θα παθω καταθλιψη με αυτα που διαβαζω και θα αρχισω κι εγω τα φαρμακα..
αν δεν σου κανει κοπο μπορεις να μας παραθεσεις τις 4 αποψεις των εκπαιδευτων και τον τροπο προσεγγισης του καθενος στην επιλυση του προβληματος;σου ειπα οχι κ ακομα δεν εχω βρει λυση. αλλα δεν χανει κατι να το δοκιμασει
Κατα τη γνωμη μου, μπορει ισως να λυσει το δικο του προβλημα αλλα οχι του σκυλου.σου ειπα οχι κ ακομα δεν εχω βρει λυση. αλλα δεν χανει κατι να το δοκιμασει
ξερεις πως ειναι ενα απελπισμενο αφεντικο σκυλου?Κατα τη γνωμη μου, μπορει ισως να λυσει το δικο του προβλημα αλλα οχι του σκυλου.
ευχαριστως.
ο δικος μου, πανεξυπνο κ υπουλο πλασμα, καταλαβαινε οτι ειναι ασκηση κ ηταν το καλυτερο παιδι του κοσμου,οταν ομως στ αληθεια εφευγα ειχαμε παλι τα ιδια. οι λιχουδιες επισης εκανα τα πραγματα χειροτερα. με λιχουδιες μενει μονος του, καθεται σηκωνεται, κανει παλαμακια κ κολοτουμπες, αν δεν εχει λιχουδιες δεν κανει τιποτα. Ολα αυτα ειχαν σαν αποτελεσμα να μαθει μονο να μας δουλευει.
Quotάρω μόνο την τελευταία σου πρόταση επίτηδες, παρόλο που τρώγομαι. Τεράστιο ρόλο, παίζει η αποφασιστικότητα του ιδιοκτήτη. Οχι η ψυχολογία του. Εννιάμιση στις δέκα παρόμοιες δύσκολες περιπτώσεις, ο ιδιοκτήτης λυπάται τον σκύλο και το αποτέλεσμα, είναι...αυτό. Σχεδόν ποτέ, δεν φταίνε οι οδηγίες των εκπαιδευτών. Η μη συμμόρφωση των ιδιοκτητών, ενισχύει και διαιωνίζει τα προβλήματα.οποτε πιστευω οτι παιζει τεραστιο ρολο η ψυχολογια του αφεντικου, οχι μονο στο δικο μας προβλημα αλλα σε ολα.
Σεβαστό.νομιζω ομως οτι εχεις αξιολογισει λαθος την ψυχολογια του συγκεκριμενου σκυλου με αποτελεσμα να καταληξεις σε λαθος αντιμετωπιση του προβληματος...