Κι εγώ, πριν αρχίσω να ενημερώνομαι σοβαρά, φοβόμουν τα πιτμπουλάκια. Έχω τύψεις γι' αυτό
Ε μια μέρα πριν κάτι χρόνια ήρθε μια έξω απ' το videoclub στη γειτονιά με ένα μεγάλο πιτ, και το έδεσε έξω. Το άκουγα που έκλαιγε και πήγα και το πήρα αγκαλίτσα και το παρηγορούσα μέχρι να έρθει η "μαμά" του.
Ψυχάρα είναι το πιτάκι, ακόμα το βλέπω!
Τα μπουλ τεριέ τα έβρισκα πάντα πολύ αστεία για να με τρομάξουν. Ορίστε την είπα την αμαρτία μου.
Ε μια μέρα πριν κάτι χρόνια ήρθε μια έξω απ' το videoclub στη γειτονιά με ένα μεγάλο πιτ, και το έδεσε έξω. Το άκουγα που έκλαιγε και πήγα και το πήρα αγκαλίτσα και το παρηγορούσα μέχρι να έρθει η "μαμά" του.
Ψυχάρα είναι το πιτάκι, ακόμα το βλέπω!
Τα μπουλ τεριέ τα έβρισκα πάντα πολύ αστεία για να με τρομάξουν. Ορίστε την είπα την αμαρτία μου.