Δεν είχα καμμία πρόθεση να σε πατρονάρω.
Λάθος ερμηνεία έδωσες.
Η πραγματικότητα είναι Georgie, ότι υπάρχουν σκυλιά που δεν κουμαντάρονται με τον...διάλογο και τα ζαμπονάκια. Μόλις έχω αποκτήσει ένα τέτοιο και πίστεψέ με, έχω άποψη πλέον και σ'αυτή την κατηγορία σκύλου. Και αυτό που σου λέω είναι, ότι 52 φορές την ημέρα, τους τελευταίους 3 μήνες, βγαίνω από το σώμα μου και βλέπω από μακριά τον εαυτό μου, με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση, να το βουτάει από το πετσί το σκασμένο και να το πετάει στον τοίχο σαν μακαρόνι. Και μετά επιστρέφω στον κόσμο τούτο και απλώς...κλαίω με λυγμούς. Κάτι τέτοιες στιγμές, αν είχα μπροστά μου εκπαιδευτή, να προσπαθεί να με πείσει ότι όλα φτιάχνονται με την..."θετική" πχ μέθοδο [λιχουδιές και γλυκόλογα], όπως έχει επικρατήσει να λέγεται, θα τον πλάκωνα στα χαστούκια. Η ακόμη καλύτερα, θα τον άφηνα να τον φάει ο Πίου. Εγγύηση. Θα τον είχε ξεπαστρέψει, μέχρι να πει...λου-κά-νι-κο. Τrust me.
Οπότε...μην ακούς κάτι διαφορετικό από το "μη" και στραβώνεις. Γιατί δυστυχώς, δεν είναι πάντα τόσο απλά τα πράγματα. Εσύ απλώς, μπορεί να είσαι πολύ τυχερός με το σκυλί που έχεις, όπως είμαι και εγώ με τα άλλα δύο που έχω. Που λίγο να υψώσω τον τόνο της φωνής μου, στέκονται κλαρίνο.
Αυτό σου είπα, με πολύ λιγότερα λόγια και με το ίδιο πνεύμα.