επιθετικός σκύλος
- Thread starter airam123
- Ημερομηνία δημιουργίας
ναι παίζει αλλά έχουμε ένα σκύλο που είχε μπει σε μια ρουτίνα και το είχε σταματήσει για πολύ καιρό, άρα κάτι του φταίει και ξαναγύρισε στην αρχική κατάσταση.Και φυσικά παίζει πάντα η πιθανότητα ο σκύλος να είναι psycho και να δαγκώνει όποτε θυμάται για όποιο λόγο του καπνίσει
Αυτο δεν ειναι παντα κακο...;-)Και φυσικά παίζει πάντα η πιθανότητα ο σκύλος να είναι psycho και να δαγκώνει όποτε θυμάται για όποιο λόγο του καπνίσει
Ευχαριστώ. Δεν τα είχα σκεφτεί όλα αυτά. Θα μιλήσω με τον κτηνίατρο τη Δευτέρα να του κάνει εξετάσεις. Η αλήθεια είναι ότι μπροστινά του ποδαράκια είναι λίγο στραβά, αν και υποθέτω ότι όταν τον βρήκε ο φίλος μου και τον πήγε στον κτηνίατρο (διαφορετικό από τον τωρινό) όλο και κάτι θα έκαναν.
Όσο για τα ηρεμιστικά, δεν ξέρω τι να κάνω ρε γαμώτο. Απ' τη μία καταλαβαίνω ότι δεν είναι λύση απ' την άλλη σήμερα το πρωί είχε ανέβει στο κρεβάτι και τον φώναζα με γλυκό τόνο να έρθει σε μένα και να κατέβει απ' το κρεβάτι και δεν ερχότανε. Και μετά πήγα να τον πάρω αγκαλιά, πολύ ήρεμα, να τον κατεβάσω και αυτός άρχισε να μου γριλίζει και παραλίγο να μου δαγκώσει το χέρι. Δεν είναι απλό δηλαδή. Δεν ξέρω τι του έχει συμβεί και φέρεται έτσι αλλά και εγώ δεν μπορώ να κινηθώ ελεύθερα μέσα στο ίδιο μου το σπίτι. Είναι πολύ αγχωτικό όλο αυτό και με την εκπαίδευση θέλει χρόνο, δεν θα αλλάξει μέσα σε μια μέρα. Είναι εύκολο να μιλάμε εκ του ασφαλούς, αλλά ειλικρινά, μπείτε και λίγο στη θέση μου.
Όσο για τα ηρεμιστικά, δεν ξέρω τι να κάνω ρε γαμώτο. Απ' τη μία καταλαβαίνω ότι δεν είναι λύση απ' την άλλη σήμερα το πρωί είχε ανέβει στο κρεβάτι και τον φώναζα με γλυκό τόνο να έρθει σε μένα και να κατέβει απ' το κρεβάτι και δεν ερχότανε. Και μετά πήγα να τον πάρω αγκαλιά, πολύ ήρεμα, να τον κατεβάσω και αυτός άρχισε να μου γριλίζει και παραλίγο να μου δαγκώσει το χέρι. Δεν είναι απλό δηλαδή. Δεν ξέρω τι του έχει συμβεί και φέρεται έτσι αλλά και εγώ δεν μπορώ να κινηθώ ελεύθερα μέσα στο ίδιο μου το σπίτι. Είναι πολύ αγχωτικό όλο αυτό και με την εκπαίδευση θέλει χρόνο, δεν θα αλλάξει μέσα σε μια μέρα. Είναι εύκολο να μιλάμε εκ του ασφαλούς, αλλά ειλικρινά, μπείτε και λίγο στη θέση μου.
Βάλε στον σκύλο λουρί, μέσα στο σπίτι, όπως πολύ σωστά σου πρότεινε παραπάνω η kasi, για να μπορείς να τον διαχειρίζεσαι, χωρίς να φοβάσαι. Οσο εσύ τον φοβάσαι, τόσο η εκπαίδευσή του, θα πηγαίνει πίσω.
Το ότι μιλάμε εκ του ασφαλούς [την δεδομένη χρονική στιγμή, γιατί κάποιες από τις συμβουλές που έχεις λάβει, είναι από ανθρώπους, που έχουν περάσει κάποια στιγμή στην ζωή τους, κάτι αντίστοιχο], δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να μπούμε στην θέση σου.
Βάλε λοιπόν λουρί, μάθε του crate και γενικά, βάλτον συστηματικά, σε ένα πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα, για να αρχίσει να μπαίνει σε σειρά.
Το ότι μιλάμε εκ του ασφαλούς [την δεδομένη χρονική στιγμή, γιατί κάποιες από τις συμβουλές που έχεις λάβει, είναι από ανθρώπους, που έχουν περάσει κάποια στιγμή στην ζωή τους, κάτι αντίστοιχο], δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να μπούμε στην θέση σου.
Βάλε λοιπόν λουρί, μάθε του crate και γενικά, βάλτον συστηματικά, σε ένα πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα, για να αρχίσει να μπαίνει σε σειρά.
Να μου επιτρέψεις, εφόσον φιλοξενείς εσύ τον σκύλο τώρα δεν μιλάς καθόλου εκ του ασφαλούς. Ίσα ίσα που έκανες ένα πρόβλημα δικό σου για να βοηθήσεις τον σκύλο. Μπράβο πάντως καταλαβαίνω πόσο δύσκολη μπορεί να είναι μια κατάσταση τέτοια, εγώ έχω έναν σκύλο επιθετικό αλλά με τους απέξω. Ως δια μαγείας ο σκύλος μου , από το πρώτο δευτερόλεπτο που πάτησε το πόδι του σπίτι μας έκανε όλους τους εντός σπιτιού δικούς του και τους απόξω ξένους. Και ανάλογα φέρθηκε. Μακάρι να καταφέρεις το ίδιο με τον σκυλάκο αυτόν, δεν είναι το ιδανικό αλλά σίγουρα καλύτερο από τώρα.
αυτο που σου λενε, ο σκυλος απο αυτη τη διεκδικηση κερδισε για μια ακομη φορα και ενισχυσε την θεση του. μην το λυπασαι , μην το φοβασαι στο φιναλε μιλαμε για 10 κιλα σκυλο, το να τον διορθωσεις με το λουρι η με σβερκωμα και κατω απτον καναπε η κανενα στριμωγμα σε καμια γωνια να κερδισεις λιγο χαμενο εδαφος μεχρι να ηρεμησει δεν ειναι και τοσο δυσκολο. Επισης γλυκους τονους και τετοια τα ξεχνας..Ο τονος σου πρεπει να ειναι αυστηρος κοφτος και απολυτος...δεν θα σε κακοχαρακτηρισει, ουτε θα παρεξηγηθει, θα αρχισει να σεβεται γιατι μεχρι στιγμης σας θεωρει ολους κατωτερους...και λυπαμαι που το λεω αλλα για την ωρα ειστε..
λουρακι στο χερι,ελα/παμε/φυγε(θα σε γραψει)-ΜΗ-Μπαμ κατω απτον καναπε, γρυλισμα αυτο; χωσιμο εσυ να κανει βηματα πισω, παει να δαγκωσει φυλαξε χερια δαχτυλα αλλα πισω μην κανεις ουτε να τον αφησεις, παει να κανει ροντεο; τον κρατας και περιμενεις να σταματησει...
μια-δυο-τρεις θα δει δεν τον παιρνει...
τι να πουμε κι εμεις με 45 κιλα κουταβια
μην περιμενεις ο εκπαιδευτης να κανει τιποτα μαγικα...και οπως ειπαμε, οταν ειναι ηρεμος τροφη απτο χερακι μας
λουρι παντα στο χερι να διασφαλιζεις οτι δεν μπορει να σε φτασει αν κανει μαρς
οχι βια, ουτε να εκτωνοσουμε τα νευρα μας-σωστη καθοδηγηση και ελεγχο της καταστασης θελουμε
και τι πιθανότητες εχει να βρει ?
μόνο αν τον βάλει σε μια ρουτίνα ελεγχόμενη θα έχει κάποιες μικρές ελπίδες , με το δαγκώνει χωρίς φανερή αιτία καμία
Μου'χε φέρει μια κοπέλα κάποια στιγμή ένα ζαβό 7-8 κιλά, να της το κρατήσω για λίγες μέρες. Το σκυλί δεν είχε θέμα ιατρικό (βασικότατο και χιλιοτονισμένο ήδη), παρόλα αυτά την είχε δει καουμπόης και όποιον πάρει ο χάρος. Μόλις τον έφερα λοιπόν σπίτι, τον έβαλα στο crate να ηρεμήσει. Πάω μετά από λίγη ώρα να τον πιάσω, να του βάλω το λουρί και να βγούμε βόλτα. Αμ δε, ήθελε να με φάει. Έβαλα χοντρή μπλούζα και δερμάτινο, φόρεσα γάντια εργασίας και μην στα πολυλογώ, έφαγα μερικές αλλά δεν είχα θέμα εξαρχής γιατί ήξερα πως δεν θα πονέσω. Οπότε δεν έκανα καν πίσω, η όλη "συζήτηση" που είχαμε ήταν "Θα το κάνεις και θα σ'αρέσει κιόλας". Στο σταυρό που σου κάνω, δεν ξαναεπιχείρησε να με δαγκώσει γιατί ήξερε πως δεν θα'χει αποτέλεσμα, είχε μάθει απλά όταν νιώθει άβολα να δαγκώνει γιατί έτσι τον αφήνανε στην ησυχία του, πλέον έπρεπε να συνεργαστεί -και το έκανε κιόλας με αρκετή επιτυχία. Απλά, την ώρα που αντιδρούσε, ούτε φώναξα ούτε παρακάλεσα ούτε τίποτα, σαν να μην τρέχει τίποτα, κι αυτό ήταν ίσως που τον έκανε να χάσει ξαφνικά τον μπούσουλα, δεν υπήρχε η παραμικρή αντίδραση σ'αυτό που έκανε.
Συμφωνώ με το προηγούμενό σου ποστ σε γενικές γραμμές και με άλλες οδηγίες στο συγκεκριμένο, και κυρίως συμφωνώ με το ποστ της kasi, αλλά με αυτό διαφωνώ πάρα πολύ, στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Εάν δε συντρέχει ιατρικό πρόβλημα που υποψιάζονται οι συμφορουμίτες, τότε ο σκύλος δείχνει να φοβάται και να έχει τεράστιο στρές, όπως στην περίπτωση που περιέγραψε η kasi. Σε αυτή την περίπτωση, και έχοντας στο μυαλό πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα, πρέπει να τον ηρεμήσεις (θεματοθέτρια) και να τον κάνεις να νιώσει σιγουριά, παίζει δε να είναι και εξαιρετικά ευαίσθητος σε πράγματα που εμάς μας φαίνονται ουδέτερα, όπως σε βλέμματα, κινήσεις και ανεπαίσθητες αλλαγές στον τόνο φωνής. Απότομη φωνή, σβερκώματα, στριμώγματα, απότομες κινήσεις κτλ, ενώ σε άλλες περιπτώσεις σκυλιών όντως είναι αποτελεσματικές, γιατί είναι άλλο το ζητούμενο/πρόβλημα, σε αυτή την περίπτωση είναι "καταστροφή".
Θα σε συμβούλευα: ήρεμο τόνο, γλυκό ή κοφτό ανάλογα με το τι χρειάζεται ανά περίσταση (= προφανώς και διορθώνεις, και προφανώς δεν το κάνεις με γλυκό τόνο, αλλά σίγουρα ούτε και με πολύ αυστηρο-επιθετικό). Γενικά ο κανόνας είναι να κάνεις το σκυλί να νιώσει ασφάλεια, πρωτίστως με σένα και μετά και με τον υπόλοιπο τετράποδο και δίποδο κόσμο γύρω του. Όχι στριμώγματα, όχι σβερκώματα, όχι φωνές, όχι intimidating κινήσεις γύρω του (π.χ. μη σκύβεις από πάνω του για να το μαλώσεις), δηλαδή - γενικεύοντας το - όχι στάσεις/κινήσεις που δυνητικά χτίζουν ένταση και κυρίως όχι ένταση, ποτέ και για κανένα λόγο, ακόμα και αν την ένταση τη δημιουργεί εξωτερικός παράγοντας, εσύ αυτό που θέλεις να κάνεις είναι να ηρεμήσεις το σκύλο σου. Ούτε δηλαδή και στο "καλό" να υπάρχει ένταση, όπως είπε η kasi, στις αγάπες και τις επιβραβεύσεις δηλαδή. Όλα ήρεμα. Ζεν. Αφεντικό-Βούδας. Και κυρίως, χρειάζεται όποιος τον κρατήσει να εκπαιδεύσει εαυτόν ώστε να αναγνωρίζει το στρες στο βλέμμα και το σώμα του σκύλου πριν αναγκάσει αυτός να το εκδηλώσει με επίθεση. Έτσι βέβαια θα καταλάβει(ς) και την "πηγή του κακού" και μετά θα το αντιμετωπίσει(ς) πιο στοχευμένα. Ααα και κυρίως: πρόσφερε στιγμές ηρεμίας, όπου όταν θα δεις σημάδια στρες θα του επιτρέψεις να "ξεκουραστεί" ψυχολογικά, είτε σε ένα δωμάτιο είτε σε ένα crate. Είμαι κατά της "απομόνωσης" και δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ crate, αλλά το να αποσύρω ένα σκυλί σε ένα δωμάτιο για καμιά ώρα όταν βλέπω ότι αρχίζει παθαίνει π.χ. υπερφόρτωση από την πολλή βαβούρα που επικρατεί γύρω του, ή αρχίζει και χτίζει ένταση έστω και στο παιχνίδι, κάνει τρομερό καλό.
Χοντρικά σου λέω πράγματα δοκιμασμένα σε σκυλί που εκδήλωσε επιθετικότητα, τελικά λόγω τρελού στρες, που για να το καταλάβεις και να αναγνωρίσεις τους λόγους, το τι ήταν το trigger, κτλ κτλ κτλ, ήταν πολύ δύσκολο πράγμα - και ακόμα δεν είναι όλα γνωστά. Και που εν αγνοία μου όντως κάποιος κτηνίατρος αντίστοιχα έδωσε προσωρινά αγχολυτικά και συμβούλεψε άμεση στείρωση, λες και τα λύνει όλα ως δια μαγείας. Και ενώ η στείρωση είναι ακόμα επιλογή που εξετάζεται, πιο πολύ για άλλους λόγους, και μάλλον θα μπορούσε να βοηθήσει σε κάποια συμπεριφορικά πράγματα, ουσιαστικά άλλο ήταν το πρόβλημα (= [υπερ]ευαισθησία σε ερεθίσματα + στρες), το οποίο απλά οι ορμόνες μεγαλοποιούν, γεγονός που φάνηκε και εκ των υστέρων, αφού η συμπεριφορική αντιμετώπιση έδρασε πάρα πάρα πολύ καλά χωρίς να χρειαστεί δραστική "βιολογική προσαρμογή". Εώς και ανέλπιστα καλά, εγώ θεωρούσα ότι χωρίς ορμονική ρύθμιση λίγα θα καταφέρναμε. Κι όμως.
(Για να πω τη μαύρη μου αλήθεια, το ότι θα λειτουργούσε εώς ένα βαθμό δε μου φαινόταν άπιαστο, αφού φαινόταν ξεκάθαρα ότι σε άλλους ανθρώπους (και άλλα σκυλιά) αντιδρούσε εντελώς διαφορετικά. Το ανέλπιστο της υπόθεσης ήταν ο βαθμός στον οποίο ακολούθησαν αρκετά σωστά την αντιμετώπιση αυτή, οι άνθρωποι με τους οποίους υπήρχε το πρόβλημα. Άρα, αν είναι στρες, είναι κατά πολύ στο χέρι σου/σας/του ανθρώπου που θα το υιοθετήσει, χωρίς να σημαίνει ότι θα λυθούν όλα και δεν θα χρειαστεί δια βίου reinforcement learning).
Συμφωνα με την περιγραφη στο #24 δεν θα ελεγα οτι ο σκυλος ιντριγκαρεται απο το παραμικρο, αλλα οτι εχει μαθει να κανει οτι γουαταρει συν οτι πιθανως δεν εμπιστευεται ακομα.
Αυτος ο σκυλος στην περιπτωση αυτη θελει καποιον να τον κατεβασει τωρα απο το κρεββατι, χωρις να φοβαται οτι θα δαγκωθει......
Αυτος ο σκυλος στην περιπτωση αυτη θελει καποιον να τον κατεβασει τωρα απο το κρεββατι, χωρις να φοβαται οτι θα δαγκωθει......
πραγματικα δεν σκοπευω να μπω σε καμια αντιπαραθεση με τη μεθοδο που προτεινω καθως και να κρινω τη μεθοδο τη δικη σου, νομιζω ομως οτι εχεις αξιολογισει λαθος την ψυχολογια του συγκεκριμενου σκυλου με αποτελεσμα να καταληξεις σε λαθος αντιμετωπιση του προβληματος...
αυτα τα ολιγα
ο κτηνιατρος μου μου προτεινε πριν καιρο που ειχα κ εγω προβλημα, πριν την εκπαιδευση κ τις ασκησεις του να τον κουραζω, μεγαλη βολτα ή παιχνιδια που κουραζουν το μυαλο ωστε οταν ξεκινησω την εκπαιδευση να ειναι κουρασμενος κ πιο δεκτικος. Το προβλημα μου δεν ηταν ιδιο με το δικο σου αλλα ισως μπορεις να το δοκιμασεις, δεν εχεις κατι να χασεις. ο δικος μου δεν το καταφερε κ ετσι ξεκινησε τα ηρεμιστικα με τον ιδιο σκοπο κ για λιγο καιρο.Εκει ειδα αποτελεσμα.
Δεν κρίνω σε καμία περίπτωση, ούτε ξέρω το σκύλο σου, αλλά επειδή δεν είχα ξανακούσει για ηρεμιστικά σε σκύλο και βλέπω τώρα 2 απανωτές περιπτώσεις, τι πρόβλημα είχε που μπορούσε να λυθεί μόνο με ηρεμιστικά; Από περιέργεια, τίποτα άλλο. Ήταν κάτι που το πρότεινε ο κτηνίατρος από μόνος του;
αγχος αποχωρισμου σε μεγαλο βαθμο. Οταν εβγαινα απ το σπιτι μου δεν σταματουσε να γαυγιζει, γρατζουνουσε τοσο πολυ την πορτα που ματωνε τα ποδια του ασχημα. δοκιμασα τα παντα, ασκησεις, 4 εκπαιδευτες, ειδικα λουρακια κ διαφορες τετοιες βλακειες, τιποτα δεν με βοηθησε.
ο κτηνιατρος δεν ειχε να μου προτεινει κατι αλλο περα απ το να ηρεμει ο σκυλος με ηρεμιστικα κ τοτε να του κανω τις ασκησεις μηπως κ ετσι εχουμε καποιο αποτελεσμα.
τα ηρεμιστικα για μενα ειναι καλα να τα δινουμε μονο σε ειδικες περιπτωσεις πχ ταξιδια, αεροπλανα κ.α. Στην περιπτωση της airam123 δεν πιστευω οτι θα φερουν αποτελεσμα, μονο θα γλιτωσει 2-3 δαγκωματιες, στην δικη μου περιπτωση ομως ηταν αλλιως
ο κτηνιατρος δεν ειχε να μου προτεινει κατι αλλο περα απ το να ηρεμει ο σκυλος με ηρεμιστικα κ τοτε να του κανω τις ασκησεις μηπως κ ετσι εχουμε καποιο αποτελεσμα.
τα ηρεμιστικα για μενα ειναι καλα να τα δινουμε μονο σε ειδικες περιπτωσεις πχ ταξιδια, αεροπλανα κ.α. Στην περιπτωση της airam123 δεν πιστευω οτι θα φερουν αποτελεσμα, μονο θα γλιτωσει 2-3 δαγκωματιες, στην δικη μου περιπτωση ομως ηταν αλλιως
Πες καποια πραγματα παραπανω. Ποια η ηλικια του σκυλου; Ποσο καιρο ακολουθησε θεραπεια; Ειναι ακομα; Τι αλλαγες ειδες; Ποιος στο προτεινε;
Προτεινε και αναλυση μαζι με τη χημεια; <<< αστειευομαι!
ειναι αρσενικο, 6 χρονων. το προβλημα ξεκινησε οταν τον πηρα σε μικρη ηλικια, εκλαιγε οταν δεν ημουν σπιτι κ σαν ασχετη, βρηκα εναν εκπαιδευτη που να μη βρεθει ποτε ξανα στο δρομο μου, μου κατεστρεψε τη ζωη κ τη ζωη του σκυλου μου.
-να του δινεις απ το φαγητο σου οταν τρως
-να του λες φευγοντας " η μαμα τωρα θα φυγει κ δεν θα αργησει να γυρισει, κατσε φρονιμος.
- να κοιμαστε μαζι στο κρεβατι,δεν πειραζει
..και αλλα τετοια εξυπνα. δεν ειχα ποτε στη ζωη μου σκυλο, ημουν μικρη κ ασχετη κ τον εμπιστευτηκα. απο εκει κ περα πηρε την κατω βολτα.
προσπαθησα να του κανω τις ασκησεις μερα παρα μερα ωστε να μην παιρνει κ μεγαλη ποσοτητα ηρεμιστικων, αλλαγη δεν ειδα κ τα σταματησα. Ο μονος λογο που δινω πια ηρεμιστικο ειναι οταν μπαινουμε σε αεροπλανο-η κατασταση ειναι τραγικη!-
Το εψαξα πολυ το θεμα αλλα ακομα λυση δεν βρηκα, οι γιατροι δεν βοηθανε, οι εκπαιδευτες επισης, δεν ξερεις ποιον να εμπιστευτεις.
-να του δινεις απ το φαγητο σου οταν τρως
-να του λες φευγοντας " η μαμα τωρα θα φυγει κ δεν θα αργησει να γυρισει, κατσε φρονιμος.
- να κοιμαστε μαζι στο κρεβατι,δεν πειραζει
..και αλλα τετοια εξυπνα. δεν ειχα ποτε στη ζωη μου σκυλο, ημουν μικρη κ ασχετη κ τον εμπιστευτηκα. απο εκει κ περα πηρε την κατω βολτα.
προσπαθησα να του κανω τις ασκησεις μερα παρα μερα ωστε να μην παιρνει κ μεγαλη ποσοτητα ηρεμιστικων, αλλαγη δεν ειδα κ τα σταματησα. Ο μονος λογο που δινω πια ηρεμιστικο ειναι οταν μπαινουμε σε αεροπλανο-η κατασταση ειναι τραγικη!-
Το εψαξα πολυ το θεμα αλλα ακομα λυση δεν βρηκα, οι γιατροι δεν βοηθανε, οι εκπαιδευτες επισης, δεν ξερεις ποιον να εμπιστευτεις.
