Βασικά από τα παραπάνω είναι προφανές πως το κόλλημα και τη προκατάληψη την έχετε εσείς με τα μικρόσωμα ή απλώς ερίζετε καθώς είθισται σε αυτό το φόρουμ.
Πώς το δέσατε ότι τα μικρά είναι ανεκπαίδευτα και τα μεγάλα εκπαιδευμένα τώρα;
Οι ιδιοκτήτες δεν διαφέρουν -σε νοοτροπία, γνώσεις κτλ- των μεγαλόσωμων και των μικρόσωμων φυλών...όπου σκατά, σκατά είναι και στις δύο πλευρές....μόνο που στη περίπτωση των μεγαλόσωμων εκτίθενται περισσότερο και εκθέτουν κι άλλους σε κίνδυνο.
Τα μικρόσωμα σκυλιά φοβούνται τα μεγαλόσωμα, όπως και τα μεγαλόσωμα θα φοβούνταν αν εμφανιζόταν ένα σκυλί με ανάλογη διαφορά μεγέθους.
Κι εμένα πάντως μικρό σκυλί με έχει δαγκώσει (ένα κανισάκι όταν ήμουν κοντά 5 χρονών κι ήμασταν καλεσμένοι σε σπίτι)...αλλά η σωματική ακεραιότητα η δική μου και του σκύλου μου έχει απειληθεί επανειλημμένα από μεγαλόσωμα:
- Από δύο ντόπερμαν αφημένα ελεύθερα σ' ένα πάρκο που το ένα έριξε κάτω τον μικρό και παραλίγο να αρπάξει κι εμένα,
- ένα λυκόσκυλο που ο ιδιοκτήτης επέμενε πως δεν ορμάει, αλλά αφού μυρίστηκε με τον δικό μου πήγε να τον δαγκώσει κι όταν έσκυψα να τον πάρω έκανε να με αρπάξει από το λαιμό..αυτό όταν ήταν ακόμη κουτάβι και δεν του ορμούσε κανένα.
- από ένα ημίαιμο πιτμπουλ αδέσποτο που μας είχε πάρει στο κατόπι και γρύλλιζε και κάναμε πιρουέτες ανάμεσα σε αμάξια για να ξεφύγουμε.
- από ένα μεγαλόσωμο αδέσποτο (αγνώστου ταυτότητας) στην είσοδο ενός πάρκου όπου την είχε δει τσιφλίκι του κι έκανε εφορμήσεις προς το μέρος μας.
- από ένα ημίαιμο θηλυκό λυκόσκυλο στη γειτονιά που όρμαγε σε όλα τα αρσενικά και τους περαστικούς μια περίοδο
- από ένα ημίαιμο χάσκυ που μου δάγκωσε τον σκύλο αφού ο ιδιοκτήτης του το αμόλησε στο πάρκο παρότι όλα τα παρόντα σκυλιά το γάβγιζαν (και ξέδωσε στο δικό μου)
- από ένα κανγκαλέζικο που έκανε βόλτες μια δεσποινίδα και ο φίλος της και στη διάβαση των πεζών όρμησε στον δικό μου (ευτυχώς κρατούσα γερά το λουρί και μπόρεσα και τον τράβηξα αμέσως στην αγκαλιά μου, ενώ ο ιδιοκτήτς επέμενε ότι πρώτη φορά συμβαίνει)
- τις προάλλες στρίβουμε σ' ένα δρόμο κοντά στο σπίτι κι ερχόμαστε μούρη-μούρη με ένα κάνε κόρσο και τον "μπρατσωμένο" ιδιοκτήτη του, ο σκύλος έκανε αμέσως εφόρμηση, ευτυχως μπόρεσε να τον κρατήσει
- και άλλα που έχουν συμβεί τους περασμένους μήνες (όπως μεσαία πιτμπουλ που πάνε αμέσως να καβαλήσουν και αγριεύουν)
Αν αντικαθιστούσα τα παραπάνω σκυλιά με πιντσεράκια, πομμεράνιαν, γαλλικά μπουλντόγκ (που και αυτά μας έχει τύχει να μας γρυλλίσουν) κ.α. τα περιστατικά δεν θα ήταν καν άξια σχολιασμού.
Όσον αφορά τα μπαλκονόσκυλα, εκτός από ένα μικρό απέναντι που γαβγίζει σε συγκεκριμένους θορύβους, οι κατεξοχήν κράχτες είναι τα μεγαλόσωμα, ποιμενικά τα περισσότερα, που μυρίζονται σκυλιά που περνούν από κάτω κι αρχίζουν αμέσως το γάβγισμα.
Στη περιφέρεια της γειτονιάς μου ξέρω πού υπάρχουν λυκόσκυλα, μαστίφ κ.α. από τις φωνές.
Αντίθετα δεν έχω συναντήσει πάνω από 2 μικρόσωμα που γαβγίζουν από το μπαλκόνι στα περαστικά σκυλιά.
Μεγαλόσωμα σκυλιά που συναντήσαμε και δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ πρόβλημα ήταν τα "κλασικά" καφετί μαστίφ.
σκυλιά που έχω καταλήξει να αποφεύγω χωρίς καν να δοκιμάζω πλέον είναι τα καθαρόαιμα γερμανικά ποιμενικά, από την εμπειρία μου είναι τα πιο απρόβλεπτα (ως κουτάβια μπορεί αντίθετα να είναι υπερ-φοβισμένα και δειλά)...
