Σας χαιρετώ όλους! Είμαι νέο μέλος και περνάω δύσκολες στιγμές.
Ο σκύλος μου, beagle 10 ετών, παρουσίασε μία εβδομάδα πριν (Πέμπτη) ανησυχητική αλλαγή στην συμπεριφορά του και συγκεκριμένα: Σταμάτησε να τρώει τον άμπακο και να κάνει σαν τρελλός για να του δώσω να φάει. Μου φάνηκε πολύ παράξενο. Δύο ημέρες μετά (ανήμερα των Θεοφανίων) επειδή άρχισα να τον ψάχνω για ανησυχητικά ευρήματα, παρατήρησα ότι έχει ταχύπνοια και σα να μου φάνηκε ότι χτυπάει η καρδούλα του πιο γρήγορα και δυνατά. Την επομένη, Κυριακή, επικοινώνησα με τον γιατρό του κι εκείνος μας δέχτηκε αργά το απόγευμα στο ιατρείο του. Του έκανε πολύ προσεχτική και λεπτομερή κλινική εξέταση και μου απέκλεισε καρδιακά προβλήματα, εκτός ίσως από ένα φύσηγμα. Διαπίστωσε ωστόσο ότι ο σκύλος μας έχει αναιμία, του πήρε αίμα και την Τρίτη βγήκαν τα αποτελέσματα γενικών και βιοχημικών εξετάσεων. Έχει πολύ χαμηλό αιματοκρίτη (17), χαμηλά λευκά κι ερυθρά κι οι βιοχημικές έδειξαν αυξημένη τιμή 260 (πέραν του φυσιολογικού) στην αλκαλική φωσφατάση. Την επόμενη ημέρα ζήτησε από το μικροβιολογικό εργαστήριο να γίνει εξέταση (με το ίδιο δείγμα) για λεισμανίαση και ερλιχίωση. Βγήκαν αρνητικά. Σήμερα περιμένουμε αποτελέσματα για διροφιλαρίωση, για παν ενδεχόμενο. Ο γιατρός μου είπε πως το γεγονός ότι ο Άργος μας στέκεται ακόμα στα πόδια του και τρώει- με μειωμένη όρεξη έστω- δεν συνάδουν με τον χαμηλό αιματοκρίτη του κι αναζητάμε την αιτία που προκαλεί την αναιμία. Αν κι η σημερινή εξέταση βγει αρνητική (το πιο πιθανόν είναι πως θα βγει όντως αρνητική), θα πρέπει να πάω σε έναν συνάδερφό του για να του κάνει υπερηχογράφημα κοιλίας και να διαπιστώσει αν υπάρχουν νεοπλασίες ή δεν ξέρω τι άλλο.
Από τη Δευτέρα, κατόπιν σύστασης του γιατρού μας, του δίνουμε κορτιζόνη και πολυβιταμίνες μήπως και μπορέσουμε να κερδίσουμε λίγο χρόνο διατηρώντας τον σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση.
Επιπλέον, αυτό που παρουσιάζει ο σκύλος μου εδώ και πολύ καιρό είναι στη βόλτα να πάει και να την πέφτει σε χόρτα και να τα μασουλάει χωρίς να κάνει μετά εμετό. Είχα διαβάσει ότι τον βοηθάει να μεταβολίζει τις τροφές και δεν έδωσα σημασία. Ωστόσο, κάτι που ανέφερα στον γιατρό και με προβληματίζει κι εμένα πολύ έντονα είναι ότι για διάστημα πέρα των έξι μηνών κι ενώ είχαμε σταματήσει να του δίνουμε κόκκαλα (εκτός από κοτόπουλου εμπορίου) κατά καιρούς έβγαζε σταγόνες αίμα όταν δυσκολευόταν να κάνει τα κακά του και σε αυτές τις περιπτώσεις συνοδευόταν η αφόδευση με διάρροια. Επειδή όμως από την λαιμαργία του μαζεύει από τον δρόμο κόκκαλα όταν τον βγάζω βόλτα, θεώρησα ότι δυσκολεύεται να τα βγάλει.
Αυτές τις μέρες όμως η όποια απώλεια - πολύτιμου πια- αίματος με έχει βάλει σε συναγερμό! Το ανέφερα κι αυτό στον γιατρό του και ταυτόχρονα πέρασα και χθες τη νύχτα στο ίντερνετ ψάχνοντας ο,τιδήποτε μπορεί να εξηγεί και να δικαιολογεί την αναιμία του, σε περίπτωση ειδικά που δεν διαπιστωθούν από τον υπέρηχο νεοπλασίες, πράγμα που το μυαλό μου δεν αντέχει να σηκώσει. Η έρευνα μου έδωσε μια ελπίδα πως ίσως πρόκειται για παράσιτα του εντέρου στο κατώτερο πεπτικό, μιας κι ο γιατρός από το χρώμα που του περιέγραψα μου είπε πως δεν είναι από πιο ψηλά, διαφορετικά θα ήταν πολύ σκούρο έως μαύρο.
Αν όμως έχετε, είχατε ποτέ παρόμοια συμπτώματα, αν σας πάει κάπου το μυαλό, σας παρακαλώ βοηθήστε με. Δεν έχει πολύ χρόνο ζωής ο Αργούλης μας κι αν δεν βρούμε το αίτιο της αναιμίας θα τον χάσουμε :-(
Ο σκύλος μου, beagle 10 ετών, παρουσίασε μία εβδομάδα πριν (Πέμπτη) ανησυχητική αλλαγή στην συμπεριφορά του και συγκεκριμένα: Σταμάτησε να τρώει τον άμπακο και να κάνει σαν τρελλός για να του δώσω να φάει. Μου φάνηκε πολύ παράξενο. Δύο ημέρες μετά (ανήμερα των Θεοφανίων) επειδή άρχισα να τον ψάχνω για ανησυχητικά ευρήματα, παρατήρησα ότι έχει ταχύπνοια και σα να μου φάνηκε ότι χτυπάει η καρδούλα του πιο γρήγορα και δυνατά. Την επομένη, Κυριακή, επικοινώνησα με τον γιατρό του κι εκείνος μας δέχτηκε αργά το απόγευμα στο ιατρείο του. Του έκανε πολύ προσεχτική και λεπτομερή κλινική εξέταση και μου απέκλεισε καρδιακά προβλήματα, εκτός ίσως από ένα φύσηγμα. Διαπίστωσε ωστόσο ότι ο σκύλος μας έχει αναιμία, του πήρε αίμα και την Τρίτη βγήκαν τα αποτελέσματα γενικών και βιοχημικών εξετάσεων. Έχει πολύ χαμηλό αιματοκρίτη (17), χαμηλά λευκά κι ερυθρά κι οι βιοχημικές έδειξαν αυξημένη τιμή 260 (πέραν του φυσιολογικού) στην αλκαλική φωσφατάση. Την επόμενη ημέρα ζήτησε από το μικροβιολογικό εργαστήριο να γίνει εξέταση (με το ίδιο δείγμα) για λεισμανίαση και ερλιχίωση. Βγήκαν αρνητικά. Σήμερα περιμένουμε αποτελέσματα για διροφιλαρίωση, για παν ενδεχόμενο. Ο γιατρός μου είπε πως το γεγονός ότι ο Άργος μας στέκεται ακόμα στα πόδια του και τρώει- με μειωμένη όρεξη έστω- δεν συνάδουν με τον χαμηλό αιματοκρίτη του κι αναζητάμε την αιτία που προκαλεί την αναιμία. Αν κι η σημερινή εξέταση βγει αρνητική (το πιο πιθανόν είναι πως θα βγει όντως αρνητική), θα πρέπει να πάω σε έναν συνάδερφό του για να του κάνει υπερηχογράφημα κοιλίας και να διαπιστώσει αν υπάρχουν νεοπλασίες ή δεν ξέρω τι άλλο.
Από τη Δευτέρα, κατόπιν σύστασης του γιατρού μας, του δίνουμε κορτιζόνη και πολυβιταμίνες μήπως και μπορέσουμε να κερδίσουμε λίγο χρόνο διατηρώντας τον σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση.
Επιπλέον, αυτό που παρουσιάζει ο σκύλος μου εδώ και πολύ καιρό είναι στη βόλτα να πάει και να την πέφτει σε χόρτα και να τα μασουλάει χωρίς να κάνει μετά εμετό. Είχα διαβάσει ότι τον βοηθάει να μεταβολίζει τις τροφές και δεν έδωσα σημασία. Ωστόσο, κάτι που ανέφερα στον γιατρό και με προβληματίζει κι εμένα πολύ έντονα είναι ότι για διάστημα πέρα των έξι μηνών κι ενώ είχαμε σταματήσει να του δίνουμε κόκκαλα (εκτός από κοτόπουλου εμπορίου) κατά καιρούς έβγαζε σταγόνες αίμα όταν δυσκολευόταν να κάνει τα κακά του και σε αυτές τις περιπτώσεις συνοδευόταν η αφόδευση με διάρροια. Επειδή όμως από την λαιμαργία του μαζεύει από τον δρόμο κόκκαλα όταν τον βγάζω βόλτα, θεώρησα ότι δυσκολεύεται να τα βγάλει.
Αυτές τις μέρες όμως η όποια απώλεια - πολύτιμου πια- αίματος με έχει βάλει σε συναγερμό! Το ανέφερα κι αυτό στον γιατρό του και ταυτόχρονα πέρασα και χθες τη νύχτα στο ίντερνετ ψάχνοντας ο,τιδήποτε μπορεί να εξηγεί και να δικαιολογεί την αναιμία του, σε περίπτωση ειδικά που δεν διαπιστωθούν από τον υπέρηχο νεοπλασίες, πράγμα που το μυαλό μου δεν αντέχει να σηκώσει. Η έρευνα μου έδωσε μια ελπίδα πως ίσως πρόκειται για παράσιτα του εντέρου στο κατώτερο πεπτικό, μιας κι ο γιατρός από το χρώμα που του περιέγραψα μου είπε πως δεν είναι από πιο ψηλά, διαφορετικά θα ήταν πολύ σκούρο έως μαύρο.
Αν όμως έχετε, είχατε ποτέ παρόμοια συμπτώματα, αν σας πάει κάπου το μυαλό, σας παρακαλώ βοηθήστε με. Δεν έχει πολύ χρόνο ζωής ο Αργούλης μας κι αν δεν βρούμε το αίτιο της αναιμίας θα τον χάσουμε :-(
Last edited: