Μα τι άλλο θα σκεφτείς!!!πατσάς στο μούλτι.
Πάντως ναι, σε καταλαβαίνω, κι εμείς όταν είχαμε το δικό μας με χάλια νεφρά και δεν έτρωγε, ζωμούς του κάναμε σε πρώτη φάση, από κόκκαλα, πόδια χοιρινά και τέτοια. Και αυτό, αλλά και ο πράσινος πατσάς είναι σχετικά ασφαλή όσον αφορά τα επίπεδα φωσφόρου. Καταλαβαίνω την προσοχή, όταν ακολουθείς κλινική δίαιτα και υπάρχουν ομολογουμένως λίγα "νόστιμα" πράγματα που είναι ασφαλές να δώσεις. Κακά τα ψέματα όμως, δεν κάνει να μένουν νηστικά - όσο μπορείς μικρά και συχνά γεύματα.
Όσο για το νεοφερμένο, κούκλος ο τσουπωτός, μπράβο σας! Έχει ομολογουμένως πολύ ευγενική φάτσα. Μην αγχώνεσαι για το βάρος και την άσκηση, με υπομονή και μειωμένες μερίδες όλα γίνονται. Φιλοξενώ και εγώ τώρα μια έτερη τσουπωτή τσούπρα του φαζού για το χειμώνα, και ενώ όταν ήρθε δεν ήθελε να πηδήξει ούτε στο μισό μέτρο, 3 μήνες μετά που και έχει χάσει τα κιλάκια της και έχει εξοικοιωθεί με το κόνσεπτ της βόλτας, τρέχει πάνω κάτω και χοροπηδάει μόλις πιάσω λουρί. Και μη φανταστείς ότι κάνουμε τίποτα πιο εξτρήμ από μισάωρες βόλτες περπατήματος.
Συμφωνώ για τη barf, αλλά θυμήσου πως είναι ένας σκύλος που για πολλά χρόνια τρεφόταν με κάτω του μετρίου ξηρά τροφή, και καλό είναι η όποια αλλαγή να γίνει σταδιακά. Δώσε πχ. ένα μήνα την weight management, άλλους δυο μήνες μια τροφή με ελάχιστα σιτηρά, και βλέπεις από εκεί και πέρα.