Γεια σας...
Τον τελευταίο καιρό αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα με τον σκύλο μου και δεν ξέρω τι να κάνω...
Είναι ένα ημιαιμο 4χρονο αρσενικό που το μαζεψαμε από ένα οικόπεδο όταν γεννήθηκε και τον έχουμε από πολύ μικρό. Έχει μεγαλώσει μαζί μας, είχε τις βόλτες του, είχε επαφή με άλλα σκυλιά όταν ήταν μικρός (με ένα μεγαλύτερο θηλυκό, άκρως φιλικό και καλοσυνατο) καθώς και τα τελευταία 2-3 χρόνια με ένα μικρότερο αρσενικό.
Από μικρός φαινόταν τσαμπουκάς και την έκανε ο,τι ήθελε και την θηλυκια αλλά και μένα εννοείται. Εγω ειμαι αυτη που ασχολείται με τα σκυλιά. Δεν έχω σηκώσει ποτέ χέρι στα σκυλιά μου, δεν τα έχω δέσει ποτέ και πάντα ήταν υπάκουα χωρίς να φωνάξω ή κάτι. Εκτός από αυτόν. Όσο ήταν μικρός πιστεύαμε ότι θα ηρεμήσει όσο μεγαλώνει και θα σταματήσει πχ να δαγκώνει όσο παίζει. Μόνο εκεί δάγκωνε, εμενα ή το θηλυκό. Όταν αυξήθηκαν οι ορμές του άρχισε να επιτίθεται στην θηλυκια με αποτέλεσμα να την πληγώσει πολλάκις και να είναι ανεξέλεγκτη η συμπεριφορά του. Κάθε φορά που του φώναζα μου γρυλλιζε, παγωνε απότομα και σήκωνε το τρίχωμα του. Με το άλλο αρσενικό, πολύ ήρεμο και χαζοχαρουμενο, τσακωνοταν συνέχεια και φαινόταν ότι το ζήλευε και δεν τον άφηνε κοντά μου. έχουμε παει το θηλυκο στο εξοχικο γιατι δεν την αφηνε σε ησυχια και εχει μείνει με μόνη παρέα το άλλο αρσενικό τωρα ... Μια δυο φορές εκεί που τον χαϊδεύω και είναι ήρεμος τον νιώθω να παγώνει και ακούω το γριλισμα του και απομακρυνομαι. Έχω σταματήσει να τον πηγαίνω βόλτες και απλά τον αφήνω να τρέχει στον κήπο γιατί πολύ απλά αγριεύει όταν πάω να του βάλω το λουρί, ή του πιάνω το κολάρο ή απλά θέλω να τον βγάλω εκτός σπιτιού. Έχω προσπαθήσει να του φορέσω φιμωτρο και μου επιτέθηκε ενώ προσπαθούσα να τον καλμαρει γιατί έβλεπα ότι δεν του άρεσε. Με έχει δαγκώσει 2_3 φορές, όχι σοβαρά ευτυχώς αλλά τον φοβάμαι και δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ πλέον. Γενικά, φοβάται τον κόσμο, εκτός από έναν δύο γείτονες και τον κτηνίατρο, και όταν τον πλησιάζουν ξένοι βάζει την ουρά κάτω από τα σκέλια και δεν κουνιέται. Όταν το είχα συζητήσει με τον κτηνίατρο μου προτείνε να τον κοιμισω γιατί σαν συμπεριφορά τον κρίνει απρόβλεπτο και δεν θεωρεί ότι η στειρωση θα τον βοηθήσει. Δυστυχώς η εκπαίδευση δεν είναι εφικτή γιατί τα τελευταία χρόνια είμαι άνεργη και τα βγάζω πέρα με δυσκολία. Δεν θέλω να φτάσω στο σημείο να τον κοιμισω, του έχω τρομερή αδυναμία και κατά τ'άλλα είναι ένα υγιέστατο σκυλί... που απλά έχει εξάρσεις είτε με μένα είτε με τα άλλα μου σκυλιά... έχετε αντιμετωπισει ποτέ κάτι τέτοιο;
Τον τελευταίο καιρό αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα με τον σκύλο μου και δεν ξέρω τι να κάνω...
Είναι ένα ημιαιμο 4χρονο αρσενικό που το μαζεψαμε από ένα οικόπεδο όταν γεννήθηκε και τον έχουμε από πολύ μικρό. Έχει μεγαλώσει μαζί μας, είχε τις βόλτες του, είχε επαφή με άλλα σκυλιά όταν ήταν μικρός (με ένα μεγαλύτερο θηλυκό, άκρως φιλικό και καλοσυνατο) καθώς και τα τελευταία 2-3 χρόνια με ένα μικρότερο αρσενικό.
Από μικρός φαινόταν τσαμπουκάς και την έκανε ο,τι ήθελε και την θηλυκια αλλά και μένα εννοείται. Εγω ειμαι αυτη που ασχολείται με τα σκυλιά. Δεν έχω σηκώσει ποτέ χέρι στα σκυλιά μου, δεν τα έχω δέσει ποτέ και πάντα ήταν υπάκουα χωρίς να φωνάξω ή κάτι. Εκτός από αυτόν. Όσο ήταν μικρός πιστεύαμε ότι θα ηρεμήσει όσο μεγαλώνει και θα σταματήσει πχ να δαγκώνει όσο παίζει. Μόνο εκεί δάγκωνε, εμενα ή το θηλυκό. Όταν αυξήθηκαν οι ορμές του άρχισε να επιτίθεται στην θηλυκια με αποτέλεσμα να την πληγώσει πολλάκις και να είναι ανεξέλεγκτη η συμπεριφορά του. Κάθε φορά που του φώναζα μου γρυλλιζε, παγωνε απότομα και σήκωνε το τρίχωμα του. Με το άλλο αρσενικό, πολύ ήρεμο και χαζοχαρουμενο, τσακωνοταν συνέχεια και φαινόταν ότι το ζήλευε και δεν τον άφηνε κοντά μου. έχουμε παει το θηλυκο στο εξοχικο γιατι δεν την αφηνε σε ησυχια και εχει μείνει με μόνη παρέα το άλλο αρσενικό τωρα ... Μια δυο φορές εκεί που τον χαϊδεύω και είναι ήρεμος τον νιώθω να παγώνει και ακούω το γριλισμα του και απομακρυνομαι. Έχω σταματήσει να τον πηγαίνω βόλτες και απλά τον αφήνω να τρέχει στον κήπο γιατί πολύ απλά αγριεύει όταν πάω να του βάλω το λουρί, ή του πιάνω το κολάρο ή απλά θέλω να τον βγάλω εκτός σπιτιού. Έχω προσπαθήσει να του φορέσω φιμωτρο και μου επιτέθηκε ενώ προσπαθούσα να τον καλμαρει γιατί έβλεπα ότι δεν του άρεσε. Με έχει δαγκώσει 2_3 φορές, όχι σοβαρά ευτυχώς αλλά τον φοβάμαι και δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ πλέον. Γενικά, φοβάται τον κόσμο, εκτός από έναν δύο γείτονες και τον κτηνίατρο, και όταν τον πλησιάζουν ξένοι βάζει την ουρά κάτω από τα σκέλια και δεν κουνιέται. Όταν το είχα συζητήσει με τον κτηνίατρο μου προτείνε να τον κοιμισω γιατί σαν συμπεριφορά τον κρίνει απρόβλεπτο και δεν θεωρεί ότι η στειρωση θα τον βοηθήσει. Δυστυχώς η εκπαίδευση δεν είναι εφικτή γιατί τα τελευταία χρόνια είμαι άνεργη και τα βγάζω πέρα με δυσκολία. Δεν θέλω να φτάσω στο σημείο να τον κοιμισω, του έχω τρομερή αδυναμία και κατά τ'άλλα είναι ένα υγιέστατο σκυλί... που απλά έχει εξάρσεις είτε με μένα είτε με τα άλλα μου σκυλιά... έχετε αντιμετωπισει ποτέ κάτι τέτοιο;
