Με βάση αυτά που διαβάζω - και που τελειωμό δεν έχουν - καταλαβαίνω πως είναι δύσκολα τα πράγματα για τους μορφολογικούς. Είναι τέτοια η παραμόρφωση στην σπονδυλική στήλη και είναι τέτοια η εμμονή κάποιων με αυτό, που έχει υπερισχύσει στην γενετική δεξαμενή. Οι σκύλοι δηλάδή που επιλέγονται (οι κλασσικοί δημοφιλείς επιβήτορες) έχουν αυτή την δυσμορφία και την περνάνε στους απογόνους τους. Και αυτό δεν είναι τωρινό. Γίνεται από το 90, δεν θυμάμαι αν ήταν και νωρίτερα. Συνεπώς τα σωστά γονίδια, πάνε όλο και πιο πίσω - όσον αφορά τους "μορφολογικούς".Και εδώ σκάει η απορία.
Εκ του αποτελέσματος τι είναι προτιμότερο; τα εργασιακά που μείναν πίσω στην εξέλιξη με αποτέλεσμα να μην διορθωθούν τα οποία προβλήματα τους; η τα μορφολογικά που εξελίχτηκαν, πιθανών διορθώθηκαν κάποια προβλήματα αλλά επειδή χάθηκε το μέτρο και πήγαν στο άλλο άκρο απέκτησαν καινούρια;
Πραγματική απορια. Δεν θέλω να το πάω κάπου.
Οι "εργασιακοί" είναι πλέον και κατά την γνώμη μου η πρώτη ύλη και πάνω σε αυτούς ίσως χρειάζεται να "πατήσουν" ώστε να διορθωθούν τα λάθη του παρελθόντος.
Αλλά αυτό Μάνο, απαιτεί ομοψυχία.
Οχι οι μεν να θέλουν να βγάλουν το μάτι των δε.
Ολοι μαζί χρειάζεται να κάτσουν να τα βρουν και να ανέβει η φυλή.
Διάβαζα χθες πόσος ντόρος ξέσπασε από τον σκύλο στα Crufts και πως έχει επηρεάσει την κοινή γνώμη, που κριτές στέλνουν επιστολές στον μητρικό όμιλο για να αλλάξουν τα πράγματα.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Μάνο.Δίνεις πολύ μεγαλύτερη βάση στην μορφολογία σε σχέση με τον χαρακτήρα ενώ θα έπρεπε να ισχύει το αντίθετο.
Όσο τέλειος και να ναι μορφολογικά ένας γπ αν δεν έχει και το χαρακτήρα του γπ, γερμανικός ποιμενικός δεν είναι. Αντίθετα ένας γπ με σωστό χαρακτήρα, ε αν έχει και καμιά μοίρα παραπάνω στις γωνιωσεις του δεν χάλασε ο κόσμος. Μια χαρά γπ θα είναι.
Αυτό νομίζω πως είναι το ζουμί που θέλει να πει ο @Dimi_21 (και συμφωνώ μαζί του σε αυτό). Αν κάνω λάθος ας με διωρθωσει.
Και όχι, δεν δίνω μεγαλύτερη βάση στην μορφολογία.
Απλά ίσως αναλύω περισσότερο τα της μορφολογίας που έχω ασχοληθεί παραπάνω και όχι τα της εργασίας που δεν τα κατέχω, δεν γνωρίζω λεπτομέρειες - δεν έχω ασχοληθεί.
Και ίσως για αυτό περνάει αυτή η εντύπωση.
Θεωρώ στην συγκεκριμένη φυλή πρέπει να δίδεται μεγάλη έμφαση στην εργασία χωρίς όμως να αφήνεται στην μοίρα της και η μορφολογία.
Η μορφολογία αφορά την χρηστικότητα, δεν είναι θέμα μόνο εμφάνισης.
Ενα σώμα που δεν μπορεί να κινηθεί όπως πρέπει, ένα σώμα που δεν έχει αντοχές, δεν μπορεί να ακολουθήσει την καρδια, τον χαρακτήρα ώστε να εκτλέσει την όποια εργασία του αναθέσουμε.
Και αντίστοιχα ένα εξαιρετικό σώμα, είναι άχρηστο εαν δεν υπάρχει ο χαρακτήρας να το οδηγεί.
Το ζητούμενο είναι ένας σκύλος να έχει ΚΑΙ τα δύο, χωρίς να δίδεται μονομερώς έμφαση είτε στο ένα είτε στο άλλο.