Εχετε πιάσει πολλά θέματα μαζεμένα... Θα προσπαθήσω να πω τη γνώμη μου για όλα.
-Ναι, τα κουτάβια μπορούν να φάνε κόκαλα. Ταϊζω τον Dexter ωμά από την πρώτη μέρα που ήρθε σπίτι. Σε ηλικία 3 μηνών έτρωγε άνετα φτερούγες, λαιμούς και ψάρια. Μέχρι να γίνει 4, κατάφερνε και τα μπούτια. Από 5-6 μηνών και μετά τρώει κανονικά τα πάντα.
-Διαβάζω fora και mailing lists από άλλες χώρες όπου η ωμή διατροφή είναι πολύ περισσότερο διαδεδομένη από ότι εδώ και από πολύ νωρίτερα. Πολλοί βρισκόντουσαν στο στάδιο που είμαστε εμείς τώρα τουλάχιστον 10-15 χρόνια πριν. Δεν το λέω για να δείξω ότι είναι πιο έξυπνοι από εμάς, αλλά ότι έχουν περισσότερη πείρα και πολύ περισσότερα δείγματα σκύλων που έχουν μεγαλώσει με αυτή τη διατροφή. Στις χώρες αυτές λοιπόν, η συντριπτική πλειοψηφία θεωρεί οτιδήποτε εκτός του κρέατος (μαζί με κόκαλα και εντόσθια) είναι περιττό, οπότε δεν δίνει λαχανικά, φρούτα κλπ. Είναι τελικά απραίτητα? Ισως περισσότερο για εμάς , για να καλύψουμε την ανασφάλειά μας, την πιθανότητα να στερούμε κάτι από τη διατροφή τους. Για τον ίδιο τον σκύλο? Χμμ... Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα σκύλων που τρώνε μόνο κρέας και είναι μια χαρά. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ το ίδιο για σκύλους που τρώνε μόνο λαχανικά! Θα μου πείτε, αυτό είναι "μπακαλίστικο" επιχείρημα. Μάλλον... Αν δεν το καταλάβατε πάντως , δεν έχω καταλήξει ακόμα κάπου. Απλά μοιράζομαι τις (σκόρπιες) σκέψεις μου. Το κανονικό επιχείρημα που επικρατεί από όσους είναι υπέρ του σκέτου κρέατος πάντως είναι ότι οι λύκοι δεν τρώνε το περιεχόμενο του στομαχιού των θυραμάτων τους όπως πιστεύαμε. Και ότι τρώνε άλλες τροφές εκτός του κρέατος μόνο αν πέσει μεγάλη πείνα. Ουφ! Μα να μην γράφουν κι αυτοί οι λύκοι ένα βιβλίο, μια έρευνα κάτι! Να μας λύσουν κι εμάς τις απορίες μας
-Περι επιθετικότητας... Δεν νομίζω ότι η διατροφή με ωμά αυξάνει την επιθετικότητα. Αυξάνει όμως σίγουρα την πιθανότητα να διαπιστώσουμε την επιθετικότητα που σχετίζεται με την κτητικότητα του σκύλου στην τροφή του. Γιατί α) το κρέας είναι πιο νόστιμο, πιο μυρωδάτο, πιο επιθυμητό από την ξηρά. β) ο σκύλος μπορεί να πάρει το κοψίδι του και να απομακρυνθεί για να φάει μόνος του ανενόχλητος, πράγμα που δεν μπορεί να κάνει με ένα μπολ ξηρά τροφή γ) η υποχρεωτική εναλλαγή της τροφής (κοτόπουλο/μοσχάρι/ψάρι, εντόσθια/κόκαλα/κρέας κλπ) κάνει τον σκύλο να ενδιαφέρεται περισσότερο για την τροφή του από ότι αν έτρωγε ακριβώς το ίδιο πράγμα κάθε μέρα. Για να το απλοποιήσουμε κι αυτό (μου αρέσουν τα "μπακαλίστικα" τελικά!), έστω ότι έχουμε έναν σκύλο που λατρεύει τα μασουλιτήρια του, αλλά βαριέται τα μπαλάκια. Τι από τα δύο είναι πιο πιθανό να σε αφήσει να του πάρεις?
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι θεωρώ σωστό να τον αφήσουμε να είναι κτητικός με το φαϊ του επειδή είναι ωμό κρέας και του αρέσει περισσότερο. Οπως ακριβώς δεν θα ήταν σωστό να το κάνει και με τα μασουλιτήρια.