αυτόκλητη αστυνομία πολιτικής ορθότητας
ρουφιανιά
δίκην Μεγάλου Ιεροεξεταστή
Aυτά είναι δικά μου αγαπητέ. Είναι χαρακτηρισμοί (και όχι ύβρεις) περισσότερο συμπεριφορών και λιγότερο προσώπων (προσωπείων θα ήταν το ορθότερο).
Όποιος γράφει δημόσια, κρίνεται και δημόσια. Κάποιες φορές η κριτική είναι θετική, κάποιες άλλες αρνητική. Κάποιες φορές είναι ορθή, κάποιες άλλες εσφαλμένη. Εφ' όσον συμμετέχεις, το αποδέχεσαι και συνεχίζεις. Δεν ζητάς να πάψει κάθε αντίθετη φωνή, επειδή απλά δεν συμφωνεί μαζί σου. Το «Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες» είναι η ουσία κάθε διαλόγου (κριτικής συμπεριλαμβανομένης) και όχι το
θεωρώ ότι δεν θα έπρεπε να βρίσκεσαι εδώ
Ο μονόλογος και το αλληλλολιβάνισμα είναι ανούσια, αντιαισθητικά,άχρηστα και ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά. Προσωπικά είμαι της άποψης "Αφήστε όλα τα λουλούδια ν' ανθήσουν". Κι ο μέσος αναγνώστης έχει κρίση και διάκριση. Επιλέγει, αποδέχεται και απορρίπτει.
Εγώ λυπάμαι (όχι για το ήθος, δεν το ξέρω και δεν θέλω να πιθανολογήσω) γιατί υπάρχουν άνθρωποι που δηλώνουν δημοκράτες και επιθυμούν να σιγήσουν κάθε αντίθετη φωνή, όποια κι αν είναι αυτή, ότι κι αν λέει. Αυτά από εμένα και ελπίζω να τελείωσα με τα off topic.