Bασικά, δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι θεωρούν τις εκθέσεις 'βασανιστήριο' βλέποντας 800κιλά λακ στο τρίχωμα κ μία κυρία/κύριο με μια βούρτσα πάνω από τα σκυλιά συνεχώς.
Κ εμένα, αυτή η εικόνα ποτέ δε με ενθουσίαζε. Αφότου πήρα τη λώρα, κάθισα διάβασα κ ασχολήθηκα με τα περί εκτροφης, θέμα που δε με απασχολούσε στο παρελθόν, καθότι ιδιοκτήτρια ημίαιμων.
Έχω να πω ύστερα από όλα όσα μάθει κ μαθαίνω, ότι πάντα θα υπάρχουν πολέμαχοι κ υπερασπιστές του 'δίκαιου' (κ μαζί τους είμαι κ εγώ) που θέλουν/με σωστές εκθέσεις, κριτές με εμπειρία, εκτοφείς που να μη θυσιάζουν στο όνομα της μορφολογίας το χαρακτήρα κλπ κλπ.
Αν δεν αρχίσουν να υφίστανται όλα τα παραπάνω σε μεγάλο βαθμό, έχοντας ως αποτέλεσμα η ''ορθότητα'' να ξεπερνά κατά πολύ τη ''λαμογιά'', τότε όντως παραμένουμε απλώς ρομαντικοί οραματιστές. (Ναι, ανήκω στους 'ροζ' κ εγώ.)
Στη χώρα μας η πλειονότητα των περιπτώσεων χρειάζεται πίεση για να μπουν τα πράγματα σε κάποιο δρόμο. Κ το συγκεκριμένο θέμα δεν αποτελεί εξαίρεση...
(το οποίο απαιτεί ''ομαδοποίηση''.
Άντε τώρα να βάλεις τον Έλληνα να ''σώσει'' τον κ#λ@ του γείτονα,
από τη στιγμή που δεν 'καίγεται' ο δικός του...).
Άρα, πού καταλήγουμε κ πάλι;
Στη ρημάδα τη νοοτροπία μας.
Ελάχιστοι πράττουν, ενώ οι περισσότεροι είναι απλώς φαφλατάδες...
Ας είναι, θα την ''παλέψουμε'' πιστεύω παρά το μηδενισμό κ τη ρημαδομιζέρια που επικρατεί.