Να πω κι εγω?
Ευχαριστω ολους εκεινους που, μετα το πρωτο καλωσορισμα, με εκραξαν γιατι ηθελα να παρω το σκυλακι μου απο την κυρια Ποπη!! Και με εβαλαν στη διαδικασια να συνεχισω να ψαχνω για εκτροφεα. Ετσι, βρηκα το διαβολακι μου και περναμε μαζι ζαχαρη. Ειδικα τωρα, που η κορη μου ερωτευτηκε και λειπει ολη την ωρα απο το σπιτι. Η Muffin ειναι σπουδαια παρεα.
Ευχαριστω την εκτροφεα που μου την εμπιστευτηκε και που την "αναθρεψε" τοσο καλα, μεχρι να ερθει στα χερια μου, ωστε να ειναι ενα χαρουμενο και εκδηλωτικο μικρο ζουζουνι.
Ευχαριστω ολους εσας, τους ειδικους και τους γνωστες, που βοηθατε εμας τους ερασιτεχνες με τις συμβουλες και τις γνωσεις σας.
Ευχαριστω ολο το φορουμ, γιατι ειναι μια ενδιαφερουσα απασχοληση το διαβασμα και η συμμετοχη σε αυτο. Περναω ωρες μαθαινοντας, διασκεδαζοντας με τα αστεια νηματα η τα βιντεο, λυνω αποριες μου, ενημερωνομαι σε γενικα θεματα.
Ευχαριστω τη μαμα μου, που με εμαθε απο μικρο παιδακι να αγαπαω τα ζωα και, ειδικοτερα τα σκυλια, και ετσι να τα εχω συνεχεια στη ζωη μου. κερδιζοντας τοοοοοοοσα απο αυτα. Το ιδιο εχω κανει κι εγω με την κορη μου και, οταν την βλεπω να παιζει η να κανει τρυφεροτητες με την Muffin, ξερω οτι εχω πραξει σωστα. Και που την εμαθα να τα αγαπαει, και που πηραμε το ζουζουνι μας, αν και δεν ηταν η πιο καταλληλη περιοδος.
Ευχαριστω το κανισακι μου, την Πεγκυ, που μπηκε στη ζωη μου στα 12 μου χρονια και με πηγε μεχρι τα 27-28. Τα μαλτεζακια μας, Βοτκα, Ροκυ και Τζιν, που μας συντροφεψαν τα επομενα χρονια μεχρι και περσυ το καλοκαιρι.
Και, τελος, ευχαριστω τη Μuffin, για ολα οσα μας χαριζει και μας μαθαινει. Για την παρεα που μας κανει. Για τις βολτες που μας αναγκαζει να κανουμε και να ξεκολησουμε απο τον καναπε και την TV. Για την ταξη που εβαλε στο δωματιο της Ιωαννας (που να αφησεις κατι κατω πια!). Και πιο πολυ απ'ολα, για εκεινο το γλωσσακι, που οταν μοιραζει φιλακια, μας κανει και λιωνουμε.