Νταίζη!

[mareco]

Στο μεταξύ, έχει ωραίο κορμάκι για agility. Οχι για αγκαλιές...μόνο!
Εχουμε μιλήσει παιδί μου για agility; Να μιλήσουμε asap. Τώρα ετοιμάζεται και ο @Sammie να ξεκινήσει!

Στο θέμα σου πάντως...έχω ξαναπεί ότι για κάποιο λόγο, ακούω όλο και περισσότερα θέματα, με δαγκανιάρικα υπέρ του δέοντος ημίαιμα κατά δήλωση των ανθρώπων τους, που μπαίνουν στο σπίτι και προβληματίζεται η οικογένειά τους. Για να μην φανεί, ότι το θεωρώ σούπερ εύκολο στην αντιμετώπισή του, πιστεύω ότι δύσκολα μπορείς να δώσεις οδηγίες, πέρα από τις απόλυτα βασικές και προφανείς, αν δεν είσαι από μια μεριά, να δεις όλα τα μέλη του σπιτιού πως συμπεριφέρονται και να ερμηνεύσεις σωστά, αυτό που βλέπεις.

Οι περισσότεροι πχ θεωρούν το κουταβίσιο δάγκωμα επίθεση και φρικάρουν!!!
Στην δική σου ίσως περίπτωση, μαθημένη σε μικρόσωμο σκυλάκι, σου κακοφαίνονται περισσότερο απ' ότι πρέπει, οι ίδιες ίσως συμπεριφορές σε πιο large μέγεθος. Μπορεί να υπάρχουν δείγματα και λόγοι για την συμπεριφορά της αυτή, που ίσως εσύ δεν τους καταλαβαίνεις κι εμείς προφανώς δεν μπορούμε να τους ξέρουμε, που την δικαιολογούν και που σου δίνουν τροφή για σκέψη, στο να αποφασίσεις πως να το διαχειριστείς. Μπορεί και όχι όμως.

Γενικά και αόριστα, οι περισσότερες τέτοιες συμπεριφορές, θέλουν αυστηρό πρόγραμμα. Ωστε το σκυλάκι, να νοιώσει εμπιστοσύνη και ασφάλεια. Και συνήθως κόβονται από μόνες τους μεγαλώνοντας.

Ο Μάρκος, κάπου μεταξύ 4-6 μηνών πέρα από όλα τα άλλα καφριλίκια που κάνει μέχρι και σήμερα, έτυχε μια μέρα να περάσω δίπλα του και να τον χαιδέψω την ώρα που έτρωγε. Το γρρρρρρρ του ακούστηκε, δυό τετράγωνα παραπέρα. Κόντεψα να βάλω τα κλάματα. Πήρα τηλέφωνο τον αρμόδιο, το ανέφερα, γέλασε με λυγμούς, μου είπε να τον αφήσω ήσυχο την ώρα που τρώει, υπάκουσα τυφλά και μεγαλώνοντας δεν το ξανάκανε εννοείται. Και εννοείται ότι μπορώ να του κάνω οτιδήποτε, την ώρα που τρώει. Σχεδόν.

Ο Μπέμπης, ένα φοβικό μωρό, που όταν στριμώχνεται και δεν έχει διαφυγή, δαγκώνει άσχημα. Εχει δαγκώσει κι εμένα. Τον "δάγκωσα" κι εγώ όμως μετά. Με τον καιρό, κατάλαβε ότι δεν υπάρχει λόγος για τέτοιες βλακείες. Κάνει τα πολύ ψαρωτικά ηχητικά εφέ του, εισπράττει ακόμη πιο ψαρωτικά βλέματα και πάει μόνος του, στο μικρό κλουβί να χωθεί. Οχι στο μεγάλο το δικό του. Εκεί νοιώθει καλά και ασφάλεια και ας μην μπορεί, όχι να στρίψει, ούτε καν να σηκωθεί τελείως όρθιος.

Αυτές λοιπόν είναι σχετικά συνήθεις συμπεριφορές, που τις περισσότερες φορές, θέλουν απλώς ψυχραιμία και χρόνο, για να ξεπεραστούν.

 

[Ans]

Εγω πιστευω οτι πρεπει να παρεις εκπαιδευτη αν υπαρχει η δυνατοτητα. Ακομα σκεφτομαι οτι σε δαγλωσε στο προσωπο και ας μην ηταν δαγκωμα κανονικο εγω το θεωρω πολυ ακραιο και πολλοι αλλοι. Και σε συνδιασμο με το οτι δεν ξερεις πως μα αντιδρασεις και να αναγνωρισεις και να προλαβεις καποιες συμπςριφορες πχ που γαυγιζε απο την αρχη μπροστα απο το δωματιο της κορης σου και δεν κανατε κατι να διορθωθει και το βρισκατε και αστειο. Σαν μονοδρομος μου φαινεται κιολας. Ειναι σε περιεργη και κρισιμη ηλικια επειδη ειναι κουταβι δεν μπορεις να την πεις επιθετικη απροβλεπτη αδιορθωτη κτλ αλλα αν αφησεις να κλειδωσουν τετοιες συμπεριφορες ειναι αλλη ιστορια. Το να παραβλεπουν η να μην δινουν την δεουσα σημασια σε συμπεριφορες σκυλου οσο διαμορφωνεται ο χαρακτηρας του πιστευω ειναι ο νο1 λογος που οταν ενηλικιωθει τους κανει τη ζωη ποδηλατο και δεν ξερουν τι να κανουν μετα γιατι πλεον θεωρειται απαραδεκτο.

 

[mareco]

Εμένα μου τα 'σκασε κανά δυό φορές τα σαγόνια του στα μούτρα μου ο Μαρκούλης μπέμπης.
Δεν με πέτυχε. Είχα γρήγορα αντανακλαστικά και τον πέτυχα εγώ.
Σήμερα τα θυμάμαι με νοσταλγία και γελάω.

 

[Ans]

Εμένα μου τα 'σκασε κανά δυό φορές τα σαγόνια του στα μούτρα μου ο Μαρκούλης μπέμπης.
Δεν με πέτυχε. Είχα γρήγορα αντανακλαστικά και τον πέτυχα εγώ.
Σήμερα τα θυμάμαι με νοσταλγία και γελάω.

Ναι εσυ τον πετυχες ομως στη νταιζη
μπορει να γινει το ιδιο? Οχι που δεν θα σε δαγκωνε στα μουτρα ο μαρκουλης χαχαχα ποκυ τυχερο αυτο το σκυλι που επεσε σε εσενα γιατι που θα ηταν ποιος ξερει.

 

[mareco]

@Ans απλώς πιστεύω μέσα από την εμπειρία μου, ότι στην συντριπτική τους πλειοψηφία, τα κοπρίδια δεν είναι πυρηνική φυσική. Θέλουν παρατήρηση, επίβλεψη, ψυχραιμία και επιμονή. Να θυμόμαστε ότι είναι σκυλιά. Να μην τα ανθρωποποιούμε και να προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε τις συμπεριφορές τους, με ανθρώπινες παραμέτρους. Αν όμως κάποιος νοιώσει ότι χρειάζεται επαγγελματική καθοδήγηση, βεβαίως και είναι εξαιρετική απόφαση. Δεν το συζητώ. Αλλιώς, στρατηγική με ευλαβική προσήλωση και υπομονή να μεγαλώσουν.

 

[Ans]

@Ans απλώς πιστεύω μέσα από την εμπειρία μου, ότι στην συντριπτική τους πλειοψηφία, τα κοπρίδια δεν είναι πυρηνική φυσική. Θέλουν παρατήρηση, επίβλεψη, ψυχραιμία και επιμονή. Να θυμόμαστε ότι είναι σκυλιά. Να μην τα ανθρωποποιούμε και να προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε τις συμπεριφορές τους, με ανθρώπινες παραμέτρους. Αν όμως κάποιος νοιώσει ότι χρειάζεται επαγγελματική καθοδήγηση, βεβαίως και είναι εξαιρετική απόφαση. Δεν το συζητώ. Αλλιώς, στρατηγική με ευλαβική προσήλωση και υπομονή να μεγαλώσουν.

Δεν το συζητω οτι εχεις εμπειρια με αυτα αλλα πολλες φορες δεν ειναι αληθεια οτι υπαρχει μια αρνηση στο αν χρειαζονται βοηθεια μεχρι που ειναι αργα? Η το να καταλαβουν οντως ποσο σοβαρη ειναι μια συμπεριφορα μεχρι να εχει εξελιχθει και παγιωθει. Και το υπομονη να μεγαλωσουν αν αυτο συνεπαγεται να κουβαλησουν μαζι τπυς κακες συμπεριφορες και αυτο δεν ειναι και τκ καλυτερο. Και εγω πιστευω πολυ οτι οσο μεγαλωνει το σλυλι γινεται πολυ καλυτερο συνηθως αλλα να υπαρχουν και οσα ειπες υπομονη προσηλωση καθοδηγηση κτλ.

 

[Sammie]

Παιδιά εγώ χωρίς την Αρετή, δεν θα τα είχα καταφέρει με τον Sam. Κι είχα ήδη τεράστιο,προβληματικό κοπρο,απλά χωρίς επιθετικοτητες σ εμας.
Είναι λίγο σοκαριστικο, ο σκυλακος που με τόση αγάπη υιοθετησες κ που θες ο,τι καλύτερο για αυτόν, "ξαφνικά " να πηγαίνει να αρπαξει/αρπάζει την μούρη σου,το χερι σου κλπ.
Τρως χαστούκι. Τα συναισθήματα είναι χειμαρρωδη:απογοήτευση, θυμός,στενοχώρια.
Κ μετά, όταν ψυχραιμεις, λες ε όχι ρε κάθαρμα,τώρα θα δεις. Κ βλέπει,απλά εγώ δεν μπορούσα να το κάνω μόνη.
Η @mareco προσπαθει να ανεβασει ηθικο της μαμας νταιζης γιατι ξερει οτι ειναι το πρωτο πραγμα που χρειάζεται.
Εμένα η @mareco με βοήθησε πααααρα πολύ, ψυχολογικα και πρακτικα. Εκτος απο εμπειρία, εχει μια γνήσια και βαθειά αγάπη για γ@@κοπριτακια, κοινώς τα θέλει ο ποπος της

 

[Ans]

Εγω πιστευω οτι αν κανατε εστω και λιγα μαθηματα με εκπαιδευτη θα ανεβει παρα πολυ το ηθικο σας γιατι θα μπειτε σε μια σειρα και θα ξεκαθαρησουν λιγο τα πραγματα στο μυαλο σας και ισως δει κατι που εσεις δεν βλεπετε. Αν δεν υπαρχει τετοια δυνατοτητα εννοειται θα συνεχισοθμε να δινουμε συμβουλες να ανεβαζουμε ηθικα κτλ. Παντως απο οτι βλεπεις δεν εισαι ουτε η πρωτη ουτε η τελευταια και πιστευω αυτο ειναι πολυ σημαντικο.

 

[marytherion]

Βρε άλλο το 1,άλλο το άλλο! Κοιλίτσες να δεις ο σαμ, παντού,μέσα κ εξω από σπίτι. Σου είπαν κι οι άλλοι πανω: ποτέ crate με το ζόρι!! Το crate δεν είναι τιμωρία,είναι ησυχαστήριο. Είναι το safe place της. Οι λιχουδιές μέσα. Κ μάλιστα οι σουπερ λιχουδιές,μόνο εκεί.
Αγκαλιά,ποτέ κ για κανενα λόγο (μόνο για λόγους υγείας κ με προσοχή κ παλι). Αγκαλιές δεν αρέσουν στα σκυλιά,εννοώ νσ την σηκώνεις. Κ με γαυρο διπλα;; Το εκλαμβάνει ως διεκδίκηση για τροφή.
Κρεβάτι σου;; Όχι, όχι..
Δεν είπαμε κομμένα αυτα καλε; Δεν έχει "άστη λίγο μωρε ακόμα,έχει φωτιές,ζορίστηκε" κλπ. Από δω κ τώρα, 22:41 που γράφω, καλο θα ηταν να αποκτησεις συμπεριφορά στιβαρή, τύπου κάνεις ο,τι λέω, οπότε λέω.
Δεν μπαίνεις σε κουβέντα με σκυλο τώρα, είσαι ρομπότ. Πας βόλτες,παίζεις,εκτονώνεται κλπ, βάζεις crate με λιχουδιές,κλείνεις πορτα κ την ξεχνάς για κάποια ώρα. Την βγάζεις όταν είναι,δεν της δίνεις σημασία. Ούτε χαδια,ούτε της μιλάς. Αγνόησε τη. Σημάσια μόνο στο παιχνίδι. Κ χάδια μετά από εκτέλεση εντολής.
Πρέπει να το δεις σοβαρά γιατί η μικρή έχει δυναμικό χαρακτήρα κ θέλει συγκεκριμένο τρόπο. Δε θα συμβιώσετε καλά αλλιώς. Πριν κλειδώσουν οι συμπεριφορές αυτές,αναλαβε δράση. Μην δίνεις ευκαιρίες για μ@@@. Σου έχει ήδη δώσει red flags ο σκύλος.
Σορυ αν είμαι απότομη, τα έχω πρόσφατα από δικό μου κ φούντωσα με το κ@@σκυλα

τι απότομη καλέ μια χαρά τα λες ίσα ίσα...πόσο πιο περιγραφική να γίνεις με βοηθάς πολύ!απλώς πρέπει να εμπεδώσω όλη αυτή τη νέα τάξη αφού ξεπεράσω το σοκ της μικρής τσαμπουκαλούς που δεν της φαινόταν...αν και έδινε κόκκινες σημαίες από νωρίς η αλήθεια είναι ως κουταβάκι αλλά άπειρη ούσα δεν ήξερα να τις ελέγχω...ναι ναι δεν είμαι η πρώτη ούτε η τελευταία...κι έχω κι άγχος τώρα να μην τα κάνω θάλασσα..

 

[marytherion]

Εγω πιστευω οτι αν κανατε εστω και λιγα μαθηματα με εκπαιδευτη θα ανεβει παρα πολυ το ηθικο σας γιατι θα μπειτε σε μια σειρα και θα ξεκαθαρησουν λιγο τα πραγματα στο μυαλο σας και ισως δει κατι που εσεις δεν βλεπετε. Αν δεν υπαρχει τετοια δυνατοτητα εννοειται θα συνεχισοθμε να δινουμε συμβουλες να ανεβαζουμε ηθικα κτλ. Παντως απο οτι βλεπεις δεν εισαι ουτε η πρωτη ουτε η τελευταια και πιστευω αυτο ειναι πολυ σημαντικο.

σας ευχαριστώ τόσο πολύ για όλα!!! ας προσπαθήσω για αρχή με τις συμβουλές σας και εννοείται δεν αποκλείω τον εκπαιδευτή ...ίσως ανέφερα ήδη πιο πάνω στο νήμα έναν τύπο εκπαιδευτή που έχει έξι δικά του και συνήθως τον πετυχαίνω στη βολτα μας στη γειτονια , μέ το μαλινουά και τον γεροπιτάκο του..ήταν πολύ γλυκός με τη Νταίζη και συνήθιζε να μου λεει πριν αδιαθετήσει βέβαια ότι από δω και περα θα αρχίσει να μαθαίνει...εγώ έκανα μπαρούφα γιατί την παραχάιδεψα ,α την καημένη που την είχε χτυπήσει αμάξι κι ήταν στους δρόμους κι όλα αυτά που μας κάνουν να ξεχ νάμε κι ανθρωποποιούμε και πλάθουμε έναν μελλοντικό τύραννο αν τόχει η κούτρα του ιδίως

 

[marytherion]

Στο μεταξύ, έχει ωραίο κορμάκι για agility. Οχι για αγκαλιές...μόνο!
Εχουμε μιλήσει παιδί μου για agility; Να μιλήσουμε asap. Τώρα ετοιμάζεται και ο @Sammie να ξεκινήσει!

Στο θέμα σου πάντως...έχω ξαναπεί ότι για κάποιο λόγο, ακούω όλο και περισσότερα θέματα, με δαγκανιάρικα υπέρ του δέοντος ημίαιμα κατά δήλωση των ανθρώπων τους, που μπαίνουν στο σπίτι και προβληματίζεται η οικογένειά τους. Για να μην φανεί, ότι το θεωρώ σούπερ εύκολο στην αντιμετώπισή του, πιστεύω ότι δύσκολα μπορείς να δώσεις οδηγίες, πέρα από τις απόλυτα βασικές και προφανείς, αν δεν είσαι από μια μεριά, να δεις όλα τα μέλη του σπιτιού πως συμπεριφέρονται και να ερμηνεύσεις σωστά, αυτό που βλέπεις.

Οι περισσότεροι πχ θεωρούν το κουταβίσιο δάγκωμα επίθεση και φρικάρουν!!!
Στην δική σου ίσως περίπτωση, μαθημένη σε μικρόσωμο σκυλάκι, σου κακοφαίνονται περισσότερο απ' ότι πρέπει, οι ίδιες ίσως συμπεριφορές σε πιο large μέγεθος. Μπορεί να υπάρχουν δείγματα και λόγοι για την συμπεριφορά της αυτή, που ίσως εσύ δεν τους καταλαβαίνεις κι εμείς προφανώς δεν μπορούμε να τους ξέρουμε, που την δικαιολογούν και που σου δίνουν τροφή για σκέψη, στο να αποφασίσεις πως να το διαχειριστείς. Μπορεί και όχι όμως.

Γενικά και αόριστα, οι περισσότερες τέτοιες συμπεριφορές, θέλουν αυστηρό πρόγραμμα. Ωστε το σκυλάκι, να νοιώσει εμπιστοσύνη και ασφάλεια. Και συνήθως κόβονται από μόνες τους μεγαλώνοντας.

Ο Μάρκος, κάπου μεταξύ 4-6 μηνών πέρα από όλα τα άλλα καφριλίκια που κάνει μέχρι και σήμερα, έτυχε μια μέρα να περάσω δίπλα του και να τον χαιδέψω την ώρα που έτρωγε. Το γρρρρρρρ του ακούστηκε, δυό τετράγωνα παραπέρα. Κόντεψα να βάλω τα κλάματα. Πήρα τηλέφωνο τον αρμόδιο, το ανέφερα, γέλασε με λυγμούς, μου είπε να τον αφήσω ήσυχο την ώρα που τρώει, υπάκουσα τυφλά και μεγαλώνοντας δεν το ξανάκανε εννοείται. Και εννοείται ότι μπορώ να του κάνω οτιδήποτε, την ώρα που τρώει. Σχεδόν.

Ο Μπέμπης, ένα φοβικό μωρό, που όταν στριμώχνεται και δεν έχει διαφυγή, δαγκώνει άσχημα. Εχει δαγκώσει κι εμένα. Τον "δάγκωσα" κι εγώ όμως μετά. Με τον καιρό, κατάλαβε ότι δεν υπάρχει λόγος για τέτοιες βλακείες. Κάνει τα πολύ ψαρωτικά ηχητικά εφέ του, εισπράττει ακόμη πιο ψαρωτικά βλέματα και πάει μόνος του, στο μικρό κλουβί να χωθεί. Οχι στο μεγάλο το δικό του. Εκεί νοιώθει καλά και ασφάλεια και ας μην μπορεί, όχι να στρίψει, ούτε καν να σηκωθεί τελείως όρθιος.

Αυτές λοιπόν είναι σχετικά συνήθεις συμπεριφορές, που τις περισσότερες φορές, θέλουν απλώς ψυχραιμία και χρόνο, για να ξεπεραστούν.

...ότι εχει φιδίσιο κορμί το μωρό μου για agility ισχύει...
αχ αυτά τα απότομα γρυλίσματα μαχαιριά στην καρδιά αν δεν τα περιμένεις ...μετά οκ....και μετά αναμενεις πότε επιτελους θα γίνει σκύλος συντροφιάς αν γίνει αυτό ποτέ- nobody knows κι ότι να τρώμε τα μουστάκια μας κάθε τρεις και λίγο για να σπάει η πλήξη...αυτό που θέλουν όοοολοι δηλαδή!

 

[marytherion]

...σε άλλα νέα τα στηθάκια της αλλάξανε κι αυτά μέγεθος ένα μήνα μετά την έναρξη της περιόδου. παρατηρώ στα χαμηλότερα κάτι σαν πρηξιματάκι σαν γρομπαλάκι κάτω από τις ρογούλες..ίσως είναι του οίστρου ίσως ψευδοκύηση ...ίσως....εξού και πήρα τηλέφωνο τον κτηνίατρο και τωρα περιμένω να συννενοηθεί με την κοπέλα που συνεργάζεται για να προγραμματίσουμε τη στείρωση το συντομώτερο που επιτρέπεται!

 

[marytherion]

κόκκινες σημαίες και βλακείες...δείτε με καλέ είμαι ένα αγγελούδι!!!

 

[l.Kyveli]

Γειά σας και χαρά σας !!!
Να σου ζήσει ο σκύλος σου και να το χαίρεσαι! Είναι πανέμορφος!
Δεν έχω οδηγίες να δώσω γιατί δεν ξέρω από τέτοιες συμπεριφορές. Όσους σκύλους μάζεψα από τον δρόμο με τελευταίο τον Τζιμάκο μου που ήταν επιθετικός στους ξένους, δεν μου έτυχε ποτέ να κάνουν επίθεση μέσα στο σπίτι.
Από όχι προσωπική εμπειρία όμως διαπιστώνω ότι τα λάθη μας προκαλούν τέτοιες συμπεριφορές.
Το μόνο που έχω να πω είναι ότι το κρέητ δεν είναι μέρος τιμωρίας. Είναι μέρος ασφάλειας και ηρεμίας, είναι η φωλιά του σκύλου.
Ο ένας μου σκύλος μεγάλωσε με crate training. Σπάνια πάει μέσα εκεί πια. Ο άλλος μου που υιοθετήθηκε ενήλικος κατευθείαν από τον δρόμο κοιμάται στο κρέητ μόνος του. Με ανοιχτή πόρτα. Είναι η φωλιά του.
Μου φαίνεται παράξενο ένας σκύλος να μένει μόνιμα σε ένα κρέητ όταν είναι στο σπίτι. Αλλά το ακούω από ανθρώπους που αντιμετώπισαν τέτοιες συμπεριφορές με επιτυχία, με αυτό τον τρόπο.
Για να συμβεί αυτό όμως πρέπει να έχει πάρα πολύ εκτόνωση. Μεγάλες βόλτες και πολλές φορές την ημέρα.
Να σου ζήσει και πάλι. Εύχομαι να ξεπεράσετε τα θέματα σας και να απολαμβάνετε την συμβίωση σας.

 

[marytherion]

κατ'αρχάς σας ευχαριστώ πολύ που μπηκατε στον κόπο να μου απαντήσετε.Οσον αφορά το crate ,το προηγούμενο σκυλακι μου δεν το χρειαστηκε ποτέ ,ήταν δεμένη σε αυλή έμαθα, όταν την υιοθέτησα ενός χρονού! σαν κι εσας το θεωρουσα ένα είδος φυλακής όταν χρόνια πριν σε γειτονικό σπίτι είδα εκεί μέσα να αράζει το boxer τους...διάβαζα όμως εδώ στο forum τη χρησιμότητά του κι ότι ήταν ένα από τα πρώτα επεβεβλημένα στάδια εκπαίδευσης κουταβιού,να το αναγνωρίζει δηλαδή ως φωλίτσα και καταφύγιό του..πολλές φορές έτσι είχε το πεκινουά μου το κλουβάκι μεταφοράς της...όταν αργότερα ήθελα να υιοθετήσω νέο σκυλάκι μετά το θάνατό της,ήξερα ότι το crate ήταν must κι όντως χρειαστηκε εξαρχής ...κάθε σκυλί με το χαρακτήρα του...κι η φίλη απο την οποια υιοθετησα τη Νταιζη,εθελόντρια ουσα και μαμά αρκετών σκυλιών σπάνια χρειάστηκε crate! όσον αφορά τη Νταιζη τώρα μέα κούλπα που μια φορά όντως την οδήγησα με νεύρα στο crate ,αλλά ήταν μεμονωμένη βλακεία μου με ειχε κι αυτή αιφνιδιάσει αλλά πλέον μπαινει εκεί με εντολή,ω ναί! και μετά ανταμοιβή,λιχουδιτσα κλπ Κρατώντας μικρό καλάθι,έχω να πω ότι δεν είχα ανεπιθύμητη συμπεριφορά εδώ και εβδομάδες ,δεν της έδωσα δικαιώματα παρεκτροπων,δεν αφήνω ούτε για αστείο περιθώριο για αγριάδες ..προσπαθώ όσο γίνεται να ακολουθώ τις συμβουλές που μου δώθηκαν από τις κοπελες εδώ μέσα,να της μιλάω κοφτά και με εντολες,να μην είμαι γούτσου χωρίς να τό έχει κερδίσει...τελειωσε κι οιστρος της κι ήρθε πάλι κι ηρέμησε..αλλά επιφυλάσσομαι..δε χαλαρώνω για να μην της κατσικωθούν παραξενιές...πιστεύω ότι όλα θα πάνε τέλεια..αυριο εχουμε και τη στείρωση κι εχω λιγο αγωνια

 

[l.Kyveli]

κατ'αρχάς σας ευχαριστώ πολύ που μπηκατε στον κόπο να μου απαντήσετε.Οσον αφορά το crate ,το προηγούμενο σκυλακι μου δεν το χρειαστηκε ποτέ ,ήταν δεμένη σε αυλή έμαθα, όταν την υιοθέτησα ενός χρονού! σαν κι εσας το θεωρουσα ένα είδος φυλακής όταν χρόνια πριν σε γειτονικό σπίτι είδα εκεί μέσα να αράζει το boxer τους...διάβαζα όμως εδώ στο forum τη χρησιμότητά του κι ότι ήταν ένα από τα πρώτα επεβεβλημένα στάδια εκπαίδευσης κουταβιού,να το αναγνωρίζει δηλαδή ως φωλίτσα και καταφύγιό του..πολλές φορές έτσι είχε το πεκινουά μου το κλουβάκι μεταφοράς της...όταν αργότερα ήθελα να υιοθετήσω νέο σκυλάκι μετά το θάνατό της,ήξερα ότι το crate ήταν must κι όντως χρειαστηκε εξαρχής ...κάθε σκυλί με το χαρακτήρα του...κι η φίλη απο την οποια υιοθετησα τη Νταιζη,εθελόντρια ουσα και μαμά αρκετών σκυλιών σπάνια χρειάστηκε crate! όσον αφορά τη Νταιζη τώρα μέα κούλπα που μια φορά όντως την οδήγησα με νεύρα στο crate ,αλλά ήταν μεμονωμένη βλακεία μου με ειχε κι αυτή αιφνιδιάσει αλλά πλέον μπαινει εκεί με εντολή,ω ναί! και μετά ανταμοιβή,λιχουδιτσα κλπ Κρατώντας μικρό καλάθι,έχω να πω ότι δεν είχα ανεπιθύμητη συμπεριφορά εδώ και εβδομάδες ,δεν της έδωσα δικαιώματα παρεκτροπων,δεν αφήνω ούτε για αστείο περιθώριο για αγριάδες ..προσπαθώ όσο γίνεται να ακολουθώ τις συμβουλές που μου δώθηκαν από τις κοπελες εδώ μέσα,να της μιλάω κοφτά και με εντολες,να μην είμαι γούτσου χωρίς να τό έχει κερδίσει...τελειωσε κι οιστρος της κι ήρθε πάλι κι ηρέμησε..αλλά επιφυλάσσομαι..δε χαλαρώνω για να μην της κατσικωθούν παραξενιές...πιστεύω ότι όλα θα πάνε τέλεια..αυριο εχουμε και τη στείρωση κι εχω λιγο αγωνια

Δεν έγινα σαφής. Δεν το θεωρώ φυλακή, στο σπίτι μου το έχω και ο ένας σκύλος μου κοιμάται εκει. Αλλά δεν το εφάρμοσα ποτέ για μόνιμη διαμονή του σκύλου. Αυτό μου φαίνεται υπερβολή αλλά ακούω αυτό που λένε τα κορίτσια ότι σε θέματα συμπεριφοράς έχει αποτέλεσμα.

 

[marytherion]

η στείρωση που είχε προγραμματιστεί για την περασμένη Τετάρτη το πρωί αναβλήθηκε τελικά γιατί ο δρόμος μας είχε γίνει ποτάμι την ώρα που μπαίναμε στο αμάξι ...νέο ραντεβού την ερχόμενη Παρασκευή και νάμαστε πάλι με το συχνό δίλημμα εδώ στο φόρουμ..στείρωση μετά τον πρώτο οίστρο ή αργότερα? τι είναι καλύτερο για το σκυλάκι ? γιατί όσον αφορά εμένα η περίοδός της ήταν μεγάλη ταλαιπωρία συν την ορμονική αλλαγή που την έκανε περισσότερο ευερέθιστη ..σαφώς και θα προτιμούσα να ξεμπερδεύαμε!

 

[bella_gr]

απ οτι εχω διαβασει, το ιδανικο ειναι οταν ολοκληρωθει η αναπτυξη και 2 μηνες μετα απο οιστρο, για να επανελθει η κανονικη ροη αιματος στα αναπαραγωγικα οργανα και να μειωθει ο κινδυνος αιμορραγιας κατα την στειρωση

 

[marytherion]

τώρα είναι οκτώμισυ μηνών κι αδιαθετησε πριν ενάμισυ μήνα! οπότε είμαστε οκ?

 

[mareco]

τώρα είναι οκτώμισυ μηνών κι αδιαθετησε πριν ενάμισυ μήνα! οπότε είμαστε οκ?

Θα στο πει ο γιατρός σου, αυτό!