Έχω και μια άλλη απορία ( αληθινή δεν ειρωνεύομαι)
Όποιος απο εσάς θεωρεί ότι έχει τέλεια σχέση με τον σκύλο του:
Τον αφήνετε να ξαπλώνει/κοιμάται στον καναπέ μαζί σας?
Του δίνετε από το φαγητό σας όταν τρώτε?
Δεν περπατάει ποτέ μπροστά σας στη βόλτα?
Τον αφήνετε να σας δαγκώνει τα χέρια στο παιχνίδι?
Στις τρεις πρωτες ερωτήσεις απαντώ ναι. Το συνηθες βεβαια με το φαγητό ειναι να εχει ενα μεζέ οταν ειναι ξεκάθαρο πια ότι εχει τελειωσει το φαγητό. Καθως σηκωνομαι να μαζεψω του δίνω και τη μπουκιά. Στη βόλτα, ναι αλλά και μπροστα να ειναι δεν τραβαει χωρίς λόγο, αν το παρακάνει, μπαινει στη θέση του.
Το σκύλο τον εχω σβερκώσει (τον γυρισα τουμπα δηλαδή) όταν ηταν κουτάβι επειδη μου γρυλισε για κοκκαλο που ειχε στο στομα. Τοτε χωρίς φωνες ομως φοβήθηκε αλλα τον κρατησα λίγο μεχρι που χαλάρωσε. Μια δευτερη φορά αλλα εκει το έχασα (εννοοω δεν ημουν ψυχραιμη) οταν περυσι μου γρυλισε παλι σε κοκκαλο και του εβαλα τετοιες φωνές που ξαφνιαστηκε τοσο που καθησε στη γωνια που τον εβαλα, εφυγα τον ξεχασα και μετα απο καμια ωρα περνώντας τον είδα να καθεται ακόμα εκει
Κατα τ αλλα, θεωρώ πως, όπως και με τους μαθητες μου στην τάξη, πρωτα θα βάλω τους κανόνες και απο κει και πέρα, βλέποντας οτι αυτό που πρέπει να γίνει γίνεται, αρχίσω και αφηνω περιθωρια. Αν παραχαλαρώσω και γω και αυτός, κανουμε καποια βηματα πισω. Οι καναπέδες/κρεβατια/ μεζέδες/ ελευθεριες ειναι προνόμια που κερδίζονται και όχι δικαιώματα.
<<<<
Γραφω μανιφέστο!
Η αρχηγία δεν ειναι κάπως ντε φακτο, αν εσύ εισαι η πηγη της τροφης, εσύ ορίζεις το πότε και το που θα κοιμηθεί, το ποτε και το που θα παιξει, θα κανει την αναγκη του και ολα αυτά.
Το μόνο που ειχες να κανεις ήταν να μην το παραχαϊδευεις και το βασικότερο όλων για εναν ισορροπημενο σκύλο, κατά τη γνώμη μου, να το εκτονώνεις!
Αν καταλαβα καλα από τις περιγραφές σου, ειχες ενα κουτάβι που δεν κουραζόταν και ειχε ενέργεια, του έβαζες φωνές και το μάλωνες σε βαθμό που τρομαζε και τώρα έγινε τελείως απρόβλεπτο. Θα προτεινα να το αφήσετε τελειως στην ησυχια του, βόλτες, φαϊ, κακά. Μετα βόλτες, φαϊ, κακά και λίγες εντολές. Μετα, ολα αυτά και λίγο παιχνίδι, μέχρι να σας εμπιστευτεί. Δεν μπορω να σκεφτώ κάτι καλύτερο.
Θα μου πεις εχω και δουλεια και οικογένεια, ποτε θα τα κάνω ολα αυτα; Και θα σου απαντησω ότι ο σκύλος δεν προέκυψε αλλα τον αναζήτησες. Θα πρέπει να βρεις το χρόνο.
Μακάρι να καταφερεις για το καλό όλων σας