Καλησπερα σας..καλη χρονια εστω και αργοπορημένα.. μπορει να μην γραφω αλλα διαβάζω πολυ εδω στο φόρουμ.Λοιπον εχω ενα ημιαιμο λαμπραντορ κοριτσι μολις εγινε ενός χρονου.εχουμε την θετική μας εκπαιδευση που δεν την πολυπιστεύω βασικα γιατι οταν βρει κατι καλυτερο απο την λιχουδιά απλα τα αγνοεί.. γιαυτο και δεν απευθύνομαι ακομα στον εκπαιδευτή και ηθελα τις συμβουλές σας. Το σκυλι ειναι τοσο κοινωνικό και τοσο παιχνιδιάρικο με ολον τον κοσμο ακριβως οπως αυτο που λενε θα μπουν κλέφτες και δεν θα τους αφησει να κλέψουν για να την χαϊδεύουν. Παιζει με ολα τα σκυλιά φοβάται καποιες φορες αλλα ποτε δεν εχει βγαλει επιθετικότητα..
Στο διαταυτα.. αρχισε στο σπιτι οταν το μαλώνω έντονα η αν δεν του περασει το δικο του.. ακομα και αν βγει στο μπαλκόνι και δει σκυλο στον δρομο το πιανει μια τρελα χτυπιέται απο τον εναν καναπε μεχρι να παει κατω απο το τραπεζι και επανάληψη.. ταυτοχρονα με γαβγίζει φουλ..ειπα να την διορθώσω με ξυλιές στον πωπό και περιορισμό μην μας παρει τον αερα.. απο συζητήσεις που μου ειπαν οτι ετσι θα γινει πιο τρελο άρχισα απλα να το αφηνω να ηρεμεί η να του δινω λιχουδιές.. ετσι ομως κραταει και περισσοτερο η τρελα του και νομιζω οτι το κανει και πιο συχνα οταν θελει να περασει το δικο του.. ξερω γω στρεσάρεται? Φανταστείτε το εχει κανει και μετα απο βολτα λυτό σε παρκο δυο ωρες που εχει λιώσει στο παιχνιδι..επέστρεψα στο να σηκώνω χερι δυστηχως γιατι μονο ετσι το καταφέρνω και οταν το πιασω.. και ολα αυτα για ενα ημίαιμο λαμπραντορ.. σημείωση ειχα ημίαιμο ντόπερμαν που δυστηχως την κοιμησαμε πριν λιγο καιρο στα 17 της χρονια.. και ουδέποτε δεν ειχαμε κανει ουτε καν κίνηση να σηκώσουμε χερι..
Σορρυ για το μεγαλο ποσο.. προσπάθησα να περιγράψω οσο μπορουσα.. ευχαριστω εκ των προτέρων για οποιον μπει στον κοπο και το διαβάσει και βοηθήσει με καμια συμβουλη.
Στο διαταυτα.. αρχισε στο σπιτι οταν το μαλώνω έντονα η αν δεν του περασει το δικο του.. ακομα και αν βγει στο μπαλκόνι και δει σκυλο στον δρομο το πιανει μια τρελα χτυπιέται απο τον εναν καναπε μεχρι να παει κατω απο το τραπεζι και επανάληψη.. ταυτοχρονα με γαβγίζει φουλ..ειπα να την διορθώσω με ξυλιές στον πωπό και περιορισμό μην μας παρει τον αερα.. απο συζητήσεις που μου ειπαν οτι ετσι θα γινει πιο τρελο άρχισα απλα να το αφηνω να ηρεμεί η να του δινω λιχουδιές.. ετσι ομως κραταει και περισσοτερο η τρελα του και νομιζω οτι το κανει και πιο συχνα οταν θελει να περασει το δικο του.. ξερω γω στρεσάρεται? Φανταστείτε το εχει κανει και μετα απο βολτα λυτό σε παρκο δυο ωρες που εχει λιώσει στο παιχνιδι..επέστρεψα στο να σηκώνω χερι δυστηχως γιατι μονο ετσι το καταφέρνω και οταν το πιασω.. και ολα αυτα για ενα ημίαιμο λαμπραντορ.. σημείωση ειχα ημίαιμο ντόπερμαν που δυστηχως την κοιμησαμε πριν λιγο καιρο στα 17 της χρονια.. και ουδέποτε δεν ειχαμε κανει ουτε καν κίνηση να σηκώσουμε χερι..
Σορρυ για το μεγαλο ποσο.. προσπάθησα να περιγράψω οσο μπορουσα.. ευχαριστω εκ των προτέρων για οποιον μπει στον κοπο και το διαβάσει και βοηθήσει με καμια συμβουλη.