Καταρχάς, δεν υποστήριξα ποτέ ότι πρέπει να κυκλοφορούμε με τα σκυλιά μας λυμένα. Είπα «Ορθώς ειπώθηκε ότι πρέπει ο σκύλος να είναι δεμένος…».
Αφορμή για το σχόλιο μου ήταν τοποθέτηση άλλου σχολιαστή, ο οποίος αναφερόμενος στους σκυλοκαβγάδες κ τους ανθρωποκαβγάδες που ακολουθούν, διατύπωσε μία κωδικοποιημένη θεωρία, εν είδει κανόνα, που έλεγε «Αν ο σκύλος μου είναι λυμένος, φταίω εγώ. Αν είναι σε λουρί, φταίει ο άλλος».
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις -ίσως οι περισσότερες- όπου όντως αυτό ισχύει. Υπάρχουν όμως και πολλές περιπτώσεις που είτε δεν ισχύει, είτε δεν μπορούν να αξιολογηθούν με βάση αυτό. Υπάρχουν μάλιστα κ περιπτώσεις που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί αυτός ο «κανόνας» από ένοχους κηδεμόνες ώστε να καλύψουν την ανευθυνότητα τους .
Θεωρώ λοιπόν αυτή τη διατύπωση αρκετά απλουστευμένη. Δεν δίνει απαραίτητα απαντήσεις ως προς το ποιος φταίει κάθε φορά. Και για να στηρίξω αυτή τη διαφωνία μου, ανέφερα κάποια παραδείγματα, τόσο στο αρχικό, όσο κ στα επόμενα μου σχόλια.
Ανέφερα συγκεκριμένα την περίπτωση όπου ένας κηδεμόνας (σίγουρος για τον σκύλο του), έχει το σκυλί του λυμένο κ αυτό πλησιάσει άλλον σκύλο -δεμένο- με ήρεμες κ φιλικές διαθέσεις. Μίλησα για σκυλί που πηγαίνει «κουνιστός-κουνιστός με την ουρά του πέρα-δώθε». Σκεφτείτε την εικόνα… Δεν είναι εικόνα σκύλου που τρέχει προς τον άλλον, ούτε που χοροπηδάει. Και πηγαίνει προς τον άλλον σκύλο «για να τον γνωρίσει, χωρίς να τον καβαλήσει, χωρίς να τον προκαλέσει». Και η απάντηση του άλλου σκύλου, χωρίς να τον προειδοποιήσει, χωρίς να τον διώξει, είναι να τον αρπάξει με την μία! Δεν μίλησα για υπερκινητικό σκύλο, εντελώς χαζοχαρούμενο (σε σημείο που να καταντάει επικίνδυνος ), ο οποίος θέλει ντε κ καλά να παίξει, δεν καταλαβαίνει από «όχι» κ γίνεται ενοχλητικός. Δεν έχει καν προλάβει να γίνει ενοχλητικός (ακόμη κ αν υπήρχε αυτή η περίπτωση), γιατί ο δεμένος σκύλος τον άρπαξε με την μία!
Σε αυτήν λοιπόν την περίπτωση, ποιος φταίει; Ρητορικό το ερώτημα, φταίει ο κηδεμόνας του δεμένου σκύλου.
-Αν ο λυτος σκύλος δεν μπορεί να "διαβάσει" την γλωσσα σώματος του δεμένου φταίει αυτός που τον ελυσε.
Ανέφερα την περίπτωση αδέσποτου σκύλου, την οποία όσο κ να προσπαθείτε να υποβαθμίσετε («λογικό», αφού δεν ξέρετε τι να πείτε), είναι ρεαλιστική. Και μόνον εφόσον θεωρητικά στέκει, θα έπρεπε να απαντηθεί ικανοποιητικά για να στηρίξει τον κανόνα «δεμένος ο σκύλος μου, φταίει ο άλλος». Αλλά δεν είναι απλά θεωρητικά πιθανό, συμβαίνει κιόλας. Έχω δει με τα μάτια μου αδέσποτα σκυλιά να ορμάνε σε ήρεμα δεσποζόμενα αλλά κ το αντίθετο. Όταν λοιπόν, δεσποζόμενος σκύλος που είναι δεμένος με οδηγό, αρπάξει αδέσποτο σκύλο που απλά βρέθηκε στην ακτίνα του δεσποζόμενου (εννοώ τον χώρο όπου, το μήκος του οδηγού τον επιτρέπει να κινηθεί), ποιος φταίει; Ο «κηδεμόνας» του αδέσποτου;
-Τα αδέσποτα διαβάζουν εξαιρετικά την γλώσσα σώματος. Αν πλησιασει δεν το κάνει για να παιξει.
Για να καταδείξω ότι το «δεμένος σκύλος» δεν είναι απάντηση για όλες τις περιπτώσεις, ανέφερα κ το παράδειγμα όπου δύο δεσποζόμενοι δεμένοι σκύλοι, βρίσκονται με τους κηδεμόνες τους στον δρόμο. Έστω ότι ο σκύλος Α «έχει θέματα» κ ο σκύλος Β είναι «νορμάλ». Την στιγμή λοιπόν που συναντιούνται, ο Β πλησιάζει να γνωρίσει τον Α κ αυτός τον αρπάζει. Ποιος φταίει; Πάλι αυτός που πλησίασε;
-Φταίει αυτός που φταίει για το γεγονός ότι απέτυχε η προφορική επικοινωνία.
Οκ, παραλλαγή του ίδιου παραδείγματος. Έστω ότι οι δύο κηδεμόνες κινούνται σε πολυσύχναστο πεζόδρομο όπου λόγω της κίνησης, δεν αντιλήφθηκαν έγκαιρα ο ένας τον άλλον κ τα σκυλιά τους περνάνε δίπλα-δίπλα κ χωρίς να κάνει την οποιαδήποτε κίνηση ο Β προς τον Α, ο Α ορμάει κ τον αρπάζει. Ποιος φταίει;
-Αυτος που δεν είχε τον σκύλο του αριστερά του.
Τέλος, ανέφερα κ το παράδειγμα του πάρκου σκύλων η οποία είναι κ η μόνη περίπτωση που υποστηρίζω την ύπαρξη δεσποζόμενων λυμένων σκύλων. Και πιστεύω αποτελεί ξεκάθαρη απόδειξη ότι δεν είναι πάντα αθώος ο κηδεμόνας του δεμένου σκύλου. Μη ξαναγράφω τα ίδια, διαβάστε στα προηγούμενα μου σχόλια, τι ακριβώς είναι τα πάρκα σκύλων…
Το ρεζουμέ της τοποθέτησης μου; Σε περίπτωση που κ τώρα δεν το καταλάβατε, ορίστε:
- Ο κηδεμόνας που έχει τον σκύλο του δεμένο, δεν είναι πάντα αθώος σε περίπτωση επεισοδίου με άλλον σκύλο (αδέσποτο/δεσποζόμενο, λυμένο/δεμένο) κ αντιστρόφως , ο κηδεμόνας που έχει τον σκύλο του λυμένο δεν είναι αναγκαία κ ένοχος.
- Δεσποζόμενοι σκύλοι πρέπει να κυκλοφορούν δεμένοι.
- Δεσποζόμενοι σκύλοι σε πάρκα σκύλων πρέπει να είναι λυμένοι.
