Έφυγε ο γεράκος μας
Τον πρόσεχε σαν τα μάτια της, ποτέ δεν τον είχε πειράξει. Θα έκλεινε τα 9 φέτος. Το περιμέναμε βασικά, ήταν βαρύς τους τελευταίους μήνες. Συνήθως όταν τον έβλεπε του έκανε νάζια να παίξουν, και αν έβλεπε ότι δεν σάλευε, καθόταν σε μια απόσταση και τον χάζευε.
Της έλεγα «Που είναι ο Ερρίκος;» και γάβγιζε, ήξερε ακριβώς που να πάει για να τον βρει. Εχθές, σαν να το κατάλαβε ότι κάτι πήγαινε στραβά, καθόταν συνέχεια δίπλα του.
Σήμερα την ρώτησα πάλι το ίδιο. Και για πρώτη φορά δεν σάρωσε όλο το σπίτι και έκατσε εκεί που ήταν.
Θα μας λείψεις
Τον πρόσεχε σαν τα μάτια της, ποτέ δεν τον είχε πειράξει. Θα έκλεινε τα 9 φέτος. Το περιμέναμε βασικά, ήταν βαρύς τους τελευταίους μήνες. Συνήθως όταν τον έβλεπε του έκανε νάζια να παίξουν, και αν έβλεπε ότι δεν σάλευε, καθόταν σε μια απόσταση και τον χάζευε.
Της έλεγα «Που είναι ο Ερρίκος;» και γάβγιζε, ήξερε ακριβώς που να πάει για να τον βρει. Εχθές, σαν να το κατάλαβε ότι κάτι πήγαινε στραβά, καθόταν συνέχεια δίπλα του.
Σήμερα την ρώτησα πάλι το ίδιο. Και για πρώτη φορά δεν σάρωσε όλο το σπίτι και έκατσε εκεί που ήταν.
Θα μας λείψεις