Αρη, thanks
α) Είδες, ο παλιός είναι αλλιώς
β) ΑΥΤΟ είναι θήραμα, το είπες και μόνος σου, περιγράφοντας τη γλώσσα του σώματος της Ηρας
Γατοκόλαση
- Thread starter harryf3
- Ημερομηνία δημιουργίας
α) Είδες, ο παλιός είναι αλλιώς
β) ΑΥΤΟ είναι θήραμα, το είπες και μόνος σου, περιγράφοντας τη γλώσσα του σώματος της Ηρας
Ορμώμενος από αυτό που είπε η Χριστινα (kyveli) σχετικα με την επιβράβευση την ωρα που ο σκυλος είναι μεσα στη μανία, ακομα κι αν υπακουσε προς στιγμην, κανω καποιες αλλες σκεψεις, που δεν είναι βεβαια εντελως δικες μου.
Και εχουν σχεση με την επιβραβευση, ένα θεμα στο οποιο παντα ειχα αδυναμιες, ενώ να διορθωσω ξερω μια χαρά. Ο λογος που δεν είναι αποτελεσματικες οι διορθωσεις μου την ωρα της γατοεπίθεσης είναι ότι πρεπει να είναι τοσο δυνατες, που στην ουσια μιλαμε για τσάκισμα.
Όχι πως δεν εχω κανει δυνατες διορθωσεις αλλά είναι τοση η μανια της που τις ξεχναει ή απλά προτιμαει να διορθωθει αρκει να ορμηξει.
Το να υπακουσει ο σκυλος και να μην ορμηξει ή να μην τραβαει μπροστα στην βολτα σαν αρχηγος είναι κατι που θα επρεπε να είναι αυτονοητο, γιατι εχει να κανει με σεβασμο στην ιεραρχια. Για ποιο λογο να επιβραβευσω την αυτονοητη υπακοη? Και ειδικα αν γινεται μετα από διορθωση που οφειλόταν στην ανυπακοη?
Δεν είναι σαν να του λεω «ελα, ενταξει, δεν εγινε και τιποτα»? Ή εστω, δεν μπερδευεται και ο σκυλος και η σχεση / ιεραρχια?
Άλλο να επιβραβευσω μια εντολη βασικης υπακοης, η οποια, αν και διορθώθηκε, στο τελος εκτελεστηκε. Δεν είναι αυτονοητο πχ ότι ο σκυλος πρεπει να κατσει. Πρεπει πρωτα να μαθει να καθεται, οπότε επιβραβευω που καθισε εστω και με διορθωση, γιατι στο τελος καθισε.
Γιατι όμως να επιβραβευσω το ότι κατεβηκε πχ από τον καναπέ? Εκει ειναι η θεση του αρχηγου και είναι αυτονοητο ότι ή δεν ανεβαινει ή, αν επιμενει, κατεβαινει με το ζορι. Θα του πουμε και μπραβο από πανω?
Στη φυση τι θα εκανε ο αρχηγος αν καποιος πηγαινε να φαει πρωτος πριν από αυτόν? Θα δαγκωνε στον λαιμο και μετα θα χάιδευε?
Δεν μπορω να μην παρατηρησω ότι όταν λεω ΜΗ την ωρα που κοιταζει την γατα και δεν επιβραβευσω αφου αποσυρει το βλεμμα της, είναι πιο αποτελεσματικο από το να πω ΜΗ, να γυρισει σε μενα και να επιβραβευσω. Στην δευτερη περιπτωση θα γυρισει παλι το βλεμμα προς την γατα πολύ πιο γρηγορα.
Και εχουν σχεση με την επιβραβευση, ένα θεμα στο οποιο παντα ειχα αδυναμιες, ενώ να διορθωσω ξερω μια χαρά. Ο λογος που δεν είναι αποτελεσματικες οι διορθωσεις μου την ωρα της γατοεπίθεσης είναι ότι πρεπει να είναι τοσο δυνατες, που στην ουσια μιλαμε για τσάκισμα.
Όχι πως δεν εχω κανει δυνατες διορθωσεις αλλά είναι τοση η μανια της που τις ξεχναει ή απλά προτιμαει να διορθωθει αρκει να ορμηξει.
Το να υπακουσει ο σκυλος και να μην ορμηξει ή να μην τραβαει μπροστα στην βολτα σαν αρχηγος είναι κατι που θα επρεπε να είναι αυτονοητο, γιατι εχει να κανει με σεβασμο στην ιεραρχια. Για ποιο λογο να επιβραβευσω την αυτονοητη υπακοη? Και ειδικα αν γινεται μετα από διορθωση που οφειλόταν στην ανυπακοη?
Δεν είναι σαν να του λεω «ελα, ενταξει, δεν εγινε και τιποτα»? Ή εστω, δεν μπερδευεται και ο σκυλος και η σχεση / ιεραρχια?
Άλλο να επιβραβευσω μια εντολη βασικης υπακοης, η οποια, αν και διορθώθηκε, στο τελος εκτελεστηκε. Δεν είναι αυτονοητο πχ ότι ο σκυλος πρεπει να κατσει. Πρεπει πρωτα να μαθει να καθεται, οπότε επιβραβευω που καθισε εστω και με διορθωση, γιατι στο τελος καθισε.
Γιατι όμως να επιβραβευσω το ότι κατεβηκε πχ από τον καναπέ? Εκει ειναι η θεση του αρχηγου και είναι αυτονοητο ότι ή δεν ανεβαινει ή, αν επιμενει, κατεβαινει με το ζορι. Θα του πουμε και μπραβο από πανω?
Στη φυση τι θα εκανε ο αρχηγος αν καποιος πηγαινε να φαει πρωτος πριν από αυτόν? Θα δαγκωνε στον λαιμο και μετα θα χάιδευε?
Δεν μπορω να μην παρατηρησω ότι όταν λεω ΜΗ την ωρα που κοιταζει την γατα και δεν επιβραβευσω αφου αποσυρει το βλεμμα της, είναι πιο αποτελεσματικο από το να πω ΜΗ, να γυρισει σε μενα και να επιβραβευσω. Στην δευτερη περιπτωση θα γυρισει παλι το βλεμμα προς την γατα πολύ πιο γρηγορα.
Εχουμε σημαντικη εξελιξη!
Χθες γυριζοντας από την βραδυνη βολτα, πεσαμε πανω στην κλασσικη πορτοκαλι παρδαλη γατα, την οποία από τοτε που εμφανιστηκε στη γειτονιά πριν μερικους μηνες, παντα αποφευγαμε αλλαζοντας πορεια. Το εμαθε κι αυτή και εγινε θρασυτατη.
ΟΧΙ, αποψε δεν θα σε αποφυγουμε. Κινηθηκαμε κανονικα στην διαδρομή μας, αναγκαστικά προς το μερος της.
Στα 4 μετρα η γατα καμπουριασε και βρυχήθηκε και η Ηρα ορμηξε αποτομα. Η Ηρα στο προνγκ. Διορθωση και την εφερα δίπλα μου.
Κρατησα το λουρι στους 20 ποντους από το κλιπ (γεννημενος βλακας, αυτό δεν αλλάζει), πλησιασαμε στα 2 μετρα, προσπαθησα να διωξω τη γατα και ξεκινησε η κολαση.
Η Ηρα να ουρλιαζει και να χτυπιεται σαν δαιμονισμενη. Πρεπει να την ακουσε η μιση Ξανθη. Τετοιο δαιμονιο δεν εχω ξαναδει ουτε στην Ηρα, ουτε και σε άλλο σκυλι, ζωντανα ή σε βιντεο.
Αν εκανε τετοιο ηλιθιο κρατημα ξενος χειριστης, δεν θα τον συγχωρουσε και θα του δαγκωνε αριστερο χερι και ποδι. Ευτυχως καταλαβα και για να μην φαω καμια αδεσποτη επιασα γρηγορα το λουρι κοντα στο κλιπ. Τωρα μοναχή σου χορευε και οσο θελεις πηδα!
Εδιωξα πιο αγρια την γατα και η φαση τελειωσε.
Σημερα, στην πρωινη βολτα, παλι η ιδια γατα στην πορεια μας. Η Ηρα τσιτα και την επιασα από νωρις κοντα στο κλιπ, διορθωσα με λουρι και ΜΗ για να μην το σκεφτει κάν, πλησιασαμε στα 2 μετρα, την εβαλα στο κατσε και εδιωξα αγρια τη γατα.
Η Ηρα εκανε δυο αδυναμα «κιχ» και αυτό ηταν. ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ. Εγιναν όλα τελεια όπως τα ελεγε η Στελλα.
Στον γυρισμο εγινε η βλακεια αλλά μικρη.
Το ιδιο σκηνικο, αλλά ειχε δυο ανθρωπους κοντα και ντραπηκα να αγιεψω πολύ στη γατα. Δεν εφυγε, οπότε η Ηρα πηρε πρωτοβουλια βλεποντας την αδυναμια μου και εβγαλε δυο μέτρια ουρλιαχτα. Δυναμωσα κι εγω και η γατα Αλέκος.
Χθες γυριζοντας από την βραδυνη βολτα, πεσαμε πανω στην κλασσικη πορτοκαλι παρδαλη γατα, την οποία από τοτε που εμφανιστηκε στη γειτονιά πριν μερικους μηνες, παντα αποφευγαμε αλλαζοντας πορεια. Το εμαθε κι αυτή και εγινε θρασυτατη.
ΟΧΙ, αποψε δεν θα σε αποφυγουμε. Κινηθηκαμε κανονικα στην διαδρομή μας, αναγκαστικά προς το μερος της.
Στα 4 μετρα η γατα καμπουριασε και βρυχήθηκε και η Ηρα ορμηξε αποτομα. Η Ηρα στο προνγκ. Διορθωση και την εφερα δίπλα μου.
Κρατησα το λουρι στους 20 ποντους από το κλιπ (γεννημενος βλακας, αυτό δεν αλλάζει), πλησιασαμε στα 2 μετρα, προσπαθησα να διωξω τη γατα και ξεκινησε η κολαση.
Η Ηρα να ουρλιαζει και να χτυπιεται σαν δαιμονισμενη. Πρεπει να την ακουσε η μιση Ξανθη. Τετοιο δαιμονιο δεν εχω ξαναδει ουτε στην Ηρα, ουτε και σε άλλο σκυλι, ζωντανα ή σε βιντεο.
Αν εκανε τετοιο ηλιθιο κρατημα ξενος χειριστης, δεν θα τον συγχωρουσε και θα του δαγκωνε αριστερο χερι και ποδι. Ευτυχως καταλαβα και για να μην φαω καμια αδεσποτη επιασα γρηγορα το λουρι κοντα στο κλιπ. Τωρα μοναχή σου χορευε και οσο θελεις πηδα!
Εδιωξα πιο αγρια την γατα και η φαση τελειωσε.
Σημερα, στην πρωινη βολτα, παλι η ιδια γατα στην πορεια μας. Η Ηρα τσιτα και την επιασα από νωρις κοντα στο κλιπ, διορθωσα με λουρι και ΜΗ για να μην το σκεφτει κάν, πλησιασαμε στα 2 μετρα, την εβαλα στο κατσε και εδιωξα αγρια τη γατα.
Η Ηρα εκανε δυο αδυναμα «κιχ» και αυτό ηταν. ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ. Εγιναν όλα τελεια όπως τα ελεγε η Στελλα.
Στον γυρισμο εγινε η βλακεια αλλά μικρη.
Το ιδιο σκηνικο, αλλά ειχε δυο ανθρωπους κοντα και ντραπηκα να αγιεψω πολύ στη γατα. Δεν εφυγε, οπότε η Ηρα πηρε πρωτοβουλια βλεποντας την αδυναμια μου και εβγαλε δυο μέτρια ουρλιαχτα. Δυναμωσα κι εγω και η γατα Αλέκος.
Τουλαχιστον Μαρια σας χαρίζω ένα καλο γελιο 
Στην μεσημερινη βολτα συναντησαμε στο παρκο μια γλυκια ηρεμη γατουλα που την αραζε και λιαζοταν.
Η πορεια μας ηταν να περασουμε 3μ μετρα από κοντα της.
Σηκωσε το κεφαλι η γατα, την κοιταξε και η Ηρα, ΜΗ (για το κοιταγμα), ξανα ΜΗ όταν πλησιασαμε (don’t so anything stupid) και περασαμε σαν να μην συμβαινει τιποτα. Σχεδον.
Δεν την προκαλεσε η γατα οπότε και η Ηρα δεν σφιχτηκε ουτε ετοιμαστηκε για επιθεση. Ετοιμη δηλαδη ηταν αλλά δεν εξελιχτηκε η φαση. Θα το εκανε αν την ειχα χύμα και ειδικα αν η γατα αγριευε και δεν εκανα την προηγουμενη τακτικη.
Αν η ηρεμη γατα ηταν ακριβως στην πορεια μας επρεπε να την σηκωσω? Μπορει να εφευγε, μπορει και να αμυνοταν. Θα προκαλουσα όμως τσιτωμα στην Ηρα το οποιο θα επρεπε να αντιμετωπιστει όπως προηγουμένως.
Ομως η αλλαγη πορειας τοσους μηνες δεν μας βοηθησε. Αλλά οι καλες γατες τι φταινε?
Νέο πιθανο θεμα: Υπαρχουν καλες γατες?
Στην μεσημερινη βολτα συναντησαμε στο παρκο μια γλυκια ηρεμη γατουλα που την αραζε και λιαζοταν.
Η πορεια μας ηταν να περασουμε 3μ μετρα από κοντα της.
Σηκωσε το κεφαλι η γατα, την κοιταξε και η Ηρα, ΜΗ (για το κοιταγμα), ξανα ΜΗ όταν πλησιασαμε (don’t so anything stupid) και περασαμε σαν να μην συμβαινει τιποτα. Σχεδον.
Δεν την προκαλεσε η γατα οπότε και η Ηρα δεν σφιχτηκε ουτε ετοιμαστηκε για επιθεση. Ετοιμη δηλαδη ηταν αλλά δεν εξελιχτηκε η φαση. Θα το εκανε αν την ειχα χύμα και ειδικα αν η γατα αγριευε και δεν εκανα την προηγουμενη τακτικη.
Αν η ηρεμη γατα ηταν ακριβως στην πορεια μας επρεπε να την σηκωσω? Μπορει να εφευγε, μπορει και να αμυνοταν. Θα προκαλουσα όμως τσιτωμα στην Ηρα το οποιο θα επρεπε να αντιμετωπιστει όπως προηγουμένως.
Ομως η αλλαγη πορειας τοσους μηνες δεν μας βοηθησε. Αλλά οι καλες γατες τι φταινε?
Νέο πιθανο θεμα: Υπαρχουν καλες γατες?
Μπράβο!!!! Πάρα πολύ χαίρομαι!
Λοιπόν, μιας και είπες για την επιβράβευση στη διόρθωση. Τη σκέψη αυτή την έχω κάνει και εγώ, στο "γιατί να επιβραβεύσω το αυτονόητο?" και ομολογώ ότι έχω καταλήξει να... μην επιβραβεύω. Δεν το έχω συζητήσει με κανέναν ούτε έχω κάτσει να το ψυχολογήσω ιδιαίτερα, μπορεί να είναι και λάθος, ειλικρινά δεν ξέρω.
πχ. Ο Κόφι δε ζητιανεύει φαΐ. Αν μου ζητιανέψει (υποθετικό παράδειγμα) και του πω "ΌΧΙ!" και αυτός στρέψει το βλέμμα αλλού και κάνει να φύγει, δε θα πω "μπράβο!" γιατί πολύ φοβάμαι ότι η όλη διαδικασία θα επαναληφθεί!
Εξάλλου δεν έχω δει και στα σκυλιά μου αν κάποιος διεκδικεί κάτι που αξιωματικά είναι δικό του, αν ο άλλος υποχωρήσει μετά να πηγαίνει να τον γλύφει και να κουνάει την ουρά. Απλά απολαμβάνει το προνόμιο που του ανήκει!
τώρα... πίσω στο θέμα της γάτας.
Πρόσεξε επειδή αλλάζεις θέση κρατήματος (πιάνεις από το κλιπ) μη συνδέσει το σκυλί ότι "πιάσιμο από το κλιπ=γάτα στον ορίζοντα=τσιτώνω". Όταν θα μάθεις να την ελέγχεις όπως τώρα πολύ καλά έκανες με τις γάτες, τότε θα πρέπει αυτό σιγά σιγά να μεταφερθεί στο επίπεδο της κανονικής βόλτας, έτσι ώστε να μη της μεταφέρεις τη δική σου αγωνία για το τι θα γίνει με τη γάτα. (είπαμε, όταν πλέον θα έχεις επιτυχία συνεχώς, τότε αρχίζεις και αλλάζεις το κράτημα)
Και εννοείται.... από κει που απέφευγες τις γάτες, τώρα θα προσπαθείς να τις συναντάς!! (πού να το φανταζόσουν ε? χεχεχε) Αν έχεις σταμπάρει κανα γατάκι που είναι "δεκτικό" και δεν τσιτώνει από μακριά τότε να προσπαθείς να το συναντάς στη βόλτα, θα βοηθήσει. Μην ξεχνάς ότι ο σκύλος μπορεί να διαβάσει την ενέργεια-στάση σώματος και στη γάτα.
Λοιπόν, μιας και είπες για την επιβράβευση στη διόρθωση. Τη σκέψη αυτή την έχω κάνει και εγώ, στο "γιατί να επιβραβεύσω το αυτονόητο?" και ομολογώ ότι έχω καταλήξει να... μην επιβραβεύω. Δεν το έχω συζητήσει με κανέναν ούτε έχω κάτσει να το ψυχολογήσω ιδιαίτερα, μπορεί να είναι και λάθος, ειλικρινά δεν ξέρω.
πχ. Ο Κόφι δε ζητιανεύει φαΐ. Αν μου ζητιανέψει (υποθετικό παράδειγμα) και του πω "ΌΧΙ!" και αυτός στρέψει το βλέμμα αλλού και κάνει να φύγει, δε θα πω "μπράβο!" γιατί πολύ φοβάμαι ότι η όλη διαδικασία θα επαναληφθεί!
Εξάλλου δεν έχω δει και στα σκυλιά μου αν κάποιος διεκδικεί κάτι που αξιωματικά είναι δικό του, αν ο άλλος υποχωρήσει μετά να πηγαίνει να τον γλύφει και να κουνάει την ουρά. Απλά απολαμβάνει το προνόμιο που του ανήκει!
τώρα... πίσω στο θέμα της γάτας.
Πρόσεξε επειδή αλλάζεις θέση κρατήματος (πιάνεις από το κλιπ) μη συνδέσει το σκυλί ότι "πιάσιμο από το κλιπ=γάτα στον ορίζοντα=τσιτώνω". Όταν θα μάθεις να την ελέγχεις όπως τώρα πολύ καλά έκανες με τις γάτες, τότε θα πρέπει αυτό σιγά σιγά να μεταφερθεί στο επίπεδο της κανονικής βόλτας, έτσι ώστε να μη της μεταφέρεις τη δική σου αγωνία για το τι θα γίνει με τη γάτα. (είπαμε, όταν πλέον θα έχεις επιτυχία συνεχώς, τότε αρχίζεις και αλλάζεις το κράτημα)
Και εννοείται.... από κει που απέφευγες τις γάτες, τώρα θα προσπαθείς να τις συναντάς!! (πού να το φανταζόσουν ε? χεχεχε) Αν έχεις σταμπάρει κανα γατάκι που είναι "δεκτικό" και δεν τσιτώνει από μακριά τότε να προσπαθείς να το συναντάς στη βόλτα, θα βοηθήσει. Μην ξεχνάς ότι ο σκύλος μπορεί να διαβάσει την ενέργεια-στάση σώματος και στη γάτα.
Γι' αυτό και διορθώνουμε τον σκύλο όταν κοιτάει την γάτα (δεν περιμένουμε να τσιτώσει).
Η διόρθωση σιγά, σιγά γίνεται ένα απλό "Μη" και τίποτα άλλο (ούτε καν αλλάζουμε βηματισμό). Επιβραβεύουμε "με κάθε ευκαιρία" σημαίνει επιβραβέβουμε μόλις ο σκύλος περπατάει κανονικά (και ΟΥΤΕ ΚΟΙΤΑΕΙ την γάτα).
Οι περισσότερες γάτες είναι πολύ καλές.
Είναι όμως και πολύ έξυπνες. Ξέρουν να διαβάζουν την έκφραση του σκύλου (ξέρουν τι σκέφτεται ο σκύλος κι αν ονειρεύεται να φάει γάτα).
Οι ίδιες γάτες που μοιάζουν τυφλές τελείως όταν περνάει ένας σκύλος που δεν ενδιαφέρεται, τσιτώνουν όταν περνάει σκύλος σαν την Ήρα.
Και με το δίκιο τους φυσικά. Πόσοι βλάκες υπάρχουν που θα άφηναν την Ήρα να τις κυνηγήσει; Που θα την ΕΝΘΑΡΡΥΝΑΝ κι όλας;
Τέλος πάντων, όταν βλέπουμε ένα ήρεμο ζώο (το οποιοδήποτε ζώο: σκυλάκι, γατάκι, κότα, ακόμη κι ένα μικρό παιδί) να κάθεται στον δρόμο μπροστά μας, ΔΕΝ το διώχνουμε (αν είναι δυνατόν!). Το προσπερνάμε.
Η απόσταση που θα πρέπει να κρατήσεις με τον σκύλο σου καθώς προσπερνάς ΑΘΩΑ πλάσματα που ΔΕΝ αποτελούν απειλή, εξαρτάται από το πόσο εκπαιδευμένος είναι ο σκύλος σου (ή αλλιώς πόσο "αθώο πλάσμα που δεν αποτελεί απειλή" είναι ο ΣΚΥΛΟΣ!).
Με όλους τους σκύλους μου (Σνάουτσερ, Μπορζόι, και Μαύρο Τέρριερ) κατάφερα να περνάω στους 30 πόντους από γάτες χωρίς να έχω καμία αντίδραση (ούτε από την γάτα). Μάλιστα, πολλές γάτες νεαρής ηλικίας πλησίαζαν το Σνάουτσερ να τον μυρίσουν. Μικρά γατάκια ανέβαιναν πάνω του (αδέσποτα!). Από τους τρείς σκύλους μου ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία και σαφέστατα ο καλύτερα εκπαιδευμένος. Κι οι γάτες το ήξεραν!
Το Μπορζόι (που αγνοούσε τέλεια της γάτες ακόμη και σε ελεύθερο "Κάτω Μείνε" έξω από το Σούπερ Μάρκετ) ΔΕΝ το πλησίαζαν με ΤΙΠΟΤΑ.
Πιστεύω πως διάβαζαν στα μάτια του το πόσο θα ήθελε γάτα για μεσημεριανό (αλλά για Χ λόγους δεν κουνάει). Εγώ προσωπικά δεν έβλεπα τέτοια έκφραση ("άχ να σε είχα στο στόμα μου για λίγο...") αλλά μιά φορά οι γάτες ΔΕΝ τον πλησίαζαν.
Ήταν ο πιο δύσκολος στο να μάθει να τις αγνοεί (είναι κι η φυλή τέτοια). Προφανώς ακόμη είχε "κακιές σκέψεις" για εκείνες (κι ας ήταν απόλυτα υπάκουος).
Ένα ωραίο μεσημέρι είμασταν σε καφετέρια με τον σκύλο αυτόν. Μία γάτα γυρόφερνε και τον κοίταζε περίεργα. Ο σκύλος δεν κουνούσε και μάλιστα ούτε πολύ κοίταγε τη γάτα. Μέχρι που του κάνει επίθεση εν ψυχρώ!
Λοιπόν ο σκύλος το περίμενε (ήταν φανερό) και ΕΚΑΝΕ τον αδιάφορο με την ελπίδα να αποθρασυνθεί η γάτα! Με το που κάνει επίθεση η γάτα, αυτός ανοίγει διάπλατα το στόμα και ταυτόχρονα πετάγεται μπροστά (αστραπιαία! αλλά χωρίς να με τραβήξει εμένα κι ούτε να σηκωθεί!).
Η γάτα παθαίνει ένα ΣΟΚ! και εξαφανίζεται ακόμη πιο αστραπιαία (πραγματικά ήταν απλά τυχαίο το πως πρόλαβε).
Κοιτάω τον σκύλο (ακόμη ξαπλωμένος στα πόδια μου). Τι να του πω;;;;; Ο τύπος είχε μια ευχαρίσηση στα μούτρα που δεν περιγράφεται!
Αλλά δεν είχε κουνήσει -δεν είχε "σπάσει την εντολή".
Κι έτσι του είπα "Μπράβο".
Δεν ξέρω γιατί η γάτα επιτέθηκε (ήταν πάντως του ιδιοκτήτη της καφετέριας). Ίσως είδε πως ο σκύλος μου ήταν απειλή (γιατί μέσα του ΗΤΑΝ), ή να την κορόιδεψε τελικά με το να το παίζει αδιάφορος, και ΕΚΕΙΝΟΣ να είχε καταλάβει πόσο απειλή θα ήταν η γάτα (από το δικό της βλέμα).
Σίγουρα το δεύτερο.
Μια γάτα δεν την πέφτει έτσι σε τόσο μεγάλο σκύλο αν δεν έχει κάνει ΠΟΛΛΕΣ δοκιμές σε μικρότερους σκύλους.
Αργότερα έμαθα πως η γάτα αυτή κυνηγούσε σκύλους από χόμπυ!
Κι επίσης ΨΑΡΕΥΕ (πατούσα στη θάλασσα κι έξω το ψαράκι!).
Ώρα είναι να της την πέσει και κανένα μεγάλο ψάρι την επόμενη φορά που θα βάλει πόδι μέσα!
Η διόρθωση σιγά, σιγά γίνεται ένα απλό "Μη" και τίποτα άλλο (ούτε καν αλλάζουμε βηματισμό). Επιβραβεύουμε "με κάθε ευκαιρία" σημαίνει επιβραβέβουμε μόλις ο σκύλος περπατάει κανονικά (και ΟΥΤΕ ΚΟΙΤΑΕΙ την γάτα).
Οι περισσότερες γάτες είναι πολύ καλές.
Είναι όμως και πολύ έξυπνες. Ξέρουν να διαβάζουν την έκφραση του σκύλου (ξέρουν τι σκέφτεται ο σκύλος κι αν ονειρεύεται να φάει γάτα).
Οι ίδιες γάτες που μοιάζουν τυφλές τελείως όταν περνάει ένας σκύλος που δεν ενδιαφέρεται, τσιτώνουν όταν περνάει σκύλος σαν την Ήρα.
Και με το δίκιο τους φυσικά. Πόσοι βλάκες υπάρχουν που θα άφηναν την Ήρα να τις κυνηγήσει; Που θα την ΕΝΘΑΡΡΥΝΑΝ κι όλας;
Τέλος πάντων, όταν βλέπουμε ένα ήρεμο ζώο (το οποιοδήποτε ζώο: σκυλάκι, γατάκι, κότα, ακόμη κι ένα μικρό παιδί) να κάθεται στον δρόμο μπροστά μας, ΔΕΝ το διώχνουμε (αν είναι δυνατόν!). Το προσπερνάμε.
Η απόσταση που θα πρέπει να κρατήσεις με τον σκύλο σου καθώς προσπερνάς ΑΘΩΑ πλάσματα που ΔΕΝ αποτελούν απειλή, εξαρτάται από το πόσο εκπαιδευμένος είναι ο σκύλος σου (ή αλλιώς πόσο "αθώο πλάσμα που δεν αποτελεί απειλή" είναι ο ΣΚΥΛΟΣ!).
Με όλους τους σκύλους μου (Σνάουτσερ, Μπορζόι, και Μαύρο Τέρριερ) κατάφερα να περνάω στους 30 πόντους από γάτες χωρίς να έχω καμία αντίδραση (ούτε από την γάτα). Μάλιστα, πολλές γάτες νεαρής ηλικίας πλησίαζαν το Σνάουτσερ να τον μυρίσουν. Μικρά γατάκια ανέβαιναν πάνω του (αδέσποτα!). Από τους τρείς σκύλους μου ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία και σαφέστατα ο καλύτερα εκπαιδευμένος. Κι οι γάτες το ήξεραν!
Το Μπορζόι (που αγνοούσε τέλεια της γάτες ακόμη και σε ελεύθερο "Κάτω Μείνε" έξω από το Σούπερ Μάρκετ) ΔΕΝ το πλησίαζαν με ΤΙΠΟΤΑ.
Πιστεύω πως διάβαζαν στα μάτια του το πόσο θα ήθελε γάτα για μεσημεριανό (αλλά για Χ λόγους δεν κουνάει). Εγώ προσωπικά δεν έβλεπα τέτοια έκφραση ("άχ να σε είχα στο στόμα μου για λίγο...") αλλά μιά φορά οι γάτες ΔΕΝ τον πλησίαζαν.
Ήταν ο πιο δύσκολος στο να μάθει να τις αγνοεί (είναι κι η φυλή τέτοια). Προφανώς ακόμη είχε "κακιές σκέψεις" για εκείνες (κι ας ήταν απόλυτα υπάκουος).
Ένα ωραίο μεσημέρι είμασταν σε καφετέρια με τον σκύλο αυτόν. Μία γάτα γυρόφερνε και τον κοίταζε περίεργα. Ο σκύλος δεν κουνούσε και μάλιστα ούτε πολύ κοίταγε τη γάτα. Μέχρι που του κάνει επίθεση εν ψυχρώ!
Λοιπόν ο σκύλος το περίμενε (ήταν φανερό) και ΕΚΑΝΕ τον αδιάφορο με την ελπίδα να αποθρασυνθεί η γάτα! Με το που κάνει επίθεση η γάτα, αυτός ανοίγει διάπλατα το στόμα και ταυτόχρονα πετάγεται μπροστά (αστραπιαία! αλλά χωρίς να με τραβήξει εμένα κι ούτε να σηκωθεί!).
Η γάτα παθαίνει ένα ΣΟΚ! και εξαφανίζεται ακόμη πιο αστραπιαία (πραγματικά ήταν απλά τυχαίο το πως πρόλαβε).
Κοιτάω τον σκύλο (ακόμη ξαπλωμένος στα πόδια μου). Τι να του πω;;;;; Ο τύπος είχε μια ευχαρίσηση στα μούτρα που δεν περιγράφεται!
Αλλά δεν είχε κουνήσει -δεν είχε "σπάσει την εντολή".
Κι έτσι του είπα "Μπράβο".
Δεν ξέρω γιατί η γάτα επιτέθηκε (ήταν πάντως του ιδιοκτήτη της καφετέριας). Ίσως είδε πως ο σκύλος μου ήταν απειλή (γιατί μέσα του ΗΤΑΝ), ή να την κορόιδεψε τελικά με το να το παίζει αδιάφορος, και ΕΚΕΙΝΟΣ να είχε καταλάβει πόσο απειλή θα ήταν η γάτα (από το δικό της βλέμα).
Σίγουρα το δεύτερο.
Μια γάτα δεν την πέφτει έτσι σε τόσο μεγάλο σκύλο αν δεν έχει κάνει ΠΟΛΛΕΣ δοκιμές σε μικρότερους σκύλους.
Αργότερα έμαθα πως η γάτα αυτή κυνηγούσε σκύλους από χόμπυ!
Κι επίσης ΨΑΡΕΥΕ (πατούσα στη θάλασσα κι έξω το ψαράκι!).
Ώρα είναι να της την πέσει και κανένα μεγάλο ψάρι την επόμενη φορά που θα βάλει πόδι μέσα!
Καλα, εμεις για να τα πετυχουμε αυτά και να προσπερναμε εστω στα ενα με δυο μετρα χωρις να εχω την Ηρα μαντρωμενη, θελουμε τρεις ζωές. Ποιους 30 ποντους!
Ισως εχει σημασια να περιγραψω τον τροπο προσεγγισης.
Όταν η γατα είναι υπο γωνια στη διαδρομη μας, η Ηρα την κοιταζει ανασηκωνοντας και γυρνωντας φυσικα ο κεφαλι και περπαταει χορευοντας.
Το να την κανω να μην κοιταζει είναι σχετικα εύκολο αν και θελει επαναληψεις για να σταματησει.
Αν όμως η γατα είναι μπροστα μας, τοτε επιβραδύνει, σφιγγεται, χαμηλωνει το κεφαλι, τα αυτια τσίτα μπροστα και ετοιμάζεται με καρφωμενο βλέμμα. Περιμενει να πλησιασουμε ή να κινηθει η γατα.
Πώς να την κανω να μην την κοιταζει αφου ευθεια είναι όχι μονο η γατα αλλά και η πορεια μας?
Να την κανω να κοιταζει εμενα?
Και να μην υπαρχει γατα, σε διαδρομές που καποτε υπηρχε παλι ετσι παει και ψαχνει και κατω από τα αυτοκινητα.
ΥΓ. Η παρδαλή γατα, που μας ταλαιπωρουσε για μηνες, εξαφανιστηκε εδώ και δυο μερες, μετα από το «ντου».
Την ταϊζουν διάφοροι και ηταν μονιμη κατοικος. Λυπαμαι που την διωξαμε αλλά από την άλλη ας παει να κανει τον μαγκα αλλού.
Ισως εχει σημασια να περιγραψω τον τροπο προσεγγισης.
Όταν η γατα είναι υπο γωνια στη διαδρομη μας, η Ηρα την κοιταζει ανασηκωνοντας και γυρνωντας φυσικα ο κεφαλι και περπαταει χορευοντας.
Το να την κανω να μην κοιταζει είναι σχετικα εύκολο αν και θελει επαναληψεις για να σταματησει.
Αν όμως η γατα είναι μπροστα μας, τοτε επιβραδύνει, σφιγγεται, χαμηλωνει το κεφαλι, τα αυτια τσίτα μπροστα και ετοιμάζεται με καρφωμενο βλέμμα. Περιμενει να πλησιασουμε ή να κινηθει η γατα.
Πώς να την κανω να μην την κοιταζει αφου ευθεια είναι όχι μονο η γατα αλλά και η πορεια μας?
Να την κανω να κοιταζει εμενα?
Και να μην υπαρχει γατα, σε διαδρομές που καποτε υπηρχε παλι ετσι παει και ψαχνει και κατω από τα αυτοκινητα.
ΥΓ. Η παρδαλή γατα, που μας ταλαιπωρουσε για μηνες, εξαφανιστηκε εδώ και δυο μερες, μετα από το «ντου».
Την ταϊζουν διάφοροι και ηταν μονιμη κατοικος. Λυπαμαι που την διωξαμε αλλά από την άλλη ας παει να κανει τον μαγκα αλλού.
Για να συμπληρωσω λιγο τις περιγραφες μου και να καταλαβετε καλυτερα με τι εχω να κανω…..
Αν τυχει κοντα στην φαση να βρισκονται περαστικοι, τρομαζουν τοσο πολύ από το πανδαιμόνιο που εξαφανιζονται τρεχοντας.
Μετα από τοσες σελιδες διαφημιση, είναι ωρα να βαλω την αγγελια μου για οσους εχουν προβλημα με γατες στην γειτονια τους:
ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ κακος μαυρος λυκος εκπαιδευμενος στην εκδιωξη γατιων.
Στείλτε ΠΜ ή email. Εξυπηρετηση με σειρα προτεραιοτητας.
aja1::maria:
Αν τυχει κοντα στην φαση να βρισκονται περαστικοι, τρομαζουν τοσο πολύ από το πανδαιμόνιο που εξαφανιζονται τρεχοντας.
Μετα από τοσες σελιδες διαφημιση, είναι ωρα να βαλω την αγγελια μου για οσους εχουν προβλημα με γατες στην γειτονια τους:
ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ κακος μαυρος λυκος εκπαιδευμενος στην εκδιωξη γατιων.
Στείλτε ΠΜ ή email. Εξυπηρετηση με σειρα προτεραιοτητας.
aja1::maria:Γμτ.... Δε μου λες... μόνο για γάτες κάνει ή και για τους κακούς γείτονές μου???? Εκεί θα τον προτιμήσω και θα πληρώσω αδρά! χαχχαχα....
(βέβαια για κάθε ένα από τα 6 γατιά μου που ίσως μου πειράξει θα σε χρεώνω τις ... ζημιές, αλλά οκ! χεχεχεχε)
Διαβάζοντας όλο αυτό με την... γατοκόλαση που σας έχει βρει και μην έχοντας παρακολουθήσει πλήρως την πορεία της Ήρας έχω μία ερώτηση. Αν βρεις κάποιο μικρό ζώο (μικρό σε ηλικία, μωρό) και το κρατήσεις στα χέρια σου, τότε πώς θα αντιδράσει? Θα θέλει να το διαλύσει? Το κοιτάζει με περιέργεια? Τι?
Από τα τέσσερά μου σκυλιά κανένα δεν πειράζει τις γάτες μας και τα τρία ξέρουν ότι οποιαδήποτε γάτα στο δρόμο χαϊδέψω εκείνα τη βλέπουν "φιλικά" (η τέταρτη είναι πολύ χαζοχαρούμενη, χοροπηδάει, φοβάται το αδέσποτο, τρέχει και θέλει και εκείνη να τρέξει να το πιάσει να το παίξει). Ο ένας, ο Κόφι, είναι μάλιστα παντελώς αδιάφορος με τα γατιά τα αδέσποτα. Και εκείνα τον βλέπουν και απλά τον κοιτάζουν. (δύο φορές του την έχουν πέσει, τη μία άσχημα, ούτε πρόλαβα να δω από ποιό θάμνο μέσα βγήκε, κακός χαμός...) Τέλος πάντων.
Παρόλα αυτά... και στα τέσσερα τα σκυλιά, όταν βρίσκω κάποιο καινούργιο σκουπιδοπεταμένο γατάκι και αρχίζω να το φροντίζω, πάντα τους το συστήνω. Όλα δείχνουν ενδιαφέρον έντονο. Ο Goody μάλιστα αναλαμβάνει και άψογα χρέη "μάνας". (τα προσέχει, τα καθαρίζει, με τη μύτη του τα σπρώχνει και τα "μαζεύει" μπροστά του, τα ακολουθεί και τα παρακολουθεί κλπ) Το ίδιο κάνουν και με πουλάκια (κανα δυο φορές έχω βρει μόνο) ή κουταβάκια.
Η Ήρα πώς αντιδρά?
(βέβαια για κάθε ένα από τα 6 γατιά μου που ίσως μου πειράξει θα σε χρεώνω τις ... ζημιές, αλλά οκ! χεχεχεχε)
Διαβάζοντας όλο αυτό με την... γατοκόλαση που σας έχει βρει και μην έχοντας παρακολουθήσει πλήρως την πορεία της Ήρας έχω μία ερώτηση. Αν βρεις κάποιο μικρό ζώο (μικρό σε ηλικία, μωρό) και το κρατήσεις στα χέρια σου, τότε πώς θα αντιδράσει? Θα θέλει να το διαλύσει? Το κοιτάζει με περιέργεια? Τι?
Από τα τέσσερά μου σκυλιά κανένα δεν πειράζει τις γάτες μας και τα τρία ξέρουν ότι οποιαδήποτε γάτα στο δρόμο χαϊδέψω εκείνα τη βλέπουν "φιλικά" (η τέταρτη είναι πολύ χαζοχαρούμενη, χοροπηδάει, φοβάται το αδέσποτο, τρέχει και θέλει και εκείνη να τρέξει να το πιάσει να το παίξει). Ο ένας, ο Κόφι, είναι μάλιστα παντελώς αδιάφορος με τα γατιά τα αδέσποτα. Και εκείνα τον βλέπουν και απλά τον κοιτάζουν. (δύο φορές του την έχουν πέσει, τη μία άσχημα, ούτε πρόλαβα να δω από ποιό θάμνο μέσα βγήκε, κακός χαμός...) Τέλος πάντων.
Παρόλα αυτά... και στα τέσσερα τα σκυλιά, όταν βρίσκω κάποιο καινούργιο σκουπιδοπεταμένο γατάκι και αρχίζω να το φροντίζω, πάντα τους το συστήνω. Όλα δείχνουν ενδιαφέρον έντονο. Ο Goody μάλιστα αναλαμβάνει και άψογα χρέη "μάνας". (τα προσέχει, τα καθαρίζει, με τη μύτη του τα σπρώχνει και τα "μαζεύει" μπροστά του, τα ακολουθεί και τα παρακολουθεί κλπ) Το ίδιο κάνουν και με πουλάκια (κανα δυο φορές έχω βρει μόνο) ή κουταβάκια.
Η Ήρα πώς αντιδρά?
Εγω τετοιες εμπειρες δεν εχω οπότε δεν μπορω να απαντησω, αλλά ξερω καλα πώς αντιδρουσε και αντιδραει στα σκυλια.
Οποιοδηποτε σχεδον μεγαλοσωμο ηθελε να το υποταξει ή να το σκοτωσει. Αυτά που δειχνανε αρρωστα και αδυναμα δεν τα ενοχλουσε.
Μεγαλο προβλημα αλλά το δουλεψα τοσο πολύ που πλεον μονο αν την προκαλεσουν (σπανια) και δεν ειμαι κοντα θα ορμηξει.
Σαφως μικροτερο προβλημα από αυτό με τα γατιά αλλά το δούλεψα και πολύ περισσοτερο.
Στα κουταβια και τα πολύ μικροσωμα σκυλια είναι άλλο σκυλι. Τα αφηνει να την πλησιασουν, να την μυρίσουν, μεχρι και να την πειραξουν και να πηδηξουν πανω της. Μονο αν της πειραξουν σοβαρα τα αυτια θα τα διορθωσει με ένα σπρωξιμο. Μονο στην Ζηνα επιτρεπει να της πειραζει τα αυτια.
Οποιοδηποτε σχεδον μεγαλοσωμο ηθελε να το υποταξει ή να το σκοτωσει. Αυτά που δειχνανε αρρωστα και αδυναμα δεν τα ενοχλουσε.
Μεγαλο προβλημα αλλά το δουλεψα τοσο πολύ που πλεον μονο αν την προκαλεσουν (σπανια) και δεν ειμαι κοντα θα ορμηξει.
Σαφως μικροτερο προβλημα από αυτό με τα γατιά αλλά το δούλεψα και πολύ περισσοτερο.
Στα κουταβια και τα πολύ μικροσωμα σκυλια είναι άλλο σκυλι. Τα αφηνει να την πλησιασουν, να την μυρίσουν, μεχρι και να την πειραξουν και να πηδηξουν πανω της. Μονο αν της πειραξουν σοβαρα τα αυτια θα τα διορθωσει με ένα σπρωξιμο. Μονο στην Ζηνα επιτρεπει να της πειραζει τα αυτια.
Τη μια μερα εχω επιτυχιες και την άλλη αποτυχιες.
Χθες η διαδρομη μας ηταν να περασουμε στα 2-3 μετρα από μια άγνωστη ηρεμη αραχτή γατα. Η καημενη κοιταζε φοβισμένη την Ηρα και δεν εδειχνε κανενα σημαδι επιθετικοτητας.
Γι αυτό και οσο πλησιαζαμε η Ηρα την κοιτουσε αλλά δεν θυμωνε και δεν τρελαινόταν. ΜΗ για το κοιταγμα, απεσυρε για ένα δευτερολεπτο το βλεμμα και την ξανακοιτουσε, ΜΗ και διορθωση, ΜΗ και πιο αυστηρη διορθωση.
Όταν πλησιασαμε για τα καλα και ενώ όλα δειχνανε ότι θα περνουσαμε εστω και με χιλια ζορια, η γατα φοβηθηκε και πεταχτηκε να φυγει.
Η Ηρα τιναχτηκε κατά πανω της σαν ελατηριο. Πριν προλαβει να πιασει τη γατα, εκανα διορθωση που την εκανε να ανασηκωθει στον αερα φορωντας το προνγκ.
Δεν μασησε και ξαναορμηξε γιατι η γατα πλεον ετρεχε να σωθει και ακολουθησε πιο δυνατη διορθωση.
Δεν θελω να φαίνομαι και να γίνομαι βιαιος αλλά με τετοια διορθωση με προνγκ ένα μεσο σκυλι θα επεφτε κατω και θα κατουριοταν παρακαλωντας για ελεος. Χρειαστηκαν άλλες δυο τετοιες για να σταματησει και εξαλλου η γατα ειχε ηδη εξαφανιστεί.
Η μανια της δεν εφυγε καθολου ουτε επεσε το ηθικο και εψαχνε με τα αυτιά τσιτα και την ουρα σιδερο να βρει πού πηγε η γατα. Την πηρα και συνεχισαμε την βολτα και συνεχεια ψαχνοταν για καυγα σαν να μην συνεβει τιποτα. Οι διορθωσεις δεν της στοιχισαν καθολου.
Στα βιντεο του Frawley με μικροτερες διορθωσεις τα επιθετικα ποιμενικα πανε μετα σαν χεσμενα.
Δεν είναι απλώς ανεπιθυμητη συμπεριφορα αυτή, είναι καρφωμενο ενστικτο που αδικως προσπαθω να θαψω.
Με τα σκυλια, στα οποια δειχνει σοβαρη επιθετικότητα, τα καταφερα μια χαρα αρκει να μην της κολλήσουν σοβαρα. Αμα είναι ησυχα τα αφηνει ησυχα. Οι γατες μοιαζουν να ειναι κατι το ακατόρθωτο.
Χθες η διαδρομη μας ηταν να περασουμε στα 2-3 μετρα από μια άγνωστη ηρεμη αραχτή γατα. Η καημενη κοιταζε φοβισμένη την Ηρα και δεν εδειχνε κανενα σημαδι επιθετικοτητας.
Γι αυτό και οσο πλησιαζαμε η Ηρα την κοιτουσε αλλά δεν θυμωνε και δεν τρελαινόταν. ΜΗ για το κοιταγμα, απεσυρε για ένα δευτερολεπτο το βλεμμα και την ξανακοιτουσε, ΜΗ και διορθωση, ΜΗ και πιο αυστηρη διορθωση.
Όταν πλησιασαμε για τα καλα και ενώ όλα δειχνανε ότι θα περνουσαμε εστω και με χιλια ζορια, η γατα φοβηθηκε και πεταχτηκε να φυγει.
Η Ηρα τιναχτηκε κατά πανω της σαν ελατηριο. Πριν προλαβει να πιασει τη γατα, εκανα διορθωση που την εκανε να ανασηκωθει στον αερα φορωντας το προνγκ.
Δεν μασησε και ξαναορμηξε γιατι η γατα πλεον ετρεχε να σωθει και ακολουθησε πιο δυνατη διορθωση.
Δεν θελω να φαίνομαι και να γίνομαι βιαιος αλλά με τετοια διορθωση με προνγκ ένα μεσο σκυλι θα επεφτε κατω και θα κατουριοταν παρακαλωντας για ελεος. Χρειαστηκαν άλλες δυο τετοιες για να σταματησει και εξαλλου η γατα ειχε ηδη εξαφανιστεί.
Η μανια της δεν εφυγε καθολου ουτε επεσε το ηθικο και εψαχνε με τα αυτιά τσιτα και την ουρα σιδερο να βρει πού πηγε η γατα. Την πηρα και συνεχισαμε την βολτα και συνεχεια ψαχνοταν για καυγα σαν να μην συνεβει τιποτα. Οι διορθωσεις δεν της στοιχισαν καθολου.
Στα βιντεο του Frawley με μικροτερες διορθωσεις τα επιθετικα ποιμενικα πανε μετα σαν χεσμενα.
Δεν είναι απλώς ανεπιθυμητη συμπεριφορα αυτή, είναι καρφωμενο ενστικτο που αδικως προσπαθω να θαψω.
Με τα σκυλια, στα οποια δειχνει σοβαρη επιθετικότητα, τα καταφερα μια χαρα αρκει να μην της κολλήσουν σοβαρα. Αμα είναι ησυχα τα αφηνει ησυχα. Οι γατες μοιαζουν να ειναι κατι το ακατόρθωτο.
Είναι ακατόρθωτο μόνο αν πιστεύεις πως είναι ακατόρθωτο.
Κάποια μαθήματα θέλουν πολλούς μήνες (κάποια ακόμη παραπάνω).
Η διάθεσή σου (πως θα αποτύχεις) + το γεγονός πως μισείς τις γάτες, είναι που σε δυσκολεύει. Η Ήρα τα "πιάνει" αυτά....
Θέλω να πω, αν το "ένστικτό" της ήταν να κυνηγάει μικρά παιδιά θα το δεχόσουν;
Οι σκύλοι έχουν πολλά ένστικτα. Τα καταλαβαίνουμε/μελετάμε για να μπορούμε να τα καθοδηγήσουμε αλλιώς, ώστε να έχουμε λιγότερα προβλήματα. Σε καμία περίπτωση δεν τα δεχόμαστε "ως έχουν" (ακόμη και αν είναι "θετικά" ένστικτα, χρειάζονται εκπαίδευση και καθοδήγηση).
Συνέχισε να δουλεύεις. Θα ήταν πολύ καλύτερο αν είχες κάποιον να σου μάθει πως διορθώνεις με κανονικό πνίχτη (όχι πρόνγκ) γιατί είναι ΠΟΛΥ πιο ευέλικτος και χρήσημος σε τέτοια μαθήματα. Έχεις ΠΟΛΥ καλύτερο έλεγχο, ΠΟΛΥ πιο αυστηρές διορθώσεις, και ΠΟΛΛΕΣ περισσότερες επιλογές στο πόσο θα διορθώσεις.
Μακάρι να ήμουν εκεί να σου δείξω....
Και αν δεν βρείς κανέναν (και καλό κι όλας) μην το επιχειρήσεις. Και δεν θα καταφέρεις τίποτα, ΚΑΙ θα πληγώσεις την σκύλα στην προσπάθεια.
Το πρόνγκ είναι πολύ πιο ανώδυνο κι ασφαλές (αν και το συνήθησε η Ήρα πια και τώρα θα χρειαστείς μεγάλη υπομονή μέχρι να στρώσει).
ΠΕΙΣΜΩΣΕ όμως. Μην αφήσεις να περάσει το δικό της.
Είναι αμαρτία για το Θέο να έχεις κάνει την σκύλα τόσο ωραία (από πολλές πλευρές), με τόσο κόπο και να σου τα χαλάει όλα μια γατούλα.
Ακόμη μεγαλύτερηη αμαρτία θα είναι να σου φύγει και να σου την σκοτώσει ένα αυτοκίνητο καθώς κυνηγάει την γάτα.
Και 2 χρόνια να σου πάρει, θα αξίζει τον κόπο, να μην έχεις να ζεις με το άγχος (να ψάχνεις συνεχώς για γάτες) και να απολαμβάνεις την κάθε σου βόλτα με την Ήρα.
Κάποια μαθήματα θέλουν πολλούς μήνες (κάποια ακόμη παραπάνω).
Η διάθεσή σου (πως θα αποτύχεις) + το γεγονός πως μισείς τις γάτες, είναι που σε δυσκολεύει. Η Ήρα τα "πιάνει" αυτά....
Θέλω να πω, αν το "ένστικτό" της ήταν να κυνηγάει μικρά παιδιά θα το δεχόσουν;
Οι σκύλοι έχουν πολλά ένστικτα. Τα καταλαβαίνουμε/μελετάμε για να μπορούμε να τα καθοδηγήσουμε αλλιώς, ώστε να έχουμε λιγότερα προβλήματα. Σε καμία περίπτωση δεν τα δεχόμαστε "ως έχουν" (ακόμη και αν είναι "θετικά" ένστικτα, χρειάζονται εκπαίδευση και καθοδήγηση).
Συνέχισε να δουλεύεις. Θα ήταν πολύ καλύτερο αν είχες κάποιον να σου μάθει πως διορθώνεις με κανονικό πνίχτη (όχι πρόνγκ) γιατί είναι ΠΟΛΥ πιο ευέλικτος και χρήσημος σε τέτοια μαθήματα. Έχεις ΠΟΛΥ καλύτερο έλεγχο, ΠΟΛΥ πιο αυστηρές διορθώσεις, και ΠΟΛΛΕΣ περισσότερες επιλογές στο πόσο θα διορθώσεις.
Μακάρι να ήμουν εκεί να σου δείξω....
Και αν δεν βρείς κανέναν (και καλό κι όλας) μην το επιχειρήσεις. Και δεν θα καταφέρεις τίποτα, ΚΑΙ θα πληγώσεις την σκύλα στην προσπάθεια.
Το πρόνγκ είναι πολύ πιο ανώδυνο κι ασφαλές (αν και το συνήθησε η Ήρα πια και τώρα θα χρειαστείς μεγάλη υπομονή μέχρι να στρώσει).
ΠΕΙΣΜΩΣΕ όμως. Μην αφήσεις να περάσει το δικό της.
Είναι αμαρτία για το Θέο να έχεις κάνει την σκύλα τόσο ωραία (από πολλές πλευρές), με τόσο κόπο και να σου τα χαλάει όλα μια γατούλα.
Ακόμη μεγαλύτερηη αμαρτία θα είναι να σου φύγει και να σου την σκοτώσει ένα αυτοκίνητο καθώς κυνηγάει την γάτα.
Και 2 χρόνια να σου πάρει, θα αξίζει τον κόπο, να μην έχεις να ζεις με το άγχος (να ψάχνεις συνεχώς για γάτες) και να απολαμβάνεις την κάθε σου βόλτα με την Ήρα.
Καλημέρα....
συμφωνώ τόσο πολύ με την προλαλήσασα.
Άρη η εκπαίδευση θέλει ΥΠΟΜΟΝΗ και ΕΠΙΜΟΝΗ. Οπότε μη σε παίρνει από κάτω... το παράδειγμα που σου έδωσε με τα παιδιά, νομίζω τα λέει όλα (ωραία παρομοίωση, δε θα τη σκεφτόμουν ποτέ!).
Απλώς εγώ έχω να πω κάτι, διαβάζοντας όλα τα παραπάνω της περιγραφής σου....
Μιλάς για τρομερά δυνατές διορθώσεις με το prong που στην ουσία ΔΕΝ έχουν αποτέλεσμα και εγώ αναρωτιέμαι αν έχει νόημα να συνεχίζεις με ένα εκπαιδευτικό εργαλείο το οποίο έχει χάσει τον αρχικό του σκοπό.... Θα μπορούσες να της κάνεις ζημιά με τόσο έντονα τραβήγματα και πάλι να μην πετυχαίνεις το σκοπό σου. Ίσως έχει έρθει η ώρα να σκεφτείς κάτι εντελώς άλλο.
Ίσως αν έκανες διόρθωση και παράλληλα της άλλαζες κατεύθυνση? Ή αν τη σκουντούσες με το πόδι σου?
Είναι πολύ πιο δύσκολο να προσπαθήσεις να πετύχεις να κάτσει "ααα τι ωραία, δεν τρέχει τίποτε" ενώ έχει το γατί μπροστά της από ότι να τη γυρίζες απότομα και τελικώς να το έχει πίσω της. Εννοείται ότι απαξ και λυσσάει, όταν θα τη γυρίζεις, πάλι λυσσασμένη θα είναι και πάλι θα γυρνάει το κεφάλι της και το σώμα της να πάει στο γατί να το ξεσκίσει. Όμως νομίζω (πραγματικά δεν ξέρω όμως, η Ήρα είναι μεγαλόσωμο σκυλί και θέλει και σωματικό κόπο από πλευράς σου) ότι ίσως έτσι είναι λίιιιιγο πιο εύκολο στο να την πιέσεις να κάνει αυτό που θες.
Το πλαϊνό σκούντημα θέλει και αυτό τρόπο και τεχνική.... αλλά μπορεί να είναι πολύ αποδοτικό. (σε ένα πόιντε που του έφτιαχνα το περπάτημα με λουρί είχε δουλέψει το σκούντηγμα στο... στέρνο και όχι στο πλάι, αλλά οκ)
Όμως πραγματικά έχω την εντύπωση ότι αυτά που λέω αφορούν περιπτώσεις που το σκυλί δεν "κλειδώνει" όπως η δικιά σου. Στην κατάστασή της ο κόσμος να γκρεμιστεί εκείνη την ώρα δε θα το καταλάβει, για εκείνη είναι μόνο "ΓΑΤΑ!!!"
Πρέπει να επιμείνεις και μη σε ανησυχεί ο χρόνος που θα πάρει. Θα αλλάξει, απαξ και εσύ συνεχίσεις να είσαι σταθερός.
βρε μπας και η λύση είναι να υιοθετήσεις κανα μωρό γατί??? Έτσι και εσύ θα τα αγαπήσεις αλλά και η Ήρα θα το μάθει από μικρό...
συμφωνώ τόσο πολύ με την προλαλήσασα.
Άρη η εκπαίδευση θέλει ΥΠΟΜΟΝΗ και ΕΠΙΜΟΝΗ. Οπότε μη σε παίρνει από κάτω... το παράδειγμα που σου έδωσε με τα παιδιά, νομίζω τα λέει όλα (ωραία παρομοίωση, δε θα τη σκεφτόμουν ποτέ!).
Απλώς εγώ έχω να πω κάτι, διαβάζοντας όλα τα παραπάνω της περιγραφής σου....
Μιλάς για τρομερά δυνατές διορθώσεις με το prong που στην ουσία ΔΕΝ έχουν αποτέλεσμα και εγώ αναρωτιέμαι αν έχει νόημα να συνεχίζεις με ένα εκπαιδευτικό εργαλείο το οποίο έχει χάσει τον αρχικό του σκοπό.... Θα μπορούσες να της κάνεις ζημιά με τόσο έντονα τραβήγματα και πάλι να μην πετυχαίνεις το σκοπό σου. Ίσως έχει έρθει η ώρα να σκεφτείς κάτι εντελώς άλλο.
Ίσως αν έκανες διόρθωση και παράλληλα της άλλαζες κατεύθυνση? Ή αν τη σκουντούσες με το πόδι σου?
Είναι πολύ πιο δύσκολο να προσπαθήσεις να πετύχεις να κάτσει "ααα τι ωραία, δεν τρέχει τίποτε" ενώ έχει το γατί μπροστά της από ότι να τη γυρίζες απότομα και τελικώς να το έχει πίσω της. Εννοείται ότι απαξ και λυσσάει, όταν θα τη γυρίζεις, πάλι λυσσασμένη θα είναι και πάλι θα γυρνάει το κεφάλι της και το σώμα της να πάει στο γατί να το ξεσκίσει. Όμως νομίζω (πραγματικά δεν ξέρω όμως, η Ήρα είναι μεγαλόσωμο σκυλί και θέλει και σωματικό κόπο από πλευράς σου) ότι ίσως έτσι είναι λίιιιιγο πιο εύκολο στο να την πιέσεις να κάνει αυτό που θες.
Το πλαϊνό σκούντημα θέλει και αυτό τρόπο και τεχνική.... αλλά μπορεί να είναι πολύ αποδοτικό. (σε ένα πόιντε που του έφτιαχνα το περπάτημα με λουρί είχε δουλέψει το σκούντηγμα στο... στέρνο και όχι στο πλάι, αλλά οκ)
Όμως πραγματικά έχω την εντύπωση ότι αυτά που λέω αφορούν περιπτώσεις που το σκυλί δεν "κλειδώνει" όπως η δικιά σου. Στην κατάστασή της ο κόσμος να γκρεμιστεί εκείνη την ώρα δε θα το καταλάβει, για εκείνη είναι μόνο "ΓΑΤΑ!!!"
Πρέπει να επιμείνεις και μη σε ανησυχεί ο χρόνος που θα πάρει. Θα αλλάξει, απαξ και εσύ συνεχίσεις να είσαι σταθερός.
βρε μπας και η λύση είναι να υιοθετήσεις κανα μωρό γατί???
Έτσι και εσύ θα τα αγαπήσεις αλλά και η Ήρα θα το μάθει από μικρό...
Ακόμη κι αν δεν το "φάει" το γατί η Ήρα (με την πρώτη ευκαιρία, όσο χρόνο και να πάρει) και να γίνουν καλοί φίλοι, αυτό δεν θα αλλάξει την γνώμη της Ήρας για τις ξένες γάτες (άλλο η δική μας).
Εγώ το βλέπω και λίγο πιο γενικά το θέμα. Δηλαδή στους δικούς μου σκύλους, μ' ενοχλεί γενικώς όταν επιμένουν για κάτι ενώ εγώ θέλω άλλα.
Δεν είναι δηλαδή το θέμα η γάτα. Η Ήρα πρέπει να μάθει να βάζει την γνώμη του Άρη πάνω από την δική της, και φυσικά πάνω από το ένστικτά της.
Όμως αυτό απαιτεί μια πολύ δυνατή σχέση εμπιστοσύνης, που ο Άρης δεν την έχει κερδίσει ακόμη. Η Ήρα δεν τον εμπιστεύεται απόλυτα. Κι ο λόγος είναι γιατί έχει δόσει όλη του την ενέργεια και σκέψη στο πως να διορθώνει την Ήρα, ενώ ελάχιστη στο πως να την επιβραβεύει.
Η επιβράβευση είναι πολύπλευρο θέμα κι απείρως πιο δύσκολο από το θέμα της διόρθωσης, ΙΔΙΩΣ με μία τόσο σκληρή σκύλα που ανέχεται (κι εννίωτε χρειάζεται) ΠΟΛΥ δυνατές διορθώσεις. Ο Άρης κάνει το σύνηθες λάθος όλων των αρχάριων (κολλάει με την διόρθωση).
Μέχρι να αρχίζει να πειραματίζεται (για να μάθει) και να σκέφτεται (στο μπάνιο, στο κρεβάτι, παντού) τρόπους να βάλει επιβράβευση στη ζωή της Ήρας, θα τα βρίσκει αρκετά σκούρα.
Η επιβράβευση είναι και ΠΟΛΥ πιο δύσκολη να την μάθεις από απόσταση (συμβουλές σε φόρουμ). Ο ΚΑΘΕ σκύλος θέλει διαφορετική μέθοδος (με άλλη "ένταση" στην επιβράβευση). ΟΛΟΙ οι σκύλοι χρειάζονται διαφορετική επιβράβευση σε διαφορετικές καταστάσεις. Το "timing" είναι το πιο συμαντικό, αναμφισβήτητα όπως και η διάρκεια της επιβράβευσης. "Δουλεύω" ένα βελγάκι κουτάβι τώρα που χρειάζεται να πέφτω κάτω και να κυλιέμαι μαζί της στο χώμα σαν χαζή, αυτή είναι η επιβράβευσή της. Ο δικός μου σκύλος δεν θα το δει ποτέ αυτό (μια τόσο έντονη επιβράβευση θα τον έκανε να ξεχάσει το όνομά του και που βρήσκεται, θα έκανε 30 λεπτά να "σοβαρευτεί").
Εϊναι ένα θέμα που αξίζει να σκεφτεί ο Άρης. Πιστεύω πως έχει ένα θέμα επικοινωνίας με την Ήρα. Υπάρχει λόγος που εκείνη δεν τον υπολογίζει όσο θα έπρεπε (και αν το κάνει για γάτα, τότε το έχει μέσα τις να το κάνει και αλλού αργότερα, αν "διαφωνεί" με τον Άρη).
Αν η ζωή με τον Άρη είναι: "Διόρθωση ή Τίποτα", η Ήρα δεν έχει λόγο να αλλάξει. Δεν έχει "τίποτα" να χάσει.
Άρη, δοκίμασε να βγάλεις κάτι (που αρέσει ΠΟΛΥ, ΠΟΛΥ) στην Ήρα, ξαφνικά από την τσέπη σου, όταν κάτσει η Ήρα ενώ βλέπει γάτα. Διόρθωσε όπως πάντα, ΚΑΝΕ ΤΗΝ να κάτσει (ας είναι η γάτα πιο μακριά της πρώτες φορές) και βγάλε "δώρο". Πχ. συκώτι ξεραμένο στα μικροκύμματα. Πρόσεξε μην την δωροδοκείς. Να μην κάτσει για την επιβράβευση, να μην ξέρει πως θα έχει δωράκι, να τις έρθει ΜΕΤΑ. Απρόσμενα!
Σιγά, σιγά να πλησιάζεις (σε μερικές ημέρες) τις γάτες περισσότερο. Όχι καμμιά "φονική", νορμάλ γατούλες!
Διόρθωνε όπως τώρα, αλλά βάλε και λίγο επιβράβευση. Κάθε μέρα να έχεις άλλο "δώρο" και ΠΟΤΕ να μην τις δίνεις πριν την κατάληλη στιγμή.
Επίσης, μην την "ταίζεις". Λιγάκι θα τις δίνεις (όσο το νύχι του αντίχειρα) κάθε φορά που κάθεται ήσυχα.
Αυτό είναι η ΠΛΕΟΝ κλασσική μέθοδος επιβράβευσης (Bravo+Surprise!). Θέλει γρηγοράδα (και ετοιμότητα να ξαναδιωθώσεις αμέσως αν σηκωθεί για το surprise και ΜΕΤΑ να της το δώσεις), αλλά συνήθως πιάνει σε ΠΟΛΥ σκληρούς σκύλους. Εγώ θα της το έχωνα τόσο γρήγορα στο στόμα (ταυτόχρονα μ' ενα "Μπράβο Κορίτσι Μου.) που δεν θα προλάβαινε να το δει ή να σηκωθεί πριν το φάει.
Δεν νομίζω πως θα σου βγεί δα και το όνομα... ("θετιός εκπαιδευτής" ... αμάν, Αμάν! )
Εγώ το βλέπω και λίγο πιο γενικά το θέμα. Δηλαδή στους δικούς μου σκύλους, μ' ενοχλεί γενικώς όταν επιμένουν για κάτι ενώ εγώ θέλω άλλα.
Δεν είναι δηλαδή το θέμα η γάτα. Η Ήρα πρέπει να μάθει να βάζει την γνώμη του Άρη πάνω από την δική της, και φυσικά πάνω από το ένστικτά της.
Όμως αυτό απαιτεί μια πολύ δυνατή σχέση εμπιστοσύνης, που ο Άρης δεν την έχει κερδίσει ακόμη. Η Ήρα δεν τον εμπιστεύεται απόλυτα. Κι ο λόγος είναι γιατί έχει δόσει όλη του την ενέργεια και σκέψη στο πως να διορθώνει την Ήρα, ενώ ελάχιστη στο πως να την επιβραβεύει.
Η επιβράβευση είναι πολύπλευρο θέμα κι απείρως πιο δύσκολο από το θέμα της διόρθωσης, ΙΔΙΩΣ με μία τόσο σκληρή σκύλα που ανέχεται (κι εννίωτε χρειάζεται) ΠΟΛΥ δυνατές διορθώσεις. Ο Άρης κάνει το σύνηθες λάθος όλων των αρχάριων (κολλάει με την διόρθωση).
Μέχρι να αρχίζει να πειραματίζεται (για να μάθει) και να σκέφτεται (στο μπάνιο, στο κρεβάτι, παντού) τρόπους να βάλει επιβράβευση στη ζωή της Ήρας, θα τα βρίσκει αρκετά σκούρα.
Η επιβράβευση είναι και ΠΟΛΥ πιο δύσκολη να την μάθεις από απόσταση (συμβουλές σε φόρουμ). Ο ΚΑΘΕ σκύλος θέλει διαφορετική μέθοδος (με άλλη "ένταση" στην επιβράβευση). ΟΛΟΙ οι σκύλοι χρειάζονται διαφορετική επιβράβευση σε διαφορετικές καταστάσεις. Το "timing" είναι το πιο συμαντικό, αναμφισβήτητα όπως και η διάρκεια της επιβράβευσης. "Δουλεύω" ένα βελγάκι κουτάβι τώρα που χρειάζεται να πέφτω κάτω και να κυλιέμαι μαζί της στο χώμα σαν χαζή, αυτή είναι η επιβράβευσή της. Ο δικός μου σκύλος δεν θα το δει ποτέ αυτό (μια τόσο έντονη επιβράβευση θα τον έκανε να ξεχάσει το όνομά του και που βρήσκεται, θα έκανε 30 λεπτά να "σοβαρευτεί").
Εϊναι ένα θέμα που αξίζει να σκεφτεί ο Άρης. Πιστεύω πως έχει ένα θέμα επικοινωνίας με την Ήρα. Υπάρχει λόγος που εκείνη δεν τον υπολογίζει όσο θα έπρεπε (και αν το κάνει για γάτα, τότε το έχει μέσα τις να το κάνει και αλλού αργότερα, αν "διαφωνεί" με τον Άρη).
Αν η ζωή με τον Άρη είναι: "Διόρθωση ή Τίποτα", η Ήρα δεν έχει λόγο να αλλάξει. Δεν έχει "τίποτα" να χάσει.
Άρη, δοκίμασε να βγάλεις κάτι (που αρέσει ΠΟΛΥ, ΠΟΛΥ) στην Ήρα, ξαφνικά από την τσέπη σου, όταν κάτσει η Ήρα ενώ βλέπει γάτα. Διόρθωσε όπως πάντα, ΚΑΝΕ ΤΗΝ να κάτσει (ας είναι η γάτα πιο μακριά της πρώτες φορές) και βγάλε "δώρο". Πχ. συκώτι ξεραμένο στα μικροκύμματα. Πρόσεξε μην την δωροδοκείς. Να μην κάτσει για την επιβράβευση, να μην ξέρει πως θα έχει δωράκι, να τις έρθει ΜΕΤΑ. Απρόσμενα!
Σιγά, σιγά να πλησιάζεις (σε μερικές ημέρες) τις γάτες περισσότερο. Όχι καμμιά "φονική", νορμάλ γατούλες!
Διόρθωνε όπως τώρα, αλλά βάλε και λίγο επιβράβευση. Κάθε μέρα να έχεις άλλο "δώρο" και ΠΟΤΕ να μην τις δίνεις πριν την κατάληλη στιγμή.
Επίσης, μην την "ταίζεις". Λιγάκι θα τις δίνεις (όσο το νύχι του αντίχειρα) κάθε φορά που κάθεται ήσυχα.
Αυτό είναι η ΠΛΕΟΝ κλασσική μέθοδος επιβράβευσης (Bravo+Surprise!). Θέλει γρηγοράδα (και ετοιμότητα να ξαναδιωθώσεις αμέσως αν σηκωθεί για το surprise και ΜΕΤΑ να της το δώσεις), αλλά συνήθως πιάνει σε ΠΟΛΥ σκληρούς σκύλους. Εγώ θα της το έχωνα τόσο γρήγορα στο στόμα (ταυτόχρονα μ' ενα "Μπράβο Κορίτσι Μου.) που δεν θα προλάβαινε να το δει ή να σηκωθεί πριν το φάει.
Δεν νομίζω πως θα σου βγεί δα και το όνομα... ("θετιός εκπαιδευτής" ... αμάν, Αμάν! )
Last edited:
Ετοιμαστηκα να γραψω παλι τις γνωστες γραφικες ιστοριες για κυριαρχικοτητα, εκμεταλλευση της καλης διαθεσης, αυτοπεποιθηση, εμπιστοσυνη και ομαδα, αλλά γρηγορα το μετανοιωσα γιατι δεν εχει νοημα να τα ξαναλεω και να δικαιολογουμαι.
Στελλα, διαβασα δεκα φορες οσα εγραψες και θα προσπαθησω οσο μπορω. Ναι, εχω προβλημα σε όλα οσα λες αλλά δεν το καταλαβαινα. Το υποψιαζομουν όμως.
Αυτό που με απασχολει είναι τι νεα λαθη μπορει να κανω προσπαθωντας να διορθωσω τα παλια λαθη. Δυστυχως πρεπει παλι να παω με την μεθοδο δοκιμής και λαθους μεχρι να βρω τι δουλευει καλυτερα στο θεμα της επιβραβευσης.
Θα προσπαθησω σοβαρα και αυτό που λες με την επιβραβευση εκπληξη.
Σε ευχαριστω πολύ και παλι.
Χριστινα, ευχαριστώ πολύ και εσενα για το ενδιαφερον και όλα τα χρησιμα που μου ειπες.
Στελλα, διαβασα δεκα φορες οσα εγραψες και θα προσπαθησω οσο μπορω. Ναι, εχω προβλημα σε όλα οσα λες αλλά δεν το καταλαβαινα. Το υποψιαζομουν όμως.
Αυτό που με απασχολει είναι τι νεα λαθη μπορει να κανω προσπαθωντας να διορθωσω τα παλια λαθη. Δυστυχως πρεπει παλι να παω με την μεθοδο δοκιμής και λαθους μεχρι να βρω τι δουλευει καλυτερα στο θεμα της επιβραβευσης.
Θα προσπαθησω σοβαρα και αυτό που λες με την επιβραβευση εκπληξη.
Σε ευχαριστω πολύ και παλι.
Χριστινα, ευχαριστώ πολύ και εσενα για το ενδιαφερον και όλα τα χρησιμα που μου ειπες.
Καλημέρα...
νομίζω ότι σε σχέση με αυτά που σου έγραψε η Dr.Zhivago, δεν υπάρχει τίποτε το χρήσιμο στα δικά μου. Έχει απόλυτο δίκιο σε όλα μα όλα, ΟΛΑ.
Ξέχνα λοιπόν τις δικές μου αρλούμπες για αλλαγή στη διόρθωση και δούλεψε την επιβράβευση. Δυστυχώς έχω χάσει πολλά επεισόδια από την εξέλιξή σου με την Ήρα, καθότι για ένα μεγάλο διάστημα δεν έμπαινα σε φόρουμς....
Αναρωτιέμαι από χθες που τα έχω διαβάσει αυτά... ποιό είναι το αγαπημένο παιχνίδι της Ήρας και τι παίζετε μαζί.
Γράφω λοιπόν και εδώ, κάτι που το είχα γράψει και σε ένα άλλο θέμα πριν κάποιες μέρες. Τόσο τα παιδιά, όπως και τα σκυλιά θέλουν να ακούνε "Μπράβο!" από εμάς και να νιώθουν ότι τελικώς κάτι πετυχαίνουν. Ακόμη και αν οι προσδοκίες μας είναι υψηλές δεν πρέπει να ξεχνάμε και να απαξιώνουμε την προσπάθεια που γίνεται για πιο μικρά πράγματα που τα θεωρούμε δεδομένα.
νομίζω ότι σε σχέση με αυτά που σου έγραψε η Dr.Zhivago, δεν υπάρχει τίποτε το χρήσιμο στα δικά μου. Έχει απόλυτο δίκιο σε όλα μα όλα, ΟΛΑ.
Ξέχνα λοιπόν τις δικές μου αρλούμπες για αλλαγή στη διόρθωση και δούλεψε την επιβράβευση. Δυστυχώς έχω χάσει πολλά επεισόδια από την εξέλιξή σου με την Ήρα, καθότι για ένα μεγάλο διάστημα δεν έμπαινα σε φόρουμς....
Αναρωτιέμαι από χθες που τα έχω διαβάσει αυτά... ποιό είναι το αγαπημένο παιχνίδι της Ήρας και τι παίζετε μαζί.
Γράφω λοιπόν και εδώ, κάτι που το είχα γράψει και σε ένα άλλο θέμα πριν κάποιες μέρες. Τόσο τα παιδιά, όπως και τα σκυλιά θέλουν να ακούνε "Μπράβο!" από εμάς και να νιώθουν ότι τελικώς κάτι πετυχαίνουν. Ακόμη και αν οι προσδοκίες μας είναι υψηλές δεν πρέπει να ξεχνάμε και να απαξιώνουμε την προσπάθεια που γίνεται για πιο μικρά πράγματα που τα θεωρούμε δεδομένα.
Δεν θα ηθελα όμως να δημιουργηθει η λαθος εντυπωση οτι μονο διορθωνω και δεν επιβραβευω.
Επιβραβευση δούλεψα, συχνα αδέξια ή λιγο ή υπερ του δέοντος, σε θεματα υπακοης και εντολων.
Σε θεματα ανεπιθυμητων συμπεριφορών συνηθως όχι, όπως ανεφερα σε προηγουμενο ποστ.
Όπως εννοουσε μαλλον η Στελλα, η Ηρα χρειαζεται τον δικο της τυπο επιβραβευσης, ώστε να μην ξεδηκωθει ή οδηγηθει σε ανυπακοη, αλλά συχνα δεν μπορω να βρω τον καταλληλο ή το αφηνω τελειως.
Επιβραβευση δούλεψα, συχνα αδέξια ή λιγο ή υπερ του δέοντος, σε θεματα υπακοης και εντολων.
Σε θεματα ανεπιθυμητων συμπεριφορών συνηθως όχι, όπως ανεφερα σε προηγουμενο ποστ.
Όπως εννοουσε μαλλον η Στελλα, η Ηρα χρειαζεται τον δικο της τυπο επιβραβευσης, ώστε να μην ξεδηκωθει ή οδηγηθει σε ανυπακοη, αλλά συχνα δεν μπορω να βρω τον καταλληλο ή το αφηνω τελειως.
