Ας τα πάμε απ' την αρχή:
Το prey drive είναι ένα απ' τα ισχυρότερα ένστικτα του σκύλου άσχετα απ' το γεγονός πως έχει προ πολλού χάσει την αναγκαιότητά του για την επιβίωση του ίδιου του ζώου!
Ισως εμενα μου φαινεται περιεργο γιατι ποτε δεν ειχε αυτη τη συμπεριφορα... απλα μαρκαρε σε καποια σημεια...
Ισως να ειναι και χαρακτηριστικο της φυλης δεν ξερω... οταν παμε στο βουνο παντως τρελενεται.. ξεθαβει διαφορα πραγματα.. χελωνες, σκατζοχοιρους.
ο Epo του είναι ένας καταπληκτικός κυνηγός. Αν περάσει αρκετή ώρα έξω (στο κυνήγι) και δεν βρει κάπρο, τότε θέλει ντε και καλά να βρει κάτι! Ικανοποιείται ο ίδιος και αισθάνεται πως ικανοποιεί και το αφεντικό του με αυτόν τον τρόπο!
Την χελώνα την άφησε αφού την πήγε μια βολτίτσα καμιά κατοστή μέτρα.
To Ντόγκο δεν χάνει ποτέ το ενδιαφέρον του για τον ιδιοκτήτη του, αλλά το prey drive του είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο! Ενεργοποιείται από κουτάβι στο κυνηγητό με τα αδέρφια της ίδιας τοκετομάδας. Μεγαλώνοντας, το ένστικτο αυτό εντείνεται ανάλογα με το "θήραμα". Όσο πιο μεγάλο και γρήγορο, τόσο πιο ενδιαφέρον (αυτός είναι συνήθως και ο λόγος για τον οποίον το Ντόγκο σπάνια αντιδρά σε σκύλο που στέκεται απέναντι του και του γαβγίζει απειλητικά). Αυτό λοιπόν το ένστικτο εντείνεται σε βαθμό τέτοιο που κάνει μάλλον δύσκολο να αποσπαστεί ένα Ντόγκο που έχει εστιάσει στο θήραμα. Δεν είναι αδύνατο, αλλά δύσκολο!
Οι γάτες κινούνται γρήγορα, εκρηκτικά και αμύνονται κυριολεκτικά με νύχια και με δόντια. Το Ντόγκο είναι περίεργο... θα κυνηγήσει την πρώτη γάτα που θα δει να κινείται γρήγορα (και το ποντίκι και την κατσαρίδα, και την μέλισσα και την σφήκα...)! Η γάτα θα αντιδράσει και θα "χτυπήσει" τον σκύλο. Πολλοί σκύλοι θα το εκλάβουν σαν τιμωρία και επόμενη φορά θα πάνε πιο επιφυλακτικά προς την γάτα... Το Ντόγκο θα πάει πιο γρήγορα και πιο αποφασισμένα! Συνληθως πολύ γρήγορα ανακαλύπτει τον τρόπο με τον οποίον θα κερδίσει την γάτα... Μια φορά αρκεί συνήθως!
Αν αυτό, το παρθενικό για τον σκύλο συμβάν, διαδραματιστεί - όπως συμβαίνει στις περισσότερες φορές - στον κήπο του σπιτιού και εν απουσία του αφεντικού, τότε το Ντόγκο θα πιάσει την γάτα και θα έχει πλέον γυρίσει οριστικά ο διακόπτης αυτός που θα λέει "Να η γάτα! Μαρς!".
Το έχω πει πολλές φορές στο φόρουμ: "Μέχρι ένας σκύλος να μάθει να μην κυνηγάει γάτες κι άλλα ζώα, δεν πρέπει να λύνεται ποτέ στην βόλτα".
Το Ντόγκο δεν πρέπει να λύνεται ούτως ή άλλως!
Αυτό που με ανησυχεί είναι το ότι αν αρχίσει να κυνηγάει γάτα δεν θα σε ακούσει. Τώρα είναι ακόμη πολύ μικρός για να θεωρείς πως τον ξέρεις και πως αυτός ο χαρακτήρας που έχει είναι αυτός που θα πρέπει να δεχθείς. Έχει μεγάλα περιθώρια βελτίωσης (και ωρίμανσης).
Προτείνω να μιλήσεις με τον Προμιθέα για τα στάδια ωρίμανσης στη φυλή. Από την δική μου εμπειρία, σε περιμένει μία έκπληξη μέσα στους επόμενους 6 μήνες!
Είναι πολύ πιθανό να μην την (υπ)ακούσει όταν αρχίσει να κυνηγάει γάτα!
Και βεβαίως είναι τώρα σε ηλικία εφηβική με όλα τα καλά και τα κακά που μπορεί να την συνοδεύουν!
Εκπλήξεις θα την περιμένουν συνεχώς... όχι μόνο τους επόμενους έξι μήνες, αλλά και για όλη την ζωή του Ντόγκο!