Aκουστε παλληκαρια μου με τα σκληρα σκυλια και τα σκληρα ταμπεραμεντα.
Ειχα μια μολοσσινα τοσο αρνι που ανεβαινανε τα μωρα της γειτονιας στη πλατη της, κρεμοντουσαν απο τ αυτια της και το σβερκο της κι αυτη κουναγε την ουρα και τα πηγαινε βολτα...υπεμενε τα μαρτυρια του Ιωβ και εκανε σαν τρελη μολις εβλεπε παιδια απ' εξω, με τραβαγε να παμε να παιξουμε.
Αυτο το σκυλακι που καποιοι μάτσο τυποι θα γελαγανε με την αγαθοσυνη του και που ΠΟΤΕ δε του ειχα μαθει καθηκοντα φυλαξης (πρωτον γιατι δε γουσταρω να ζω σε ψυχολογικη κατασταση πολιορκιας και δευτερο γιατι προτιμαω να βαλω συναγερμους ή να μαθω καρατε παρα να φαει φολα ή σφαιρα ο σκυλος μου για πεντε ή δεκα ταλληρα)
με εσωσε σε τρεις περιπτωσεις σοβαρες. Θα τις βαλω στο τοπικ για το χαρακτηρα της φυλης για να διαβαστουν και να σχηματισουν οι αναγνωστες γνωμη. Ο σκυλος αμα εχει μυαλο και ψυχη δε χρειαζεται ναναι αγριμι για να σου σταθει αποτελεσματικα στη δυσκολη στιγμη και να δωσει και τη ζωη του για σενα.
Σκεπτομαι αυτο το κοριτσακι και τις μονιμες ουλες που θα μεινουν μεσα του απο την εμπειρια, τα ψυχολογικα τραυματα που ισως αποδειχτουν σοβαροτερα απο τα σωματικα, και αυτα που ακουω για την κακοποιηση του κακομοιρου του σκυλου τ' ακουω και απορω αν ειναι μερικοι ανθρωποι στα συγκαλα τους.
Τους σκυλους τους αγαπω και τους σεβομαι, αλλα οταν ακουω υπερβολες στο στυλ το μωρακι μου τουτο και το παιδακι μου κεινο (μιλωντας για σκυλια), αναρωτιεμαι μηπως εχουμε χασει το μετρο, τα ανθρωποποιουμε και τα νταντευουμε και ξεχναμε οτι ειναι σκυλοι. Και μηπως εντελει υποκαθιστουν καποιες φορες και τα παιδια για μας, δεν εξηγειται αλλιως να ακουγονται αποψεις υπερ σκυλου που κακοποιησε κατ αυτο τον τροπο παιδι (δε μιλαμε για ενα δαγκωματακι...) Ειμαι κυνοφιλη αλλα ειμαι και γονιος. Θελω να ειμαι υπευθυνη και στα δυο. Και στο παιδι μου μαθαινω να υπευθυνο απο μικρο αλλα προσπαθω να μην το υπερπροστατευω κιολας. Ουτε εγω θελω να φαει πετρα απο παιδι ουτε να κακοποιηθει ο σκυλος μου και θα τον υπερασπιζα και με κινδυνο της ζωης μου (και δυστυχως μου εχει τυχει κι αυτο - δε μιλαω υποθετικα) αλλα εχω την απαιτηση απο το σκυλο και φροντιζω να ειναι ετσι μεγαλωμενος ωστε ακομα και αν του πεταξει πετρα ή τον πειραξει ακομα και τρισ-χειροτερα το παιδι, ο σκυλος μου να μην το πειραξει!
Τους Μολοσσους τους λατρευω και θελω ναχω διπλα μου Μολοσσο οταν πεθανω αλλα Μολοσσο που θα πειραξει παιδι (και υπαρχουν και τετοια αδιανοητα περιστατικα) δεν τον θεωρω Μολοσσο, δεν τον θεωρω καν κατοικιδιο σκυλο, τον θεωρω ενα αποτυχημενο πλασμα που δεν εχει θεση αναμεσα μας. Και αν ηταν δικος μου σκυλος θα τον κοιμιζα, με μεγαλη μου ντροπη, με μεγαλη μου θλιψη και αυτοκριτικη για την ευθυνη μου αλλα ναι, χωρις κανενα απολυτως δισταγμο.
Ολοι οι ανθρωποι που αγαπαμε τα σκυλια αυτη την ωρα ας ενωσουμε τη σκεψη μας γι' αυτο το παιδακι, να γινει καλα, και ας υποσχεθουμε στους εαυτους μας προσπαθησουμε ευσυνειδητα να κανουμε οτι περναει απο το χερι μας να μη ξανασυμβει ποτε κατι τετοιο.