Καρκίνος του προστάτη
- Thread starter tzouli
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ο Έκτοράς μου, είναι στη φωτο αριστερά. Ήταν στειρωμένος κι όμως διαγνώστηκε με καρκίνο του προστάτη. Δε γίνεται χειρουργείο. Το παλέψαμε 10 μήνες. Στο τέλος δεν μπορούσε να κατουρήσει, ό,τι έβγαζε ήταν αίμα, πονούσε και τον έκανα ευθανασία.
Έζησε 11 χρόνια και ελπίζω να ήταν ευτυχισμένος.
Έζησε 11 χρόνια και ελπίζω να ήταν ευτυχισμένος.
Και ο δικός μου είναι εντεκα .Δεν γίνεται εγχείρηση και δεν ενδείκνυται η χημειοθεραπεία λόγω ηλικίας και επιθετικότητας του καρκίνου .Εσας πώς τα κατάφερε τόσους μήνες; Έχουμε ξεκινήσει ήδη τα βαριά παυσινοπα και δεν τον πιάνουν.Οταν κάνει κακα πονάει πολύ και τσιριζει.Δεν ξέρω πως να τον βοηθήσω.Στειρωμενοι και εμείς από ενάμιση έτους.
Διαβάζω και προβληματίζομαι γιατί έχω αστείρωτο σκύλο, ομοίως ετών 11 και αγχώνομαι αν πρέπει να στειρωθεί για αυτό το λόγο.
@tzouli δεν ξέρω αν έχει νόημα να ψαχτείς και για έλαιο κάναβης (την "ισχυρή δόση") δεν ξέρω αν θα βοηθήσει στον πόνο. Αν πονάει όταν κάνει τις βασικές του ανάγκες ίσως πρέπει να σκεφτείς άλλες αποφάσεις...
Η διάγνωση πως έγινε;
@tzouli δεν ξέρω αν έχει νόημα να ψαχτείς και για έλαιο κάναβης (την "ισχυρή δόση") δεν ξέρω αν θα βοηθήσει στον πόνο. Αν πονάει όταν κάνει τις βασικές του ανάγκες ίσως πρέπει να σκεφτείς άλλες αποφάσεις...
Η διάγνωση πως έγινε;
Μια μέρα ξεκίνησε να κάνει διάρροια.Την επόμενη επειδή είμαι λίγο ψείρας τον πήγα στην γιατρό για εξετάσεις αίμα,ουρά κόπρανα (μάζευα επί δύο μέρες ότι έβγαζε).Όλες οι εξετάσεις βγήκαν καλές αλλά στον υπέρηχο είδε κάτι στον προστάτη.Μετα από βιοψία είδαμε ότι είναι καρκίνος.Το θέμα είναι ότι πριν 4 μήνες είχαμε κάνει τον ετήσιο έλεγχο και δεν είχε τίποτα στον προστάτη.Θα ρωτήσω την γιατρό για το έλαιο κάνναβης.Ευχαριστώ.Δεν ξέρω τι να σου πω για την στείρωση όσο αφορά τον καρκίνο.Εννοω αν συνδέονται .Μιλησε με τον κτηνίατρο σου καλύτερα.
Κ εμένα που είχε παλιά κύστες στον προστάτη κ τώρα που έχει μόνιμες ουρολοιμώξεις από κάποιο βαθύ ιστό (ή από προστάτη ή από μικρή κύστη προστάτη ή από απόστημα στην κύστη) τα ίδια συμπτώματα είχε - κ έχει. Μαζί με τα συμπτώματα στο ουροποιητικό κάνει κ διάρροιες, από φλεγμονές στο έντερο. Κ πόνο πίσω στα πόδια κάνει. Κ πολύ μάλιστα.
Δυστυχώς, επειδή νόμιζαν (όταν είχε παλιά τις κύστες) ότι πονούσε για άλλους λόγους κ τον μπουκωνανε κ στα παυσίπονα τα οπιούχα κ έπαιρνε έλαιο κάνναβης, δεν τον βοηθούσαν καθόλου. Είναι αλλού είδους πόνοι αυτοί κ αυτά τα δύο δρουν αλλιώς κ άλλου, γενικά. Ίσως το έλαιο κάνναβης έχει μια γενική καταπραϋντική δράση αλλά δεν θα περίμενα να δω πολλά.
Παρακολουθώ το θέμα με ενδιαφέρον, όχι τπτ, φοβάμαι μην κάνει κ ο δικός μου καρκίνο και εκεί (προστάτη ή κύστη).
Εγχείρηση γιατί δε μπορείτε να κάνετε αν επιτρέπεται;
Εμείς ξεκινήσαμε με κάποια εμπλαστρα με δραστική fentanyl και υποδόριες αντιφλεγμονώδεις.Τις τρεις πρώτες μέρες κάτι έγινε μετά άρχισε πάλι τις τσιριδες .( Μόνο κατά την διάρκεια που προσπαθεί να κάνει κακα).Μετά δοκιμάσαμε δύο μέρες προξικαμη αλλά ξεκίνησε αιμορραγία στα κόπρανα και τα σταματήσαμε αμέσως .Τώρα πάμε πάλι με εμπλαστρα και τις ενέσεις.Απο ότι κατάλαβα ο προστάτης δεν χειρουργείται γενικά ,όχι μόνο η δικιά μου περίπτωση.Ειναι επικίνδυνη επέμβαση και μπορεί να δημιουργήσει πολλα προβλήματα στο ουροποιητικό σύστημα.Με επιφύλαξη,αλλά κάτι τέτοιο μου είπαν.Εσενα δηλαδή όταν λες πονάει πως το εξωτερικευει;
Χημειοθεραπείες γιατί δεν ενδείκνυντε;
Διαβάζω την συσχέτιση με το μεγάλο ( της ηλικίας αλλά δεν μπορώ να δω το γιατί.
Δεν είναι και τόσο απαγορευτικά μεγάλος. Αλλά και εν πάσει περιπτώσει, γιατί όχι αν η κλινική του εικόνα, είναι γενικά καλή, εφόσον το σκυλάκι υποφέρει.
Διαβάζω την συσχέτιση με το μεγάλο (
της ηλικίας αλλά δεν μπορώ να δω το γιατί.Δεν είναι και τόσο απαγορευτικά μεγάλος. Αλλά και εν πάσει περιπτώσει, γιατί όχι αν η κλινική του εικόνα, είναι γενικά καλή, εφόσον το σκυλάκι υποφέρει.
Γιατί θα ταλαιπωρηθεί πολύ κατά την διάρκεια των χημειοθεραπειας και η παράταση βελτιωσης κυμαίνεται ίσως από δύο( στην περίπτωση μας ούτε δύο δεν πιστεύουν)μέχρι 6 μήνες.Η γνώμη δυο κτηνιάτρων.Ειναι πολύ επιθετικός ο καρκινος μου είπαν .Το θέμα το άνοιξα για να δω αν έτυχε σε κάποιον κάτι αντίστοιχο και βοήθησαν κάποια συγκεκριμένα παυσινοπα και για ψυχολογικούς λόγους.
Εμένα γενικά δυστυχώς όταν πονάει δεν το δείχνει εύκολα, για να το δείξει πρέπει να φτάσει σε πολύ μεγάλο πόνο κ πάλι πρέπει να τον έχεις μάθει για να καταλάβεις ότι είναι πόνος κ όχι κάτι άλλο.
Π.χ. δεν έχει κλάψει/κλαψουρίσει ποτέ από πόνο. Ούτε στην πιο ακραία κρίση πόνου του που ήταν τόσο άσχημη που νόμιζα ότι δε μπορεί, θα φαγε φόλα κ δεν το πήρα πρέφα - τόσο που τελικά του έκανα ατροπίνη. Αλλά αυτή ήταν μάλλον συνδυασμός πραγμάτων κ ήταν τόσο ακραία, όχι μόνο απ' τις κύστες, οπότε δεν την περιγράφω.
Γενικά, σίγουρα όταν ο πόνος χτυπάει έντερο, λαχανιάζει. Αυτό το κάνει κ σε φάσεις με λιγότερη ενόχληση στο έντερο, χωρίς να πονάει τραγικά. Σε άλλες περιπτώσεις πόνου, πάλι θα λαχανιάσει, αλλά μέχρι να φτάσει ως εκεί, έχει ήδη κ άλλα συμπτώματα.
Τότε που είχε τις μεγάλες κύστες στον προστάτη έκανε 3 κρίσεις πόνου που τον πήγα στα "επείγοντα". Η πρώτη ήταν αυτή που ανέφερα πριν. Στις άλλες 2 που δεν υπήρχε πια συνδυαστικός παράγοντας, ήταν δλδ καθαρά από τις κύστες που τον χτυπούσαν στο έντερο, λαχανιαζε πολύ έντονα, ήταν ανήσυχος αλλά πεσμένος κινητικά, κ είχε ρίγος. Ενδιάμεσα από αυτές τις κρίσεις κ για μήνες, περπατούσε περιέργως αργά στη βόλτα, λαχανιαζε έντονα σχεδόν όλη μέρα, κ πιο πολύ όταν άρχιζε το έντερο να κινείται (πχ μετά το φαΐ, ή καμιά ώρα- δυο μετά) κ γενικά ήταν κάπως πεσμένος από διάθεση. Όλο αυτό ήταν σίγουρα από τις κύστες γιατί ήταν έτσι για 9-10 μήνες περίπου, κ μόλις του τράβηξαν το υγρό απ' τις κύστες, πετούσε. Μέχρι τότε νόμιζαν ότι πονούσε για άλλο λόγο κ τον μπουκωσαν στα τραμαλ με μηδαμινό αποτέλεσμα.
Τώρα που θεωρώ τον πονάει περισσότερο η κύστη κ τον χτυπάει λιγότερο στο έντερο, όταν συμβαίνει, είναι κ πάλι πεσμένος, λαχανιάζει πάλι, αλλά αυτό συμβαίνει πιο κοντά στην ώρα που του ρχεται κατούρημα ή κακά (πριν, μόνο για λίγες ώρες αφού είχε ξαλαφρώσει από κακά ΔΕΝ λαχανιαζε), αλλά κυρίως τα συμπτώματα συγκεντρώνονται πίσω στα πόδια κ πέριξ. Δλδ όταν του τα σκάει άσχημα η ουρολοίμωξη, έχει θέμα με το να σηκώνεται, να κάθεται, κ το περπάτημα του γίνεται όλο κ πιο αργό - μέχρι που μια μέρα δε μπορούσε καθόλου να σηκωθεί/κάτσει μόνος του, μισοπαραλυμένος. Επίσης τρέμουν έντονα τα πόδια του. Δεν είναι αρθριτικά, όταν παίρνει αντιβίωση κ πέφτει η φλεγμονή στην κύστη, του περνάνε σχεδόν όλα αυτά (εντάξει πλέον είναι κ 13 κ πολύ ταλαιπωρημένος, τα πόδια δεν είναι κ σε τέλεια κατάσταση, αλλά η διαφορά είναι μέρα με τη νύχτα).
Ένα άλλο σύμπτωμα που μπορεί να είναι πόνου (αλλά μπορεί να ναι κ από μια κυστιτιδα, κ από πολλά άλλα όμως), είναι να πίνει εμφανώς περισσότερο νερό από ότι συνήθως (για τα στανταρ της εποχής, πχ οκ το καλοκαίρι θα πίνει γενικά περισσότερο, το συγκρίνεις με το αντίστοιχο προηγούμενων καλοκαιριών).
Υπάρχουν έρευνες που υποστηρίζουν ότι η στείρωση είναι risk factor για να δημιουργήσει προστατικό καρκίνο (κ κάποιες κ για άλλες νεοπλασίες), κάποιες υποστηρίζουν μέχρι κ 4 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα απ' τα αστείρωτα. Κ άλλες λένε ότι δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα, κυρίως γιατί δε δηλώνεται πάντα το καθεστώς στείρωσης/μη στείρωσης για να βγάλεις ασφαλή στατιστικά.
Τον πήγα σε 3 διαφορετικούς γιατρούς. Όλοι μου είπαν ότι οι χημειοθεραπείες δε θα είναι αποτελεσματικές. Κάθε φορά που κάναμε παρακέντηση ανακουφιζόταν. Αντιβίωση, αντιφλεγμονώδη συνέχεια. Στο τέλος δεν μπορούσε να κατουρήσει. Μου είπε ο γιατρός να ανοίξουμε τρύπα στο πλάι για να φεύγουν τα ούρα με σωληνάκι και θα ζούσε 3 μήνες επιπλέον αλλά δεν το έκανα. Δεν ήθελα το ζώο να υποφέρει άλλο.
φυσικα κ προστατευει κ θα σας εξηγήσω οσο πιο απλα μπορω.
Οι ορχεις παράγουν τεστοστερόνη ωπου στους μη στειρωμένους σκύλους μετατρέπεται σε δίυδροτεστοστερόνη, προκαλώντας ανάπτυξη του προστάτη κ κατά συνέπεια τον κίνδυνο για υπερπλασία του προστατη.Μετα τη στείρωση μειώνεται η παραγωγή τεστοστερόνης με
αποτέλεσμα ο προστάτης να συρρικνώνεται και να είναι λιγότερο επιρρεπής σε φλεγμονές,λοιμωξεις κ υπερπλασία ειτε καλοήθεις ειτε κακοηθη.
Αν έχετε κάποια συγκεκριμένη ερώτηση ή θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες, πειτε μου!
Στις μελέτες που έχω δει καμία δεν έχει δείξει λιγότερο ρίσκο σε στειρωμενα σκυλιά. Η πιο λίγο αυξημένο η και πολύ αυξημένο όπως είπε η Estranged το σίγουρο είναι ότι δεν έχει ψαχτεί αρκετά το θεμα στην πράξη.
Είναι προφανές ότι η δραστική μείωση των ανδρογόνων βοηθάει σε υπάρχουσα υπερπλασία προστάτη ή στην πρόληψή της, κ ότι αυτή (η υπερπλασία) από μόνη της αποτελεί risk factor για μελλοντικά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης της νεοπλασίας.
Αυτό που θα θέλαμε από τους κτηνιάτρους είναι να μας ενημέρωναν για τα πέρα από τα προφανή, δλδ για τις ήδη υπάρχουσες έρευνες κ αναφορές (evidence based data) για παρατηρούμενο αντίστροφο αποτέλεσμα (αύξηση του risk factor αντί για την αναμενόμενη μείωση). Και μια παρατήρηση από τη δική τους πρακτική θα είχε ενδιαφέρον. Ειδικά σε αυτό το θέμα που υπάρχουν στην κτηνιατρική κοινότητα δύο αντικρουόμενες απόψεις καταλαβαίνω.
Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να μαθαίναμε αν έχει αποδειχτεί κάτι ή υπάρχουν νεότερες παρατηρήσεις σε κλινικές έρευνες είτε προς τη μία κατεύθυνση είτε προς την άλλη.
Αυτό που θα θέλαμε από τους κτηνιάτρους είναι να μας ενημέρωναν για τα πέρα από τα προφανή, δλδ για τις ήδη υπάρχουσες έρευνες κ αναφορές (evidence based data) για παρατηρούμενο αντίστροφο αποτέλεσμα (αύξηση του risk factor αντί για την αναμενόμενη μείωση). Και μια παρατήρηση από τη δική τους πρακτική θα είχε ενδιαφέρον. Ειδικά σε αυτό το θέμα που υπάρχουν στην κτηνιατρική κοινότητα δύο αντικρουόμενες απόψεις καταλαβαίνω.
Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να μαθαίναμε αν έχει αποδειχτεί κάτι ή υπάρχουν νεότερες παρατηρήσεις σε κλινικές έρευνες είτε προς τη μία κατεύθυνση είτε προς την άλλη.
A population study of neutering status as a risk factor for canine prostate cancer - PubMed
Breed predisposition suggests that genetic factors play a role in the development of prostate cancer. The risk associated with being neutered is highest for TCC, supporting previous work identifying the urothelium and ductular rather than acinar epithelium as the source of these tumors.
pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Η δική μου εξαιρετικά μικρής κλίμακας παρατήρηση εξ εμπειρίας, είναι η εξής:
Αστείρωτος σκύλος, εμφάνισε υπερπλασία προστάτη στα 12. Ευτυχώς λόγω εξαιρετικής κατά τα λοιπά υγείας, μπόρεσε και στειρώθηκε. Δεν έφυγε από αυτό.
Στειρωμένος σκύλος, μπήκε στα 14. Δεν έχουμε ασχοληθεί με τον προστάτη του μέχρι στιγμής.
Στειρωμένος σκύλος, μπήκε στα 8. Επίσης δεν έχουμε ασχοληθεί με τον προστάτη του μέχρι στιγμής.
Δεν τα αναφέρω για να βγει κάποιο συμπέρασμα.
Είναι το πολύ μικρό, ολόδικό μου, στατιστικό δείγμα, χάριν συζήτησης.
Αστείρωτος σκύλος, εμφάνισε υπερπλασία προστάτη στα 12. Ευτυχώς λόγω εξαιρετικής κατά τα λοιπά υγείας, μπόρεσε και στειρώθηκε. Δεν έφυγε από αυτό.
Στειρωμένος σκύλος, μπήκε στα 14. Δεν έχουμε ασχοληθεί με τον προστάτη του μέχρι στιγμής.
Στειρωμένος σκύλος, μπήκε στα 8. Επίσης δεν έχουμε ασχοληθεί με τον προστάτη του μέχρι στιγμής.
Δεν τα αναφέρω για να βγει κάποιο συμπέρασμα.
Είναι το πολύ μικρό, ολόδικό μου, στατιστικό δείγμα, χάριν συζήτησης.
