Φυλάει το φαγητό του
- Thread starter dafni1812
- Ημερομηνία δημιουργίας
Κοίτα και εγώ το σκύλο τον έχω έξω, αλλά σε αυλή, το μπαλκόνι να πω την αλήθεια το θεωρώ λόγο να βρει το σκυλί ένα άλλο σπίτι. Θα μου πεις μόνο του έτσι κι αλλιώς, αλλά έχει διαφορά στο τι μπορεί να κάνει το σκυλί στον ένα και στον άλλο χώρο και πώς νιώθει.
Από εκεί και πέρα, εξαρτάται και πόσες ώρες περνάει μαζί σας φσικα.
Δεν μπορεί να είσαι συνέχεια στην τσίτα για το πώς θα αντιδράσει το σκυλί. Πόσο μάλλον αν τελειώσει το καλοκαίρι σιγά σιγά και αρχίσουν και σχολεία, διαβάσματα, ξένες γλώσσες κλπ κλπ.
Αν το σκυλάκι έχει μάθει να μένει σε ένα χώρο και π.χ. να μην πηγαίνει στο δωμάτιο του παιδιού ή να ανεβαίνει στον καναπέ κλπ, οπότε τουλάχιστον δε χρειάζεται να ακολουθείς το παιδί από πισω να προλάβεις το δράμα, και αν μπορείς να ασχοληθείς παραπάνω με την εκπαίδευή του, κάτι γίνεται νομίζω. Αλλά αν είναι να περιμένεις μόνο από τη βόλτα να γίνει δουλειά, και ακόμη και τότε είσαι σε συνεχή φόβο, δύσκολο.
Ο δικός μου ο μικρός είναι κοντά στην ηλικία του γιου σου και με το σκύλο να σου πω δεν πολυ ασχολείται, γιατί είναι σαφές ότι μόνο του δεν μπορείς να τον εμπιστευτείς πολλή ώρα, και ο ένας θα κάνει τη βλακεία του και ο άλλος. Αλλά υπάρχοτυν και δύο μεγαλύτερα, που μια χαρά το κουμαντάρουν το σκυλί, και που το σκυλί προτιμά να τους ακολουθεί έτσι κι αλλιώς, οπότε δεν έχουμε θέμα. Αν είχα μόνο τον μικρό, και επειδή έχω και περιορισμένο χρόνο, δεν ξέρω αν θα τα βγάζαμε και εμείς πέρα.
Αλήθεια, μετά που το δάγκωσε το σκυλί, τι έγινε; Τι έκανες;
Ο τίτλος ήταν ένα χρόνο πριν. Εννοείς ότι ακόμη υπάρχει το ίδιο θέμα και δεν έχετε δουλέψει το σκυλί να μην αγριεύει με το φαγητό;;;
Δεν υπαρχει το καταλληλο εδαφος για να καλλιεργηθει κατι.
Τωρα θα μου πειτε, ποιος θα παρει ενα σκυλο που δαγκωνει οχι μονο παιδια αλλα και ενηλικες?
Η σχεση χαθηκε οταν ηταν κουταβακι,υπαρχει και ο φοβος μηπως δαγκωσει και μενουμε χαλαροι μεχρι το επομενο περιστατικο.
Χρειαζεται χρονος και κοπος για να διορθωθει κατι.
Καταλαβαινω οτι ο χρονος δεν υπαρχει,υπαρχει ομως ο φοβος του δαγκωματος που ειναι πολυ κακος συμβουλος!
Ταπεινη μου γνωμη ειναι οτι το σκυλι φοβαται και φοβαται πολυ περισσοτερο απο οτι εσεις....το γιατι το ξερετε εσεις...μπορει και οχι.
Καλο θα ηταν να βρει ενα καινουργιο σπιτι μηπως και βρει τις ισορροπιες του.
Τωρα θα μου πειτε, ποιος θα παρει ενα σκυλο που δαγκωνει οχι μονο παιδια αλλα και ενηλικες?
Η σχεση χαθηκε οταν ηταν κουταβακι,υπαρχει και ο φοβος μηπως δαγκωσει και μενουμε χαλαροι μεχρι το επομενο περιστατικο.
Χρειαζεται χρονος και κοπος για να διορθωθει κατι.
Καταλαβαινω οτι ο χρονος δεν υπαρχει,υπαρχει ομως ο φοβος του δαγκωματος που ειναι πολυ κακος συμβουλος!
Ταπεινη μου γνωμη ειναι οτι το σκυλι φοβαται και φοβαται πολυ περισσοτερο απο οτι εσεις....το γιατι το ξερετε εσεις...μπορει και οχι.
Καλο θα ηταν να βρει ενα καινουργιο σπιτι μηπως και βρει τις ισορροπιες του.
Συμφωνώ με yasemin. Έχει χαθεί η σχέση, έχουν γίνει λάθη, οι προθέσεις ήταν πάντοτε καλές, άλλωστε ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Μην αισθάνεσαι τύψεις, δεν θα σε βοηθήσουν σε τίποτα, απλώς κράτα την εμπειρία αυτή σαν οδηγό στο μέλλον. Το δύσκολο θα είναι να βρεις ένα καλό σπίτι για τον σκυλάκο. Εκεί επικεντρώσου τώρα.
Ετσι οπως ηρθαν τα πραγματα, δυστυχως το σκυλακι παρουσιαζει προβληματικη συμπεριφορα, κατι που δυστυχως δυσκολευει την ολη διαδικασια υιοθεσιας του απο καποιον αλλο...
Πιστευω το ''παιχνιδι'' χαθηκε καπου στην κουταβοηλικια...καποιος λαθος χειρισμος; καποια δυσαρεστη εμπειρια; το σκυλι εδειχνε τασεις κυριαρχιας απεναντι στο παιδι και εσυ δεν το πηρες ειδηση ή δεν το αντιμετωπισες με σοβαροτητα; Ποιος ξερει, υπαρχουν πολλα ''ισως'' στο σκηνικο...
Το θεμα ειναι οτι, οπως ειπε η yeasemin, το σκυλι φοβαται πολυ...πολυ περισσοτερο απ' οσο τρεμεις εσυ την επιθετικοτητα του προς το παιδι...γι' αυτο το λογο εχει αυτη τη συμπεριφορα. Παιζει το σεναριο το παιδακι να φρικαρει το σκυλακι με την ενθουσιωδη του συμπεριφορα καθε τοσο και η αναστατωση του ζωου να εκδηλωνεται μεσω δαγκωματος; Υποθεσεις κανω...
Παντως να ξερεις ο φοβος σου μονο καλο δεν θα φερει. Ο φοβος σημαινει πως δεν διαθετεις σαν χαρακτηρας να χειριστεις μια τετοια κρισιμη κατασταση με ηρεμια, υπομονη και πανω απ' ολα, σταθεροτητα! Οι βολτες στα παρκα και ο χρονος παρεα ειναι ενα προγραμμα που πρεπει να ακολουθησεις εφοσον εχεις φροντισει απο πριν να διορθωσεις αυτη τη συμπεριφορα του σκυλου, οποτε προχωρας στο σταδιο ''δεσιματος'' του ζωου με το παιδι και την αναπτυξη μιας πιο στενης σχεσης αναμεσα τους...
Κατι παντως τρομαζει το σκυλο σε σχεση με το παιδακι και τον οδηγει σε αποτομες αντιδρασεις.
Πολλες φορες τα μικρα παιδακια - μια και δεν εχουν γνωσεις σχετικα με τον καταλληλο χειρισμο ενος σκυλου - γινονται αγαρμπα, υπερβολικα ενθουσιωδη ή ενοχλητικα απεναντι στα σκυλια... οποτε το σκυλι ειναι επιφυλακτικο και ισως εχει φτασει σε σημειο να εκτιμα λανθασμενα ορισμενες κινησεις του μικρου σου και να δαγκωνει απο αντιδραση;
Μπορει και να μην ειναι τιποτα απο αυτα. Καταλαβαινω πως η δουλεια καταλαμβανει πολλες ωρες απο την καθημερινοτητα σου, αλλα δυστυχως ταυτοχρονα σου στερησε τον χρονο να ασχοληθεις με το ζωακι σου...μπορει και εφοσον δεν εχεις ασχοληθει με την εκπαιδευση του, να μην εχουν διορθωθει συμπεριφορες που δειχνουν κυριαρχια του σκυλου απεναντι σε εσενα και το παιδακι, οποτε τωρα εχει τωρα εχει εκεινο τον ελεγχο και φερεται αναλογως...
Σιγουρα παντως το παιδι ως ''αδυναμη'' - ακομα - προσωπικοτητα εχει γινει στοχος και αυτο δεν μπορει να συνεχιστει. Κατανοησαμε πως δεν μπορεις να αφιερωσεις χρονο σε αυτο...ιδανικα θα ηταν η συμβουλευση απο εκπαιδευτη, αλλα αυτο απαιτει χρημα και χρονο.
Επικεντρωσου στην ευρεση οικογενειας τωρα, κατι που θα ειναι δυσκολο φυσικα...αν ρωτησεις εμενα, δεν θα το εδινα γιατι νιωθω πως μεταβιβαζω το προβλημα μου σε καποιον αλλο και δεν καταβαλλω εγω η ιδια προσπαθεια να το λυσω. Αλλα αυτη ειμαι εγω, εσυ δυστυχως δεν εχεις τον χρονο και ειναι δεκτο... ελπιζω να βρεθουν ανθρωποι με την εμπειρια και την υπομονη να τον αναλαβουν γιατι αυτο που χρειαζεται ειναι καποιον με γνωσεις και πειρα να φροντισει για εκεινον!
Πιστευω το ''παιχνιδι'' χαθηκε καπου στην κουταβοηλικια...καποιος λαθος χειρισμος; καποια δυσαρεστη εμπειρια; το σκυλι εδειχνε τασεις κυριαρχιας απεναντι στο παιδι και εσυ δεν το πηρες ειδηση ή δεν το αντιμετωπισες με σοβαροτητα; Ποιος ξερει, υπαρχουν πολλα ''ισως'' στο σκηνικο...
Το θεμα ειναι οτι, οπως ειπε η yeasemin, το σκυλι φοβαται πολυ...πολυ περισσοτερο απ' οσο τρεμεις εσυ την επιθετικοτητα του προς το παιδι...γι' αυτο το λογο εχει αυτη τη συμπεριφορα. Παιζει το σεναριο το παιδακι να φρικαρει το σκυλακι με την ενθουσιωδη του συμπεριφορα καθε τοσο και η αναστατωση του ζωου να εκδηλωνεται μεσω δαγκωματος; Υποθεσεις κανω...
Παντως να ξερεις ο φοβος σου μονο καλο δεν θα φερει. Ο φοβος σημαινει πως δεν διαθετεις σαν χαρακτηρας να χειριστεις μια τετοια κρισιμη κατασταση με ηρεμια, υπομονη και πανω απ' ολα, σταθεροτητα! Οι βολτες στα παρκα και ο χρονος παρεα ειναι ενα προγραμμα που πρεπει να ακολουθησεις εφοσον εχεις φροντισει απο πριν να διορθωσεις αυτη τη συμπεριφορα του σκυλου, οποτε προχωρας στο σταδιο ''δεσιματος'' του ζωου με το παιδι και την αναπτυξη μιας πιο στενης σχεσης αναμεσα τους...
Κατι παντως τρομαζει το σκυλο σε σχεση με το παιδακι και τον οδηγει σε αποτομες αντιδρασεις.
Πολλες φορες τα μικρα παιδακια - μια και δεν εχουν γνωσεις σχετικα με τον καταλληλο χειρισμο ενος σκυλου - γινονται αγαρμπα, υπερβολικα ενθουσιωδη ή ενοχλητικα απεναντι στα σκυλια... οποτε το σκυλι ειναι επιφυλακτικο και ισως εχει φτασει σε σημειο να εκτιμα λανθασμενα ορισμενες κινησεις του μικρου σου και να δαγκωνει απο αντιδραση;
Μπορει και να μην ειναι τιποτα απο αυτα. Καταλαβαινω πως η δουλεια καταλαμβανει πολλες ωρες απο την καθημερινοτητα σου, αλλα δυστυχως ταυτοχρονα σου στερησε τον χρονο να ασχοληθεις με το ζωακι σου...μπορει και εφοσον δεν εχεις ασχοληθει με την εκπαιδευση του, να μην εχουν διορθωθει συμπεριφορες που δειχνουν κυριαρχια του σκυλου απεναντι σε εσενα και το παιδακι, οποτε τωρα εχει τωρα εχει εκεινο τον ελεγχο και φερεται αναλογως...
Σιγουρα παντως το παιδι ως ''αδυναμη'' - ακομα - προσωπικοτητα εχει γινει στοχος και αυτο δεν μπορει να συνεχιστει. Κατανοησαμε πως δεν μπορεις να αφιερωσεις χρονο σε αυτο...ιδανικα θα ηταν η συμβουλευση απο εκπαιδευτη, αλλα αυτο απαιτει χρημα και χρονο.
Επικεντρωσου στην ευρεση οικογενειας τωρα, κατι που θα ειναι δυσκολο φυσικα...αν ρωτησεις εμενα, δεν θα το εδινα γιατι νιωθω πως μεταβιβαζω το προβλημα μου σε καποιον αλλο και δεν καταβαλλω εγω η ιδια προσπαθεια να το λυσω. Αλλα αυτη ειμαι εγω, εσυ δυστυχως δεν εχεις τον χρονο και ειναι δεκτο... ελπιζω να βρεθουν ανθρωποι με την εμπειρια και την υπομονη να τον αναλαβουν γιατι αυτο που χρειαζεται ειναι καποιον με γνωσεις και πειρα να φροντισει για εκεινον!
@Kodagoshe διακρίνω μια έμφυτη και...μόνιμη τάση, προς τα κατωπανωσέντονα ε; 
Δεν ειναι καλο το ξερω...βγαινει απο φυσικο μου@Kodagoshe διακρίνω μια έμφυτη και...μόνιμη τάση, προς τα κατωπανωσέντονα ε;
Το μπαλκόνι δεν είναι μπαλκόνι διαμερίσματος. Μένουμε σε χωριό, σε μονοκατοικία. Το μπαλκόνι είναι στην είσοδο του σπιτιού και είναι μεγάλο. Τα βράδια κοιμάται μέσα.
Το θέμα έχει λυθεί μόνο όσον αφορά τις καθημερινές κροκέτες του. Σε οποιαδήποτε νέα γεύση έχουμε πρόβλημα.
Συμφωνώ με όλη σου την απάντηση εκτός από αυτή την παράγραφο. Αφιέρωσα πάρα πολύ χρόνο για τον σκύλο. Έκανα μαθήματα με εκπαιδευτή, καθημερινά μαθήματα στο σπίτι μου και στον χώρο του.
Πραγματικά δεν μπορώ να πιστέψω πως ένας μέσος ιδιοκτήτης σκύλου αφιερώνει περισσότερο χρόνο στον σκύλο του απο ότι εγώ. Σχεδόν όλο το απόγευμα το περνάω με τον σκύλο. Τα βράδια είναι μαζί μου. Έκανα ασκήσεις και παιχνίδια και με τον μικρό.
Αλλά προφανώς δεν διαθέτω τον κατάλληλο χαρακτήρα για να μπορέσω να επιβληθώ και να διατηρήσω τις ισορροπίες.
Και σίγουρα όλα τα λάθη έγιναν στην κουταβοπερίοδο. Ένα απο αυτά είναι ότι τους άφηνα να παίζουν άγρια μεταξύ τους, αλλά τότε ο Λιο ήταν κουτάβι, ο μικρός δεν πονούσε κι εγώ ήμουν επικίνδυνα ανίδεη.
Επίσης δεν ξέρω τι μανούρα είναι αυτή που με έχει πιάσει να σας πείσω και να γίνω αποδεκτή. Μάλλον φταίει ότι κανείς από τον περίγυρο μου δεν έχει την κατάλληλη παιδεία όσον αφορά τους σκύλους και δεν έχω με ποιόν να μιλήσω . Όπως είπα πριν κάποιες σελίδες, στο χωριό έχω σκύλο σημαίνει τον έχω στην αυλή δεμένο και του πετάω κάνα ξερό ψωμί. ¨όταν πάω να συζητήσω η απάντηση που παίρνω πάντα μα πάντα είναι " να τον σκοτώσετε είναι επικίνδυνος"
@dafni1812 καταλαβαίνω τι λες, γνωρίζοντας την νοοτροπία των χωρίων. Έχω συγγενείς από χωριό και τόλμησαν και μου έστειλαν και φριχτή εικόνα. Καλά έκανες και μιλάς σε forum. Από πλευράς μου μη τ εγκαταλείψεις ακόμα, κάνε μια ακόμα προσπάθεια πιο δυνατή εφόσον γνωρίζεστε πλέον καλύτερα
Dafni1812 δεν χρειάζεται να γίνεις αποδεκτή από εμάς, λύση χρειάζεται να βρεις, στο πρόβλημά σου.
Σε ρώτησαν παραπάνω πως αντέδρασες στο δάγκωμα. Απάντησες ότι τον μαλωσες (σωστό κατά τη γνώμη μου), γυρίσατε αμέσως σπίτι (ούτε σωστό ούτε λάθος, απλά δεν "πιάνω" το νόημα) και ότι δεν του έβαλες φαγητό (λάθος κατά τη γνώμη μου, αμφιβάλω αν κατάλαβε γιατί έμεινε νηστικός).
Αν έχεις σκοπό να τον κρατήσεις, χρειάζεται συνεχή επιτήρηση και να μάθεις να διαβάζεις τον σκύλο σου. Τι ετοιμάζεται να κάνει και γιατί, ώστε να προλαμβάνεις καταστάσεις. Επίσης ίσως να χρειάζεται πιο αυστηρή διόρθωση από σκέτο μάλωμα.
Να θυμάσαι ότι ο σκύλος ζει μέσα από συνήθειες μεν αλλά πάντοτε στο παρόν. Πιο εύκολα επηρεάζεται από τις άμεσες συνέπειες παρά από εκείνες με βάθος χρόνου. Στιγμιαία διόρθωση, άμεσα με το ανεπιθύμητο συμβάν, συνδυάζεται, μετά από επανάληψη με το συμβάν. Ενώ η δυσθυμία σου με βάθος χρόνου πιθανόν να δημιουργεί ανασφάλεια στον σκύλο του στυλ "γιατί είναι η κυρά διαφορετική από εχθές; Κι εχθές γιατί ήταν διαφορετική από προχθές;".
Σε ρώτησαν παραπάνω πως αντέδρασες στο δάγκωμα. Απάντησες ότι τον μαλωσες (σωστό κατά τη γνώμη μου), γυρίσατε αμέσως σπίτι (ούτε σωστό ούτε λάθος, απλά δεν "πιάνω" το νόημα) και ότι δεν του έβαλες φαγητό (λάθος κατά τη γνώμη μου, αμφιβάλω αν κατάλαβε γιατί έμεινε νηστικός).
Αν έχεις σκοπό να τον κρατήσεις, χρειάζεται συνεχή επιτήρηση και να μάθεις να διαβάζεις τον σκύλο σου. Τι ετοιμάζεται να κάνει και γιατί, ώστε να προλαμβάνεις καταστάσεις. Επίσης ίσως να χρειάζεται πιο αυστηρή διόρθωση από σκέτο μάλωμα.
Να θυμάσαι ότι ο σκύλος ζει μέσα από συνήθειες μεν αλλά πάντοτε στο παρόν. Πιο εύκολα επηρεάζεται από τις άμεσες συνέπειες παρά από εκείνες με βάθος χρόνου. Στιγμιαία διόρθωση, άμεσα με το ανεπιθύμητο συμβάν, συνδυάζεται, μετά από επανάληψη με το συμβάν. Ενώ η δυσθυμία σου με βάθος χρόνου πιθανόν να δημιουργεί ανασφάλεια στον σκύλο του στυλ "γιατί είναι η κυρά διαφορετική από εχθές; Κι εχθές γιατί ήταν διαφορετική από προχθές;".
Γυρίσαμε σπίτι γιατί " έκανες βλακεία ΤΕΛΟΣ η βόλτα". Αυτό με το φαγητό να πω την αλήθεια κάπου το διάβασα εδω μέσα νομίζω.
Και όταν λες ποιο έντονη διόρθωση εννοείς.....?
Εκ των υστέρων κατάλαβα γιατί το έκανε. Τον είχα διαβάσει το σκύλο αλλά δεν εμπιστεύτηκα το ένστικτό μου.
Δεν νομίζω ότι ο σκύλος έχει την διανοητική ικανότητα να καταλάβει αυτή την αλληλουχία που μόλις π εριεγραψες. Σε όλο το γυρισμό από την βόλτα έχει ξεχάσει για ποιον λόγο γυρνάς και απλώς καταλαβαίνει ότι τελείωσε η βόλτα του.
Ιδιο ειναι να εχεις το σκυλί τις ώρες που λείπεις σε ένα κήπο, όπου μπορεί να τρέξει, σκάψει, κυνηγήσει μυρμήγκια κλπ κλπ και κλεισμένο σε ένα μπαλκόνι; Βέβαια ξέρω ότι και το crate παίζει πολύ στο forum, οπότε ίσως είναι και θέμα αντίληψης του τι νιώθει ο καθένας ότι χρειάζεται ένα ζώο.
Εκ των υστέρων διευκρίνισε η κοπέλα ότι δε μιλάει για μπαλκόνι διαμερίσματος, το οποίο για εμένα έχει μεγάλη διαφορά. Ο σκύλος μπορεί να θέλει παρέα, αλλά θέλει και εκτόνωση, χώρο να κινηθεί και ερεθίσματα. Και τις ώρες που δεν μπορεί να έχει την παρέα, ας έχει τουλάχιστον τα υπόλοιπα.
Ειδικός δεν είμαι, αλλά αν ο σκύλος το είχε κάνει αυτό σε άλλο σκύλο, ο άλλος σκύλος δε θα τον είχε μαλώσει και δε θα τον είχε γυρίσει σπίτι, θα τον είχε "φάει". Σωματική τιμωρία δεν έχει ποτέ ο σκύλος; Ξέρω ότι η θετική εκπαίδευση είναι γενικά της μόδας τα τελευταία χρόνια, αλλά νομίζω ότι πιο παραδοσιακά μέσα θα ήταν πιο αποτελεσματικά. Βέβαια γενικά είμαι απολίτιστος άνθρωπος, και στα παιδιά πιστεύω ότι καμια σφαλιάρα δεν βλάπτει...
