Η Ηρα αυτα τα κανει όταν κατι την φοβιζει,
(παει κ στριμωχνεται κατω απτο κρεβάτι,ενω
δεν χωραει,ή χώνεται στο μπάνιο)
μη με ρωτησεις τι,τις μισες φορες δεν εχω ιδεα,
τι ακουει,τι βλεπει,μονο αυτη ξερει!
Αφου δε τρέμει (γιατι την πιανει κ αυτο οταν τρομαζει) μια χαρα ευχαριστημένη ειμαι,την αφηνω,κ οποτε αισθανθει ανετα βγαινει μονη της.
Επισης που κ που,τον τελευταιο χρονο?ενω πάντα ειναι κολλημενη πανω μου,(σκια μου ενα πραμα,σε φαση να θελω να παω τουαλετα να κοιμαται κ να ξυπναει επειδη με πηρε πρεφα οτι σηκωθηκα,
αμα δε το ζησεις,δε ξέρεις το δραμα μου)
την εχω παρατηρησει οτι υπαρχουν στιγμες που πχ ειμαι στο δωματιο κ εκεινη στο σαλονι κ δε σηκωνεται να με ακολουθησει,
ή ακόμη ακόμη εχει σηκωθει κ φυγει απο εναν χωρο,
οικιοθελώς ενω ειμαι ακομη εκεί,
δε σου κρυβω οτι τις πρωτες 1-2 φορες καπως αγχωθηκα,νομιζα οτι κατι εχει
οσο κ να γκρινιάζω,
Ειναι κατι που τοχω συνηθισει,
κ οταν ξαφνικα μου το αλλαζει,
εστω κ ελαχιστες φορες,με προβληματιζει...
Μετα ξαναθυμαται τον παλιο καλο κολαουζο εαυτο της κ ησυχαζω κ γω...
Αλλα τι να πω?
ισως μεγαλωνουν κ δε μας εχουν πια τοσο αναγκη τα μωρα μας?
Αχαριστες...