Ψάχοντας να βρω μπούσουλες για να ξεκινήσω μαγειρεμένο φαγητό στους σκύλους μου έπεσα πάνω σε ένα θαυμάσιο άρθρο της Mary Straus που δημοσιεύτηκε στην
Whole Dog Journal, τον Ιούνιο του 2007 και περιέχει πάρα πολλές χρήσιμες πληροφορίες για όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε αν αποφασίσουμε να ξεκινήσουμε το μαγείρεμα για τους σκύλους μας.
Αποφάσισα να το μεταφράσω για να το μοιραστώ με όλους σας, η συγκεκριμένη ταίζει barf στους σκύλους της αλλά έχοντας αποκτήσει τεράστια αποθέματα γνωσης βοηθάει όλους τους σκυλοιδιοκτήτες ανά τον κόσμο για την σωστή διατροφή των σκύλων. Το άρθρο αυτό δεν το παραθέτω ως τυφλοσούρτι, ο καθένας οφείλει να κάνει την δική τους έρευνα και να ανατρέξει σε πολλές πηγές για να αποκτήσει γνώση και να μπορεί να μαγειρεύει σωστά για τον σκύλο του αλλά σίγουρα αποτελεί μια πολύτιμη πηγή. Πραγματικά αν και μπορεί να βρείτε κάποιες λεπτομέρειες κουραστικές αξίζει να το διαβάσετε εάν σας ενδιαφέρει ο τομέας αυτός . Καλό διάβασμα
Εισαγωγή
Όσοι επιλέγουν την ωμή διατροφή στους σκύλους πιστεύουν ότι έχουν κάνει την πιο υγιεινή επιλογή για αυτούς. Αλλά δεν μπορούν όλοι να ταίσουν ωμά. Κάποιοι μπορεί να ανησυχούν για τα μικρόβια ή τα παράσιτα στο ωμό κρέας ή στα ωμά κόκκαλα ή μπορεί ο σκύλος τους να μην τρώει τα ωμά.
Εάν προτιμάτε να ταίζετε τον σκύλο σας μαγειρεμένο φαγητό δεν υπάρχει θέμα, πρέπει να ταίζουμε τον σκύλο μας ότι μας κάνει να αισθανόμαστε κι εμείς άνετα.Και σε αυτή την περίπτωση ο σκύλος θα ωφεληθεί από μια ποικιλία φρέσκων φαγητών στις σωστές αναλογίες, ανεξαρτήτου προετοιμασίας.
Η σίτηση με μαγειρεμένο φαγητό στο σκύλο όταν δεν συμπεριλαμβάνουν κόκκαλα ωμά παρουσιάζει την εξής δυσκολία. Είναι πιο περιπλοκο να καταφέρεις να καλύψεις τις διατροφικές του ανάγκες. Μπορούμε να δώσουμε το ασβέστιο που θα έπαιρναν από τα ωμά κόκκαλα από άλλες πηγές αλλά είναι δύσκολο να γνωρίζουμε ακριβώς ποιά άλλα θρεπτικά στοιχεία που περιέχονται στα ωμά κόκκαλα θα λείψουν από τον σκύλο σε μια μαγειρεμένη διατροφή.
Επιπροσθέτως το μαγείρεμα καταστρέφει ή μειώνει κάποια θρεπτικά συστατικά όπως ταυρίνη, βιταμίνη C και Ε. Επίσης βράζοντας το κρέας σε νερό "ξεπλένει" κάποια μεταλλα αλλά αυτό μπορεί να λυθεί προσθέτωντας στο φαγητό και το νερό στο οποίο έγινε το μαγείρεμα. Ελαφρύ μαγείρεμα πάντως σε χαμηλές θερμοκρασίες δεν προκαλεί την ίδια καταστροφή θρεπτικών στοιχείων όπως κάνει το υπερβολικό μαγείρεμα.
Οι τρείς βασικοί κανόνες στην διατροφή μαγειρεμένου φαγητού συνοψίζονται στα παρακάτω.
1.)
Ποικιλία: Mια διατροφή παρασκευασμένη στο σπίτι πρέπει να περιλαμβάνει ποικιλία τροφών, όχι απλά κρέας και σιτηρά. Το καλύτερο είναι να ταίζετε ποικιλία κρεάτων (μοσχάρι, αρνί, χοιρινό, κοτοπουλο, γαλοπούλα, ψάρι κλπ) όπως και άλλες τροφές όπως εντόσθια, αβγά, γιαούρτι και υγιεινά υπολείματα δικού μας φαγητού.
Οι περισσότεροι άνθρωποι που μαγειρεύουν για τους σκύλους τους δίνουν και σιτηρά και αμυλούχα λαχανικά .Εάν σκοπεύετε να κάνετε το ίδιο πρέπει να βεβαιωθείτε ότι το κρέας και άλλα παράγωγα ζωικά πρέπει να καλύπτουν το 50% και παραπάνω της διατροφής. Μην ξεχνάτε ότι οι σκύλοι δεν χρειάζονται υδατάνθρακες γιατί δεν τους προσφέρουν την ίδια θρεπτική αξία που προσφέρουν στους ανθρώπους.
2.)
Ισορροπημένη διατροφή σε βάθος χρόνου : Όταν ταίζετε μια μεγάλη ποικιλία διαφορετικών φαγητών δεν χρειάζεται κάθε γεύμα να είναι ολοκληρωμένο και ισορροπημένο. Σκεφτείτε πως τρώτε εσείς και πως ταίζετε τα παιδιά σας , δίνοντας διαφορετικές τροφές σε διαφορετικά γεύματα και με διαφορετικό τρόπο. Σιγουρευτείτε ότι ο σκύλος παίρνει όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται στο διάστημα 1-2 εβδομάδων και όχι σε κάθε γεύμα.
3.)
Ασβέστιο: Το πιο σύνηθες και σοβαρό λάθος που κάνουν όσοι ταίζουν τους σκύλους τους με μαγειρευτό φαγητό είναι ότι δεν τους δίνουν ασβέστιο . Πρέπει να δίνουμε και ασβέστιο όταν ταίζουμε τους σκύλους μας μαγειρεμένη τροφή που δεν περιλαμβάνει ωμά κόκκαλα.
Οι ενήλικες σκύλοι χρειάζονται 800 μέχρι 1000 mg ασβεστίου ανά 450 γρμ τροφής. Επίσης απαιτείτε η παροχή ασβεστίου σε σωστή αναλογία με το φώσφορο.
Η ιδανική αναλογία ασβεστίου φωσφόρου στους σκύλους είναι 1:1 και 2:1. To κρέας περιλαμβάνει υψηλές ποσότητες φωσφόρου οπότε όσο περισσότερο κρέας δίνουμε τόσο μεγαλύτερη είναι η ανάγκη παροχής ασβεστίου για να φτάσουμε την ιδανική αναλογία. Προσθέτοντας στην διατροφή 800 με 1000mg ανά 450 γρμ τροφής σε μία διατροφή υψηλή σε κρέας προσφέρουμε την ιδανική αναλογία. Προσοχή σε περίπτωση που δίνουμε συμπληρώματα ασβεστίου φωσφόρου γιατί τότε διαφοροποιούντε τα πράγματα.
Τριμμένο τσόφλι αβγού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πηγή ασβεστίου. Ξεπλένουμε καλά τα τσόφλια και τα ξεραίνουμε στο φούρνο μετά τα αλέθουμε. Ένα μεγάλο αβγό δίνει 1 κουταλιά τριμμένου τσοφλιού το οποίο περιέχει 2000mg ασβέστιο, οπότε προσθέτοντας 1/2 κουταλιά τριμμένου τσοφλιού ανά 450 γρμ τροφής είναι ιδανικό. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε τσόφλια που δεν έχουμε θρυμματίσει γιατί δεν θα γίνει καλή απορρόφηση.
Πολλοί χρησιμοποιούν οστεοάλευρα σαν πηγή ασβεστίου. Ωστόσο , οστεοάλευρο περιέχει ασβέστιο αλλά και φώσφορο. Διαφορετικές μάρκες οστεόαλευρου περιέχουν διαφορετικές ποσότητες ασβεστίου και φωσφόρου αλλά αυτό δεν αλλάζει την ιδανική αναλογία 2:1 . Για να ισορροπήσουμε μια διατροφή που περιέχει πολύ φώσφορο θα πρέπει να δίνουμε μια ποσότητα οστεοάλευρου που να παρέχει 1000 εώς 1200 mg ασβεστίου ανά 450 γρμ τροφής.
Eπίσης υπάρχουν συμπληρώματα ασβεστίου φωσφόρου που μπορεί να δίνουμε στην περίπτωση που μαγειρεύουμε για τον σκύλο μας ή κάποια μίγματα που κυκλοφορούν στο εμπόριο (προφανώς όχι στην Ελλάδα) για τέτοιες περιπτώσεις.
Στην περίπτωση που δίνουμε ωμά κόκκαλα όλα τα παραπάνω δεν χρειάζονται γιατί είναι πλούσια πηγή ασβεστίου.
Δεν πρέπει να δίνουμε ποτέ μαγειρεμένα κόκκαλα.
