Δεν νομίζω ότι αρμόζει σ' ένα ζώο να το χαρακτηρίζουμε με ανθρώπινους όρους. Κανένα ζώο δεν είναι "καλόψυχο" ή "κακόψυχο". Αυτά που λες, όμως Αφροδίτη ενισχύουν την ιδέα μου για τα συγκεκριμένα ζώα.
Α και κάτι άλλο. Έχω ακούσει από εκπαιδευτές, ότι εκπαιδεύουν και γάτες! Γίνεται αυτό?
Chloe:
Μπράβο σου! Και μένα μου φαίνεται άκυρο το "καλό/κακόψυχο". Αν λες τις γάτες "κακές" μετά πρέπει να πεις και τους σκύλους "πουτάνες" που κάνουν γλύκες για ένα μπισκότο. Δεν αρμόζουν σε ζώα τέτιοι χαρακτηρησμοί.
Ναι εκπαιδεύονται οι γάτες. Το κάνω κι εγώ (έμαθα σε "πειράματα" συμπεριφεριολογίας θηλαστικών στο Princeton University Animal Behavior Center).
@Αφροδίτη: Απίστευτο αυτό που έχεις ζήσει!
Σε καταλαβαίνω απόλυτα τώρα! Πρέπει να ξέρεις όμως πως είναι ΠΟΛΥ σπάνια αυτά τα φαινόμενα. Όσο για τους σκύλους, δεν έχει χώρο το φόρουμ για να σου γράψω για όλους πω ξέρω που επιτέθηκαν (και έστειλαν στο νοσοκομείο) στο αφεντικό τους.
Οι επιθέσεις από γάτες είναι απείρως πιο σπάνιες.
Μήπως ήταν άγριες γάτες (από γεννιές αδέσποτες);
Οι γάτες έχουν κι αυτό το διαφορετικό (στον χαρακτήρα/συμπεριφορά) από τους σκύλους. Μέσα σε ελάχιστες γεννιές αδέσποτες, γυρνάνε εύκολα σε μία ημιάργια κατάσταση (Feral Cats της λένε οι επιστήμονες).
Αν πάρεις και γατάκι ημερών, από αυτές τις γάτες, και το μεγαλώσεις στο σαλόνι σου (σαν σωστό κατοικίδιο, με αγάπη και φροντίδα κι αγκαλιές) ΠΑΛΙ το ίδιο άγριο είναι (μόνο που θα σε γνωρίζει).
Είχα έναν γάτο έτσι (Feral Cat), που μάζεψα μωρό μέσα από σακούλα
ΜΕΣΑ από το λημάνι των Χανίων. Αυτός ήταν και φύλακας σαν Ντόμπερμαν (γρύλιζε με μανία όποτε χτύπαγε το κουδούνι και έτρεχε στην πόρτα ΕΞΑΛΛΟΣ). Φυσικά εμένα δεν με πείραξε ποτέ (γιατί ήξερα να τον χειριστώ) αλλά είχε δαγκώσει τον αδερφό μου πολύ άσχημα (σε άμυνα).
Όλες οι γάτες πρέπει να μάθουν να σέβονται και να έχουν εμπιστοσύνη στον άνθρωπό τους. Και υπάρχουν τρόποι για να το κερδίσεις αυτό.
Έχω σώσει πολλές γάτες (υπερβολικά άγριες) από άσχημες καταστάσεις και τις έχω κρατήσει και σπίτι εως και 1 χρόνο για "εκπαίδευση", για να καταφέρω να τις δώσω σε καλή οικογένεια.
Υπάρχουν λόγοι που μια γάτα μπορεί να φερθεί έτσι (αν δεν είναι άγρια "γεννετικά") από το να είναι απλά κακομαθημένη (όπως οι περισσότεροι σκύλοι που δάγκωσαν μέλος της οικογένειας) μέχρι του να είναι άρωστη και να μην το ξέρεις.
Δεν με έχει δαγκώσει ποτέ στη ζωή μου γάτα (όχι πως δεν ήθελαν πολλές) γιατί ήξερα πως να τις μάθω να με σέβονται και μετά να με αγαπούν και να προσέχω μέχρι να το καταφέρω. Αντιθέτως μ' έχουν δαγκώσει ΠΟΛΛΟΙ σκύλοι (δεν θυμάμαι πόσοι) μέχρι να μάθω να τους χειρίζομαι σωστά.
Οι περισσότερες γάτες είναι "συννενοήσημες" αλλά θέλουν τον τρόπο τους.
Είναι κρίμα που στην χώρα μας η γάτα ακόμα δεν θεωρείται αρκετά "σοβαρό" κατοικίδιο για να μπορεί κάποιος να απευθυνθεί σε ειδικό αν έχει πρόβλημα συμπεριφοράς... Κρίμα για τους ανθρώπους που πληγώνονται και κρίμα για τις γάτες που υποφέρουν στο τέλος ακόμη πιο πολύ...
@Rotti:
Οντως άλλο η γάτα κι άλλο ο σκύλος, αλλά η Chloe ρώτησε συγκεκριμένα για τη θέση της γάτας ώς σύντροφος. Αναγκαστικά θα την συγκρίνω με άλλα κατοικίδια και κυρίως τον αγαπημένο μας. Και με χαμστεράκι ή καναρίνι ή χρυσόψαρο να την συγκρίνω, έχει λογική, γιατί είναι όλα κατοικίδια και γι' αυτό το θέμα ρώτησε η Chloe.
Με λιοντάρια δεν θα τις συγκρίνω γιατί ΚΑΙ είναι άλλο είδος αλλά κυρίως γιατί το λιοντάρι δεν κάνει ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ για κατοικίδιο.
Το βιντεάκι είναι "χαριτωμένο" αλλά το μισώ, γιατί συμβάλλει στο να παίρνουν διάφοροι παπ@ρες άγρια ζώα για κατοικίδια. Και μην πιστεύεις όλα τα γλυκανάλατα που ακούς περί λιονταριών. Στις περισσότερες περιπτώσεις το τέλος του "παραμυθιού" είναι κάθε άλλο παρά αίσιο.
Πάλι για γάτες μιλάμε;
