Ο σκυλος μου ειναι 2 χρονων. Οσο μεγαλωνει, κολλαει ολο και περισσοτερο πανω μου. Δεν μπορω να τον αφησω σε σπιτι εκτος του δικου μας και να φυγω. Διαμαρτυρεται. Ωρα. Οταν λεω σε σπιτι εκτος του δικου μας, εννοω στο πατρικο μου, στο οποιο πηγαινουμε 3-4 φορες την εβδομαδα. Αν φυγω και δεν ειναι η μητερα μου εκει, τον ακουω απ' εξω να γκρινιαζει. Αν αργησω ωρες, με το που θα με δει, ενθουσιαζεται, τριβεται πανω μου και ριχνει κ δαγκωματιες. Αν παμε σε φιλικο σπιτι και αλλαξω δωματιο, θα ερθει απο πισω μου, μηπως φυγω κ παω σε αλλο πλανητη. Αν τον δεσω για να μην ακολουθησει, γκρινιαζει ή και γαυγιζει. Αν ειμαστε καπου εξω κ τον δεσω για να προχωρησω 20μ. καθεται κ καρφωνει το βλεμμα του πανω μου, οοοοοοση ωρα κ αν ειμαι μακρια του. Δεν γκρινιαζει. Σιωπηλος, με κοιταει συνεχως. Οταν επιστρεφω σε αυτον, παραμενει ηρεμος κ φευγουμε.
Οταν τον αφηνω στο αμαξι, δεν ενοχλειται. Οταν τον αφησω στο σπιτι μας, δεν ενοχλειται. Οταν με πλησιαζουν αλλα ατομα ή χαιδεψω αλλο σκυλο, δεν εχει προβλημα. Πλησιαζει κ αυτος καποιες φορες, αλλα ως εκει.
Δεν του το ενισχυσα ποτέ. Οταν μπαινω σπιτι, δεν του δινω καμια σημασια, ουτε οταν φευγω. Οταν ειμαι σε αλλο σπιτι κ απομακρυνθω, τον αγνοω οτι κ αν κανει. Παντα ετσι συμπεριφερομουν. Δεν του κανω ιδιαιτερα χαδια, ουτε τον παπαριζω. Τον παιρνω πολυ συχνα μαζι μου. Σχεδον παντου. Δεν θα επρεπε να νιωθει ασφαλης; Ιδια συμπεριφορα ειχα κ στον πρωτο μου σκυλο και δεν ειχε προβλημα.
Η εκτροφεας μου ειπε, οτι τα ροδεσιανα ειναι αυτο ακριβως. Πολυ ανθρωποκεντρικα, απλως με εμενα ειναι λιγο παραπανω ο συγκεκριμενος. Συγκατοικω, αλλα εγω ασχολουμαι με τον σκυλο.
Ξερετε τι μου βγαζει; Οτι περναμε καλα μαζι και θελει να συμμετεχει σε ολα. Οταν ειμαστε μαζι, ειναι πολυ καλος, ηρεμος, ισορροπημενος. Λυτος και δεμενος. Οταν φυγω, φρικαρει.
Τι να κανω;;;
Οταν τον αφηνω στο αμαξι, δεν ενοχλειται. Οταν τον αφησω στο σπιτι μας, δεν ενοχλειται. Οταν με πλησιαζουν αλλα ατομα ή χαιδεψω αλλο σκυλο, δεν εχει προβλημα. Πλησιαζει κ αυτος καποιες φορες, αλλα ως εκει.
Δεν του το ενισχυσα ποτέ. Οταν μπαινω σπιτι, δεν του δινω καμια σημασια, ουτε οταν φευγω. Οταν ειμαι σε αλλο σπιτι κ απομακρυνθω, τον αγνοω οτι κ αν κανει. Παντα ετσι συμπεριφερομουν. Δεν του κανω ιδιαιτερα χαδια, ουτε τον παπαριζω. Τον παιρνω πολυ συχνα μαζι μου. Σχεδον παντου. Δεν θα επρεπε να νιωθει ασφαλης; Ιδια συμπεριφορα ειχα κ στον πρωτο μου σκυλο και δεν ειχε προβλημα.
Η εκτροφεας μου ειπε, οτι τα ροδεσιανα ειναι αυτο ακριβως. Πολυ ανθρωποκεντρικα, απλως με εμενα ειναι λιγο παραπανω ο συγκεκριμενος. Συγκατοικω, αλλα εγω ασχολουμαι με τον σκυλο.
Ξερετε τι μου βγαζει; Οτι περναμε καλα μαζι και θελει να συμμετεχει σε ολα. Οταν ειμαστε μαζι, ειναι πολυ καλος, ηρεμος, ισορροπημενος. Λυτος και δεμενος. Οταν φυγω, φρικαρει.
Τι να κανω;;;