Έτσι βρήκα κι εγώ την Ντόντο μου, χαμένη στο χωριό σε μία ταβέρνα να ζητιανεύει, χωρίς κολάρο, χωρίς τσιπάκι, χωρίς να γνωρίζουν στην ταβέρνα από που βρέθηκε αυτό το κουτάβι. Σε επαρχιακό δρόμο 800 μετρα από τη πλατεία του χωριού που μετά βεβαιότητας σκοτώνονται 2 σκυλιά /βδομάδα (αν δεν πάνε από φόλα πρώτα). Πήραμε το κουτάβι και άφησε ο αδερφός μου τηλέφωνο, μη τυχόν και το ψάξει κανείς.
Και 3-4 μέρες μετά χτύπησε τηλέφωνο από τον ιδιοκτήτη, ο οποίος έμαθε από γνωστούς πως βρήκα ένα σκύλο και πήρε να δει εάν ήταν το κουτάβι του. Και η πρώτη του ατάκα ήταν "χαίρομαι που είναι καλά, μόλις χάθηκε σκέφτηκα πως σκοτώθηκε. 3 έχουν πεθάνει από φόλα αυτή τη βδομάδα".... Εγώ δεν την επέστρεψα , βέβαια εγώ δεν είχα άλλο σκυλί (Εάν υποθέσουμε κιόλας ότι ήταν το δικό του κουτάβι). Βασανίστηκα πολύ, ακόμα και τώρα βασανίζομαι εάν έκανα καλά. Δεν ήθελα να πάρω το σκυλί κανενός, αλλά μέσα μου ήμουν βέβαιη πως εάν του την έδινα θα είχε την ίδια μοίρα με τα τρία της εβδομάδας εκείνης...
Στην αρχή του είπα "ρε φίλε, έστω ένα κολάρο, να φαίνεται ότι κάποιος το προσέχει" (γιατί συχνά τα αδέσποτα τα πυροβολούν), μου απάντησε "εδώ είναι χωριό, τα σκυλιά είναι στη φύση τους και τρέχουν ελεύθερα". Μετά του είπα θα στην επιστρέψω μόνο με συμβόλαιο, τσιπάκι και στείρωση στην κατάλληλη ηλικία. Μου είπε "υπογράφω ότι θες αλλά σκυλί εγώ δε στειρώνω, είναι ενάντια στη φύση".
Όταν του είπα δεν στην επιστρέφω και την τσίπαρα στο όνομά μου με κηνύγησε. Απειλητικά μηνύματα από τα παιδιά του, μου την έπεσαν κανονικά με τη παρέα τους για καβγά, καταλήξαμε στην αστυνομία, με απειλούσε αυτός ότι θα έρθει να με βρει με τη καραμπίνα....
Ακόμα και τώρα βασανίζομαι. Από τη μία τη βλέπω έτσι χοροπηδηχτή και ανέμελη και λέω αν ήταν με αυτόν τώρα θα είχε κάνει 3 γέννες (εάν είχε επιβιώσει από τις φόλες και τα αμάξια). Και μετά σκέφτομαι, θα μπορούσα να είχα σώσει ένα αδέσποτο που δεν είχε καν κάποιον να το ταΐσει, η Ντόντο είχε τουλάχιστον ένα πιάτο φαί.
Είναι η πρώτη φορά που λέω την "πραγματική" ιστοριία απόκτησης της Ντόντο, δεν την είπα στο θέμα της τότε που τη βρήκα γιατί αυτός με απειλούσε και δεν ήθελα να γράψω δημόσια και μετά γιατί είναι μία κρυφή μου ενοχή/αμφιβολία.
Το λέω τώρα για να σου πω πως ότι κι αν κάνεις λογικά μετά θα σε βασανίζει. Νομικά δεν είσαι υποχρεωμένη να δώσεις πίσω το σκυλί. Το ηθικό με βασανίζει ακόμα. Όπως και να έχει είσαι αξιέπαινη που ενώ έχεις σκύλο και τόσα παιδιά μάζεψες και αυτό το μικρό.
