Συγνώμη αλλά διαφωνώ. Μπορώ να παραθέσω δεκάδες αναφορές σχετικά μ' αυτό πως η εκτροφή για show διαλέγει ποιο ήπιους σκύλους
Ήπιος σκύλος είναι ο σκύλος με μειωμένο ταμπεραμέντο.
Αλήθεια πιστεύεις ότι αυτός ο σκύλος είναι πιο διαχειρίσιμος;
Αν μου επιτρέπεις , θα παραθέσω ένα κειμενάκι που είχα γράψει πριν δύο μήνες σε μια ομάδα Βελγικών Ποιμενικών που διαχειρίζομαι στο fb .
(Κάποια μέρη του τα έχω παραλείψει)
''Περί ταμπεραμέντου στις εκθέσεις μορφολογίας ο λόγος……
Το ταμπεραμέντο είναι ένα σύνολο γενετήσιων χαρακτηριστικών που οργανώνουν τον τρόπο που προσεγγίζει ένας σκύλος τον κόσμο και τον τρόπο που αλληλεπιδρά με αυτόν. Από μικρή ηλικία μερικά κουτάβια μπορεί είναι πιο ευαίσθητα στους ήχους από άλλα. Κάποια να αντιδρούν πολύ γρήγορα και έντονα στα διάφορα θετικά ή αρνητικά ερεθίσματα, κάποια είναι γκρινιάρικα και άλλα είναι ήρεμα, άλλα πάλι έχουν πολύ ενέργεια και δύναμη.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι οι διαφορετικές συμπεριφορές και αντιδράσεις των σκύλων οφείλονται στο ταμπεραμέντο τους, το οποίο αντιπροσωπεύει :
1/ την ικανότητα τους να προσαρμόζονται σε νέα πράγματα και καταστάσεις,
2/το επίπεδο ενέργειας τους,
3/την ικανότητα συγκέντρωσης τους, και
4/ την ευαισθησία που δείχνουν στα φυσικά ερεθίσματα του περιβάλλοντος.
Ταμπεραμέντο σκύλου
εργασιακής φυλής σημαίνει ότι ο σκύλος θα πρέπει να είναι σε θέση να εκτελέσει με ενέργεια και χωρίς δισταγμό, ότι τον καλεί ο κυναγωγός του να κάνει, διαχειριζόμενος όλα τα ερεθίσματα και τις προκλήσεις που δέχεται από το περιβάλλον που βρίσκεται.
Αυτή η ικανότητα της διαχείρισης, υπάρχει όταν ο σκύλος προσαρμόζει την συμπεριφορά του ανάλογα με το τι του ζητείται.
Αν π.χ. στο stay του ζητείται να παραμείνει σταθερός και συγκεντρωμένος στον κυναγωγό του, είναι σημαντικό να μπορεί να το κάνει. Αν αντίθετα του ζητείται να παίξει ή να κυνηγήσει π.χ. ένα μπαλάκι-να μπορεί να το κάνει και βεβαίως αν του ζητηθεί να κάνει επίθεση στον ερεθιστή –επίσης να είναι σε θέση και να μην φοβάται να το κάνει.
Σε αντίθετη περίπτωση, αυτό σημαίνει ότι ο σκύλος ενδεχομένως να στερείται
ικανού ταμπεραμέντου σκύλου εργασιακής φυλής, ενός σκύλου δηλαδή που είναι φτιαγμένου για να υπηρετεί τον άνθρωπο , να ζει δίπλα του, να τον συντροφεύει στις καθημερινές δραστηριότητές του, που μπορεί να προσαρμόζεται σε ότι του ζητείται και να λειτουργεί και να εργάζεται για αυτόν.
Όσοι παρακολουθούν τις εκθέσεις μορφολογίας γνωρίζουν, ότι συνήθως οι σκύλοι που συμμετέχουν σε αυτές, εκπαιδεύονται να παραμείνουν ήρεμοι και ακίνητοι -για την φάση της εξέτασης που αυτό απαιτείται, προκειμένου να μπορεί ο κριτής να αξιολογήσει και να εκτιμήσει σωστά την μορφολογία του σκύλου.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους εκπαιδεύονται οι σκύλοι σε αυτό. Οι περισσότεροι εκπαιδευτές χρησιμοποιούν την λιχουδιά η το παιχνίδι ως κίνητρο και επιβράβευση εστιάζοντας την προσοχή του σκύλου σε αυτό, μαθαίνοντας τον να παραμένει σταθερός και ακίνητος..
Δεν έχει σημασία με ποιον τρόπο εκπαιδεύει ο καθένας τον σκύλο του, σημασία έχει να μπορεί ο σκύλος να παραμένει ήρεμος και σταθερός όταν αυτό του ζητηθεί.
Σε αυτή την περίπτωση (με ή χωρίς κίνητρο στα χέρια μας) αν ο σκύλος καταφέρνει να ελέγχει τον εαυτό του και υπακούει στην εντολή του χειριστή του να παραμένει στην θέση που του ζητείται, δείχνει ότι διαθέτει
καθαρό μυαλό και αρκετή εμπιστοσύνη στον εαυτό του, ώστε να ανταπεξέλθει σε αυτό που συμβαίνει εκείνη στην στιγμή, χωρίς να φοβάται ή να νιώθει κανενός είδους ανασφάλεια.
Αυτός είναι ένας ισορροπημένος σκύλος , και φυσικά η ισορροπία του χαρακτήρα είναι μια από τις βασικές αρετές ενός σκύλου εργασιακής φυλής.
Εννοείται ότι η κάθε είδους φοβική ή και ΑΝΑΙΤΙΑ επιθετική συμπεριφορά σε οποιαδήποτε κίνηση άλλων ανθρώπων ή και του κριτή που βρίσκεται εκεί να εξετάσει τον σκύλο,, είναι ένδειξη αδύναμου νευρικού συστήματος, έλλειψης ταμπεραμέντου, και χαρακτηριστική συμπεριφορά σκύλου με όχι καθαρό μυαλό.
Συνήθως τέτοιου είδους αντιδράσεις προέρχονται από το άγχος, την ανασφάλεια και το υπερβολικό στρες του σκύλου αλλά και από την αδυναμία που νιώθει να διαχειριστεί την υποτιθέμενη ‘’πίεση’’ που προκαλείται από μια (πρωτόγνωρη η και όχι) για αυτόν κατάσταση, που τον κάνει να θεωρεί ότι οι συνθήκες είναι ιδιαίτερα δύσκολες.
Ως επί το πλείστων οι σκύλοι που εμφανίζουν τέτοιου είδους επιθετική η και δειλή συμπεριφορά στις εκθέσεις μορφολογίας
δεν έχουν το ταμπεραμέντο και τον χαρακτήρα να δαγκώσουν όταν στην πραγματικότητα τους ζητηθεί.
Και όλα αυτά γιατί η παραπάνω συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα του φόβου και της ανασφάλειας που νιώθουν και προσπαθώντας να αμυνθούν, είτε κρύβονται, είτε προσπαθούν να δαγκώσουν τον κριτή η άλλους τυχαίους παριστάμενους.
Φυσικά σε καμία περίπτωση ο σκύλος με τέτοιου είδους αντιδράσεις δεν θεωρείται ότι διαθέτει το ταμπεραμέντο , την ισορροπία και την καθαρότητα του μυαλού ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει σε δύσκολες καταστάσεις και να προστατέψει τον εαυτό του και τον ιδιοκτήτη του σε στιγμή πραγματικής απειλής ........''