Διεκδικηση φαγητου - νερου


Sophiaouda

Well-Known Member
31 Ιανουαρίου 2008
1.325
8
Φθινοπωρο
Βάση του http://www.dogforum.gr/v2/showthread.php?t=6023&page=5

Υπάρχει τρόπος να μάθουμε στα σκυλιά που ζουν μαζί,να μοιράζονται φαγητό-νερό χωρις στοιχεία διεκδίκησης?

πχ να τρώνε να πίνουν απο το ίδιο μπολ και σε περιπτώσεις λιχουδιάς να μην υπάρχει ''θέμα''?
 


Chloe

Well-Known Member
14 Δεκεμβρίου 2006
8.324
30
43
Αθήνα
prigipissa-straydog.blogspot.com
Ναι, πιστεύω ότι σκυλιά που ανήκουν στην ίδια αγέλη μπορούν, ιδίως αν μεγαλώσουν μαζί (ή τουλάχιστον το ένα είναι κοντά στο άλλο από κουτάβι) να τα βρίσκουν με το δικό τους τρόπο και σύμφωνα με τη θέση του καθενός στην ιεραρχία.
Νομίζω, άλλωστε, ότι αυτό συμβαίνει ούτως ή άλλως, ανεξαρτήτως δικής μας παρέμβασης.
Θεωρώ αδιανόητο να τα δυο μου σκυλιά να αρπάζονται ΣΟΒΑΡΑ ή να κατασπαράζει το ένα το άλλο, αλλά πιο αδιανόητο να είναι κι επιθυμητή μια τέτοια συμπεριφορά!
 


Alexia

Well-Known Member
10 Ιουνίου 2008
6.350
202
65
Brussels
dolceconspirito.com
Δεν ξέρω τι λένε οι ειδικοί αλλά από προσωπική μου εμπειρία θα έλεγα ναι!

Και μάλιστα όχι μόνο της ίδιας αγέλης.
Στο πάρκο που πηγαίνουμε 2 φορές την εβδομάδα πίνουμε καφέ μετά τη βόλτα με 9-12 σκυλιά. Τα σκυλιά τρώνε λιχουδιές από 5 διαφορετικούς ανθρώπους και σπανίως τσακώνονται κι όταν συμβεί είναι πιο πολύ στο στυλ "ε αυτό ήταν για μένα". Βασικά είναι ένα ηλικιωμένο Shih-Tzu το οποίο, που και που, γρυλίζει. Τη περασμένη βδομάδα το έκανε δίπλα από ένα boxer κι εκείνο αδιαφόρησε.

Και ναι το θεωρώ φυσιολογικό για σκυλιά που δεν έχουν έλλειψη τροφής κι έχουν κοινωνικοποιηθεί σωστά.
 


galazio

Well-Known Member
15 Ιανουαρίου 2008
3.733
7
:confused:εγω δεν προσπαθησα ποτε για κατι τετοιο..δεν νομιζω πως υπηρχε και λογος για να γινει..εχουν βρει μονοι τους τα ορια.
η καυκασινα ειναι πρωτη, αρκετες φορες δεν θα τους αφησει (με εντονο γρυλισμα) ουτε να πλησιασουν στο νερο (ενα μπωλ) εαν διψαει..θα πιει πρωτη και μετα οι αλλοι δυο.
στο φαγητο τρωει ο καθενας στο μπωλ του,και κανεις δεν διανοειται να πειραξει το μπωλ της καυκασινας, ουτε αδειο.
τους εχει αρπαξει αρκετες φορες, αλλα παραιτουνται γρηγορα και το θεμα ληγει.
γιατι να τους μαθεις κατι τετοιο σοφια, δεν καταλαβα
 


ROTTIE

Well-Known Member
6 Ιανουαρίου 2007
7.688
23
ATHENS
Δεν υπάρχει κανόνας και θεωρώ ότι το να απαντήσει κάποιος με ένα «ναι» ή ένα «όχι» βασισμένο στις δικές του μόνο εμπειρίες, θα ηταν λαθος προσεγγιση/εκτιμηση.

Εγώ θα πω πως εξαρτάται από πολλούς παράγοντες:
Τον ιδιοκτήτη και το πόσο έχει ξεκαθαρίσει τα περί ιεραρχίας στην ανθρωποζωοαγελη του, την εκπαίδευση και την κοινωνικοποίηση, τον χαρακτήρα και τις ιδιαιτερότητες των ζώων (ξέρω σκυλί που δεν πλησιάζεται την ώρα που τρωει από κανένα –άνθρωπο ή άλλο ζωο- και για κανένα λογο, παρόλο που δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην διόρθωση αυτου του «ελάττωματος» από τον ιδιοκτήτη του), από τις συνθήκες (αλλιώς μπορεί να συμπεριφερθει ένα σκυλί στο σπίτι του/χώρο του και αλλιώς στο πάρκο) κτλ.
 


Xotikouli

Well-Known Member
24 Δεκεμβρίου 2006
4.974
630
Athens
Αν και δεν είχα & δεν έχω ούτε doberman, ούτε άλλη κυριαρχική φυλή, τα δικά μου είχαν από την αρχή ένα θεματάκι με το φαγητό... Νομίζω κι εγώ ότι μπορούμε να το ελαττώσουμε, όταν είμαστε εκεί την ώρα που τρώνε. Όταν δεν είμαστε, μου φαίνεται λογικό να κάνουν το αυτονόητο... να κανονίσουν το θέμα μόνα τους. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα σκοτωθούν. Μπορεί να σημαίνει απλά ότι το ανώτερο ιεραρχικά σκυλί θα διώξει το άλλο γρυλίζοντας για να κρατήσει την τροφή για τον εαυτό του.

Δεν ξέρω αν έκανα λάθος στον τρόπο που το αντιμετώπισα, αλλά αποφάσισα από πολύ νωρίς απλά να τα ταϊζω χωριστά. Δεν ήθελα ούτε να καταλήξουν να τρώει το ένα και το άλλο να μένει νυστικό, ούτε να βάλω έναν επιπλέον παράγοντα στρες σε ένα κουτάβι που μόλις είχε έρθει στο σπίτι μου και είχε δείξει και σημάδια φοβίας με άλλους σκύλους. (Ναι, τον τσαμπουκά του φαγητού τον ξεκίνησε η 10κιλη σκατούλα μου).

Όταν τους δίνω μεζέδες όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Ξέρουν πολύ καλά για ποιον προορίζεται ο κάθε μεζές και δεν τους περνάει από το μυαλό να κλέψουν. Και κάθε τόσο τα ταϊζω μαζί σαν άσκηση, όταν είμαι μπροστά δεν έχουμε θέμα. Τρώνε όμως πιο γρήγορα από ότι συνήθως έτσι, κάτι που επίσης δεν θέλω.

Ξαναλέω αυτή είναι απλά η προσωπική μου εμπειρία και επιλογή. Θα ήθελα να ακούσω και άλλες απόψεις όμως. Αν πιστεύετε δηλαδή ότι πρέπει να επιμένουμε να τρώνε μαζί.
 
Last edited:


Xotikouli

Well-Known Member
24 Δεκεμβρίου 2006
4.974
630
Athens
Τα σκυλιά τρώνε λιχουδιές από 5 διαφορετικούς ανθρώπους και σπανίως τσακώνονται κι όταν συμβεί είναι πιο πολύ στο στυλ "ε αυτό ήταν για μένα".
Αυτό πιστεύω ότι είναι διαφορετικό από το να αφήσεις μια ποσότητα φαγητού κάτω. Τα ίδια σκυλιά δηλαδή νομίζω ότι θα αντιδρούσαν διαφορετικά σε τέτοια περίπτωση... Είναι διαφορετικό το να είσαι εσύ ή κάποιος άλλος η απευθείας πηγή του φαγητού, είναι σαν να βάζεις εσύ τους όρους έτσι. (όχι ότι δεν μπορείς να τους βάλεις και με ένα πιάτο φαϊ, αλλά όχι τόσο εύκολα όσο με τον μεζέ)
 


Sophiaouda

Well-Known Member
31 Ιανουαρίου 2008
1.325
8
Φθινοπωρο
Ίσως δεν το έθεσα ξεκάθαρα

Για να αποφύγουμε τυχόν ατυχήματα, μήπως θα πρέπει να οριστούμε εμείς, με κάποιο τρόπο (αυτόν ρωτάω) αρχηγός?

Galazio
Πχ
Η καυκασίνα σου είναι 5 ετών, έχει έρθει νέο κουτάβι στο σπίτι (μμμ αρσενικό καυκάσιο) 4 μηνών,η καυκασίνα το βάζει στη θέση του.ΌΟΟΟΟΟταν όμως το κουτάβι γίνει άντρας και δεν κάνει πίσω … αποτέλεσμα? μάχη

Υπάρχει τρόπος να αποφύγουμε μια τέτοια κατάσταση?
Να του φύγει από το μυαλό η διεκδίκηση?



 


Xotikouli

Well-Known Member
24 Δεκεμβρίου 2006
4.974
630
Athens
Για να αποφύγουμε τυχόν ατυχήματα, μήπως θα πρέπει να οριστούμε εμείς, με κάποιο τρόπο (αυτόν ρωτάω) αρχηγός?
Κάτι που πρέπει να κάνουμε έτσι κι αλλιώς για πολλούς λόγους...

Αυτό εννοούσα πάντως όταν έλεγα ότι γίνεται όταν είμαστε μπροστά. Δεν ξέρω όμως αν πιάνει τόσο ώστε να ισχύει και όταν δεν είμαστε εκεί την ώρα που τρώνε... :rolleyes:

Οι εκτροφείς που έχουν και πολλά σκυλιά ίσως μπορούν να μας πούνε καμιά ιδέα επί του θέματος.
 


rottaki

Well-Known Member
4 Αυγούστου 2008
603
1
Κέρκυρα
Ίσως δεν το έθεσα ξεκάθαρα

Για να αποφύγουμε τυχόν ατυχήματα, μήπως θα πρέπει να οριστούμε εμείς, με κάποιο τρόπο (αυτόν ρωτάω) αρχηγός?
Αρχηγοί είμαστε όσον αφορά τα σκυλιά, μεταξύ τους όμως και πάλι δεν πρέπει να υπάρχει ιεραρχία? Αυτό σημαίνει εξάλλου ιεραρχία...1,2,3,4 κ.λ.π.

Όπως λέει και σε ένα βιβλίο, στην αγέλη δεν υπάρχει ούτε δημοκρατία ούτε αναρχία!;)
 


Dr.Zhivago

Well-Known Member
18 Απριλίου 2008
2.944
17
Χανιά
Δεν υπάρχει κανόνας και θεωρώ ότι το να απαντήσει κάποιος με ένα «ναι» ή ένα «όχι» βασισμένο στις δικές του μόνο εμπειρίες, θα ηταν λαθος προσεγγιση/εκτιμηση.

Εγώ θα πω πως εξαρτάται από πολλούς παράγοντες:
Τον ιδιοκτήτη και το πόσο έχει ξεκαθαρίσει τα περί ιεραρχίας στην ανθρωποζωοαγελη του, την εκπαίδευση και την κοινωνικοποίηση, τον χαρακτήρα και τις ιδιαιτερότητες των ζώων (ξέρω σκυλί που δεν πλησιάζεται την ώρα που τρωει από κανένα –άνθρωπο ή άλλο ζωο- και για κανένα λογο, παρόλο που δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην διόρθωση αυτου του «ελάττωματος» από τον ιδιοκτήτη του), από τις συνθήκες (αλλιώς μπορεί να συμπεριφερθει ένα σκυλί στο σπίτι του/χώρο του και αλλιώς στο πάρκο) κτλ.

ΑΚΡΙΒΩΣ.
Τέλειο ποστ.

Δεν είναι δύσκολο να μάθεις έναν σκύλο (το ΟΠΟΙΟ σκύλο) να δέχεται να ταϊζεις άλλους μπροστά του και εκείνος να μην τρώει. Είναι θέμα υπακοής/σεβασμού προς το ΑΦΕΝΤΙΚΟ (όχι προς τον άλλον σκύλο).

Επιβάλλεται για παράδειγμα, για τους σκύλους εκπαιδευτών που παίρνουν τον σκύλο μαζί τους στη δουλειά (κάποιες φορές ίσως θελήσουν να επιβραβεύσουν τον μαθητή με τροφή).

Φυσικά και είναι πολύ πιο εύκολο με κάποιες φυλές και πολύ πιο δύσκολο με άλλες αλλά όλα είναι θέμα εκπαίδευσης/υπακοής.

ΑΛΛΟ όταν είναι κάτω από εντολή ο σκύλος όμως.
Όταν είναι "ελεύθεροι" οι σκύλοι αμέσως θα κάνουν αυτό που προστάζει η φύση (θα διαλέξουν αρχηγό και προτεραιότητα στο φαγητό). Όπως ΟΛΕΣ οι "διεκδηκήσεις" όλα θα εξαρτηθούν από το πόσο θεωρεί ο κάθε σκύλος πως του αξίζει η αρχηγία.

Και χωρίς πολλά "αίματα" όμως, συχνά είναι καλύτερο να ΜΗΝ τα βρούνε σε τέτοιο βαθμό οι σκύλοι μας. Να το θέσω αλλιώς:

Όταν 2 σκύλοι είναι σε θέση να τρώνε ειρηνικά, ΧΩΡΙΣ την παρουσία του αφεντικού, αυτόματα σημαίνει πως ο ένας είναι ξεκάθαρα κάτω από τον άλλον στο θέμα ιεραρχίας. Σημαίνει πως έχουν σίγουρο αρχηγό. Και συνήθως σημαίνει πως ο αρχηγός του 2ου σκύλου ΔΕΝ είσαι εσύ (αλλά ο σκύλος σου).

Ζώντας με δύο σκύλους (ή και απλά να το σκεφτόμαστε να το κάνουμε) θα πρέπει να συλλογιστούμε από πριν, ΠΟΣΟ ακριβώς δεμένοι θέλουμε να είναι, τι θέλουμε να κάνει ο 2ος σκύλος το οποίο ίσως του το στερήσει ο 1ος, και ποιός θεωρούμε πως θα πρέπει να είναι ο αρχηγός.

Οι σκύλοι δεν έχουν φιλίες ή κοντινές σχέσεις χωρίς ιεραρχία και αρχηγό.
ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.

Αν από την άλλη, ΔΕΝ θέλεις να γίνει κάποιος 1ος και κάποιος 2ος, ακολουθείς μια ζωή με τους σκύλους σου που μονήμως σαμποτάρει την σχέση τους και το δέσιμο μεταξύ τους. Δεν τους αφήνεις ποτέ μόνους μαζί, δεν τους βγάζεις συνήθως βόλτα μαζί, δεν αφήνεις ΠΟΤΕ να παίξουν μαζί και δεν αφήνεις ούτε μπροστά σου να "συνυπάρχουν" χωρίς να είναι κάτω από εντολή δική σου. Και φυσικά ΠΟΤΕ δεν τους ταίζεις μαζί.

Αυτό είναι ιδιαίτερα κουραστικό για τον ιδιοκτήτη (αν και σου γίνεται κάτι σαν δεύτερη φύση σε πολύ λίγο διάστημα) και κάτι που πρέπει να σκεφτούν ΟΛΟΙ πριν αποκτήσουν 2ο σκύλο. Θα είναι δικός σου ή του σκύλου σου ο δεύτερος σκύλος;
 
Last edited:


Xotikouli

Well-Known Member
24 Δεκεμβρίου 2006
4.974
630
Athens
Επειδή αυτό το τελευταίο έχει ενδιαφέρον, μήπως αξίζει ένα χωριστό topic? (Αν δεν υπάρχει ήδη σχετικό, δεν θυμάμαι).

Προφανώς με ενδιαφέρει μιας και έχω δύο, αλλά φαντάζομαι θα ενδιαφέρει κι άλλους...
 


denis

Well-Known Member
25 Απριλίου 2007
8.820
12
Athens
www.rottweiler-greece.net
ΔΕΝ υπάρχει κανόνας ... εξαρτάται ΜΟΝΟ από τον σκύλο ... ούτε από την εκπαίδευση ούτε από την γενική κατάσταση (κτητικότητα) ούτε από την ιεραρχία ... θα έλεγα ότι πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων (ο σκύλος που δεν πλησιάζεται είναι δικός μου :D) εξαρτάται μόνο από το άν "συμπαθεί" τον ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ σκύλο που τον βάζεις δίπλα να φάει ... αλλιώς δεν είσαι ΠΟΤΕ σίγουρος ότι δεν θα γίνει χαμός όσο ξεκαθαρισμένη ιεραρχία και να έχεις και όσο καλά εκπαιδευμένος και να είναι ο σκύλος ... λυπάμαι που δίνω τόσο απλοική εξήγηση αλλά έτσι είναι ... :)
 


Dr.Zhivago

Well-Known Member
18 Απριλίου 2008
2.944
17
Χανιά
Έχεις δίκιο! ! !

Έτσι είναι...
Μερικοί σκύλοι είναι απλά πολύ "λιγούρηδες" και ενώ δεν έχουν την αρχηγία την υπόλοιπη μέρα, τρώνε πρώτοι (γριλίζοντας αν πλησιάσει ο άλλος) γιατί ο αρχηγός βαριέται να ασχοληθεί (και τον "συμπαθεί"!) ...

Επίσης έχω δει ΠΟΛΥ κυρίαρχο μεγαλόσωμο αρσενικό (και εξερετικά λιγούρης) να ΔΙΝΕΙ το μισό του μήλο σε θηλυκό Χάσκυ για να την "καλοπιάσει"...
 
Last edited:


Chloe

Well-Known Member
14 Δεκεμβρίου 2006
8.324
30
43
Αθήνα
prigipissa-straydog.blogspot.com
Όταν ο μικρός μου ήταν κουτάβι, το γκρένενταλ με το οποίο συναναστρεφόταν τον άφηνε να μπαίνει μέσα στον κουβά με το φαγητό του και να τρώει πρώτος. Περίμενε δίπλα του υπομονετικά (και ήταν και αρσενικό αυτό το απίστευτο αγγελούδι- ο Βέλγος).
Τώρα μάλιστα σκεφτομαι μήπως έπαιξε και αυτό τον ρόλο του στην κυριαρχική (και φοβική, αλλά όχι πάντα) συμπεριφορά που έχει έκτοτε ο δικός μου απέναντι στα άλλα σκυλιά.
 


Sophiaouda

Well-Known Member
31 Ιανουαρίου 2008
1.325
8
Φθινοπωρο
Αν από την άλλη, ΔΕΝ θέλεις να γίνει κάποιος 1ος και κάποιος 2ος, ακολουθείς μια ζωή με τους σκύλους σου που μονήμως σαμποτάρει την σχέση τους και το δέσιμο μεταξύ τους. Δεν τους αφήνεις ποτέ μόνους μαζί, δεν τους βγάζεις συνήθως βόλτα μαζί, δεν αφήνεις ΠΟΤΕ να παίξουν μαζί και δεν αφήνεις ούτε μπροστά σου να "συνυπάρχουν" χωρίς να είναι κάτω από εντολή δική σου. Και φυσικά ΠΟΤΕ δεν τους ταίζεις μαζί.
:confused::confused::confused:
Αν πω ότι δεν καταλαβα τίποτα θα θεωρηθω ηλίθια?
 


caucasian

Well-Known Member
24 Οκτωβρίου 2008
77
0
kilkis
γεια σου σοφια εμενα ο αρκος(καυκασιος) ητανε 16 μηνων οταν πηρα την ηρα και η ηρα ητανε 8 μηνων τις 2 πρωτες ημερες την μαλωνε αλλα μετα ολα καλα τωρα τρωνε απο το ιδιο μπολ χωρις κανενα προβλημα και μαλιστα οταν τους βαζω μεσα στην κροκετα και μια κονσερβα επειτα μολις τελειωσουν την μασα ο ενας γλυφει του αλλου το στομα..........:):):).
 


Xotikouli

Well-Known Member
24 Δεκεμβρίου 2006
4.974
630
Athens
:confused::confused::confused:
Αν πω ότι δεν καταλαβα τίποτα θα θεωρηθω ηλίθια?
Κι εγώ δυσκολεύτηκα, μην το παίξω έξυπνη :D Νομίζω απλά λείπει ένα "αν" πριν το ΔΕΝ.

Αν κάνω λάθος και δεν λείπει, τότε ούτε εγώ κατάλαβα! :)
 


caucasian

Well-Known Member
24 Οκτωβρίου 2008
77
0
kilkis
ΑΚΡΙΒΩΣ.
Τέλειο ποστ.

Δεν είναι δύσκολο να μάθεις έναν σκύλο (το ΟΠΟΙΟ σκύλο) να δέχεται να ταϊζεις άλλους μπροστά του και εκείνος να μην τρώει. Είναι θέμα υπακοής/σεβασμού προς το ΑΦΕΝΤΙΚΟ (όχι προς τον άλλον σκύλο).

Επιβάλλεται για παράδειγμα, για τους σκύλους εκπαιδευτών που παίρνουν τον σκύλο μαζί τους στη δουλειά (κάποιες φορές ίσως θελήσουν να επιβραβεύσουν τον μαθητή με τροφή).

Φυσικά και είναι πολύ πιο εύκολο με κάποιες φυλές και πολύ πιο δύσκολο με άλλες αλλά όλα είναι θέμα εκπαίδευσης/υπακοής.

ΑΛΛΟ όταν είναι κάτω από εντολή ο σκύλος όμως.
Όταν είναι "ελεύθεροι" οι σκύλοι αμέσως θα κάνουν αυτό που προστάζει η φύση (θα διαλέξουν αρχηγό και προτεραιότητα στο φαγητό). Όπως ΟΛΕΣ οι "διεκδηκήσεις" όλα θα εξαρτηθούν από το πόσο θεωρεί ο κάθε σκύλος πως του αξίζει η αρχηγία.

Και χωρίς πολλά "αίματα" όμως, συχνά είναι καλύτερο να ΜΗΝ τα βρούνε σε τέτοιο βαθμό οι σκύλοι μας. Να το θέσω αλλιώς:

Όταν 2 σκύλοι είναι σε θέση να τρώνε ειρηνικά, ΧΩΡΙΣ την παρουσία του αφεντικού, αυτόματα σημαίνει πως ο ένας είναι ξεκάθαρα κάτω από τον άλλον στο θέμα ιεραρχίας. Σημαίνει πως έχουν σίγουρο αρχηγό. Και συνήθως σημαίνει πως ο αρχηγός του 2ου σκύλου ΔΕΝ είσαι εσύ (αλλά ο σκύλος σου).

Ζώντας με δύο σκύλους (ή και απλά να το σκεφτόμαστε να το κάνουμε) θα πρέπει να συλλογιστούμε από πριν, ΠΟΣΟ ακριβώς δεμένοι θέλουμε να είναι, τι θέλουμε να κάνει ο 2ος σκύλος το οποίο ίσως του το στερήσει ο 1ος, και ποιός θεωρούμε πως θα πρέπει να είναι ο αρχηγός.

Οι σκύλοι δεν έχουν φιλίες ή κοντινές σχέσεις χωρίς ιεραρχία και αρχηγό.
ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.

Αν από την άλλη, ΔΕΝ θέλεις να γίνει κάποιος 1ος και κάποιος 2ος, ακολουθείς μια ζωή με τους σκύλους σου που μονήμως σαμποτάρει την σχέση τους και το δέσιμο μεταξύ τους. Δεν τους αφήνεις ποτέ μόνους μαζί, δεν τους βγάζεις συνήθως βόλτα μαζί, δεν αφήνεις ΠΟΤΕ να παίξουν μαζί και δεν αφήνεις ούτε μπροστά σου να "συνυπάρχουν" χωρίς να είναι κάτω από εντολή δική σου. Και φυσικά ΠΟΤΕ δεν τους ταίζεις μαζί.

Αυτό είναι ιδιαίτερα κουραστικό για τον ιδιοκτήτη (αν και σου γίνεται κάτι σαν δεύτερη φύση σε πολύ λίγο διάστημα) και κάτι που πρέπει να σκεφτούν ΟΛΟΙ πριν αποκτήσουν 2ο σκύλο. Θα είναι δικός σου ή του σκύλου σου ο δεύτερος σκύλος;
μηπως καπου τα μπερδεψες?
 


Xotikouli

Well-Known Member
24 Δεκεμβρίου 2006
4.974
630
Athens
Τώρα μάλιστα σκεφτομαι μήπως έπαιξε και αυτό τον ρόλο του στην κυριαρχική (και φοβική, αλλά όχι πάντα) συμπεριφορά που έχει έκτοτε ο δικός μου απέναντι στα άλλα σκυλιά.
Γιατί? Λογικά το αντίθετο δεν ισχύει? Ότι δεν του έμαθε ο μεγάλος αυτή την συμπεριφορά, αφού δεν τον ανάγκασε ποτέ να υπερασπιστεί το φαγητό του ή να αμυνθεί?

Εννοείς μήπως ότι τον είχε πολύ "λάσκα" και έμαθε να θεωρεί πράγματα κεκτημένα?
 


Στατιστικά Forum

Θέματα
33.249
Μηνύματα
898.087
Μέλη
20.029
Νεότερο μέλος
Stefaniadoul