κατ΄αρχήν η ενασχόληση με το ΙΠΟ απαιτεί
πολύ χρόνο και πάρα πολύ δουλειά απο μέρους του ιδιοκτήτη-κυναγωγού....
στον χώρο υπάρχουν δύο βασικές σχολές/αντιλήψεις....
Αντίληψη πρώτη….( είναι αυτή που ασπάζεται η πλειοψηφία αυτών που ασχολούνται σοβαρά με το άθλημα....)
επιλέγεται σκύλος απο πολύ καλά τσεκαρισμένες γραμμές με αποκλειστικό σκοπό να κάνει σπορ....
σε αυτή την περίπτωση μπαίνουν πολύ υψηλοί/φιλόδοξοι στόχοι και το σκυλί ακολουθεί ένα πολύ προσεκτικό καθημερινό πρόγραμμα αρκετά διαφορετικό απο αυτό που έχουν τα ….ας πούμε ‘’πετ’’ σκυλιά ....
σε αυτή την περίπτωση επιλέγεται ως φυλή σχεδόν αποκλειστικά το μαλινουά και ο γκρίζος γ/π ….
Αντίληψη δεύτερη…..( είναι αυτή που ασπάζομαι εγώ και η μειοψηφία αυτών που ασχολούνται σοβαρά με το άθλημα...
)
Έχω έναν σκύλο και θέλω να συνεχίσω να τον έχω …
Η φυλή μου ανήκει στις εργασιακές φυλές…..
Ο σκύλος μου κάνοντας σπορ ΔΕΝ ΒΑΡΙΕΤΑΙ…. αποκτά ενδιαφέροντα, αυτοπεποίθηση, υπακοή, αναδεικνύει τα ένστικτά του και τις αρετές της φυλής του …..
Η σχέση μου μαζί του βελτιώνεται, γίνεται ουσιαστικότερη και ποιοτικότερη….
Εγώ δεν αλλάζω φυλή προκειμένου να πάω στο παγκόσμιο…γιατί λατρεύω την φυλή και τον συγκεκριμένο σκύλο ….
και γιατί το ΙΠΟ το παίρνει ο συγκεκριμένος σκύλος και όχι εγώ…..
και στις δύο περιπτώσεις η σοβαρότητα και η υπευθυνότητα εκ μέρους του ιδιοκτήτη του σκύλου είναι ανάγκη πρώτης γραμμής…..!
@Παναγιώτη αν θέλεις να ασχοληθείς με την φύλαξη δεν μπορείς να κάνεις ιπο….
@Κυριάκο η ιχνηλασία είναι πολύ πολύ πιο ενδιαφέρουσα απ΄ότι φαίνεται.....
(μερικές φορές υπάρχουν στιγμές ...σχεδόν συγκινητικές....
)