και ποιός λέει, ότι το...σε κάθε βήμα γύρναγε και με κοίταγε αν ακολουθώ...δεν σήμαινε..."...εδώ είσαι ε; άντε πάμε γρήγορα σπίτι να κρυφτούμε..." ή "...τι θα γίνει ρε μπουχέσα; θα σε προστατεύω για πολύ ώρα ακόμη; κουνήσου..." [christostr sorry, μην το πάρεις προσωπικά...υπερβολικά παραδείγματα χάριν της συζήτησης δίνω ε;
]. Ανεπιθύμητες καταστάσεις και οι δύο.
Στο δια ταύτα, το Φροσάκι, μπορεί να το έχει, μπορεί και όχι. Η φυλή της από μόνη, δεν νομίζω ότι είναι εγγύηση. Ισως...αν οι παπούδες της, είχαν γεννηθεί όπως το κουτάβι της φωτό του Γιώργου και οι γονείς της το ίδιο κλπ κλπ κλπ. Μπορεί να το γουστάρει το καινούργιο αυτό αίσθημα, μπορεί και όχι. Σίγουρα θέλει μελέτη και ερμηνεία της συμπεριφοράς της στο εξής και δουλειά ή τουλάχιστον συζήτηση, με καλό εκπαιδευτή.
Αυτό λοιπόν που θέλω στο τέλος να πω, είναι πως δεν ξέρω με σιγουριά, αν ο christostr θα πρέπει να κεράσει πούρα όλη την γειτονιά, καμαρώνοντας για το κορίτσι του και επαναπαυόμενος από αυτό το συμβάν, ότι ...wow...τι εκπαίδευση και κουραφέξαλα...η Φροσάρα το 'χει και δεν το αφήνει, ή να νοιώθει περήφανος αλλά να προβληματιστεί κιόλας. Γιατί τα εύκολα συμπεράσματα, δεν είναι πάντα τα σωστότερα
Αυτή είναι η δική μου, διαφορετική ερμηνεία του συμβάντος. Η...ειδωμένη από άλλη οπτική...
Αυτά...γιατί δεν έχω πιεί και καφέ ακόμη...
