Υ.Γ. Αν τυχόν ανακαλύψω και το pm που ανέφερα, θα το αναρτήσω εδώ...
Σε συνέχεια, λοιπόν, του παραπάνω, επισυνάπτω εδώ το συγκεκριμένο pm, "βελτιωμένο" λίγο, όπως το ξαναδιαβάζω:
Το περιβάλλον που περιγράφει ο εν λόγω φίλος (
user21), "φωνάζει" από μακριά (αποτελεί τον ορισμό) για μία "συνομοταξία" (ή ομάδα, αν θέλεις) φυλών... που δημιουργήθηκαν (
εδώ και περίπου 2-3 χιλιάδες χρόνια)
ακριβώς γι' αυτό το περιβάλλον και γι' αυτό τον σκοπό: Να προστατεύουν α) την οικογένεια, β) τα κοπάδια και γ) την περιουσία - χώρο από "σοβαρούς" θηρευτές και (για αρκετές από αυτές τις φυλές - αν όχι για όλες) από τις συμμορίες ληστών...
Εχουν εξειδικευτεί, λοιπόν, αυτές οι φυλές... "τόχουν", δηλαδή:
α) το (σχεδόν αλάνθαστο - για να ξεχωρίζουν τον φίλο από τον εχθρό - και για να είμαι πιο σωστός, του "δικού μας" από τον "ξένο") ένστικτο,
β) την ανεξαρτησία "σκέψης", για να λειτουργήσουν (σχεδόν πάντα) με δική τους πρωτοβουλία (γι' αυτό λέμε ότι είναι πολύ δυσκολες φυλές),
γ) το εντυπωσιακό μέγεθος και το βαθύ γαύγισμα, σαν παράγοντα αποτροπής, πριν σκεφτεί το αρπακτικό να εμπλακεί και
δ) την τεράστια δύναμη, ώστα να πραγματοποιήσουν την απειλή τους, εάν χρειαστεί...
Μην ξεχνάμε ότι, στις περισσότερες από αυτές τις φυλές (αν όχι σε όλες), ο τσοπάνης (όταν οι καιρικές συνθήκες δεν του επέτρεπαν να επιβιώσει στο βοσκότοπο - στάνη κλπ. - ή, αν έπρεπε να φύγει για κάποιο λόγο) φορούσε στα σκυλιά του το κολάρο με τα καρφιά (για να προστατεύεται ο λαιμός, κυρίως) και τα άφηνε για πολλές μέρες, έως και εβδομάδες,
μόνα τους, να διαφεντέψουν το κοπάδι...
Υπάρχουν χιλιάδες θρύλοι για τη συνεισφορά αυτή των Ορεινών Ποιμενικών...
Το "μόνα τους" είναι η μαγική λέξη, που (επαναλαμβάνω) τα διαφοροποιεί και τα κάνει "δύσκολα" σκυλιά...
Αντίθετα, ο Γερμανικός Ποιμενικός δημιουργήθηκε (εδώ και κάτι περισσότερο από
100 χρόνια), για να: α) εργάζεται, κυρίως, μαζί με τον χειριστή του, β) να έχει μιά σειρά από αρκετά "ταλέντα", όπως είναι η φύλαξη, αλλά και η βοσκή - περιορισμός - κατεύθυνση του κοπαδιού (που δεν κάνουν τα Ορεινά Ποιμενικά), γ) να διαθέτει μεγάλη ευκινησία και ταχύτητα και, συνεπώς, περιορισμένο μέγεθος και βάρος και δ) να είναι πολύ "εκπαιδεύσιμος"...
Αλλη διαφορά είναι ότι ο Γ.Π. ξεχωρίζει τον "καλό" από τον "κακό" και όχι τόσο πολύ τον "δικό μας" από τον "ξένο", πράγμα που τον κάνει πιο κοινωνικό...
Αρα λοιπόν, αν ο φίλος (u
ser21) θα ήθελε να βασίσει την (περιφερειακή) "άμυνά" του κυρίως σε σκυλιά, τότε Ορεινά Ποιμενικά...
Και μιά καλή ιδέα: Να είχε
και ένα Γ.Π. για φίλο - σύντροφο του σπιτιού και για τις βόλτες στο βουνό... και (ό μη γένητω!) για τη συνδυασμένη άμυνά του, μέσα στο σπίτι...